คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่10:remembrances
เจสันเริ่มเลื่อนหน้าใกล้เข้ามาเรื่อยๆๆ...
"ย่าห์...เอาหน้าของนายออกไปไกลๆๆเลย"โด้พูดทั้งๆๆที่ตัวเองหลับตา
"ผมที่ติดหน้าผากง่ะ เลยจะเอาออกให้"เจสันปัดเส้นผมที่ติดอยู่ก่อนจะกลับมานอนท่าเดิม
"แต๊งกิ้วน้ะ...ย่าห์..ฉันนอนก่อนน้ะ เที่ยงแล้วบอกด้วยน้ะ.."
"โอเค"เจสันว่า พร้อมถอดเสื้อคลุมสีน้ำตาลออกมาให้โด้ห่ม ส่วนเขาก็นอนหงายมองแสงที่ทะลุเข้ามาภายในโรงยิม
@ห้องชมรมเฉพาะคนหล่อ(-_- )
ยู ซูฮยองและเดอะแก๊งของเธอเดินเข้ามาภายในห้องชมรม อันที่จริงชมรมนี้ไม่ให้ผญ.เข้าหรอก นอกจากจะเป็นคนสำคัญของคนภายใน ชมรม ประมาณว่าเป็นแฟน น้อง เพื่อนสนิท แล้วซูฮยองก็เคยเป็นแฟนของจียง..
"นูนาาา"ซึงรียกมือทักทาย
"อันยงง"ซูฮยองยิ้มกริ่มให้ซึงรีก่อนจะหันไปหาจียงที่นั่งดูทีวีอยู่
"จียง!"ซูฮยองเดินจ้ำอ้าวไปหาจียง
"ออ ว่าไง" จียงตอบ แต่สายตาของเขาก็ยังคงจ้องทีวี
'เพี้ย!!'ซูฮยองฟาดฝ่ามือลงไปที่แก้มขาวๆๆเนียนๆๆของจียงจนเกิดเป็นรอยมือ
"...อะไร!!ของเธอ!!!!"จียงอารมณ์พุ่งปี๊ดดดดดดดด
"ยัยเด็กไหม่นั่นเป็นใคร!!!ทำไมเมื่อเช้าถึงมาด้วยกันห้ะ!!!!"ซูฮยองตีอกจียง
"ย่าห์...ยัยนั่นจะเป็นใครก็เรื่องของฉัน...ว่าแต่เธออะมีสิทธ์อะไรมาตบมาตีฉันห้ะ"จียงบีบแขนซูฮยอง
"!!!ฉันเจ็บบน้ะ!!!!!"ซูฮยองผลักจียงออกก่อนจะพูดมาว่า
"มีสิ!!ฉันเป็นแฟนนายน้ะ!"
"แฟนเก่า-^- ของเก่า...หึ!!!"จียงเบ้ปาก
"เรายังไม่ได้เลิกกันสักหน่อย!"
