ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : @@@...ได้แค่แอบรักกับฉวยโอกาส...@@@
ฉันเข้าห้องมา หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จ ก็มานั่งเขียนไดอารี่ซะหน่อย แหม ก็อุตส่าห์เข้าโรงเรียนใหม่ซะที ฉันเริ่มเขียนไดอารี่ตั้งแต่ตื่นเช้ามา โดนพ่อแกล้ง การพบเจอกับเพื่อนใหม่ รวมไปถึงการเขียนว่าอีตารุ่นพี่นั่นที่ดูไม่ออกว่ามันคิดอะไรอยู่ เขียนจนเสร็จ ฉันก็นึกถึงคนๆนั้น
.............คนที่ฉันคิดถึงตลอดเวลา
.............คนที่ฉันเขียนไดอารี่ให้ เพื่อที่ว่าเค้าจะกลับมา
..............คนที่เป็น...............รักแรกของฉัน
แต่เค้าก็จากไป ไปไหนฉันไม่รู้เลย ............ ไม่มีทางรู้ เฮ้ออออ เมื่อคิดถึงตรงนี้ น้ำตาฉันก็กลั้นไว้ไม่เคยจะอยู่ซะที ทำไมฉันถึงลืมเค้าไม่ได้นะ หรืออาจ....อาจจะเป็นเพราะว่า เค้าเค้าไม่เคยรักฉันเลยเหรอ ใช่สิ เค้ารักคนอื่น รักมากด้วย แต่เรายังเป็นเพื่อนกันใช่มั้ย..................ใช่มั้ย
!!!!!!!!!!!!!!! ปอนด์ !!!!!!!!!!!!!!!
ฉันยังหาไม่เจอเลย หัวใจเค้า ....... หัวใจเค้าที่มีต่อฉัน
ฉันหยุดคิดเพียงเท่านี้ แล้วจึงเช็ดน้ำตา เมื่อสงบสติอารมณ์ซักพัก จึงเข้าไปอาบน้ำ ฉันพยายามที่จะไม่คิดถึงเรื่องนั้นอีกแล้ว เพราะเค้าเป็นคนรักของเพื่อนสนิทฉัน ฉันไม่เลวพอที่จะทำอะไรเลวๆอย่างนั้นหรอก
เมื่ออาบน้ำเสร็จ จึงมานั่งเปิดคอมฯเล่น เผื่อว่ามันจะทำให้ฉันหายเครียด เล่นไปเรื่อยๆ รู้สึกเซ็งขึ้นมา ก็เลยเปิดวิทยุฟังดีกว่า
...............ห่างแค่เพียงเอื้อมมือ แต่มันคือแสนไกล................
ความรู้สึกฉันตอนนี้ คือ อยากจะพังวิทยุเครื่องนี้จังเลย แต่ทำไม่ได้ จึงปิดวิทยุซะ แล้วก็มานั่งเล่นเน็ตอย่างเดียวซะเลย แต่ก็ไม่รู้จะเปิดเว็บไรดี พอดีพลับเดินมาพอดี
“แพรวๆ ขอเค้าเปิดบอร์ดโรงเรียนแปปนึงสิ ได้ป่าว”
“อื้อ เร็วๆนะ” ฉันจึงลุกมาจากเก้าอี้ แล้วเดินไปหาน้ำดื่ม พอกลับมาเห็นว่าพลับไปแล้ว แล้วก็เปิดบอร์ดโรงเรียนทิ้งไว้ด้วย ไอน้องคนนี้ไม่ไหวจริงๆ ได้โอกาส ฉันขอดูบอร์ดต่อจากพลับเลยละกัน เผื่อจะมีอะไรให้อ่านแก้เซ้งหน่อย
ฉันเปิดไปเรื่อยๆ มีแต่กระทู้ไร้สาระทั้งนั้นเลย เปิดเรื่อยเปื่อย แล้วจึงเห็นกระทู้ๆนึง หัวข้อน่าสนใจทีเดียว จึงเปิดเข้าไป อิอิ “ใคร HOT ที่สุดในโรงเรียนเอ่ย มาดูกันดีกว่า” (เนี่ยแหล่ะ หัวข้อที่มีสาระของยัยนางเอกเค้า: ผู้แต่ง)
...พี่พุกอยู่แล้วย่ะ...
