คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่2:Hello
09:00 Am.
กู๊ดดดดมอสะนิ่งงงงง~^~ฉันยืดแขนวบิดขี้เกียจ...ไออุ่นเบาๆๆใกล้หน้าฉัน?..กลิ่นตัวแปลกๆๆที่จะบอกว่ามันคือน้ำหอมก็ไม่ใช่..ถามว่าหอมไหมก็หอมอยู่แต่มันแปลกๆๆชวนค้นหา(0^0)..ฉันค่อยๆๆลีตาขึ้น...ตุ้งงตังติ้งโตงงแต่งง!!!!!
"อูบิน!!!!!!"ใช่ไหมถ้าจำไม่ผิดรอยยิ้มประหลาดประหลาดแต่กระชากใจสุดๆๆอูบินใช่ไหม
"อันยองงงเยจีชินกู" อันยองบ้าอันยองบออะไร...หัวใจฉันเกือบวายตายแล้ว
"ฉันขอโทษน้ะที่ทำเธอหัวใจเกือบวายตาย^^"แอ้ะ-^-..
"ย่าห์...นายเข้ามาได้ไง"ฉันขยี้หัวตัวเอง
"ประตู.."เออฉันรู้แล้วหมายถึงงว่าฉันล็อกไว้??.รึ้ป่าว
"ก็เธอไม่ได้ล็อกประตูนี่.."เขากอดอก ดูสมาทสุดๆๆ..แอ้ะ?...นั่นอะไรแดงๆๆที่ริมฝีปาก ปากแตกหร้อ..ฉันลุกขึ้นแล้วเดินไปหาอูบินก่อนจะเอื้อมมือไป
◊
SQWEEZ "ย๊าทำไร!"อูบินจับแขนฉันไว้...
"ปากนาย..เลือดออกน่ะ...ปากคงแตกสิ่น้ะ...”ฉันว่า
"อ้ะอ้ออ...ใช่ปากแตกหน่ะแต่มันไม่ได้เป็นไรมาก"เขารีบปล่อยมือฉันแล้วก็รีบเช็ดเลือดที่ปาก
"ระวังปากจะเป็นแผลน้ะ"ฉันยิ้มบางๆๆ..อยากจะบอกว่าเป็นแผลเป็นที่ปากเจ็บน้ะ
"^^..งั้นฉันไปก่อนน้ะ"อูบินโบกมือบายฉัน...เดี๋ยวน้ะพวกนั้นอาบน้ำยังน้ะ...ฉันหันไปหยิบผ้าขนหนูบนตู้..แล้วหันกลับมา...!!!!
"ไปไหนแล้ว..ฉันหันมาแว๊บเดี่ยวเองน้ะ"!!? ทำตัวพิลึกกึ้กกกึ๋ยยจัง...ฉันส่ายหัวบางๆๆก่อนจะเดินไปที่ห้องน้ำแล้วจัดการรวบผมมัดให้สูงแล้วสวมหมวกอาบน้ำ...จัดการอาบน้ำส้ะ><...
20นาทีต่อมา~~~~
วันนี้ฉันอาบเสร็จเร็วน้ะเนี่ย...ปกติฉันอาบน้ำเป็นซมซม. น่ะ0^0
ฉีดน้ำหอมฟรุ้งฟริ้งงกลิ่นนี้ใช่เลยฮ่าๆๆๆ...ฉันสวมเสื้อยืดแขนยาวสีขาวบางๆๆใส่กางเกงขาสั้นสีเหลือง..มัดผมทรงห้างม้า>^<อุ้ปปปป คนบ้าอะไรไม่รู้น่ารักอะ...ฉันหมุนตัวไปมา...ก่อนจะแจ้นออกจากห้องไป...
