คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่3:Overwork
06:45 Pm.
"พวกนายไม่หนาวหร้อใส่แค่เสื้อแขนยาวมันไม่ช่วยให้อุ่นหรอกน้ะ"ฉันมองอูบินสลับซูฮยอกไปมา ทั้งคู่ใส่แค่เสื้อไหมพรมแขนยาวสีวินเทจ
"ไม่หนาว"อูบินตอบพลางยิ้มมาให้ฉัน><...ไม่หนาวแต่หน้าพวกนายซีดมากเลยน้ะ
"นี่ซูฮยอก..นายไว้หร้อ..นายไปนอนพักผ่อนดีกว่าไหมเดี๋ยวเจ็บแผลขึ้นมาน้ะ"ฉันเป็นห่วงน้ะ...
"คิคิ"
"หัวเราะทำไมอูบิน"
"ป้าวๆๆ"
"ฉันไม่เป็นไรหรอกดูสิ่แผลมีที่ไหน..ไปทำงานเหอะ..เดี๋ยวสาย"><วันนี้วันแรกเลยน้ะที่เขาพูดกับฉันแบบมีเหตุผล555
"ออ"ฉันพยักหน้างึกงักก่อนจะเดินตามหลังสองคนนั้นไป...เอ...สองคนนี้ดูๆๆไป..ก็เหมือนคู่เกย์น้ะเนี่ย><จับจิ้นดีไหมเนี่ยอิอิ..
"นี่"ฉันสะกิดไหล่ซูฮยอกและอูบิน..เขาทั้งสองหันมาหาฉันพร้อมกัน
"พวกนายอะ"ฉันชี้หน้าทั้งสองคน
"ทำไม"อูบินว่า..ส่วนซูฮยอกก้ทำหน้าสไตล์เขาคือดูเหมือนจะเศร้าอะ-*-
"พวกนายเป็นคู่เกย์กันหร้อ..แบบว่า เป็นแฟนกัน"ฉันเอานิ้วชี้ทั้งสองข้างมาแนบกัน
"แฟน!!?!!!!!!!ย่าห์จะบ้าหร้อ-^-"อูบินดีดหน้าผากฉัน..ย่าห์เราพึ่งรู้จักกันน้ะทำมาตีสนิทเดะเดะเดะ...ฉันเบ้ปากพลางลูบหน้าผากตัวเอง
"ก็ใครจะไปรู้หล่าก็เห็นเดินกันนุ้งนิ้งเลยอะ......แล้วตกลงใช่ป้ะ"หึหึฉันไม่วายที่จะถาม5555
"ไม่ใช่!"ทั้งสองตอบ ...อูยยดูจริงจังมากเลยน้ะ-^-
" ไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิ ทำไมต้องทำหน้าดุด้วย-_- ถ้าเกิดเป็นแวมไพร์ป่านนี้นายแยกเคี้ยวใส่ฉันแน่เลยอะ-^-"ฉันว่าพลางกอดอกตัวเอง
"แวมไพร์?"ซูฮยอกถาม
"ออแวมไพร์ไง นายไม่รู้จักหร้อ"
"ไม่ไม่..ฉันรู้แต่ช่างม้นเถอะ"!!?ซูฮยอกพูดพลางล้วงกระเป๋ากางเกงตัวเองแล้วเดินชนไหล่ฉันไป?! นี่นายพยามกวนประสาทฉันป้ะเนี่ย
"ย๊าซูฮยอก-_-"ฉันรีบวิ่งตามไปติดๆๆ..ฉันว่าฉันยืนคุยกับตัวเองแปปเดียวเองน้ะ...ทำไมพวกเขาถึงเดินเร็วจัง วิ่งตามแทบไม่ทัน-^-
@ร้านต๊อกโบกี เมียงดง
-EunB-
ส่งของหร้อใช่....ตอนนี้ฉันกำลังออกมาส่งต๊อกโบกีอยู่ ฉันมากับฮงจงน่ะ...