...ใครบอก ต้องน้องพลับต่างหาก คนไรก็ไม่รู้น่ารักซะไม่มี...
...ไม่ใช่ๆ ต้องพี่ก้องสิ พี่ก้องสุดหล่อของชั้น อะฮ้า เข้าท่าๆ...
...ใครบอกของเทอยะ ของชั้นต่างหากย่ะ พี่ก้องอ่ะ ของชั้นเท่านั้น...
...เหอะๆ เอากันเข้าไป พี่พุก น่าร้ากกกกกก...
...พี่ก้อง พี่ก้อง พี่ก้อง เย้ๆ...
...ใช่ๆ น้องก้องน่าร้ากกก พุกก้อน่ารักนะ...
ต่างๆนาๆความคิดเห็น ฉันล่ะไม่อยากจะเชื่อเลย คนอย่างนายก้องเนี่ยนะ น่ารัก ฉันว่าน่าลักไปหมกป่ามากกว่านะเนี่ย ดูซิ พี่พุก กับ พลับตกอันดับเลย เชอะๆ
เมื่อดูต่อไปเรื่อยๆ ก็เห็นว่าไม่มีอะไรน่าดูแล้ว ฉันจึงรีบเข้านอน
“นี่ ยัยแพรว ตื่นได้แล้วลูก สายแล้วนะ” หือออ สายแล้วเหรอ พ่อโกหกอีกป่าวเนี่ย โกหกแหงเลย
“พ่อ ไม่ต้องโกหกแพรวเลย ขอนอนอีกแปปนึงน้าค้า” ฉันบอกพ่อแบบงัวเงีย
“นี่แพรว อันนี้พ่อไม่ได้โกหกนะลูก 7 โมงครึ่งแล้ว” อืม เชื่อก็ได้ 7 โมงครึ่งๆ......งืมมมมม........หา ตายแล้ว 7 โมงครึ่ง
“จริงเหรอพ่อ” ฉันเหลือบไปมองนาฬิกาบนหัวเตียง 7 โมงครึ่ง จริงๆด้วย จากนั้นฉันก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรอีกเลย ฉันรีบวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว อาบน้ำ แต่งตัว และหวีผมเสร็จ ก็วิ่งถือกระเป๋าลงมา แล้วก็วิ่งขึ้นรถของพ่อ ที่จอดรออยู่หน้าบ้าน โดยไม่กินข้าวเช้า
พ่อรีบออกรถอย่างรวดเร็ว ดีนะที่วันนี้รถไม่ติด ฉันไปถึงโรงเรียนก่อนเวลาเข้าแถว 5 นาที เท่านั้น โหหหห นี่ถ้าไม่ทันนะ พี่พุกต้องโดนว่าๆเป็นประธานนักเรียนแต่มาสายแน่เลย
เมื่อเก็บกระเป๋าแล้ว ฉันก็รีบลงมาเข้าแถวที่สนามกับพวกต้าร์
“นี่ๆ แพรว นั่นพี่ก้องของแกไง นั่นๆ” ฉันหันไปเห็นอีตานั่นอีกแล้ว และมันกำลังทำท่ายกมือไหว้ท่วมหัว ล้อฉันแน่ๆ!!!!!!!! อีตานี่ จริงๆเลย อย่าให้เอาคืนได้นะ แม่จะเอาให้เข็ด (นางเอกรุ่นใหม่ล่าสุด เราขอแนะนำจ้า อิอิ : ผู้แต่ง)
ฉันทำเป็นไม่สนใจ ขืนไปหาเรื่องตอนนี้ ดีไม่ดี อีตานั่นอาจจะเอาเรื่องน่าอายมาเผยแพร่ก็เป็นได้ ฉะนั้นทางที่ดี เย็นไว้ ยัยแพรวเย็นไว้ ฉันทำเป็นไม่สนใจ จนเข้าแถวเสร็จ ฉันจึงรีบเดินขึ้นห้องเรียน
…ครืด...ครืดดด...ครืดดดดด...
เสียงโทรศัพท์มือถือของฉันสั่นนั่นเอง ฉันจึงหยิบออกมาดู ปรากฏว่ามีคนส่งข้อความมา เมื่อเปิดดูก็มีคนส่งข้อความมาว่า
“ตั้งใจเรียนนะครับ นางฟ้าของผม”
!!!ยัยแพรว ใครเนี่ย เป็นไปไม่ได้ ไม่น่าเชื่อจริงๆ กริ๊ดดดดดดดด!!!