"ที่ฉันพูดไปวันนั้น เธอยังไม่เข้าใจอีกหร้อห้ะ!" จียงจับแขนซูฮยองแล้วบีบแน่น
"จะให้ฉันเข้าใจอะ!!!...ก็ฉันรักนายนิ):"ซูฮยองน้ำตาไหล
"รักหร้อ.."จียงหยุดพูดก่อนจะกระตุกยิ้ม
"ไหนช่วยแสดงความรักกับฉันหน่อยสิ"จียงเปิดประตูห้อง(ที่พวกเขาสร้างไว้เผื่อตอนไม่อยากกลับบ้าน)แล้วก็ผลักซูฮยองเข้าห้องไป
"ถ้าฉันแสดงให้นายเห็นนายจะยังรักฉันไหม"ซูฮยองโอบคอจียวไว้
"มันก็แล้วแต่..ว่าเธอจะแสดงความรักฉันดีแค่ไหน"จียงยิ้มร้ายกาจก่อนจะจู่โจมจูบซูยอง แล้วผลักหล่อนนอนบนเตียงสีขาวนุมๆๆๆ จียงเริ่มถอดเสื้อของตัวเอง...แล้วก็ถกกระโปรงตัวสั้นจิ๋วของซูฮยองขึ้นน..จียงถอนจูบแล้วเริ่มไล้ต่ำลงมาใต้สะดือ !!..ซูฮยองกดหัวจียงลงไป...ซูฮยองส่งเสียงครางออกมาเบาๆๆซี๊ดๆๆ..จียงถอดกางเกงของตัวก่อนจะพลิกตัวให้ซูฮยองค่อมแล้วจัดการโยกเอวไปมา(!!!เฮือกกกกกไรท์จะไม่ทนนนนน คิดกันเอาเองน้ะว่าเกิดอะไรขึ้น)
"เอิ่มมมมน้ะ"แทยังว่าพร่างหยิบเฮดโฟนมาฟังเพลง
"ย่าห์เปิดทีวีดังๆๆดิ้ ฉันไม่อยากได้ยินเสียง-^- สยิ้วกิ้ว"ดึกกี้ทำท่าขนลุกซู่ซ่า
"ฉันออกไปเดินข้างนอกดีกว่าเหอะๆๆ-^-"ท็อปว่าก่อนจะลุกขึ้นเดินล้วงกระเป๋าออกไป
ท็อปเดินออกมาจากห้องต้องผงะกับใครบางคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา
"ซิเลียนูนา"ท็อปเลิกคิ้วสูงก่อนจะพูดว่า
"มาทำไรอะจียงไม่ว่างจะคุยน้ะ"ท็อปว่าพร่างหันหน้าไปที่ห้อง
"ฉันไม่ได้มาหาจียง...คือฉันมีเรื่องอยากคุยกับนาย"
"ฉัน?..ทำไมอะ"ท็อปชี้ตัวเอง
"ว่างไหมอะ...ฉันจะคุยอะไรด้วยหน่อย"
"ออ ว่าง" ท็อปพยักหน้าแล้วเดินตามซิเลียไป ซิเลียเธอแต่งตัวลูกไม้สีขาว ผมก็ลอนแล้วม้วนไว้ เหมือนพึงกลับมาจากงานแต่ง ปากเธอทาสีแดงสด ดูสดใสแอบแฝงไปด้วยความsexy ซิเลียหยุดเดินและนั่งลงที่ม้านั่งตัวหนึ่งใต้ต้นไม้ ไร้ผู้คนเดินไปมา
"มีเรื่องอะไรจะคุยด้วยรึ้ป่าว"ท็อปนั่งลงข้างๆๆซิเลีย
"): ท็อปปปป~~ นายจำคนที่ฉันเล่าให้ฟังได้ป้ะ"
"ออจำได้ รอนอะน้ะ "ท็อปพยักหน้า
"วันนี้ฉันไปงานแต่งเขามาหล่ะ):โฮ...~~~~ฉันต้องเป็นเพื่อนเจ้าสาวถือดอกไม้อีกกกโฮ~~~~~"ซิเลียปล่อยโฮออกมา พร้อมอายไลเนอร์ที่ไหลลงมาด้วย
"!!งานแต่ง!!หมายความว่าไง!!!ย่าห์!!!!ไหนเธอบอกว่าเธอชอบเขาแล้วมันก็ชอบเธอไง"ท็อปดูตกใจมากที่ซิเลียกำลังร้องไห้สะอึดสะอื้น
" ฉันคิดไปเองงงอะ ฉันมันโง่):ฉันแม่งโครตโง่เลยฮรื่อออออออ"ซิเลียยปล่อยโฮไม่เว้นว่าง
"ย่าห์หยุดร้องได้แล้ว" ท็อปพยามปลอบใจซิเลีย
"ฉันเจ็บอะ): ทำไมเขาต้องคอยให้ความหวังฉันด้วยยยย"
"ผช.ดีๆๆยังมีอีกเยอะน้ะ..."ท็อปว่า