"หนาวหร้อ"หนาวสินายเล่นขับบรถเร็วแบบนี้อะ-^-นายคิดว่านายขับแลมโบกินี่อยู่รึ้ไง
"อืม"ฉันพยักหน้า...อ้ะ??!เขาจอดรถทำไม
"จอดรถทำไม!?"ฉันถามพลางมองหน้าเขาที่กำลังถอดโค้ชตัวหนาออกแล้วนำมาคลุมให้ฉัน!!!
"ใส่ไว้จะได้ไม่หนาว..."ห้ะ!
"นี่นายจะบ้าหร้อ!!!..นายใส่แค่เสื้อแขนยาวบางๆๆน้ะ!!!นายเอาโค้ชไปใส่เถอะเดี๋ยวไม่สบาย"ฉันถอดคืนให้ฮงจง..แต่เขารับไว้สะที่ไหน...เขาดันมือฉันกลับ
"ฉันไม่เป็นไรหรอกฉันแข็งแรงจะตาย..เธอใส่ไว้เหอะ^^ผู้หญิงตัวเล็กๆๆแบบเธอควรได้รับความอบอุ่นน้ะ"...ฮงจงสวมโค้ชให้ฉัน..พลางลูบแก้มฉัน...แล้วจ้องฉัน
"เอ่ออ...หน้าเธอแดงน่ะ"เขาพูดแค่นั้นก่อนจะขึ้นขี่รถ
...ขะ..ขขขขขเขิน...ฉันกำลังเขินอยู่ใช่ไหม.....
"เอาต๊อกโบกีมาส่งคร่า"ฉันหิ้วถุงต๊อกโบกีเข้าห้องเรียนพิเศษห้องหนึ่ง
"ออ..วางไว้สิ"!!!!!!อออออจียงอปป้า!!!!!จียงไงจียงงวงbigbang อ้าาาามาทำไรที่นี่
"อปป้า!!!!"ฉันตะโกนลั่น..จนเขาลืมตามามองหน้าฉัน
"ออว่าไงจะขอถ่ายรูปหร้อ"-^-
"ฉันแค่จะถามว่าอปป้ามาทำไรที่นี่"ฉันวางต๊อกโบกี
"ไม่รู้สิ~^~"ย่าห์-_-สมกับเป็นจีดราก้อนจิงๆๆ ฉันยักไหล่แล้วเดินออกมา แหง๋หล่ะฉันไม่ใช่พวกบ้าดาราศลป.อีโมติคอน squint นิ
"กลับกัน...อ้าว..!!"หายยยหายยยหายไปไหน-^-ฮงจงน่ะหายไปไหน
"มาแล้วหร้อ"อ้ะ?..ฉันหันไปตามเสียง..ฉันมองฮงจง เสื้อแขนยาวสีขาวบางๆๆของเขาเหมือนมีเลือดติด..!!เขาไปทำไรมา!!!!ไหนจะปากอีก
"นาย!"ฉันรีบวิ่งมาดูฮงจง
"ทำไม"
"นายเลือดออกหร้อนายเป็นอะไรให้ฉันดูหน่อยสิ่"
"ไม่ต้องหน่า...เป็นแผลนิดเดียวเองช่างเถอะ...เธอมาแล้วฉันมาแล้ว..งั้นกลับกันเหอะ"ห้ะห้ะ..เขาจับมือฉันแล้วลากไปที่รถ
@ร้านกาแฟ C&F cafe
บั้มมมบะดัลลาา~~~~~ ขณะนี้เวลาาา 1ทุ่มครึ่งงร้านนนกำลังระรื่นนนนเลยย เอาจริงน้ะวันนนี้ฉันแทบไม่ได้ทำงานเลย ทำไมน่ะหร้อ ดูนู่นนนู่นนน พ่อสองนาง(คือไรว้ะพ่อสองนาง-_-) จัดการเองเลยค่า ทั้งรับออร์เดอร์ เสริฟออเดอร์ ส่วนฉันก็มีหน้าที่ทำความสะอาดบางๆๆ คนทำกาแฟก็เจ้าของร้านคนสวย
"นี่นี่เยจี นั่งสบายเลยน้ะย้ะ"ราเชลอนนี่พูดพลางหันมาหาฉันที่นั่งเล่นโทรสับ
"ฮ่าๆๆนิสหน่อย...ก็มันไม่มีไรทำนี่"อุ้ปปปไม่มีไรทำพูดไปได้ไงงงงงงง เชื่อเลยว่าอีกแปปอนนี่จะหาอะไรให้ฉันทำ
"ว่างงั้นหร้อออมานี่เลยยมาอยู่คิดตังเลยยยยอย่าอู่อย่าอู่"อ๊ากกกกกกจริงๆๆด้วยยย...
