ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ความลับของเขา
ล้า ลา ล้า ล้า ลา ลา ลา.........
ฉันฮัมเพลงและเดินไปตามถนนตอนเย็นในหน้าหนาวอย่างอารมณ์ดี ^_^ หลังจากที่เดินออกมาจากซุปเปอร์มาเกต ก็แหมจะไม่ให้ฉันอารมณ์ดีได้อย่างไรล่ะ ก็วันนี้พ่อกับแม่ฉันน่ะต้องบินไปทำธุระที่อเมริกา 3 เดือนนี่น่า กิ้ว กิ้วๆๆๆๆ //^O^// เสียอย่างเดียวฉันต้องทนอยู่กับไอ้พี่ชายตัวร้ายสุดโหดดดดด ของฉันน่ะสิ ตานั่นร้ายจะตายชอบแกล้งฉันแถมยังขี้เกียจตัวเป็นขนชอบใช้แต่ฉันอีกต่างหาก แต่ก็อ่ะนะเพราะเห็นเป็นพี่เลยยอมๆก่อนละกัน (แต่อย่าให้ถึงตาฉันละกัน)
ฟิ้ววววววววววววว
แปะ
-_-^^^^
ฉันชักโกรธแล้วนะเฟ้ย ฮึ่ม!!!! ไอ้กระดาษบ้าๆๆๆๆ มาเกาะหน้าฉันอยู่ได้ อ๊ายยยยยยยยยยดูสิ สกปรกปี๋เลย หน้าฉันจะพังมั๊ยนี่ ฮือๆๆๆๆๆ T_T ใบหน้าอันงด (แล้วซึ่งความ) งามของช้านนนนนนนนไหนดูสิแกไอ้กระดาษ O_O หา นี่มันอะไรกันนี่
ตามหาสุนัขหาย หากท่านเห็นสุนัขในรูปนี้กรุณาแจ้งกลับหาเราด่วน เรามีรางวัลมอบให้ ติดต่อได้ที่ 0X-XXXXXXX
โห หน้าตาอย่างนี้ยังมีคนตามหาอีกเหรอ อี๋ดูดิหน้าตามันน่ะ หน้าเกลียดจริงๆ ให้ตาย โอ้จอร์จทำไมโลกเรามันวิปริตขนาดนี้ค้าาาาาาาา
แล้วฉันก็เดินต่อไปเรื่อยๆ สายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นผู้ชายคนหนึ่ง O_O
กรี๊ดดดดดดดดด หล่อสุดๆๆๆๆๆๆของที่สุดและที่สุดไปเลยค้าาาาาาา หล่อไม่บันยะบันยัง หล่อแบบฉุดไม่อยู่ (อิอิ อาการแพ้คนหล่อกำเริบ) ก่อนที่จิตฉันจะหลุดไป(กับความหล่อ)มากกว่านี้ ฉันก็รู้สึกสะดุดกับหน้าตาผู้ชายคนนั้น เอ ผู้ชายคนนั้น หน้าตาคุ้นๆ เอ๊ รู้สึกผู้ชายคนนั้นหน้าตาคุ้นๆอยู่น้า เอเคยเห็นที่ไหนหว่า (แหมหล่อนจิตหลุดเพราะเจอผู้ชายหล่อเลยเหรอ แค่นี่ก็จำไม่ได้)
อ๊ะ คิออละ(อิอิ พูกมะชะ) เอ๊ย!! คิดออกแล้ว นั่นมันอีตาเจ้าชายชาเย็นสุดลึกลับของโรงเรียนฉันนี่หว่า มาทำอะไรที่นี่ แหมทำท่าลึกลับเชียวนะ มันต้องมีอะไรในกอไผ่แน่ๆ ต้องตามไปดู