"ฮรื่ออออออ"ไม่รู้ว่าซิเลียฟังหรือป่าวน้ะ เพราะเธอเอาแต่ร้องไห้
"ท็ออปปป):" ซิเลียกอดท็อปแล้วเอาหน้าไปซุกที่อกของท็อป
"ย่าห์!!"ท็อปอึ้งสักพัก ก่อนเขาจะถอนหายใจแล้วลูบผมซิเลีย
"ขอบใจน้ะที่อยู่ข้างๆๆฉันตลอด"ซิเลียพูดพร้อมเช็ดเมคอัพอออก
"มานี่"ท็อปหยิบสำรีในมือของซิเลียมาแล้วก็จัดการเช็ดเมคอัพออกให้ จนใบหน้าของเธอสะอาด ใบหน้าสดๆของซิเลีย ก็ดูน่ารักไปอีกแบบน้ะ
"อายจัง"
"จะอายทำไม ฉันว่าหน้าสดของเธอน่ารักกว่าเยอะ"ท็อปพูดแบบนิ่งๆๆแต่ใจของเขาเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ
"จริงหร้อ"
"อืม"
"><"
"แล้วจะกลับฝรั่งเศสเมื่อไร"
"วันพน.อะ. ^^ ลาก่อนน้ะ บอกไว้ก่อน เพราะพน.ฉันต้องไปแต่เช้า..."
"0.0...พน.เลยหร้อ"
"อืมๆๆทำไมอะ"
"ป่าว...ลาก่อนน้ะ..ฉันส่งแค่นี้น้ะ ว่าจะกลับไปห้องชมรมแล้วอะ"
"อืม...ลาก่อนน้ะ..ฝากบอกน้องชายฉันด้วยน้ะ"ซิเลียยกมือบายๆๆ
"อืม"ท็อปพยักหน้าแบบเย็นชา แต่ในใจของเขากำลังพูดว่า'ไม่ไปไม่ได้หร้อ'
@โรงยิม
"โด้.."เจสันสะกิดโด้เบาๆๆ
"หื้มม"โด้บิดขี้เกียจ
"ใกล้จะเที่ยงแล้วน่ะ...ไปเหอะ"เจสันยื่นมือมา
"ออ!!"โด้จับมือเจสันแล้วลุกขึ้น
"ฉันหลับไปนานไหมอะ"
"นานพอที่น้ำลายเธอไหลได้เลยอะ555><"เจสันว่าพร่างเช็ดน้ำลายที่ปากโด้
"!!!ย๊า!!"โด้ตีมือเจสัน
"55555"เจสันหัวเราะลั่น
"แหมๆๆๆสองคนนี้"มินโฮที่พึ่งเดินออกมาจากห้องเปลี่ยนชุดพร้อมเดอะแก๊ง
"มินโฮ!"โด้ตะโกนลั่น
"เจอกันทั้งวันเลยเนอะ"มินโฮว่าพร่างหยิบลูกบาสมาเดาะ
"นายมีอะไรจะพูดป่าว"เจสันว่า
"ไม่มีหรอก..ฉันแค่จะมาเล่นบาส ไม่คิดว่าจะถูกจองเป็นโรงแรมแล้วอะ"
"ย๊า!!!!!"โด้ตั้งท่าจะต่อยแต่เจสันห้ามไว้
"ฉันลืมไป ว่าเจสันเนี่ยเป็นทอม^^... ขนาดเป็นทอมยังหล่อขนาดนี้แล้วเป็นผญ.จะสวยขนาดไหนน้ะ แหมมฉันเสียดายจริงๆๆๆ"มินโฮว่าเอานิ้วไปเสยคางเจสัน
"ย๊า!!!!"เจสันสบัดหน้าตัวเอง
"อย่ามาดื้อกับฉัน..อย่าลืมสิ่ชีวิตพ่อเธออยู่ในกำมือของพ่อฉันน้ะ"มินโฮกอดอกพร่างยิ้มร้ายกาจ
"หมายความว่าไงอะเจสัน!"โด้ถามเจสันที่กำลังกำมือแน่น
"ไม่มีไรหรอก..ไปเหอะ!"เจสันจับมือโด้เดินชนไหล่มินโฮไป
"หึ"มินโฮกระตุกยิ้ม
เจสันจับมือโด้เดินออกมาจากโรงยิมอย่างโมโห
"ย่าห์!!..ที่มินโฮพูดมันหมายความว่าไง"โด้สะบัดมืออก
"ก็หมายความว่าการเลือกตั้งครั้งนี้ มันขึ้นอยู่กับพ่อของมินโฮ);"
"ทำไมอะ"
"ฉันก็ไม่รู้.."เจสันส่ายหัว
"พ่อของมินโฮมันมีอำนาจขนาดนั้นเลยหร้อ"
"ก็คงงั้น..พ่อฉันถึงได้ยอมพ่อไอมินโฮตลอด"
"แกโอเคน้ะ"
"โอเคสิ่..."