'ตึกตึกตึก'แค่จะมาคุยด้วย..ทำไมใจต้องเต้นแรงแบบนี้น้ะ...ฉันค่อยๆๆเดินมาอย่างเงียบๆๆ
"โอ๊ะ...เยจีชินกู" อูบินยิ้มทักทายฉันอีกรอบ....นั่นซูฮยอกใช่ไหมที่นั่งหันหลังอยู่น่ะดูดีชมั้ดด...ฉันค่อยเดินลงบันไดมาอย่างระมัดระวัง...
"!!!!โอ้โม่!!!!"กรี๊ดดดดดดด!!!กระแทกไหมม!!!โรงบาลไหมมมโอ้ยยยยัยเยจี...เซ่อชมั้ดดดเดินสะดุดขาตัวเองงง...แต่ทำไมฉันไม่รู้สึกเจ็บน้ะ!!!รึ้ว่าฉันตายแล้ว!!!!!!
"เยจี!"ยมทูตมารับตัวฉันแล้วหร้อไม่น้ะ~~...ฉันไม่อยากลืมตาาาาาา
"เยจีเป็นอะไรป่าว"..แต่เดี๋ยวน้ะ...ยมทูตคงไม่ถามฉันแบบนี้ใช่ไหม...งั้นแสดงว่า..ฉันค่อยๆๆลืมตาขึ้น
"ฮงจง!"ใช่ฮงจงจริงๆๆด้วยๆเขามารับร่างฉันได้ไง..ในเมื่อ..ตอนที่ฉันลงมายังเห็นยืนอยู่กับอูบินอยู่นี่!!!...มันคงเป็นเรื่องยากน้ะ..ที่เขาจะวิ่งมารับฉันทัน!!...แต่ยัยเยจี!!ก็ไม่เห็นแปลกตัวเขาออกจะยาว..เขาอาจจะวิ่งไวก็ได้..
"เธอไม่เป็นไรน้ะ"ฮงจงค่อยๆๆวางฉันลงกลับพื้น..
"ไม่เป็นไร..ขอบคุณน้ะ."ฉันกระอึกกระอักตอบ
"ย่าห์ซูฮยอก...นี่เจ้าของบ้าน...คนที่จะให้เราอยู่ที่นี่...สักพัก"อูบินพูดแล้วชี้มาทางฉัน...ซูฮยอกหันหน้ามาหาฉันแล้วมองฉันด้วยสีหน้าเศร้าๆๆแต่สายตาวิ้งๆๆมากกก><...
"ออ"เขาพยักหน้าแค่นั้น...อะไรกันพยักหน้าเฉยๆๆได้ไง..-^-
"ฉันเยจีน้ะ"
"ฉันรู้แล้ว..ซันโฮเล่าให้ฟัง.."เขาพูดนิ่งๆๆ...นิ่งมากกกแต่มันยิ่งเพิ่มเสน่ห์ให้เขาสุดๆๆๆ
"เธอไม่ไปเรียนหร้อ"ซันโฮที่เดินถือแก้วกาแฟมา...ยังกะนายแบบน่ะ!!!...แต่ละคนนนนน...แววนายแบบทั้งนั้นนน!!!โฮ!!หล่อเท่สมาททท><โอ้ยสเป็ก!!! ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม!!!!ใครก็ได้ตบหน้าฉันที!!!
'เพี้ย!!'โฮ!!!!!!!อูบิน!!!!ตบหน้าฉันนนนนอู้ยยยยเจ็บบบ...แต่นาย!!!
"นายตบฉันทำไม!!..เจ็บน้ะ"ฉันถูไถหน้าตัวเอง
"ก็เธอบอกว่าใครก็ได้ตบหน้าฉันที"...อ้อจริงสิ่...เห้ยยแต่ฉัน!!!?
"แต่ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยน้ะ"
"ปากไง!!ปากเธอพูดเบาๆๆเธอไม่รู้ตัวสิ่น้ะโฮ๊ะๆๆ..ฉันอ่านปากคนออกน่ะฮ่าๆๆ"ฉันทำท่าขมุบขมิบยปากด้วยหร้อ??..ห้ะ!!