ว่าแล้วฉันก็เลยเดินตามอีตานั่นไป จนไปถึงซอยเปลี่ยวแห่งหนึ่งแล้วไปเห็นอีตานั่นเดินไปหาผู้ชายคนหนึ่งหน้าตาดีพอๆกันเลย แหม ขนาดเห็นอยู่ในความมืดนะนี่ กรี๊ดดดดด ชอบค้า ชอบคนหล่อค้า (เว่อซะไม่มี)
เปาะ เปาะ -.,-
ฟืดดดดด ....ฟืดดดด (เฮ้อ เสียงสูดจมูกแสนอุบาทว์)
อี๊ๆๆๆ ไอ้โรคบ้าผู้ชายหล่อนี่เมื่อไหร่มันจะหายไปฟะ เห็นเป็นไม่ได้เชียวนะแกต้องเลือดกำเดาไหลทุกทีชอบทำให้ฉันอับอาบขายหน้า ว่าแล้วฉันก็ยกมือขึ้นเช็ดเลือดอย่างเร็ว แล้วแอบดูเหตุการณ์(ข้างกองขยะ) ต่อไป แต่เนื่องจากฉันอยู่ไกล เลยไม่ได้ยินว่าพวกเขาคุยอะไรกัน และซักพักอีตาเจ้าชายชาเย็นสุดลึกลับก็ลากมือของสุดหล่อคนนั้นแล้วเดินจากไปด้วยท่าทางที่ สนิทสนมสุดๆ
แหะๆๆๆ(เสียงหัวเราะ) อีตานั่นเป็นเกย์แหงแซะ ต๊ายยยยยย ฉันว่าแล้ว (ตอนไหนยะ) แล้วอีตาสุดหล่อนั่นต้องเป็นคู่เกย์กันแหงๆ เลย พรุ่งนี้ต้องไปเล่าให้ยัยพวกนั้นฟังซะแล้ว ใช่ๆๆๆๆ อย่าลืม อย่าลืม...
แต่ เฮ้อ เสียดาย ประชากรคนหล่อของโลกลดลงอีกสองคน แล้วฉันก็ยืนทำใจอยู่อย่างนั้นอีก 1 นาที สัพเพสัตตา พระเจ้าขาประทานคนหล่อมาด้วยนะค้า แล้วจึงออกเดินกลับบ้าน ขอ เฮ้อออออ อีกส๊ากกกกกกกกกกทีน่า เสียดายชะมัด หล่อๆๆกันทั้งน้านนนน ทำไมน้า ต้องมาเป็นแบบนี้กันน่ะผู้หญิงในโลกก็มีตั้งแยะ ทำไมต้องมาเป็นเกย์ให้สุดสวย(แหวะ) อย่างฉันต้องช้ำใจด้วย ทามม๊ายยยยยยยยย ฮือๆๆๆๆหรือว่าพี่ๆอกหัก รักคุด ตุ๊ดเมินค้า ถึงนิยมกันเองแบบนี้ T^T
“นี่ปาร์คแชริม พี่นึกว่าเธอน่ะไปตายคาซุปเปอร์มาเกตมาซะละ ใช้ไปซื้อของแค่นี้กว่าจะกลับมาเป็นชาติเลยนะ”
แล้วไอ้พี่ชายของฉันก็ยังคงพล่ามต่อไป แต่ฉันไม่สนหรอกฉันกำลังช้ำใจค่ะ รู้จักปะคะช้ามมมมจายยยยย T^T ฮือๆๆๆ สุดหล่อเป็นเกย์ (เว่อไปแก)
ฟืดดดดด ฟืดดดด -.,-
“เธอเป็นบ้าอะไรน่ะ แล้วร้องไห้กลับมาด้วย ใครทำอะไรมา บอกพี่มาสิ”
น่านนน เอาเข้าไปพี่ฉันเลือดนักสู้พุ่งจริงนะพี่ แต่ถึงพี่จะเป็นอย่างนี้ฉันก็ยังรักพี่นะคะ ขอบอก เพราะถึงพี่จะชอบแกล้งฉัน แต่พี่ก็ช่วยฉันเสมอในเวลาที่ฉันโดนรังแก
“พี่คะ ไม่ต้องมายุ่งกับหนูได้มั๊ย หนูอยากอยู่คนเดียว แล้วของที่พี่ให้หนูไปซื้อมา เอาไปซะ!!!”