"อาราซอออออออ"ฉันเก็บโทรสับใส่กระเป๋าหลังของกางเกงแล้วเดินคอตกมาที่แคชเชียร์
"อปป้าพึ่งมาทำงานหร้อค้ะ^^"ฉันมองโต๊ะที่มีเด็กสาววัยเดียวกับฉันกำลังนั่งเต๊าะซูฮยอกผู้ใสซื่อของฉันอยู่!!!
"ออ"ซูฮยอกวางแก้วทั่ง5ที่ละใบ ก่อนจะตอบแล้วลุกขึ้น
'ตุบบ'
"อุ้ปปป...เลอะหมดเลยยยอปป้าเช็ดโต๊ะให้หน่อยสิ่ค้ะ"!!!!จะมากไปไหมมมค่ะ...
"ออได้"ย๊าาา!!!!นายจะใสซื่อไปไหมมมมนี่นายยยยยกำลังถูกเต๊าะอยู่น้ะเห้ยย...
"ซูฮยอก!มานี่ฉันจัดการเองเองนายไปเสริฟออเดอร์โต๊ะอื่นเถอะ"ใครจะไปทนน..ฉันเดินมาแล้วแย่งผ้าเช็ดโต๊ะไปจากซูฮยอก...ซูฮยอกพยักหน้าแล้วเดินไปรับออเดอร์ไหม่
"ขออณุญาติน้ะค่ะ"ฉันว่าก่อนจะนั่งชันเข่าเพื่อนเช็ดโต๊ะกลมที่ยัยพวกนี้กาแหล่งทำกาแฟหก
"โอ้ยยยยย..."โอ้ยยยยัยพวกบ้า...โอ้ยยแสบบ ทำไมเกิดอะไรขึ้น น้ะหร้อ ก็ยัยพวกนี้ มันทำกาแฟร้อนๆๆหกใส่แขนอันเรียวววสวยยยของฉันน่ะสิ
"อุ้ปปปขอโทดดทีน้ะพอดีมือมันลืนนนนนอะ"...เย็นไว้เยจีเย็นไว้
"เยจีชินกุเป็นไรไหม"อูบินเจ็บแขนฉันเบาๆๆ
"แสบนิดหน่อยน่ะ"
"อูบินเดี๋ยวพาเยจีไปทายาด้วยน้ะ...เดี๋ยวทางนี้ฉันจัดการเอง"ราเชลอนนี่พูด....อูบินพยักหน้ารับแล้วพยุงฉันเข้าหลังร้าน
"แขนเธอแดงหมดเลย"อูบบินว่าพลางบีบยาที่เป็นเจลใสๆๆใสแขนฉัน
"นั่นสิ..หมดสวยเลย"
"^^"
"ยิ้มไรของนาย"
"ตอนนี้เธอก็สวยอยู่ เธอสวยตลอดหล่ะแม่นางฟ้าของฉัน"อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยอยากกรี๊ดดังๆๆๆ><ไม่ติดว่าเกรงใจน้ะเนี่ยฮ่าๆๆ
"จะชมว่าฉันสวยเหมือนนางฟ้าใช่ไหม5555"ฉันแกล้งพูด
"เอิ่มมมม...แล้วเธอคิดว่าไงหล่ะ^^"อย่าให้ฉันคิดเพราะฉันจะคิดว่านายชมฉันคิคิ
"นี่..."
