คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1:pasta
วันที่xx เดือนxxx
เวลา 02:00 AM.
อะโลลห้าาาาา0^0 ไม่ต้องถามไม่ต้องพูดว่าตื่นมาทำอะไรตอนดึกๆๆดื่นๆๆ..หึหึหึ....ฉันจะบอกให้....ฉันหิวววววววTTหิวมากกเลยยยยยยยฉีนเลยเดินลงมาที่ห้องครัวเพื่อจะหาไรทำ...ฉันกะว่าจะทำพาสต้าล่ะ..
"อยู่ไหนนนน้ะ"ฉันกวาดตาหาเส้นพาวต้าทั่ว..
"แอ้ะ!!!เจอแล้ว"ฉันเขย่งขาแล้วเอื้อมมือไปหยิบเส้นพาสต้าเบอร์3มา...แง่มๆๆๆๆอิอิ
"ฮี่ๆๆ"ฉันยิ้มกว้าง...ก่อนจะหยิบหม้อมาตั้งเตาใส่น้ำพอประมาณแล้วก็ใส่เส้นพาสต้าลงไป๐^๐..จากนี้ก็รออีก10นาที
10นาทีต่อมา~~
"อัยกู~~ร้อนๆๆๆ"ฉันปิดแก๊สก่อนจะใส่ถุงมือกันความร้อนแล้วจับหูม้อไปวางไว้ที่อ่างล้างจาน..จากนั้นก็ใช้ที่ขีบบขีบเส้นขึ้นมา...แง่มๆๆแค่เส้นยังหอมมม~~อดใจไม่ไหวแล้วหิวๆๆๆ...ฉันขีบเส้นไปใส่จานที่เตรียมไว้..ก่อนจะเดินไปหยิบกระทะมาแล้วตั้งแก๊ส...ใส่น้ำมันหน่อยๆๆ-^- แล้วใส่หมูบดไป..ใส่เห็ดไป..แค่นั้นและแล้วก็ผัดให้พอสุกก่อนจะลงเส้นพาสต้า...แล้วก็จัดการเอาซอสมะเขือเทศเยาะๆๆลงไป(-_-) ปรุงรถนิสหน่อยยย....แล้วปัดให้เข้ากันหลังจากนั้นปิดแก๊สและชิม
"งรื่มมมมม....อร่อยดี...พอกินได้..แฮร่ๆๆ"ฉันจัดการขีบใส่จานที่เตรียมไว้..ไม่สวยช่างแม่ม*^*กินได้พอ
"อ่า~~วันนี้ฝนตกสิ่น้ะ..."ฉันมองออกไปนอกหน้าต่าง..ฉันนั่งบนเก้าอี้แล้วจัดการซัดพาสต้ามะเขือเทศส้ะ>^<
เอ่ออฉันชื่อ ควอน เยจี น้ะ ฉันอยู่บ้านคนเดียว...ออมม่ากับอาปาของฉันเสียชีวิตตั้งแต่ฉันอยู่เกรด7แล้วตั้งแต่นั้นมาฉันก็อยู่คนเดียวคุยคนเดียวจนตอนนี้ฉันอยู่เกรด12ล้ะ บางทีเพื่อนรักของฉันอย่าง อึนบี มานอนเป็นเพื่อนฉัน...
'ก๊อกๆๆๆ'แอ๋!!? ใครมาเคาะประตู? กริ่งก็มีไมไม่กดน้ะ
'นิ้งน่อง'-^- นี่มันดึกมากแล้วน้ะใครมาน่ะ
"ใครน่ะ!"ฉันชโงกหัวออกไปดูที่ประตู..ฉันควรเดินไปไหม..ถ้าเป็นโจรหล่ะ!!!..