"ไปเหอะ!!^^"เจสันรีบเปลี่ยนเรื่องแล้วเดินล้วงกระเป๋าไป
"อ่าๆๆๆรอฉันด้วย"โด้รีบวิ่งตามเจสัน
@โรงอาหาร
"ฮยองเป็นอะไรป้ะว้ะ"แดซองสะกิดซึงรีกับแทยังที่นั่งข้างๆ
"นั่นสิ่ เหม่ออลอยตั้งแต่เข้าห้องชมรมมาก็เหม่อลอย"ซึงรีว่า
"ท็อปเป็นไรป่าว"แทยังเป็นคนเอยปากถามท็อป
"นั่นสิเป็นไรป่าว"จีดีว่า
"ป่าว"ท็อปส่ายหัว
"แน่ใจน้ะ"ดนนี่ถาม
"แน่ใจ..."ท็อปเขี่ยพาสต้าในจานไปมา
"อากานหนักน้ะเราอะ-^-"ดนนี่มองท็อปที่เขี่ยพาสต้าไปมา
"โอ๊ย!!!"ท็อปวางช้อนดังลั่นพร้อมโวยออกมา
"!!!!!0^0"<<<นี่คือสีหน้าทุกคน
"เป็นอะไรเนี่ย"แดซองว่า
"ฉันขอถามหน่อยดิ...ถ้าผญ.ที่สนิทกับเรามากจะต้องเดินทางไปที่ที่ไกลแสนไกลมากฉันต้องทำยังไง"ท็อปว่าพร่างกุบขมับ
"ก็แค่สนิท ก็ปล่อยเธอไป"
"แล้วถ้าฉันใจเต้นกับเธอล่ะ!!!!"ท็อปโวยลั่น
"...อย่าบอกน้ะว่าแอบชอบเธอน่ะ"แทยังว่า
"ถ้าชอบก็ตามไปห้าม..."ดึกกี้ตอบ
"ใช่ถ้าฮยองชอบหล่อนก็ตามไปแล้วบอกชอบเลยเป็นไง"
"...-^- ฉันไม่ได้ชอบเธอ"ท็อปกัดปากตัวเองพูด
"อ้อ"ดนนี่พยักหน้างึกงึก ไม่มีใครเดาอารมณ์ท็อปถูกหรอก-^-เพราะเขาเย็นชาชาเย็นมากๆๆ
-DODO-
เพราะเจสันต้องรีบกลับไปก่อนเพราะพ่อมันเรียกพบด่วน....ฉันเลยต้องมานั่งกินข้าวคนเดียวโฮ๊ะๆๆ-^- กินเสร็จจะออกไปช้อปปิ้งง..เอออออลืมไปว่าได้เอารถตัวเองมา โอ้ยยเซ็งงง...ฉันบ่นกับตัวเองในใจ
"นั่งด้วยคนสิ่"!!ฉันเงยหน้าขึ้นก็เจอเข้าเต็งๆๆ-^- ไอร้มินโฮ
"ชิส์"แต่ฉันเหงาอ้าาา...