"ห้ะ"อูบินเงยหน้าขึ้น...ฉันจ้องตาเขามันแทบขึ้น-^-
"คือ...พวกนายน่ะบ้านพวกนายอยู่ไหนหร้อ.."ฉันถามคำถามที่ฉันสงสัยยสุดๆๆ
"มันไกลมากน้ะ"ไกลมากงั้นหร้อ
"ยุโรป อเมริกา เอเชีย?"
"ถึงเวลาแล้วเธอจะรู้เองหล่ะ"มันต้องรอด้วยหร้อนี่-^-
"ออๆ."ฉันพยักหน้างึกงัก ขี้เกียจเซ้าซี้อะกลัวรำคาญ
"แล้วพวกนายไม่มีแฟนหร้อ"อ้ากกยัยเยจีถามไรเนี่ย อูบินจะคิดว่าฉันอ่อยไหมน้ะ
"เคยมี"เคยมีงั้นหร้อ?
"งั้นแสดงว่าพวกนายโสดงั้นหร้อ"
"ออ"อูบินพยักหน้า...แล้วฉันกำลังถามไรเนี่ยยยอ้ายยยยบ้าบอชมั้ดดด
"อะเสร็จแล้ว..แต่ต่อไปนี้จะทำอะไรก็ระมัดระวังหน่อยน้ะ"อูบินว่าพลางปล่อยแขนที่ตอนนี้ถูกพันด้วยผ้าสีขาวๆๆ-_-
"ขะขอบคุณน้ะ"ฉันตะกุกตะกักพูด
"ไม่เป็นไร..เราเป็นเพื่อนกันน้ะ"ตอนนไหนนย้ะ-^-...แต่ช่างเถอะมีนายเป็นเพื่อนแถมหล่อด้วย โอเคก็ดีน้ะ
"คิคิคิ"
"ย่าห์นายชอบขำเวลาฉันนินทานายอะไรในใจตลอดเลย ทำยังกะอ่านใจฉันออก.."ก็มันจริงนี่
"ก็ไม่แน่น๊าาา...ฉันอาจจะอ่านใจเธอออกก็ได้ใครจะไปรู้จริงไหม"ย๊าาาา
"นายจะบอกว่านายเป็นพวกมีพลังเนื้อธรรมชาติงั้นหร้ออ-_-เพ้อออฝันนนนจริมมม"ฉันเอานิ้วจิ้มไปที่หน้าผากอูบิน
"ใครจะไปรู้จริงไหม..ถึงเวลาเธอก็จะรู้เองหล่ะ"ถึงเวลา!!? มันยังไง
"ห้ะ!?"
"ช่างมันเถอะ..ข้างนอกคนเยอะแล้วไปช่วยข้างนอกหน่อยเหอะ"เขาว่าพลางผลักประตูเดินออกไป ปล่อยทิ้งให้ฉันยืนงงอยู่อย่างงั้น,,.เขากำลังสื่ออะไรของเขาน้ะ...แต่ช่างเถอะมันใช่เวลาจะมาจริงจังไหมเยจีดึงสติหน่อยน้ะ..
09:40Pm.