โอ้! พระเจ้าช่วยกล้วยทอด พระเจ้าจอร์จมันทอดยาก มีคนแอบชอบฉัน โฮ่โฮ่โฮ่ (นางเอกของเราบ้าไปแล้วจ้า : ผู้แต่ง) เอ๊ะ แต่ใครเนี่ย ช่างโง่เสียนี่กระไร อิอิ ม่ายช่าย ช่างตาหลักแหลมเหลือเกิ๊นน
ช่างเถอะ อาจารย์เข้าแล้ว ฉันจึงเก็บมือถือเข้าที่ แล้วหันมาสนใจเรียนคาบแรกอย่างกล้ากลืน ฝืนทน
เมื่อการเรียนคาบที่ 3 เสร็จสิ้น ฉันจึงออกไปกินข้าวกับเพื่อนๆ เมื่อเดินออกไปนอกห้อง ฉันเห็นอีตานั่นอีกแล้ว น่าเบื่อจริงๆ แล้วฉันจะกินข้าวลงมั้ยเนี่ย เฮ้อ
“นี่ยัยแพรว แกกินหรือเขมือบเนี่ย จานที่ 3 แล้วนะ!!”
“ง่ะ ก็มันหิวนี่ ง่ำๆ โห ช่วยไม่ได้ ไม่ได้กินข้าวเช้ามาง่ะ” (ไหนบอกว่ากินข้าวไม่ลงไงยะ) เมื่อกินเสร็จ ก็แยกย้ายกันไปทำภารกิจของตัวเอง คือ ต้าร์ไปห้องสมุดเพื่อหาข้อมูลทำรายงาน โดยมีปอนด์ตามไปด้วย เฮ้อ นี่ล่ะหนา แอบหลงรักเพื่อนสนิท ฟางถูกอาจารย์เรียกไปเพราะฟางเป็นถึงรองหัวหน้าห้องเชียวนะ บาสไปโรงยิมเพื่อที่จะไปหยิบบอลมาเล่นกลางสนาม แน่ล่ะในสนามจะต้องมีสาวๆมาดูอย่างแน่นอน ไม่มากก็เยอะ เหอะๆ ส่วนฉันน่ะเหรอ ก็ไม่มีอะไรจะทำน่ะสิ ก็เลยกะว่าจะเข้าห้องน้ำแล้วก็ขึ้นห้องเลย เชอะ อิจฉา จริงๆ คนที่มีอะไรทำเนี่ย จะไปช่วยต้าร์ก็กลัวจะไปเป็นก้างขวางคอเค้าอีก เฮ้อ เฮ้อ
เมื่อเข้าห้องน้ำเสร็จ ก็ออกมาจากห้องน้ำ ก็เห็นยัยหลงตัวเองที่เจอกันเมื่อวานนี้ ซวยแล้วยัยแพรว (เมื่อวานยังทำกล้าอยู่เลย : ผู้แต่ง) โห คุณผู้แต่งคะ หรือคุณไม่กลัว มันมากับพวกมันตั้งหลายคน แถมตัวบิ๊กๆทั้งนั้น แล้วยังจะหันมามองหน้าฉันอีก จะทำยังไงล่ะ ที่นี้ คนสวยแย่แล้ว!!!!!!!!!! ( -_-!!!! : ผู้แต่ง จะตายแล้วยังไม่วายหลงตัวเอง ) แล้วฉันจะทำไงเนี่ยยย
“อุ๊ยต๊าย ตาย สวัสดีจ้ะ คุณหน้าหิน” เอ๊ะ มันด่าเราเหรอ หน็อย เห็นว่ามีพวกมากกว่านะ ไม่งั้น......น่วม ฮึ่มๆ
“อ๋อ สวัสดีจ้ะ” เป็นมิตรๆ เพราะยังไม่อยากเป็นที่ปรุงยำรวมมิตร ป็อปทีน บาทา ฯลฯ
“ฮุฮุ นี่เธอมาทำอะไรตรงนี้จ้ะ แหม ตรงนี้เงียบๆพอดีเลย” แล้วนังนั่นก็แสยะยิ้มมาให้ฉัน มันเป็นรอยยิ้มที่น่าเกลียดที่สุดเท่าที่เคยเห็นมาจริงๆ
แล้วยัยร่างยักษ์ทั้งหลายก็ตรงมาที่ฉัน ฉันกลัวมากจึงหลับตาลง โอม เพี้ยง! ขอให้กลายเป็นพระสังฆ์ด้วยเถิด นางยักษ์จะได้รัก และเอ็นดู ฮือๆ น้ำตาฉันเริ่มไหลอาบแก้ม ฉันไม่รับรู้อะไรเลย รู้แต่เพียงว่าได้ยินเสียง ตุ้บ ตั้บ 2-3 ที แล้วก็เงียบไป เลือดฉันจะไหลมั้ยเนี่ย ทำไมไม่เห็นเจ็บเลยอ่ะ
“นี่ ไม่ต้องร้องไห้นะ พี่ไล่พวกมันไปแล้วล่ะ โอ๋ๆ เงียบๆ” ใครกัน มาช่วยฉันไว้ ฉันหันหน้าขึ้นไปดู
!!!!!!!!!! อีตานั่น !!!!!!!!!!