"เจส้นไปไหนอะ"
"ไปหาพ่อมันอะ.."
"อ้อ ^^"เอ๊ะ!!ไอนี่... มันนั่งท้าวคางตัวเองแล้วก็มองหน้าฉันไม่กระพริบ
"มองอะไร!"ฉันตักข้าวใส่ปากตัวเอง
"ซี~~~ฉันกำลังสงสัยน่ะ...ว่าเธอมีไรดี...ไอดึกดำบรรพ์กับไอจียงถึงจองตัวกันนักกันหนา"
"ย่าห์...~~~~"ฉันแยกเขี้ยวใส่มินโฮ
"แต่ฉันรู้แล้วหล่ะ"รู้?
"รู้อะไร!"
"ก็รู้แล้วไงว่าทำไมพวกนั้นถึงจองเธอ^^ ก็คงเพราะเธอมีนิสัยดื้อๆๆๆ ลั้นๆๆ แต่น่ารักน่าแกล้งสิน้ะฮ่าๆๆ"
"อะไรของนาย"
"นี่ฉันจะบอกอะไรให้น้ะ"มินโฮว่าพร่างลุกขึ้นก่อนจะทำท่าทีเหมือนจะโยนพาสต้าที่อยู่ในจานใส่ฉันแต่เขาดึงกับมาแล้วเขาก็...ลาดใส่จานข้าวผัดฉัน!!!
"ย๊า!!!!!"
"ฉันอุส่าเตือนเธอ"
"เตือนบ้าเตือนบออะไร!"
"เธอเห็นฉันป้ะ...ฉันทำท่าจะโยนพาสต้าไปจากเธอแต่ฉันก็ดึงกลับมาแล้วเทใส่เธอ^^"
"นายกำลังสื่ออะไร" มินโฮวางจานลงแล้วพูดกับฉัน
"ฉันกำลังเปรียบเทียบกับไอจียงน่ะ..ทำทีท่า..ว่าจะปล่อยวางทุกอย่างเพื่อเธอสุดท้ายมันก็ชักทุกอย่างคืนมาแล้วเทใส่เธอแบบนี้ไง"
"แล้วหมอนั่นมันจะปล่อยวางเพื่อฉันทำไม..ในเมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วก็ไม่อยากเป็นด้วย"ฉันลุกขึ้นแล้วหยิบจานข้าวผัดที่ลาดด้วยเส้นพาสต้าก่อนจะโยนลงพื้น
'เพร้งงง'เสียงจานแตงดังลั่นทำให้ทุนคนจ้องมาที่ฉันเป็นแถวๆๆ
"ฉันก็แค่บอก..ฉันดูตาผช.กันเองออก..ดูก็รู้ว่ามันสนใจเธอ"เขาพยักหน้าไปข้างหน้าเหมือนให้ฉันหันไปดูอะไรสักอย่างมแล้วฉันก็หันไป เป็นสายตาคู่1ที่จ้องฉัน นั่นคือไอรมังกือ ก่อนจะกันกลับมา
"แล้วไง!!ตราบใดที่ฉันไม่สน "ฉันว่าก่อนจะเดินออกมา ฉันควรไปไหนนโฮเจสันก็กลับไปแล้วว ไปห้องสมุดแม่งงง
@ห้องสมุด
เหอะๆๆเงียบเป็นป่าช้า เสียงหายใจฉันยังดังกว่าอีก-^- ก็อะน่ะ น้อยคนมากในมหาลัยที่จะมาอ่านหนังสือที่นี่...-*-อย่างวันนี้แทบไม่มีคนเลย..ฉันเดินไปนั่งที่โต๊ะะที่อยู่ในสุดแล้วจัดการนาบหน้านอนบนโต๊ะ...จู่ๆๆเรื่องที่โรงอาหาร..ก็ผุดขึ้นมา-^-..ฉันไม่เข้าใจอะ-^- มันเกี่ยวไรกับพาสต้าอะ -///- ไม่เอาไม่คิด ปวดหมองป่าวๆๆ