'ปังๆๆๆ'ไม่ใช่โจรหรอก!! ถ้าเป็นโจรจะเคาะประตูทุบประตูทำไม...แอ๋!!!!!ทุบประตู!!!อั้ยย๊าาา โจรแน่ๆๆโจรๆแน่ๆๆ
"ช..ช..ช่วยพวกข้าด้วย"!!!? เสียงที่พูดมาแบบถ่อยๆๆสั่นๆๆ..ชวนน่าสงสัย..ฉันตัดสินใจลุกออกจากเก้าอี้แล้วเดินไปที่ประตู..
'ปังๆๆๆ'
"ช่วยด้วย"โอ้วมายกอด!!ฉัน!!จะทำไง!!..ถ้าเปิดมาเป็นโจรหล่ะ..แล้วถ้าเขาบาดเจ็บจริงๆๆหล่ะ.!!! โอ้ววมายยกอด!!!ฮอลบิดเทอรบิด..เปิดก็เปิด!!..หมีสู้เสื้อ!!(-^-)
"ช่วยด้วย"!!!ตะลึงตะลึง!!!! ผช.สี่คนหล่อโฮกกกกกกกกำลังบาดเจ็บบโอ้ยยยยละลายยยยย เหมือนจะบาดเจ็บจิงๆๆดูหน้าแต่ละคนสิ!!ซีดดดเป็นผีเลย
'ตุบ'!!!ชายคนหนึ่งที่กำลังถูกเพื่อนพยุงตัวอยู่ดีๆๆเขาก็ขาอ่อนมาล้มต่อหน้าต่อตาฉันส้ะงั้นดูจากแผลเหมือนว่าพวกเขาจะถูกทำร้ายมา..ยัยเยจี!!จะรอช้าอยู่ทำไมช่วยพ่อเทพบุตรสิ่!
"เชิญเข้ามาข้างในก่อนน้ะค่ะ...ฉันจะทำแผลให้"ฉันว่าพวกเขาก็รีบพยุงตัวเองกันเข้ามาแล้วไปนั่งที่โซฟากลางบ้าน
"ฉันจะไปเอากล่องยามา"ฉันทำทีท่าจะไปเอายา
"ไม่ต้อง!พวกเรา..อุ้ปปปป"เขาจะพูดอะไร-*-
"เอามาสิ"ผช.คนที่หน้าต่อหล่อๆๆคนหนึ่งพูดอันที่จริงหล่อทุกคน-^-
"อ่าค่ะ"ฉันรีบเดินออกไปหากล่องยา...อยู่ไหนว้ะ....อ่าฮ่า...เจอแล้ว..ฉันหยิบกล่องยามาแล้วรีบกลับไปที่เดิมก่อนที่ผช.คนนั้นจะเสียเลือดไปมากกว่านี้...
"!!!!"ตะลึงตึ่งโป๊ะ...แผล..แผล..แผลที่เมื่อกี้เป็นรอยเบ้อเล่อหายไป!!!!หายไปไหน...หน้ากับรำตัวของเขากลับว่างเปล่าไร้ร่องรอยแผล!!!โอ้วมายกอดดดด!!!!!!
"แผลนั่น"ฉันชี้ไปที่หน้าของผช.ที่นอนอยู่
"อ่ามันเป็นแผลนิสหน่อยฉันใช้ยาเดี๋ยวก็หาย..." ยาอะไร!!!แดบัคคค!!เจ๋งฝุดๆๆๆ
"ฉันคงต้องขออาศัยอยู่ที่นี่จนกว่าพวกเราจะหาทางกลับบ้านของพวกเราได้"ผช.คิ้วเข้มๆๆ(มันก็เข้มมมทุกคน)แต่เดี๋ยวน้ะ?
"ค่ะ?ค้ะ?ค้ะ?...อยู่ที่นี่?"
