คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ต้นเหตุ
1 เือนที่เเล้ว
"เอาเหล้ามาให้ัน. อึ โนม้าบบบบอเหล้าให้ผมโหน่ยยย"
อ แฮยอน วัยสามสิบปีนั่อยู่โฟาลาบ้านภายในห้อรับแที่มีวเหล้าระเะระะเ็มไปหม
"ุหนูพอไ้เเล้ว อย่าไปเสียใับผู้ายแบบนั้นเลยนะะ"
ใ่เเล้วฟัไม่ผิหรอเาับผู้าย... ผู้ายนนั้นเป็นรัแรอเาเราสอนบันั้แ่สมัยมหาลัยและปีหน้าทั้เาและ
เลน์ ลันว่าะแ่านันแ่เเล้วฝันอเาที่ะใ้ีวิร่วมับเลน์็ับลเพราะลอระยะเวลาที่ผ่านมาเลน์ไม่ไ้บเาเพียนเียวยัมีายู้...ไม่สิ้อเรียว่านรัอเลน์ ลี แทย ทั้สอบันมาั้แ่สมัยมัธยมและเานี้แหละือไอ้โ่ไอ้ัที่โนเลน์ปอลอเอาเินไปให้ไอ้ายนรัเลน์เพิ่มาบอเลิเาพร้อมสารถออมาเพราะว่าเลน์นั้น ท้อ อนเเรเาีใมาิว่าลูในท้อเลน์นั้นือลูอเาแ่ผลมันือไม่ใ่....เลน์ไม่ไ้ท้อับเาเลน์ท้อับเเทย ทั้สอะโบยเ็ในท้อให้เป็นลูอเาแ่ว่าวันนั้นเาันไ้ยิน่ะ่อนเาทั้รัเลน์แร์และามใทุอย่าไม่ว่าอยาไ้อะไรเาะหามาให้แ่เลน์ับทำร้ายเาวันที่เลิันเลน์มาบอว่าท้อับเา....เายิ้มสมเพและทะเลาะับเลน์นเลน์นั้นบอเลิและสารภาพออมา....
"โนม้าบบบผมมันม่ายีรหนายยย"
พูบแฮยอนยแ้วเหล้าึ้นื่มทันที โยอ ยืนมอภาพนั้นเยๆ เห้อ...นี้มันเลยเวลานอนมานานเเล้ว่วะมั...โยอิ
"โถ่วุหนูอนม"
นมันทร์ลูบหัวแฮยอน
"เลิื่มเถอะนะะนม่วยโยอยุหนูึ้นไปไม่ไ้นะะนมหน่ะแ่เเล้ว..โยอยึ้นหนูึ้นไปบนห้อทียายะปิบ้านรอ"
ท้ายประโยยายันทร์หันมาบอหลานาย
"รับยายไปนอนเลย็ไ้นะเี๋ยวผมพาุายเ้าห้อเสร็เเล้วะลมา"
โยอ บอยาย ยายอเาหน่ะแ่เเล้วนอนึๆื่นเ้าๆไม่ีส่วนเาหน่ะนอนึื่นเ้ามันเรื่อปิอนัศึษาแบบเา
"เอาั้นหรอ โอเๆยายปิบ้านเเล้วะไปนอน่อนไปนอน็เินวนๆูบ้านหน่อยนะเผื่อยายลืม"
โยอพยัหน้ารับยายันทร์เินาไปโยอึพยุแฮยอนที่เมาไม่รู้เรื่อึ้นมา
ฮึบ!
โยอเอาเเนเเฮยอนพาที่อแล้วพยุัวึ้น..โยอเเล็น้อย่อนั้หลัไ้เเล้ว่อยๆพาึ้นห้ออย่าทุรัทุเร
ุบ!
โยอปล่อยัวแฮยอนลเีย
...'นหรือหมูวะัวโรหนั'...