"ใช่ๆๆอูบินมันอ่านปากออกน่ะ"ฮงจงเสริมจากด้านหลัง...
"อ้อ....เออแล้วที่นายถามน่ะซันโฮ..ช่วงนี้เป็นเทอม2น่ะ อีกอย่างใกล้ปิดแล้ว..ใครจะเรียกก็เรียนน่ะ...แต่ฉันไม่ไปอะ...เพราะตอนเย็นฉันต้องไปทำงาน"ฉันเดินไปนั่งที่โซฟา...
'แฮร่!!'เสียงอะไร!!น่ะ..รู้สึกหวิวๆๆซอกคอจัง!!...แอ้ะแล้วซันโฮเป็นอะไร
"ซันโฮเป็นอะไร"ฉันทำหน้างงๆๆพลางลูบคอตัวเองไปมา...
"เอาผมเธอลงส้ะ"ซูฮยอกพูดกับฉันหร้อ?..แต่ตาเขาจ้องหนังสือนี่
"เอาผมเธอลงส้ะ"พูดกับฉันสิ่น้ะ...!!เอาผมลง!!!!
"เอาลงทำไมอะ ฉันหงุดหงิดน้ะ...ย๊า!!!!ซูฮยอก!!"ฉันยังพูดไม่ทันจบมือยาวๆๆของเขาก็ยืนมาดึงยางรัดผมฉัน...โห้ยยยยยย-^-...ตาบ้า...
"ไว้แบบนนี้น่ารักดี"ซูฮยอกพูด...ชมฉันหร้อนี่>~<เขินๆๆๆ...
"นี่ๆๆอูบินเมื่อกี้ซันโฮเป็นอะไร..แล้วมีใครได้ยินเสียงแปลกๆๆไหม..ประมาณว่าแฮร่!ไรงี้อะ..แล้วฉันก็รู้สึกเสียวคอขึ้นมาเลยอะ"ฉันว่าพลางลูบซอกคอตัวเอง
"อ้อเมื่อคืนซันโฮมันแกล้งฮงจงน่ะ..ไอฮงจงเลยลากไปจัดการส้ะหน่อยฮ่าๆๆไม่มีไรหรอก...เสียงอะไรหร้อ..ไม่ได้ยินนน้ะ..เออแล้วผมน่ะอย่ามัดรวบอีกเลยน้ะ..อย่างที่ซูฮยอกบอก..ไว้แบบนี้น่ารักดี"..><เขินน้ะเนี่ย...เขาเอื้อมมือมาขยี้หัวฉัน
"นี่พวกนายกินไรกันยัง"ฉันถามเขาฉันว่าจะออกไปหาไรกินกับอึนบีส้ะหน่อย
"พวกฉันกินแล้ว..เธอจะไปกินกับอึนบีหร้อไปสิ^^"...เขารู้จักอึนบีได้ไง..เห๊อะ!!?
"นายรู้ได้ไงว่าฉันจะไปกับอึนบี"
"ก็เธอพูดด..."อีกแล้วหร้อ..ฉันเผลอพูดไปหร้อ..ตอนไหนทำไมไม่รู้...ช่างเถอะยิ่งคิดยิ่งปวดหัว
"งั้นฝากบ้านด้วยน้ะ..หวังว่าพวกนายจะไม่ขโมยของฉันไปแล้วหนีกันน้ะ"ฉันหยิบหมวกฟางมาใส่
"ออ..ฉันไม่หนีไปไหนหรอก"อูบินยิ้ม
"อ่าเดี๋ยวฉันจะซื้อของมาฝาก."ฉันพูดแค่นั้นก่อนจะเปิดประตูแล้วออกจากบ้านไป..ฉันเดิน...ไปตามถนน อีกแปปเดี่ยวก็ออกย่านกังนัมล้ะ...>^<บ้านฉันอยู่แถวนี้สะดวกจะตาย5555..