“เฮ้ย มาทำไรเนี่ย ไป ชิ่วๆ ใครใช้ให้มาแตะตัวชั้นยะ” หน็อย กล้าดียังไงมากอดชั้น เลวที่สุด
“อ้าวน้อง ไปไหนครับ ยังไม่เห็นขอบคุณพี่เลย อุตส่าห์ช่วยไว้นะเนี่ย” แหม ยังมากล้าทวงบุญคุณอีกนะเนี่ย
“ขอบใจย่ะ แต่ทีหลังไม่ต้อง ไปล่ะ” นี่ถือว่าช่วยฉันไว้นะยะ
“คร้าบบ ยินดีทุกเวลา อย่าลืมเรียกใช้นะคับ แล้ว เอ่อ”
“ไรยะ” อะไรของมันเนี่ย น่าเบื่อจริงๆ เดี๋ยวทะเล้น เดี๋ยวเครียด
“จะรับอะไรเพิ่มมั้ยครับ ขนมจีบ เอามั้ย เดี๋ยวพี่จัดให้” แล้วอีตานั่นก็ยิ้มซะ สาวเห็นคงละลายไปแล้ว แต่ฉัน...................ก็เกือบเหมือนกันนะเนี่ย มิน่าล่ะ หล่ออย่างนี้เอง
“ไม่เอาย่ะ” แล้วฉันก็เดินผ่านหน้าอีตานั่นไป
“เดี๋ยวครับ พี่มีไรจะถามหน่อยอ่ะ ได้มั้ยครับ” จะถามไรยะ ด้วยความอยากรู้ จึงพยักหน้า ( -*- : ผู้แต่ง )
“คือพี่จะถามว่า LOVE แปลว่าอะไรอ่ะคับ พี่ไม่รู้”
“โห แค่นี้ยังไม่รู้ ก็แปลว่ารักไงยะ” ถ้าฉันตาไม่ฝาดนะ ฉันเห็นอีตานั่นยิ้มด้วยแหล่ะ กริ๊ดดด น่ารัก (ไหนบอกว่าเกลียดเค้าไงยะ)
“ขอบคุณครับ ที่สอนให้พี่รู้จักคำว่ารัก ^___^” ว้าย แหวะ น้ำเน่าจริงเลย
“แหวะ! น้ำเน่า” แล้วฉันก็เดินออกไปทันที
“แล้วเจอกันคร้าบบบบ”
แล้วฉันก็วิ่งขึ้นไปเรียนคาบต่อไปทันที โดยที่คาบบ่ายนั้น ฉันเรียนไม่รู้เรื่องทุกคาบ อ๊ะๆ อย่าเข้าใจผิดว่าฉันคิดถึงอีตานั่นนะ เพราะมีข้อความส่งถึงฉันทุกคาบเลยต่างหากล่ะ ใครกันนะ อยากรู้จริงๆ
...ตั้งใจเรียนนะครับ...
...เก้าอี้มี 4 ขา กีตาร์มี 6 สาย เจ้าหญิงมีเจ้าชาย ฉันคงขาดใจถ้าไม่มีเธอ...
