ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : สมน้ำหน้าจริงๆ (ว้อย...ว้อย^O^) อิอิ
แฮ่ก...แฮ่ก...แฮ่ก...
ฉันไม่คิดเลยว่าการวิ่งอย่างเร็ว มาสัก 300 เมตรนี่มันจะเหนื่อยขนาดนี้ ต่อไปนี้ฉันขอสาบานให้ฟ้าผ่าหมาตาย(?)เลยนะว่าฉันจะไม่นอนตื่นสายอีกเด็ดขาด แต่ก่อนอื่นนะฉันคิดว่าฉันต้องไปด่าไอ้ตัวต้นเหตุก่อนนะ พวกคุณว่าไหมล่ะ
ฉันคิดไปแล้วก็วิ่งไป...วิ่งไปอย่างรวดเร็วและยังเป็นการทำลายสถิติของตัวเองไปด้วย ฉันไม่เคยวิ่งเร็วเท่านี้มาก่อนเลย หลังจากสถิติสูงสุดของฉันเมื่อสองวันก่อนคือการวิ่งหนีไอ้หมาน้อยหน้าปากซอยมา ดูสิคะ ภูมิใจ๊ ภูมิใจจังเลย อิอิ
ในที่สุดก็ถึงสักที ฉันคิดแล้วก็หยุดวิ่งที่หน้าประตูโรงเรียนของฉัน พวกคุณคงสงกะสัยล่ะสิว่าฉันน่ะตื่นสายแล้วก็อุตส่าห์วิ่งมาอย่างเร็วกลับหยุดกึกขึ้นมาเฉยๆ งั้นพวกคุณก็เลิกสงสัยกันเหอะเพราะตัวต้นเหตุนั้นมายืนอยู่ตรงหน้าฉันแล้ว
“ ไง มิรันดา ตื่นสายล่ะสิเธอน่ะ ถึงมาโรงเรียนเอาไก่โห่ป่านนี้”
นี่ไงคะ เสียงของตัวต้นเหตุที่ทำให้ฉันหยุดกึก
“ไม่จริงค่ะอาจารย์ หนูแค่เจอปัญหารถติดของชาวกรุงนิดหน่อยเอง”
“ไม่ต้องมาแก้ตัว ไม่รู้ใครหน้าไหนนะ มันเลือกเธอเป็นหนึ่งในคณะกรรมการนักเรียนตาบอดกันจริงๆ เอามั้ย มิรันดา ฉันจะไม่หักคะแนนเธอ แต่เธอต้องไปทำความสะอาดห้องสมุดและจัดหนังสือเข้าชั้นหลังเลิกเรียนเป็นเวลา 1 อาทิตย์”
ฉันฟังข้อเสนอของยัยเจ๊มารุโก๊ะอย่างหมดอาลัยตายอยากซึ่งมันคงจะแสดงออกมาอย่างชัดเจนจนอาจารย์ต้องหรี่ตามองถามใหม่อีกครั้ง
“ตกลงจะเอามั้ย มิรันดา หรือว่าจะยอมถูกตัดคะแนน”
‘นี่อาจารย์คะ อาจารย์จะไม่ฟังคำแก้ตัว เอ๊ย เหตุผลหนูก่อนเหรอคะ มาตัดสินหนูแบบนี้ได้ยังไง หนูไม่ทำหรอกไอ้ความสะอาดน่ะ ถ้าอยากหักมากนักคะแนนน่ะก็หักไปเลยหนูไม่สนใจหรอก’
แน่นอนว่าฉันไม่กล้าหาญชาญชัยขนาดนั้น นั่นเป็นเพียงความคิดที่มันอัดแน่นอยู่ในอกเท่านั้น ขอย้ำว่าความคิด สิ่งที่ฉันกระทำน่ะเหรอ
TOT
“ตกลงค่ะ”
และฉันก็เดินจะไปขึ้นอาคารเรียน แต่ก่อนจากไปฉันก็มองไปยังเหยื่อรายใหม่ของยัยเจ้โก๊ะอีกครั้ง และนั่นมันทำเอาฉันตะลึงจริงๆ
โอ้!!!!!! ไม่นะ อาจารย์ขา อย่าไปรังแกสุดหล่ออย่างน้านนนนนน แต่หน้าตาอย่างนี้ มันคุ้นๆ อยู่นะ อืม... นั่นมันไอ้รุ่นพี่ชาเย็น ผู้เป็นเกย์นี่หว่า งั้นเปลี่ยนใหม่ค่ะ’จารย์ เอามันหนักๆเลยนะคะ มันนั่นแหละค่ะสาเหตุที่หนูมาสาย ลงโทษหนักๆเลยนะคะ เพราะมันนั่นแหละหนูอุตส่าห์ตามกรี๊ดมานาน รู้ความจริงว่าเป็นเกย์นี่ หนูเสียเซลส์อย่างแรงค้าาาาาาาาาา
ฉันคิดพร้อมกลับมองหน้าเขาด้วยความสะใจ เขาทำหน้างุนงงแล้วมองมาทางฉันแต่ฉันไม่สนใจหรอกนะ แล้วฉันก็เดินออกมาด้วยความสะใจ... ที่คงจะแสดงมาออกมาทางสีหน้าอย่างล้นหลามแน่ๆ คนที่เดินผ่านฉันไปแต่ละคนถึงมองหน้าฉันแบบแปลกๆ แต่...ฉันไม่มีทางสนใจอยู่แล้ว
สะจายยยยยย จริงๆ วุ้ย อิอิ หิหิ อะคริอะคริ กร๊ากกกกก กรั๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ
******************************
ฉันไม่คิดเลยว่าการวิ่งอย่างเร็ว มาสัก 300 เมตรนี่มันจะเหนื่อยขนาดนี้ ต่อไปนี้ฉันขอสาบานให้ฟ้าผ่าหมาตาย(?)เลยนะว่าฉันจะไม่นอนตื่นสายอีกเด็ดขาด แต่ก่อนอื่นนะฉันคิดว่าฉันต้องไปด่าไอ้ตัวต้นเหตุก่อนนะ พวกคุณว่าไหมล่ะ
ฉันคิดไปแล้วก็วิ่งไป...วิ่งไปอย่างรวดเร็วและยังเป็นการทำลายสถิติของตัวเองไปด้วย ฉันไม่เคยวิ่งเร็วเท่านี้มาก่อนเลย หลังจากสถิติสูงสุดของฉันเมื่อสองวันก่อนคือการวิ่งหนีไอ้หมาน้อยหน้าปากซอยมา ดูสิคะ ภูมิใจ๊ ภูมิใจจังเลย อิอิ
ในที่สุดก็ถึงสักที ฉันคิดแล้วก็หยุดวิ่งที่หน้าประตูโรงเรียนของฉัน พวกคุณคงสงกะสัยล่ะสิว่าฉันน่ะตื่นสายแล้วก็อุตส่าห์วิ่งมาอย่างเร็วกลับหยุดกึกขึ้นมาเฉยๆ งั้นพวกคุณก็เลิกสงสัยกันเหอะเพราะตัวต้นเหตุนั้นมายืนอยู่ตรงหน้าฉันแล้ว
“ ไง มิรันดา ตื่นสายล่ะสิเธอน่ะ ถึงมาโรงเรียนเอาไก่โห่ป่านนี้”
นี่ไงคะ เสียงของตัวต้นเหตุที่ทำให้ฉันหยุดกึก
“ไม่จริงค่ะอาจารย์ หนูแค่เจอปัญหารถติดของชาวกรุงนิดหน่อยเอง”
“ไม่ต้องมาแก้ตัว ไม่รู้ใครหน้าไหนนะ มันเลือกเธอเป็นหนึ่งในคณะกรรมการนักเรียนตาบอดกันจริงๆ เอามั้ย มิรันดา ฉันจะไม่หักคะแนนเธอ แต่เธอต้องไปทำความสะอาดห้องสมุดและจัดหนังสือเข้าชั้นหลังเลิกเรียนเป็นเวลา 1 อาทิตย์”
ฉันฟังข้อเสนอของยัยเจ๊มารุโก๊ะอย่างหมดอาลัยตายอยากซึ่งมันคงจะแสดงออกมาอย่างชัดเจนจนอาจารย์ต้องหรี่ตามองถามใหม่อีกครั้ง
“ตกลงจะเอามั้ย มิรันดา หรือว่าจะยอมถูกตัดคะแนน”
‘นี่อาจารย์คะ อาจารย์จะไม่ฟังคำแก้ตัว เอ๊ย เหตุผลหนูก่อนเหรอคะ มาตัดสินหนูแบบนี้ได้ยังไง หนูไม่ทำหรอกไอ้ความสะอาดน่ะ ถ้าอยากหักมากนักคะแนนน่ะก็หักไปเลยหนูไม่สนใจหรอก’
แน่นอนว่าฉันไม่กล้าหาญชาญชัยขนาดนั้น นั่นเป็นเพียงความคิดที่มันอัดแน่นอยู่ในอกเท่านั้น ขอย้ำว่าความคิด สิ่งที่ฉันกระทำน่ะเหรอ
TOT
“ตกลงค่ะ”
และฉันก็เดินจะไปขึ้นอาคารเรียน แต่ก่อนจากไปฉันก็มองไปยังเหยื่อรายใหม่ของยัยเจ้โก๊ะอีกครั้ง และนั่นมันทำเอาฉันตะลึงจริงๆ
โอ้!!!!!! ไม่นะ อาจารย์ขา อย่าไปรังแกสุดหล่ออย่างน้านนนนนน แต่หน้าตาอย่างนี้ มันคุ้นๆ อยู่นะ อืม... นั่นมันไอ้รุ่นพี่ชาเย็น ผู้เป็นเกย์นี่หว่า งั้นเปลี่ยนใหม่ค่ะ’จารย์ เอามันหนักๆเลยนะคะ มันนั่นแหละค่ะสาเหตุที่หนูมาสาย ลงโทษหนักๆเลยนะคะ เพราะมันนั่นแหละหนูอุตส่าห์ตามกรี๊ดมานาน รู้ความจริงว่าเป็นเกย์นี่ หนูเสียเซลส์อย่างแรงค้าาาาาาาาาา
ฉันคิดพร้อมกลับมองหน้าเขาด้วยความสะใจ เขาทำหน้างุนงงแล้วมองมาทางฉันแต่ฉันไม่สนใจหรอกนะ แล้วฉันก็เดินออกมาด้วยความสะใจ... ที่คงจะแสดงมาออกมาทางสีหน้าอย่างล้นหลามแน่ๆ คนที่เดินผ่านฉันไปแต่ละคนถึงมองหน้าฉันแบบแปลกๆ แต่...ฉันไม่มีทางสนใจอยู่แล้ว
สะจายยยยยย จริงๆ วุ้ย อิอิ หิหิ อะคริอะคริ กร๊ากกกกก กรั๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ
******************************
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น