ว่าแล้วฉันก็เดินเข้าห้องไปด้วยความหดหู่สุดๆ
“แว๊กกกกกกกกกกกก ช่วยด้วยค้า ใครก็ด้ายยยยยยยยยยช่วยช้านทีๆๆๆๆ ฮือๆๆๆๆ สุดสวยแย่แล้ว อย่าฆ่าฉันเลยฉันยอมแล้ว ฮือๆๆๆๆ อย่าเข้ามา แกอยากได้อะไรฉันให้แกทั้งหมด แต่ปล่อยสาวน้อยสุดสวยน่ารักอย่างฉันไปเหอะน้า ฮือๆๆๆๆ”
ฉันร้องบอกเขาอย่างตกใจพลางวิ่งหนี แต่เขาก็ยังคงถือมีดแล้ววิ่งไล่แทงฉันจนมาจนมุม พลางชะโงกเข้ามาแล้วเงื้อมีดจะแทงฉัน แล้วฉันจะทำยังไงดี แถมสถานที่ก็ยังมืดไปหมด แทบมองไม่เห็น แม้แต่หน้าของไอ้ฆาตกรโรคจิตนั่น
“อย่าทำอะไรฉันเลย ฉันยอมทุกอย่าง ปล่อยฉันไปน้า”
ฉันร้องไห้น้ำตาไหลดั่งก๊อกแตก แต่ไอ้บ้าโรคจิตก็ไม่สนใจ ยังคงเงื้อมีดลงมาเรื่อยๆ โธ่ ไอ้โรคจิตไร้ใจ ถ้าฉันรอดเมื่อไหร่ฉันจะฆ่าแก ไปตายซะ!!!!!!! บังอาจจะทำสุดสวยอย่างฉันลงคอ
“ไม่ เพราะเธอรู้ความลับของฉัน เธอต้องตาย”
“ความลับอะไรคะ?”
“ก็ที่เธอรู้ว่าฉันเป็นเกย์”
ว่าพลางเอามือปลดผ้าที่คลุมศีรษะออกจนเผยให้เห็นใบหน้าที่แม้อยู่ในความมืดฉันก็ยังจำได้ดี
แว๊กกกกกกกก นั่นมันอีตาเจ้าชายชาเย็นสุดลึกลับนี่น่า พระเจ้าขา ช่วยหนูด้วยยยยยยยยย!!!!!เขาจะฆ่าหนู
“ตกลง ฉันจะไม่บอกใคร แต่อย่าฆ่าฉันเลยนะ ฉันสัญญา”
ฉันลงทุนอ้อนวอนสุดๆ
“ไม่!!! เป็นความผิดของเธอเองที่มารู้เรื่องนี้ เธอต้องตายซะ!!!!”
ว่าแล้วเขาก็เงื้อมืดลงมาหมายจะแทงฉัน มีดนั้นลดลงมาอย่างรวดเร็ว ในขณะที่มีดนั้นกำลังถูกตัวฉันนั้นเอง ฉันหลับตาปี๋ลงไปเลย แล้วกลั้นลมหายใจเอาไว้ อย่างยอมรับความเจ็บ แต่!!!! ก่อนที่มีดจะมาถึงตัวฉันนั้นเอง
เฮือก!!!!!!!!!!