...ผมจะดูแลคุณอยู่ห่างๆ จนกว่าคุณจะหลับครับ...
@@@@@@@@@@~~%~%~~@@@@@@@@@@@
ถ้าชอบก็ช่วยกันโพสน้า ถ้าไม่ชอบก็ติเตียนได้จ้า ไม่ว่ากัน
.............คนที่ฉันคิดถึงตลอดเวลา
.............คนที่ฉันเขียนไดอารี่ให้ เพื่อที่ว่าเค้าจะกลับมา
..............คนที่เป็น...............รักแรกของฉัน
แต่เค้าก็จากไป ไปไหนฉันไม่รู้เลย ............ ไม่มีทางรู้ เฮ้ออออ เมื่อคิดถึงตรงนี้ น้ำตาฉันก็กลั้นไว้ไม่เคยจะอยู่ซะที ทำไมฉันถึงลืมเค้าไม่ได้นะ หรืออาจ....อาจจะเป็นเพราะว่า เค้าเค้าไม่เคยรักฉันเลยเหรอ ใช่สิ เค้ารักคนอื่น รักมากด้วย แต่เรายังเป็นเพื่อนกันใช่มั้ย..................ใช่มั้ย
!!!!!!!!!!!!!!! ปอนด์ !!!!!!!!!!!!!!!
ฉันยังหาไม่เจอเลย หัวใจเค้า ....... หัวใจเค้าที่มีต่อฉัน
ฉันหยุดคิดเพียงเท่านี้ แล้วจึงเช็ดน้ำตา เมื่อสงบสติอารมณ์ซักพัก จึงเข้าไปอาบน้ำ ฉันพยายามที่จะไม่คิดถึงเรื่องนั้นอีกแล้ว เพราะเค้าเป็นคนรักของเพื่อนสนิทฉัน ฉันไม่เลวพอที่จะทำอะไรเลวๆอย่างนั้นหรอก
เมื่ออาบน้ำเสร็จ จึงมานั่งเปิดคอมฯเล่น เผื่อว่ามันจะทำให้ฉันหายเครียด เล่นไปเรื่อยๆ รู้สึกเซ็งขึ้นมา ก็เลยเปิดวิทยุฟังดีกว่า
...............ห่างแค่เพียงเอื้อมมือ แต่มันคือแสนไกล................
ความรู้สึกฉันตอนนี้ คือ อยากจะพังวิทยุเครื่องนี้จังเลย แต่ทำไม่ได้ จึงปิดวิทยุซะ แล้วก็มานั่งเล่นเน็ตอย่างเดียวซะเลย แต่ก็ไม่รู้จะเปิดเว็บไรดี พอดีพลับเดินมาพอดี
“แพรวๆ ขอเค้าเปิดบอร์ดโรงเรียนแปปนึงสิ ได้ป่าว”
“อื้อ เร็วๆนะ” ฉันจึงลุกมาจากเก้าอี้ แล้วเดินไปหาน้ำดื่ม พอกลับมาเห็นว่าพลับไปแล้ว แล้วก็เปิดบอร์ดโรงเรียนทิ้งไว้ด้วย ไอน้องคนนี้ไม่ไหวจริงๆ ได้โอกาส ฉันขอดูบอร์ดต่อจากพลับเลยละกัน เผื่อจะมีอะไรให้อ่านแก้เซ้งหน่อย
ฉันเปิดไปเรื่อยๆ มีแต่กระทู้ไร้สาระทั้งนั้นเลย เปิดเรื่อยเปื่อย แล้วจึงเห็นกระทู้ๆนึง หัวข้อน่าสนใจทีเดียว จึงเปิดเข้าไป อิอิ “ใคร HOT ที่สุดในโรงเรียนเอ่ย มาดูกันดีกว่า” (เนี่ยแหล่ะ หัวข้อที่มีสาระของยัยนางเอกเค้า: ผู้แต่ง)
...พี่พุกอยู่แล้วย่ะ...
...ใครบอก ต้องน้องพลับต่างหาก คนไรก็ไม่รู้น่ารักซะไม่มี...
...ไม่ใช่ๆ ต้องพี่ก้องสิ พี่ก้องสุดหล่อของชั้น อะฮ้า เข้าท่าๆ...