"โอ้ยยยยวันนี้คนเข้าร้านเยอะยังกะฝูงมดเลยว่าไหม"ราเชลพูดพลางงยืดแขนนไปมา
"นั่นสินั่นสิ...เหนื่อยนและเมื่อยมากเลย"เยจีทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้
"พวกนายไม่เหนื่อยกันบ้างหร้อยังมีหน้ามาทำความสะอาดอีก"ราเชลหันไปถามสองคนนั้นที่ยืนถูนั่งขัดอยู่
"ไม่น้ะ...สนุกดีว่าไหมซูฮยอก"อูบินทีากำลังถูกระจกอยู่หันมาถามซูฮยอกที่กำลังขัดโต๊ะเก้าอี้อยู่
"ออ"ซูฮยอกพยักหน้า
"เห้อมมมมมมม เราจะนั่งกินแรงแบบนี้ไม่ได้น้ะเยจี.. เยจีวันนี้เธอถูพื้นน้ะ ฉันจะไปเช็ดกระจกข้างนอก"ราเชลยืนขึ้นพลางชี้นิ้วสั่ง
"อนนี่...~~ฉันยังไม่หายเหนื่อยยเลย"เยจีว่าพลางทำท่างี่เง่าเป็นเด็ก
"ย่าห์เยจีชินกุ...อย่ามากินแรงกินสิ่"อูบินว่า
"นั่นสิเยจี..ไปทำงานนเลยยย"ราเชลสั่ง
"คร้าบบบรับทราบคร้าบบ..ขอตัวไปเอาไม้ถูพื้นก่อนน้ะค่ะ"เยจีลุกขึ้นบิดขี้เกียจก่อนจะเดินไปหลังร้าน
"ดีมากก"
-Ye ji-
เห้อมมมปวดแขนนน้ะ):ปวดมากกมายยเห้ออออออออ ....ฉันบ่นในใจพลางหยิบถังที่ใส่น้ำเต็ม..แต่มันมันหนักมาก
'ตึง'
อ้ายยยยชินจ้ะ!!!ล่วงจนได้...โอ้ยยเปียกหมดเลยยยอัยอิกู..เอ้ะ!!!ทำไมน้ำถึงไปเปียกตรงนั้นทั้งๆๆที่ความเป็นไปได้มันควรเปียกที่ฉันแต่ทำไมมันเปียกตรงนู้นเอ่ะหรือน้ำมันกระเด็น!!?
"เป็นไรไหม"ซะซะซูฮยอก..ซูฮยอกมาพยุงฉันลุกขึ้น
"ถังน้ำมันหนักไปหน่อยอะฉันเลยทำหลุดมือ..แต่ฉันไม่เป็นไรมากไม่เปียกด้วย"ฉันพูดพลางทิ้งท้ายด้วยความงงของตัวเอง สรุปน้ำมันไปเปียกตรงนั้นได้ไง..แต่ยัยเยจีมันก็ดีแล้วนี่ คิดมาแล้วน้ะ....ฉันสบัดหัวตัวเองเพื่อไล่ความคิดบ้าๆๆนั่นออกจากสมอง
"เธอโอเคน้ะ"ซูฮยอกค่อยๆๆปล่อยมือออกจากตัวฉัน
"ออโอเคโอเค"ฉันพยักหน้าตอบอย่างมึนๆๆ
"ทีหลังถ้ามันไม่ไหวก็อย่ายก ขอให้ฉันหรือคนอื่นที่แข็งแรงกว่าเธอช่วยเข้าใจน้ะ"เขาว่าพลางหยิบถังขึ้นมาแล้วนำไปเติมน้ำให้ฉัน
"อะอะอะอาราซอ"ฉันพยักหน้า...ก่อนจะเดินไปหยิบไม้ถูพื้นแล้วเดินตามซูฮยอกที่ถือถังน้ำออกไป...คนบ้าอะไรมองจากข้างหลังยังหล่อกรี๊ดๆๆ><
"เกิดไรขึ้นฉันได้ยินเสียงแปลกๆๆที่หลังร้านน้ะ"อูยินที่เช็ดกระจกพูด
"เปล่าๆไม่มีอะไร"ฉันว่าก่อนจะเอาไม้ถูพื้นไปจุมแล้วจัดการถูมันให้ทั่วร้าน
10:30Pm.