"พวกเราไม่มีที่ไปพวกเราไม่มีเงินเลยสักวอน"โถๆๆน่าสงสาร
"ให้พวกเราอยู่ที่นี่เถอะน้ะ..."ส่งสายตาวิ้งๆๆ><โอ้ยยยผมนี่ยอมมม
"ค่ะ..ค่ะ.."ฉันพยักหน้ารับก่อนจะถามอะไรบางอย่าง
"พวกคุณ..มาจากไหนค้ะ"
"พวกเรามาจากที่ที่ไกลมากจากที่นี่"ที่ที่ไกลมากแล้วที่ไหนแต่ช่างเถอะ
"ว่าแต่พวกคุณชื่อ?"ทำไมต้องทำหน้าอึกอักด้วย...
"เอ่ออฉัน..ชื่อคิมอูบิน"อ่า><น่ารัก..
"ส่วนฉัน..ส่วนฉันฮงจง..ฮงจงฮยอน"อ้ออฮงจงเรียกงี้ล้ะกัน^^
"ส่วนฉัน อี ...อี..."อีอะไร?
"??"ฉันเอียงหน้าแอ๊บ(อิอิ)
"อี ซันโฮ"><โง้ยยเท่อ้า
"ส่วนคนที่นอนอยู่นี่..อีซูฮยอก"อ้ออปากบางเนอะ><น่าจุ้บ
"แฮ่มๆๆ"??อูบินทำท่ากระอักกระเอือม..อ้อคงอยากรู้จักชื่อฉันสิ่น้ะ
"ฉัน..ฉันชื่อ ควอน เยจี"
"อันยงเยจี"ฮงจงยกมือ ทักทายยอัยกูน่ารักก
"เอ่อออลืมไป..พวกนายอายุ???..ฉัน19น้ะ"
"เท่าเธอนั่นหล่ะ"ทั้งสามตอบพร้อมกัน...ไรกันอายุ19หร้อนึกว่าอายุ20กว่าๆๆไม่ได้บอกว่าแก่น้ะแต่ว่าเขาดูสมาทน่ะ
"อ้อ..คือว่าบ้านฉันไม่ได้ใหญ่โตอะไรเพราะฉันอยู่คนเดียว..ฉันจะให้พวกนายไปนอนที่ห้องเก่าฉันน้ะ "
"พวกเรานอนได้หมดหล่ะ"อ่าๆๆ..ฉันพยักหน้างึกงัก..
"ฝันดี^^"ฉันยิ้มก่อนจะลุกขึ้น
"ฝันดี..เยจี"อูบินยิ้มหวานให้ฉัน..ฉันจะเก็บยิ้มนั้นไว้นั้นในฝันน้ะ
"เจอกันในฝันน้ะ"แอ้ะ?..จู่ๆๆอูบินก็พูดขึ้นมา..หมายความว่าไงเจอกันในฝัน...ฉันยิ้มก่อนจะรีบเดินขึ้นบันไดไป...แล้วก็ถึงห้องฉันส้ะที>^< ฉันรีบเปิดประตูและรีบปิดประตู..เห็นที่นอนไหม!!!>^<
'ตุบบบ'ฉันวิ่งมากระโดดนอนบนเตียงของฉัน...ใช่ว่าฉันจะสบายเหมือนเดิมน้ะ...ทุกวันนี้ฉันก็ต้องทำงานพาร์ทไทม์...ทุกวันทุกคืน...เพื่อส่งตัวเองเรียน^^...ฉันสนุกกับมันน้ะ..ไม่เสียแรงเลยที่ออมม่ากับอาปาเลี้ยงดูฉันอย่างดี...
-------------------------------------------------------------------------------------
555อะไรยัยไรท์ข่าวมาว่าฟิคเก่ายังไม่เสร็จ...ง่าาาาไรท์ลงทั้งสองอย่างแน่^^ไม่ลืมลงหรอก>^<พอดีเพื่อนไรท์อยากอ่านอะไรที่เกี่ยวกับแวมไพร์อะ ไรท์เลยจัดให้นาง555 แต่ฟิคอันเก่า..ไรท์ก็จะเอามาลงเรื่อยๆๆน้ะ
ความคิดเห็น