...ใครบอกของเทอยะ ของชั้นต่างหากย่ะ พี่ก้องอ่ะ ของชั้นเท่านั้น...
...เหอะๆ เอากันเข้าไป พี่พุก น่าร้ากกกกกก...
...พี่ก้อง พี่ก้อง พี่ก้อง เย้ๆ...
...ใช่ๆ น้องก้องน่าร้ากกก พุกก้อน่ารักนะ...
ต่างๆนาๆความคิดเห็น ฉันล่ะไม่อยากจะเชื่อเลย คนอย่างนายก้องเนี่ยนะ น่ารัก ฉันว่าน่าลักไปหมกป่ามากกว่านะเนี่ย ดูซิ พี่พุก กับ พลับตกอันดับเลย เชอะๆ
เมื่อดูต่อไปเรื่อยๆ ก็เห็นว่าไม่มีอะไรน่าดูแล้ว ฉันจึงรีบเข้านอน
“นี่ ยัยแพรว ตื่นได้แล้วลูก สายแล้วนะ” หือออ สายแล้วเหรอ พ่อโกหกอีกป่าวเนี่ย โกหกแหงเลย
“พ่อ ไม่ต้องโกหกแพรวเลย ขอนอนอีกแปปนึงน้าค้า” ฉันบอกพ่อแบบงัวเงีย
“นี่แพรว อันนี้พ่อไม่ได้โกหกนะลูก 7 โมงครึ่งแล้ว” อืม เชื่อก็ได้ 7 โมงครึ่งๆ......งืมมมมม........หา ตายแล้ว 7 โมงครึ่ง
“จริงเหรอพ่อ” ฉันเหลือบไปมองนาฬิกาบนหัวเตียง 7 โมงครึ่ง จริงๆด้วย จากนั้นฉันก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรอีกเลย ฉันรีบวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว อาบน้ำ แต่งตัว และหวีผมเสร็จ ก็วิ่งถือกระเป๋าลงมา แล้วก็วิ่งขึ้นรถของพ่อ ที่จอดรออยู่หน้าบ้าน โดยไม่กินข้าวเช้า
พ่อรีบออกรถอย่างรวดเร็ว ดีนะที่วันนี้รถไม่ติด ฉันไปถึงโรงเรียนก่อนเวลาเข้าแถว 5 นาที เท่านั้น โหหหห นี่ถ้าไม่ทันนะ พี่พุกต้องโดนว่าๆเป็นประธานนักเรียนแต่มาสายแน่เลย
เมื่อเก็บกระเป๋าแล้ว ฉันก็รีบลงมาเข้าแถวที่สนามกับพวกต้าร์
“นี่ๆ แพรว นั่นพี่ก้องของแกไง นั่นๆ” ฉันหันไปเห็นอีตานั่นอีกแล้ว และมันกำลังทำท่ายกมือไหว้ท่วมหัว ล้อฉันแน่ๆ!!!!!!!! อีตานี่ จริงๆเลย อย่าให้เอาคืนได้นะ แม่จะเอาให้เข็ด (นางเอกรุ่นใหม่ล่าสุด เราขอแนะนำจ้า อิอิ : ผู้แต่ง)
ฉันทำเป็นไม่สนใจ ขืนไปหาเรื่องตอนนี้ ดีไม่ดี อีตานั่นอาจจะเอาเรื่องน่าอายมาเผยแพร่ก็เป็นได้ ฉะนั้นทางที่ดี เย็นไว้ ยัยแพรวเย็นไว้ ฉันทำเป็นไม่สนใจ จนเข้าแถวเสร็จ ฉันจึงรีบเดินขึ้นห้องเรียน
…ครืด...ครืดดด...ครืดดดดด...
เสียงโทรศัพท์มือถือของฉันสั่นนั่นเอง ฉันจึงหยิบออกมาดู ปรากฏว่ามีคนส่งข้อความมา เมื่อเปิดดูก็มีคนส่งข้อความมาว่า
“ตั้งใจเรียนนะครับ นางฟ้าของผม”
!!!ยัยแพรว ใครเนี่ย เป็นไปไม่ได้ ไม่น่าเชื่อจริงๆ กริ๊ดดดดดดดด!!!