-EunB-
ล้ะแล้ววร้านก็ปิดสักทีนี่ก็4ทุ่มแล้วเหนื่อยชมัดดด...ฉันบิดตัวไปมา
"กลับกันเลยไหม...พวกนายต้องการพักผ่อน"ฉันถามพลางมองหน้าซันโฮและฮงจง บนใบหน้าของทั้งสองมีรอยยิ้มบางๆๆแปะไว้อยู่ฉันหมายถึงเขายิ้มแต่ยิ้มบางๆๆอะ...ดูไม่ออกเหมือนกันว่ากำลังเศร้า ทุกข์ เหนือยหรือ happy
"กลับหร้อไปสิ้"ซันโฮว่าพลางบิกขี้เกียจ
"จะกลับยังไง ไหนเธอบอกว่าป้าของเธอเอารถไปสนามบิน-^-"!!!อ้ะ!!!!นั่นสิ..พึ่งนึกได้ว่าป้าฉันเอารถไปรอรับ ดงฮีอปป้า ที่จะกลับจาก มิลานคืนนี้นี่น้ะ..โอ้ยยลืมไปได้ยังไง..แล้วทีนี้จะเอาอะไรกลับบ้านนนล่ะเนี่ย
"คงต้องเดินแล้วสิน้ะ"ฉันพูดพลางลุกขึ้น
"นั่นสิ่น้ะคงต้องจ้ำเท้าเองแล้วหล่ะ"ซันโฮยิ้มบางๆๆ..เดินเท้ามันมีเรื่องให้น่ายิ้มตรงไหนย้ะ...ยอมรับเลยว่าอารมณ์ดีจริงๆ
"จะไหวหร้อ"ฮงจงหันมาหาฉัน..!!ทำไมต้องหันมาหาฉันล่ะ-_-
"วววไหวสิ!"ฉันพูด
"ถ้าไหวก็ไปสิ่ คงใช้เวลานานกว่าจะถึงบ้านรีบๆๆกลับก่อนที่มันจะดึกไปมากกว่านี้"ฮงจงว่าพลางเดินล้วงกระเป๋าออกไป
~~ แหกๆๆยอมรับเลยว่าเหนื่อยจริงๆๆ..เห้อมมมมม...ง่วงก็ง่วงเหนื่อยก็เหนื่อยย..ไม่ไหวแล้วตาจะปิดแล้ว
"เหอะ..แล้วเมื่อกี้ที่ร้าน..บ่นว่าไหว..นี่พึ่งจะเดินออกมาจากร้านได้แปปเดียวเองน้ะเธอก็เซมาซบแขนฉันแล้วหร้อ"ซบซบแขนงั้นหร้อ..อ้ะ..แล้วเราเกาะอะไรนิ่มๆๆหอมๆๆอยู่น้ะ!!!
"เอ่อออ...ก็...ฉันง่วงนี่"เห้อมมม
"ขี่หลังฉันสิ"ซันโฮว่าพลางนั่งชันเข่า..ก็ดีเหมือนกัน
"ขึ้นมาสิ่"ซันโฮเร่งฉัน..ฉันเลยจงใจกอดคอเขาส้ะเลย
"เธอนี่หนักกี่โลกัน555ตัวหนักเป็นบ้า"ซันโฮพูด!!!ย๊าาา
"ย๊าปล่อยฉันเลยน้ะ"
"โอ๋ๆๆฉันก็แค่ล้อเล่นน่ะ..."ชิช้ะ...แล้วเราก็กลับมาสู่โหมดเงียบ...ฉันเริ่มหลับตาลง...เริ่มเคลิ้มกับหลังเรียบๆๆหอมๆนุ่มๆๆอุ่นๆของเขา...จน...จน...s..s..say goodbye ~~good night
@บ้านเยจี
11:00Pm.