O_O
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาทันที แหม!!!!นี่ฉันฝันไปจริงๆเหรอเนี่ย โล่งอกชะมัด แต่ทำไมฝันบ้าฝันบออย่างนี้แถมยังเหมือนจริงสุดๆอีกตะหาก เอ หรืออีตานั่นจะตามมาฆ่าเราจริงๆหรือเปล่าหว่า บรื๊อๆๆ กลัวๆๆๆๆ อ่ะ
ในขณะที่ฉันกำลังบ่นพึมพำกับความฝันสุดห่วยอยู่นั้นเอง สายตาอันยอดเยี่ยมของฉันก็ไปเหลือบเห็น ‘มัน’ สิ่งของบางอย่างที่วางอยู่บนโต๊ะ มันคือ ......
ตึก ตึก ตึก....... (เสียงใจเต้น) แล้วฉันก็ค่อยๆ เหลือบตาไปมองดูมัน มัน มัน
...
...
...
มันคือ นาฬิกา ใช่แล้วค้า ถูกต้องนะคร้าบบบบบบ (ฮา) โธ่!!! แค่นาฬิกา แต่!!! เอ๊ะ นาฬิกามันบอกเวลาว่าแปดโมงเช้านี่หว่า อืม!!! แค่แปดโมงเองนอนต่อดีฝ่า
ในขณะที่กำลังล้มตัวลงนอนต่อนั่นเองฉันก็คิดขึ้นมาได้ อืม นาฬิกามันว่าแปดโมงเช้านี่หว่า แปดโมงเช้า แปดโมงเช้า หาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!! แปดโมงเช้า ก็สายแล้วน่ะดิ โอ๊ยยยยยยย ตายแล้วฉัน ตายแน่ๆๆๆ วันนี้ยิ่งเวรยัยเจ๊มารูโกะสุดโหดเฝ้าประตูซะด้วย ตายหยังเขียดแน่ๆๆๆ
ฮึ่ม!!!!!!!!เป็นเพราะนายคนเดียวอีตาชาเย็นสุดลึกลับ เป็นเพราะนายยยยยยยยยย แถมนายยังมาตามหลอกหลอนกันถึงในฝันอีกด้วย ฉันโดนทำโทษก็เพราะนายๆๆๆๆๆ ฮือๆๆๆๆ
พระเจ้าช่วยยยยยย!!!!! กล้วยทอดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! TOT
ฉันฮัมเพลงและเดินไปตามถนนตอนเย็นในหน้าหนาวอย่างอารมณ์ดี ^_^ หลังจากที่เดินออกมาจากซุปเปอร์มาเกต ก็แหมจะไม่ให้ฉันอารมณ์ดีได้อย่างไรล่ะ ก็วันนี้พ่อกับแม่ฉันน่ะต้องบินไปทำธุระที่อเมริกา 3 เดือนนี่น่า กิ้ว กิ้วๆๆๆๆ //^O^// เสียอย่างเดียวฉันต้องทนอยู่กับไอ้พี่ชายตัวร้ายสุดโหดดดดด ของฉันน่ะสิ ตานั่นร้ายจะตายชอบแกล้งฉันแถมยังขี้เกียจตัวเป็นขนชอบใช้แต่ฉันอีกต่างหาก แต่ก็อ่ะนะเพราะเห็นเป็นพี่เลยยอมๆก่อนละกัน (แต่อย่าให้ถึงตาฉันละกัน)
ฟิ้ววววววววววววว
แปะ
-_-^^^^
ฉันชักโกรธแล้วนะเฟ้ย ฮึ่ม!!!! ไอ้กระดาษบ้าๆๆๆๆ มาเกาะหน้าฉันอยู่ได้ อ๊ายยยยยยยยยยดูสิ สกปรกปี๋เลย หน้าฉันจะพังมั๊ยนี่ ฮือๆๆๆๆๆ T_T ใบหน้าอันงด (แล้วซึ่งความ) งามของช้านนนนนนนนไหนดูสิแกไอ้กระดาษ O_O หา นี่มันอะไรกันนี่