โยอิในในาัวเ็หนุ่มวัยสิบเ้าปีอย่าเาสูพอๆับแฮยอนแ่นาลำัวที่เเ่าันถือว่าเป็นอุปสรรมาโยอัท่านอนให้แฮยอนู่ๆมือหนา็้อที่้อมือโยอ
"เลน์อย่าทิ้ผมไปนะ"
แฮยอนเพ้อออมา
"เห้ย!ปล่อยผมไม่ใุ่เลน์นะ ผมิม
โยอ!"
โยอะโนใส่หน้าแฮยอน
"ะเป็นโยอเ็นั้นไ้ไเลน์ุอย่าาผมไปนะุลับมาหาผมแล้วใ่ไหม"
แฮยอนใ้มืออี้าหนึ่ที่ว่าาารรั้อมือเลน์(?) รูปไร้ามโรหน้าอย่าหลไหล
"ปล่อยผมนะุแฮยอน!"
โยอะโนลั่น
"หอม"
แฮยอนไม่สนพร้อม่อยๆ้มหน้าลมา. ใบหน้าทัู้่ห่าันเพียไม่ี่เน เอาล่ะ!โยอะะโนให้หายเมาเลยว่านี้ิมโยอไม่ใ่เลน์
"ปล่ะ!อื้อ!"
โยอะโนใส่หน้าแฮยอนสุเสียแ่ยัไม่ทันบประโยี แฮยอนใ้อวัยวะแบบเียวันปิปาโยอ โยอพยายามส่ายหน้าเบี่ยหลบเพื่อให้หลุพ้นแ่ไม่เป็นผลแฮยอนรุหนัว่าเิม สุท้ายร่าบาผู้ไม่ประสีประสาหรือะสู้นมาประสบาร์แบบแฮยอน โยอเลิ้มามลืมสิ้นะ่อ้านเมื่อเ้าสู่ห้วอารม์ัพา้วยผู้มาประสบาร์ทุอย่าึำเนินไปามธรรมาิอมัน
///ัภาพไปที่โมไฟ
-----------
แฮร่มาปล่อยสออนแบบุๆ ยัไม่ไ้รวำผิแบบละเอียนะะ. ท้วไ้ทั้ 2 อน ฝารีมแท็ #พ่อเลี้ยjd
็้อที่้อมือโยอ
"เลน์อย่าทิ้ผมไปนะ" แฮยอนเพ้อออมา
"เห้ย!ปล่อยผมไม่ใุ่เลน์นะ ผมิม โยอ!" โยอะโนใส่หน้าแฮยอน
"ะเป็นโยอเ็นั้นไ้ไเลน์ุอย่าาผมไปนะุลับมาหาผมแล้วใ่ไหม"
แฮยอนใ้มืออี้าหนึ่ที่ว่าาารรั้อมือเลน์(?) รูปไร้ามโรหน้าอย่าหลไหล
"ปล่อยผมนะุแฮยอน!"
โยอะโนลั่น
"หอม"
แฮยอนไม่สนพร้อม่อยๆ้มหน้าลมา. ใบหน้าทัู้่ห่าันเพียไม่ี่เน เอาล่ะ!โยอะะโนให้หายเมาเลยว่านี้ิมโยอไม่ใ่เลน์
"ปล่ะ!อื้อ!"
โยอะโนใส่หน้าแฮยอนสุเสียแ่ยัไม่ทันบประโยี แฮยอนใ้อวัยวะแบบเียวันปิปาโยอ โยอพยายามส่ายหน้าเบี่ยหลบเพื่อให้หลุพ้นแ่ไม่เป็นผลแฮยอนรุหนัว่าเิม สุท้ายร่าบาผู้ไม่ประสีประสาหรือะสู้นมาประสบาร์แบบแฮยอน โยอเลิ้มามลืมสิ้นะ่อ้านเมื่อเ้าสู่ห้วอารม์ัพา้วยผู้มาประสบาร์ทุอย่าึำเนินไปามธรรมาิอมัน
///ัภาพไปที่โมไฟ
-----------
แฮร่มาปล่อยสออนแบบุๆ ยัไม่ไ้รวำผิแบบละเอียนะะ. ท้วไ้ทั้ 2 อน ฝารีมแท็ #พ่อเลี้ยjd
ความคิดเห็น