โอ้! พระเจ้าช่วยกล้วยทอด พระเจ้าจอร์จมันทอดยาก มีคนแอบชอบฉัน โฮ่โฮ่โฮ่ (นางเอกของเราบ้าไปแล้วจ้า : ผู้แต่ง) เอ๊ะ แต่ใครเนี่ย ช่างโง่เสียนี่กระไร อิอิ ม่ายช่าย ช่างตาหลักแหลมเหลือเกิ๊นน
ช่างเถอะ อาจารย์เข้าแล้ว ฉันจึงเก็บมือถือเข้าที่ แล้วหันมาสนใจเรียนคาบแรกอย่างกล้ากลืน ฝืนทน
เมื่อการเรียนคาบที่ 3 เสร็จสิ้น ฉันจึงออกไปกินข้าวกับเพื่อนๆ เมื่อเดินออกไปนอกห้อง ฉันเห็นอีตานั่นอีกแล้ว น่าเบื่อจริงๆ แล้วฉันจะกินข้าวลงมั้ยเนี่ย เฮ้อ
“นี่ยัยแพรว แกกินหรือเขมือบเนี่ย จานที่ 3 แล้วนะ!!”
“ง่ะ ก็มันหิวนี่ ง่ำๆ โห ช่วยไม่ได้ ไม่ได้กินข้าวเช้ามาง่ะ” (ไหนบอกว่ากินข้าวไม่ลงไงยะ) เมื่อกินเสร็จ ก็แยกย้ายกันไปทำภารกิจของตัวเอง คือ ต้าร์ไปห้องสมุดเพื่อหาข้อมูลทำรายงาน โดยมีปอนด์ตามไปด้วย เฮ้อ นี่ล่ะหนา แอบหลงรักเพื่อนสนิท ฟางถูกอาจารย์เรียกไปเพราะฟางเป็นถึงรองหัวหน้าห้องเชียวนะ บาสไปโรงยิมเพื่อที่จะไปหยิบบอลมาเล่นกลางสนาม แน่ล่ะในสนามจะต้องมีสาวๆมาดูอย่างแน่นอน ไม่มากก็เยอะ เหอะๆ ส่วนฉันน่ะเหรอ ก็ไม่มีอะไรจะทำน่ะสิ ก็เลยกะว่าจะเข้าห้องน้ำแล้วก็ขึ้นห้องเลย เชอะ อิจฉา จริงๆ คนที่มีอะไรทำเนี่ย จะไปช่วยต้าร์ก็กลัวจะไปเป็นก้างขวางคอเค้าอีก เฮ้อ เฮ้อ
เมื่อเข้าห้องน้ำเสร็จ ก็ออกมาจากห้องน้ำ ก็เห็นยัยหลงตัวเองที่เจอกันเมื่อวานนี้ ซวยแล้วยัยแพรว (เมื่อวานยังทำกล้าอยู่เลย : ผู้แต่ง) โห คุณผู้แต่งคะ หรือคุณไม่กลัว มันมากับพวกมันตั้งหลายคน แถมตัวบิ๊กๆทั้งนั้น แล้วยังจะหันมามองหน้าฉันอีก จะทำยังไงล่ะ ที่นี้ คนสวยแย่แล้ว!!!!!!!!!! ( -_-!!!! : ผู้แต่ง จะตายแล้วยังไม่วายหลงตัวเอง ) แล้วฉันจะทำไงเนี่ยยย
“อุ๊ยต๊าย ตาย สวัสดีจ้ะ คุณหน้าหิน” เอ๊ะ มันด่าเราเหรอ หน็อย เห็นว่ามีพวกมากกว่านะ ไม่งั้น......น่วม ฮึ่มๆ
“อ๋อ สวัสดีจ้ะ” เป็นมิตรๆ เพราะยังไม่อยากเป็นที่ปรุงยำรวมมิตร ป็อปทีน บาทา ฯลฯ
“ฮุฮุ นี่เธอมาทำอะไรตรงนี้จ้ะ แหม ตรงนี้เงียบๆพอดีเลย” แล้วนังนั่นก็แสยะยิ้มมาให้ฉัน มันเป็นรอยยิ้มที่น่าเกลียดที่สุดเท่าที่เคยเห็นมาจริงๆ
แล้วยัยร่างยักษ์ทั้งหลายก็ตรงมาที่ฉัน ฉันกลัวมากจึงหลับตาลง โอม เพี้ยง! ขอให้กลายเป็นพระสังฆ์ด้วยเถิด นางยักษ์จะได้รัก และเอ็นดู ฮือๆ น้ำตาฉันเริ่มไหลอาบแก้ม ฉันไม่รับรู้อะไรเลย รู้แต่เพียงว่าได้ยินเสียง ตุ้บ ตั้บ 2-3 ที แล้วก็เงียบไป เลือดฉันจะไหลมั้ยเนี่ย ทำไมไม่เห็นเจ็บเลยอ่ะ
“นี่ ไม่ต้องร้องไห้นะ พี่ไล่พวกมันไปแล้วล่ะ โอ๋ๆ เงียบๆ” ใครกัน มาช่วยฉันไว้ ฉันหันหน้าขึ้นไปดู
!!!!!!!!!! อีตานั่น !!!!!!!!!!