ตามหาสุนัขหาย หากท่านเห็นสุนัขในรูปนี้กรุณาแจ้งกลับหาเราด่วน เรามีรางวัลมอบให้ ติดต่อได้ที่ 0X-XXXXXXX
โห หน้าตาอย่างนี้ยังมีคนตามหาอีกเหรอ อี๋ดูดิหน้าตามันน่ะ หน้าเกลียดจริงๆ ให้ตาย โอ้จอร์จทำไมโลกเรามันวิปริตขนาดนี้ค้าาาาาาาา
แล้วฉันก็เดินต่อไปเรื่อยๆ สายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นผู้ชายคนหนึ่ง O_O
กรี๊ดดดดดดดดด หล่อสุดๆๆๆๆๆๆของที่สุดและที่สุดไปเลยค้าาาาาาา หล่อไม่บันยะบันยัง หล่อแบบฉุดไม่อยู่ (อิอิ อาการแพ้คนหล่อกำเริบ) ก่อนที่จิตฉันจะหลุดไป(กับความหล่อ)มากกว่านี้ ฉันก็รู้สึกสะดุดกับหน้าตาผู้ชายคนนั้น เอ ผู้ชายคนนั้น หน้าตาคุ้นๆ เอ๊ รู้สึกผู้ชายคนนั้นหน้าตาคุ้นๆอยู่น้า เอเคยเห็นที่ไหนหว่า (แหมหล่อนจิตหลุดเพราะเจอผู้ชายหล่อเลยเหรอ แค่นี่ก็จำไม่ได้)
อ๊ะ คิออละ(อิอิ พูกมะชะ) เอ๊ย!! คิดออกแล้ว นั่นมันอีตาเจ้าชายชาเย็นสุดลึกลับของโรงเรียนฉันนี่หว่า มาทำอะไรที่นี่ แหมทำท่าลึกลับเชียวนะ มันต้องมีอะไรในกอไผ่แน่ๆ ต้องตามไปดู
ว่าแล้วฉันก็เลยเดินตามอีตานั่นไป จนไปถึงซอยเปลี่ยวแห่งหนึ่งแล้วไปเห็นอีตานั่นเดินไปหาผู้ชายคนหนึ่งหน้าตาดีพอๆกันเลย แหม ขนาดเห็นอยู่ในความมืดนะนี่ กรี๊ดดดดด ชอบค้า ชอบคนหล่อค้า (เว่อซะไม่มี)
เปาะ เปาะ -.,-
ฟืดดดดด ....ฟืดดดด (เฮ้อ เสียงสูดจมูกแสนอุบาทว์)
อี๊ๆๆๆ ไอ้โรคบ้าผู้ชายหล่อนี่เมื่อไหร่มันจะหายไปฟะ เห็นเป็นไม่ได้เชียวนะแกต้องเลือดกำเดาไหลทุกทีชอบทำให้ฉันอับอาบขายหน้า ว่าแล้วฉันก็ยกมือขึ้นเช็ดเลือดอย่างเร็ว แล้วแอบดูเหตุการณ์(ข้างกองขยะ) ต่อไป แต่เนื่องจากฉันอยู่ไกล เลยไม่ได้ยินว่าพวกเขาคุยอะไรกัน และซักพักอีตาเจ้าชายชาเย็นสุดลึกลับก็ลากมือของสุดหล่อคนนั้นแล้วเดินจากไปด้วยท่าทางที่ สนิทสนมสุดๆ
แหะๆๆๆ(เสียงหัวเราะ) อีตานั่นเป็นเกย์แหงแซะ ต๊ายยยยยย ฉันว่าแล้ว (ตอนไหนยะ) แล้วอีตาสุดหล่อนั่นต้องเป็นคู่เกย์กันแหงๆ เลย พรุ่งนี้ต้องไปเล่าให้ยัยพวกนั้นฟังซะแล้ว ใช่ๆๆๆๆ อย่าลืม อย่าลืม...