@ตลาดเมียงดงาม
อึนบีนัดฉันไว้ที่ร้านเสื้อผ้า...ฉันก็มาแล้วน้ะ...นางอยู่ไหน-^-
"เยจี!!อ่าาขอโทษน้ะรถมันติดน่ะ"ที่แท้ก็ยังไม่มา-^-...
"ออ ไม่เป็นไร.."ฉันพูดไปงั้น-^-ฉันเป็นน้ะย้ะนัดมาแล้วปล่อยให้รอไม่ติดว่าเป็นเพื่อนรักน้ะ..เดะสวย-*-
"แล้วจะกินไรดีอะหิวๆๆมากเลย"อึนบีพูดพลางลูบท้องตัวเองไปมา
"ฉันอยากกินกิมจิสตูว์อะ~~"ฉันอยากกินจริงๆๆน้ะ
"ก็ดีเหมือนกัน.."อึนบีเกาะแขนฉัน
ณ ที่ร้านกิมจิ~~~~~~ ฉันกินหมดไปฉามเดียวเองน้ะฉามเดียวเอง...แล้วข้างๆๆคือไร-^-...
"อิ่มยังอึนบี"ฉันมองอึนบีที่กำลังก้มหน้ากิน..อยากจะบอกว่านาง...ฉามแรกนางยังกินไม่เสร็จเลยย
"ฉันเผ็ดดดดอ่าาา"ก็คงจะเผ็ดจริงๆๆ-^-..ยัยนี่คงเป็นคนเกาหลีคนเดียวสิน้ะที่กินเผ็ดไม่ได้
"รู้ว่ากินเผ็ดไม่ได้ก็อยากจะกินน้ะ"ฉันซ้อนฉาม ฉามที่4ของฉัน>+<ไว้
"ก็มันอร่อยนี่"อะจ่ะ...
"นี่..กินเสร็จแล้วอะไปบ้านฉันไหม..ฉันมีอะไรให้เธอดู"หวังว่าพวกนั้นจะไม่หนีฉันไปน้ะ
"อะไรอะ!"
"ความลับบบไว้เธอไปดูเอง"
@บ้านเยจี
ฉันจูงมืออึนบีมายังหน้าประตูบ้าน..
'ตึกตึกตึก'เต้นอีกแล้ว..ใจเต้นอีกแล้ว..ทำไมต้องใจเต้นตลอดน้ะ
"ปิดตาก่อนน"ฉันยินดีนำเสนอเลยน้ะ5555...
"-^-"อึนบีเบ้ปากใส่ฉันก่อนจะปิดตา..
"พร้อมน้ะ"ฉันจะเปิดล้ะน้ะ!!!!!
"อ้าวววเยจีชินกูอัน^^อันยอง!!"อูบินยิ้มทัหทายฉัน...เพราะเสียวของอูบิน..อึนบีถึงกับถลึงตาโต
"!!!!!!ใครอะ!!!!"อึนบีชี้หน้าอูบิน
"เขามาอาศัยฉันอยู่น้ะ!!"
"ห้ะ!!!!"ทำไมต้องตกใจด้วย...
"มานี่เลยยัยซื่อบื้อ"โอ๊ะ!..อึนบีลากฉันไปที่สนณหญ้าหน้าบ้าน
'โป๊ก'!!!?