"ฮ้าวๆๆทำไมพวกนั้นยังไม่มาอีกน้ะ..นี่ก็นานมากแล้วน่าจะมาได้แล้วนี่"เยจีที่นั่งเท้าคางตัวเอง
"ถ้าง่วงก็นอนไปก่อนก็ได้"อูบินว่า
"ไม่..ม๊ายยฉันไม่...งะง่วง"ไม่ง่วงแต่ตอนนี้เยจีหลับปุ๋ยบนมือตัวเอง
"บอกไม่ง่วงน้ะ-_-"อูบินขยับหัวเยจีไปวางไว้บนหมอนนุมๆๆบนโซฟาสีขาวสะอาด ก่อนจะหยิบผ้าห่มมาห่มให้เยจี
"เมื่อไรจะหาทางกลับแวมไพร์ซีอุสได้สักที"ซูฮยอกว่า
"นายอย่าพูดเรื่องนี้ต่อหน้ามนุษย์สิ่"
"แต่เธอหลับไปแล้ว"
"ใครจะไปรู้..ตาเธอหลับแต่จิตเธอยังไม่หลับ"อูบินว่าพลางหันมาหาเยจีที่นอนหลับปุ๋ยย
"นั่น ซานเดรียกับทรอนแล้วก็อึนบีมาแล้วน่ะ"ซูฮยอกเอยชื่อของคนทั้งสองแล้วก็อึนบี
"อึนบีเป็นอะไรน่ะ"
"เธอง่วงนอนน่ะเลยให้เธอขี่หลังมา...เนื้อตัวเธอหแมมากเลย...ฉันอดใจแทบไม่อยู่"
"เราจะไม่กินเลือดมนุษย์น้ะจำได้ไหม"ซูฮยอกว่า
"ก็ใช่แต่เราเป็นแวมไพร์...แถมได้มาเจอของดีแบบนี้ใครจะทน"ซันโฮพูด
"ปล่อยเธอซานเดรีย"ฮงจงแยกเคี้ยวแหลมๆๆทั้งสองใส่ซันโฮ
"!!!!!!!"ซันโฮแยกเคี้ยวตอบ
"ย่าห์!!!!พวกเราจะไม่ทำร้ายพวกเดียวกัน..ซานเดรียปล่อยเธอส้ะ..ส่วนทรอนใจเย็นๆๆ"ซูฮยอกว่า
"ซาวา..นายคิดว่านายจะทนกับหญิงสาวทั้งสองได้นานหร้อ"ซันโฮหรือซานเดรียหันมาแยกเคี้ยวขาวๆๆแหลมๆๆให้ซูฮยอก
"ก็ทนได้ไม่นานไง!!!ฉันถึงให้พวกนายรีบหาทางกลับแวมไพร์ซีอุส!!!!"ซูฮยอกแยกเคี้ยวพร่อมกับเสียงที่ดุและก้าวร้าวมาก
"ใจเย็นๆก่อนทั้งสองคน..รวมถึงนายด้วยทรอน"อูบินพยามแยกเขาทั้งสองออกจากกัน
"ฉันกระหายเลือดมากแค่ไหนนายรู้ไหมเกรนโด!!"ซันโฮกระชากเสื้ออูบิน
"ฉันรู้ฉันก็กระหายซานเดรีย"
"แล้วเราจะรออะไร!!!"ซานเดรียแยกเคี้ยวแล้วหันไปหาเยจีและอึนบี
"แต่ไม่ใช่เธอทั้งสองไม่ใช่เธอทั้งสอง"อูบินดึงซานเดรียมา
"เกรนโด!!แต่เราจะไม่กินเลือดมนุษย์"ซูฮยอกดึงอูบิน
"แต่เราต้องกิน"อูบินว่าก่อนจะวิ่งออกไปด่วยความเร็วเฉพาะของแวมไพร์
"ใช่เพื่อชีวิต"ฮงจงพยักหน้าก่อนจะตามอูบินและซานเดรียไป
"..."ซูฮยอกขมวดคิ้วสักพักก่อนจะตามทั้ง3ออกไป.....
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ซันโฮ= ซานเดรีย เดเกอร์
ฮงจง=ทรอน กอล โรนัส
ซูฮยอก=ซาวา โนวิช
อูบิน=เกรนโด เมลโรส
ความคิดเห็น