แต่ เฮ้อ เสียดาย ประชากรคนหล่อของโลกลดลงอีกสองคน แล้วฉันก็ยืนทำใจอยู่อย่างนั้นอีก 1 นาที สัพเพสัตตา พระเจ้าขาประทานคนหล่อมาด้วยนะค้า แล้วจึงออกเดินกลับบ้าน ขอ เฮ้อออออ อีกส๊ากกกกกกกกกกทีน่า เสียดายชะมัด หล่อๆๆกันทั้งน้านนนน ทำไมน้า ต้องมาเป็นแบบนี้กันน่ะผู้หญิงในโลกก็มีตั้งแยะ ทำไมต้องมาเป็นเกย์ให้สุดสวย(แหวะ) อย่างฉันต้องช้ำใจด้วย ทามม๊ายยยยยยยยย ฮือๆๆๆๆหรือว่าพี่ๆอกหัก รักคุด ตุ๊ดเมินค้า ถึงนิยมกันเองแบบนี้ T^T
“นี่ปาร์คแชริม พี่นึกว่าเธอน่ะไปตายคาซุปเปอร์มาเกตมาซะละ ใช้ไปซื้อของแค่นี้กว่าจะกลับมาเป็นชาติเลยนะ”
แล้วไอ้พี่ชายของฉันก็ยังคงพล่ามต่อไป แต่ฉันไม่สนหรอกฉันกำลังช้ำใจค่ะ รู้จักปะคะช้ามมมมจายยยยย T^T ฮือๆๆๆ สุดหล่อเป็นเกย์ (เว่อไปแก)
ฟืดดดดด ฟืดดดด -.,-
“เธอเป็นบ้าอะไรน่ะ แล้วร้องไห้กลับมาด้วย ใครทำอะไรมา บอกพี่มาสิ”
น่านนน เอาเข้าไปพี่ฉันเลือดนักสู้พุ่งจริงนะพี่ แต่ถึงพี่จะเป็นอย่างนี้ฉันก็ยังรักพี่นะคะ ขอบอก เพราะถึงพี่จะชอบแกล้งฉัน แต่พี่ก็ช่วยฉันเสมอในเวลาที่ฉันโดนรังแก
“พี่คะ ไม่ต้องมายุ่งกับหนูได้มั๊ย หนูอยากอยู่คนเดียว แล้วของที่พี่ให้หนูไปซื้อมา เอาไปซะ!!!”
ว่าแล้วฉันก็เดินเข้าห้องไปด้วยความหดหู่สุดๆ
“แว๊กกกกกกกกกกกก ช่วยด้วยค้า ใครก็ด้ายยยยยยยยยยช่วยช้านทีๆๆๆๆ ฮือๆๆๆๆ สุดสวยแย่แล้ว อย่าฆ่าฉันเลยฉันยอมแล้ว ฮือๆๆๆๆ อย่าเข้ามา แกอยากได้อะไรฉันให้แกทั้งหมด แต่ปล่อยสาวน้อยสุดสวยน่ารักอย่างฉันไปเหอะน้า ฮือๆๆๆๆ”
ฉันร้องบอกเขาอย่างตกใจพลางวิ่งหนี แต่เขาก็ยังคงถือมีดแล้ววิ่งไล่แทงฉันจนมาจนมุม พลางชะโงกเข้ามาแล้วเงื้อมีดจะแทงฉัน แล้วฉันจะทำยังไงดี แถมสถานที่ก็ยังมืดไปหมด แทบมองไม่เห็น แม้แต่หน้าของไอ้ฆาตกรโรคจิตนั่น
“อย่าทำอะไรฉันเลย ฉันยอมทุกอย่าง ปล่อยฉันไปน้า”
ฉันร้องไห้น้ำตาไหลดั่งก๊อกแตก แต่ไอ้บ้าโรคจิตก็ไม่สนใจ ยังคงเงื้อมีดลงมาเรื่อยๆ โธ่ ไอ้โรคจิตไร้ใจ ถ้าฉันรอดเมื่อไหร่ฉันจะฆ่าแก ไปตายซะ!!!!!!! บังอาจจะทำสุดสวยอย่างฉันลงคอ
“ไม่ เพราะเธอรู้ความลับของฉัน เธอต้องตาย”
“ความลับอะไรคะ?”