"โอ้ยยยยัยบ้าฉันเจ็บน้ะ"อึนบีเคาะหัวฉันอ้าาาา
"นี่!!พวกนั้นเป็นผช.น้ะแล้วเธอก็เป็นผญ.อีกอย่างเขาเป็นใครก็ไม่รู้..วันดีคืนดีถ้าเขาเกิดคลั่งขึ้นมาเขาอาจจะฆ่าเธอเลยก็ได้น้ะ".บ้าหน่า
"ฉันว่าเขาดูเป็นมิตรจะตาย..อีกอย่างเขาก็อยู่ไม่นานหรอก..หาทางกลับบ้านของเขาได้เดี๋ยวเขาก็กลับ"
"พวกนั้นเป็นโจรหรือป่าวก็ไม่รู้..เราดูจากหน้าตาคนไม่ได้หรอกน้ะ.."โจรหร้อ
"ไม่ใช่หรอก..ถ้าเขาเป็นโจรจริงๆๆระหว่างที่ฉันไม่อยู่ที่บ้าน.เขาก็ขโมยของในบ้านฉันแล้วก็ต้องหนีไปแล้วสิ่..เชื่อฉันเถอะพวกเขาดูน่าสงสารน้ะ"ฉันพูดพลางมองไปในบ้าน
"เห้ออ...งั้นก็ตามใจ...แต่ฉันจะไม่ปล่อยให้เธออยู่บ้านนี้คนเดียวแน่...ฉันจะมาอยู่เป็นเพื่อนเธอ"แบบนี้หล่ะแบบนี้หล่ะที่ฉันต้องการเพื่อนเอ้ย5555
"ดีดี..^^..ปะเหอะฉันจะพาเข้าบ้าน...จะแนะนำให้รู้จักทั้ง4คนเลย"ฉันกอดเอวอึนบีแล้วพาเธอเข้าบ้าน
" ...... " เออคือนี่คือสถานการณ์ตอนนี้จริงๆๆ...นั่งเงียบมาก..อึนบีก็จ้องพวกเขาทุกคนเรียงกันเลย
"เอ่อออนี่อึนบีเพื่อนฉัน..ส่วนอึนบีนี่ อูบิน ฮงจง ซันโฮและก็ซูฮยอก"สุดท้ายฉันก็ต้องเป็นคนแนะนำ~~
"อันยงงอึนบี^^"ฮงจงทักทายอึนบี...ละลายเลยสิ-^-ฉันดูจากสายตายัยนี่ก็รู้...
"อ..อ..อันยอง"นั่นไง...ถึงกับกะอัก
"!!?"อึนบีรีบลากฉันไปที่ห้องครัว
"เยจีฉันเชื่อเลยว่าเขามาดี>< โอ้ยยยสายตา..แต่ละคน..ใสซื่อสุดๆๆ"น่านนนน..เมื่อกี้ใครกันยังบ่นฉันฉอดๆๆๆ
"เหอะๆ"
"คือ..เธอมีอะไรให้พวกเราทำไหมอะ..คืออยู่แบบนี้..มันเงียบๆๆน่าเบื่อ"ฮงจงพูด...
"อยากทำไรอะ"ฉันว่า
"อะไรก็ได้...เธอทำงานที่ไหนอะ..พวกเราไปทำด้วยน้ะ!!!"ฮงจงส่งสายตาวิ้งๆๆๆ
"ฉันทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านกาแฟทุกเย็นน่ะ..งานเลิกดึกมากเลยน้ะ...พวกนายจะทำหร้อ"ฉันถาม
"ออทำสิ"อูบินพูด..ฉันไม่ได้ตั้งใจมองซูฮยอกน้ะ...ทำไมเขาไม่ค่อยคุยกับฉันเลยอะ
"พอดีเลยที่ร้านกำลังรับสมัคพนักงาน..แต่เขารับแค่2คนเอง"ฉันว่าพลางชูนิ้ว2นิ้ว
"คือ..ให้2คนที่เหลือไปทำงานกับฉันไหม...รับสมัค2คนพอดี...ร้านอยู่ใกล้ๆๆกันนั่นหล่ะ...แต่ของฉันเป็นงานส่งต๊อกโบกีที่ร้านป้าฉันเอง"อึนบีเสนอที่จะช่วย
"ดีเลย...แล้วใครจะไปกับฉัน"ฉันถาม.
"ฉัน..ฉันกับซูฮยอก"อูบินยกมือพูดอย่างไวพร้อมกอดคอซูฮยอก
"ออ"ซูฮยอกพยักหน้านิ่งๆๆ
"งั้นพวกนาย2คนก็มาทำงานกับฉัน.."อึนบีกอดคอฮงจงและซันโฮ..
-------------------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น