“เฮ้ย มาทำไรเนี่ย ไป ชิ่วๆ ใครใช้ให้มาแตะตัวชั้นยะ” หน็อย กล้าดียังไงมากอดชั้น เลวที่สุด
“อ้าวน้อง ไปไหนครับ ยังไม่เห็นขอบคุณพี่เลย อุตส่าห์ช่วยไว้นะเนี่ย” แหม ยังมากล้าทวงบุญคุณอีกนะเนี่ย
“ขอบใจย่ะ แต่ทีหลังไม่ต้อง ไปล่ะ” นี่ถือว่าช่วยฉันไว้นะยะ
“คร้าบบ ยินดีทุกเวลา อย่าลืมเรียกใช้นะคับ แล้ว เอ่อ”
“ไรยะ” อะไรของมันเนี่ย น่าเบื่อจริงๆ เดี๋ยวทะเล้น เดี๋ยวเครียด
“จะรับอะไรเพิ่มมั้ยครับ ขนมจีบ เอามั้ย เดี๋ยวพี่จัดให้” แล้วอีตานั่นก็ยิ้มซะ สาวเห็นคงละลายไปแล้ว แต่ฉัน...................ก็เกือบเหมือนกันนะเนี่ย มิน่าล่ะ หล่ออย่างนี้เอง
“ไม่เอาย่ะ” แล้วฉันก็เดินผ่านหน้าอีตานั่นไป
“เดี๋ยวครับ พี่มีไรจะถามหน่อยอ่ะ ได้มั้ยครับ” จะถามไรยะ ด้วยความอยากรู้ จึงพยักหน้า ( -*- : ผู้แต่ง )
“คือพี่จะถามว่า LOVE แปลว่าอะไรอ่ะคับ พี่ไม่รู้”
“โห แค่นี้ยังไม่รู้ ก็แปลว่ารักไงยะ” ถ้าฉันตาไม่ฝาดนะ ฉันเห็นอีตานั่นยิ้มด้วยแหล่ะ กริ๊ดดด น่ารัก (ไหนบอกว่าเกลียดเค้าไงยะ)
“ขอบคุณครับ ที่สอนให้พี่รู้จักคำว่ารัก ^___^” ว้าย แหวะ น้ำเน่าจริงเลย
“แหวะ! น้ำเน่า” แล้วฉันก็เดินออกไปทันที
“แล้วเจอกันคร้าบบบบ”
แล้วฉันก็วิ่งขึ้นไปเรียนคาบต่อไปทันที โดยที่คาบบ่ายนั้น ฉันเรียนไม่รู้เรื่องทุกคาบ อ๊ะๆ อย่าเข้าใจผิดว่าฉันคิดถึงอีตานั่นนะ เพราะมีข้อความส่งถึงฉันทุกคาบเลยต่างหากล่ะ ใครกันนะ อยากรู้จริงๆ
...ตั้งใจเรียนนะครับ...
...เก้าอี้มี 4 ขา กีตาร์มี 6 สาย เจ้าหญิงมีเจ้าชาย ฉันคงขาดใจถ้าไม่มีเธอ...
...ผมจะดูแลคุณอยู่ห่างๆ จนกว่าคุณจะหลับครับ...
@@@@@@@@@@~~%~%~~@@@@@@@@@@@
ถ้าชอบก็ช่วยกันโพสน้า ถ้าไม่ชอบก็ติเตียนได้จ้า ไม่ว่ากัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น