“ก็ที่เธอรู้ว่าฉันเป็นเกย์”
ว่าพลางเอามือปลดผ้าที่คลุมศีรษะออกจนเผยให้เห็นใบหน้าที่แม้อยู่ในความมืดฉันก็ยังจำได้ดี
แว๊กกกกกกกก นั่นมันอีตาเจ้าชายชาเย็นสุดลึกลับนี่น่า พระเจ้าขา ช่วยหนูด้วยยยยยยยยย!!!!!เขาจะฆ่าหนู
“ตกลง ฉันจะไม่บอกใคร แต่อย่าฆ่าฉันเลยนะ ฉันสัญญา”
ฉันลงทุนอ้อนวอนสุดๆ
“ไม่!!! เป็นความผิดของเธอเองที่มารู้เรื่องนี้ เธอต้องตายซะ!!!!”
ว่าแล้วเขาก็เงื้อมืดลงมาหมายจะแทงฉัน มีดนั้นลดลงมาอย่างรวดเร็ว ในขณะที่มีดนั้นกำลังถูกตัวฉันนั้นเอง ฉันหลับตาปี๋ลงไปเลย แล้วกลั้นลมหายใจเอาไว้ อย่างยอมรับความเจ็บ แต่!!!! ก่อนที่มีดจะมาถึงตัวฉันนั้นเอง
เฮือก!!!!!!!!!!
O_O
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาทันที แหม!!!!นี่ฉันฝันไปจริงๆเหรอเนี่ย โล่งอกชะมัด แต่ทำไมฝันบ้าฝันบออย่างนี้แถมยังเหมือนจริงสุดๆอีกตะหาก เอ หรืออีตานั่นจะตามมาฆ่าเราจริงๆหรือเปล่าหว่า บรื๊อๆๆ กลัวๆๆๆๆ อ่ะ
ในขณะที่ฉันกำลังบ่นพึมพำกับความฝันสุดห่วยอยู่นั้นเอง สายตาอันยอดเยี่ยมของฉันก็ไปเหลือบเห็น ‘มัน’ สิ่งของบางอย่างที่วางอยู่บนโต๊ะ มันคือ ......
ตึก ตึก ตึก....... (เสียงใจเต้น) แล้วฉันก็ค่อยๆ เหลือบตาไปมองดูมัน มัน มัน
...
...
...
มันคือ นาฬิกา ใช่แล้วค้า ถูกต้องนะคร้าบบบบบบ (ฮา) โธ่!!! แค่นาฬิกา แต่!!! เอ๊ะ นาฬิกามันบอกเวลาว่าแปดโมงเช้านี่หว่า อืม!!! แค่แปดโมงเองนอนต่อดีฝ่า
ในขณะที่กำลังล้มตัวลงนอนต่อนั่นเองฉันก็คิดขึ้นมาได้ อืม นาฬิกามันว่าแปดโมงเช้านี่หว่า แปดโมงเช้า แปดโมงเช้า หาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!! แปดโมงเช้า ก็สายแล้วน่ะดิ โอ๊ยยยยยยย ตายแล้วฉัน ตายแน่ๆๆๆ วันนี้ยิ่งเวรยัยเจ๊มารูโกะสุดโหดเฝ้าประตูซะด้วย ตายหยังเขียดแน่ๆๆๆ
ฮึ่ม!!!!!!!!เป็นเพราะนายคนเดียวอีตาชาเย็นสุดลึกลับ เป็นเพราะนายยยยยยยยยย แถมนายยังมาตามหลอกหลอนกันถึงในฝันอีกด้วย ฉันโดนทำโทษก็เพราะนายๆๆๆๆๆ ฮือๆๆๆๆ
พระเจ้าช่วยยยยยย!!!!! กล้วยทอดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! TOT
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น