"จียงชอบฉันหร้อ-_-..ไม่หรอกกกม้างงงง"อุ้ปปปป-^-ดีน้ะไม่มีคนอยู่
"ขอนั่งด้วยคนดิ"แอ้ะ!!!!!ฉันเงยยหน้าขึ้นพบกับบ
"จินนนี่อปป้า!!!!!!!!"ฉันตะโกนลั่นนนนน ...จินนี่อปป้าจินนี่ไง>< นักร้องวงBTSอ้ะ โอ้ยยยยหัวใจจะวาย
"ย่าห์..จะตะโกนทำไม"อปป้าทำท่าเหมือนจะเอาหนังสือมาตีฉันแต่ฉันก็ยื่นหน้าให้ตี5555
" ก็ฉันดีใจที่ได้อปป้าาาาตัวเป็นๆๆนี่"ฉันเขิลแก้มแดงงแล้ววววหล่ะ รู้สึกร้อนผ่าวๆๆ
"ดีใจก็เงียบๆๆ...ฉันจะอ่านหนังสือ"ฮะน่อววววววว...จินอปป้าใส่แว่นสายตาแล้วก็หยิบหนังสือมาอ่านส่วนฉันก็มองงงมองงง...อยู่อย่างนั้น..รู้สึกง่วงงแล้วเฮ้ะ...ฉันยิ้มสักพักก็หลับตาลงนอน...ชัลจา~~
@สํานักงานของรัฐ
"เมื่อไร!!จะเลิกทำเป็นเป็นผช.สักทีห้ะ!!!ฉันอยากได้ลูกเขยไม่ใช่ลูกสะใภ้!!"ชายร่างสูงอวบๆๆหน่อยๆๆใส่สูทสีดำเข้ม...ยืนหันหลังด่าเจสัน
"พ่อ!"เจสันขึ้นเสียง
"แกอย่ามาขึ้นเสียงกับฉัน...แล้วเมื่อไรจะเลิกห้ะทำตัวเป็นบอดี้การ์ดให้ตระกูลมาเฟียเนี่ย!!เมื่อไรจะเลิก..รู้ไหมฉันอายแค่ไหน!!!"พ่อเจสันทุบมือลงบนโต๊ะ
"คุณอาค่ะ...ถ้าเจสันชอบทำชอบเป็นก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ค่ะ...คนเรามันบังคับกันไม่ได้หรอก"ผู้หญิงน่าตาจิมลิ้มคนหนึ่งพูด
"พ่ออายแต่ผมไม่อาย"เจสันไขว้ห้าง
"อย่ามาทำกริยาแบบนี้กับฉันน้ะ"พ่อเจสันชี้หน้าเจสันที่ทำเป็นไม่รู้ร้อนรู้หนาว
"พ่อบอกว่าอาย ที่ผมเป็นทอม อายที่ผมเป็นบอดี้การ์ดให้กับตระกูลมาเฟีย...แล้วพ่อไม่อายหร้อที่ไปขอให้พ่อไอมินโฮช่วย!!!พ่อคิดว่าผมไม่อายหร้อที่รู้ว่าตัวเองมีแม่หลายคน!!!!แม่ผมก็คงเป็นยัยเลขานี่ด้วยสิน้ะ!"เจสันหันไปหาเลขาที่นั่งฟังอยู่ข้างหลังห้อง
'เพี้ย!'พ่อเจสันตบหน้าเขาไป1ที เจสันน้ำตาถึงกับไหล
"แก!!!!รู้ไหมฉันทำทุกอย่างเพื่อแก!!!ทั้งนั้น!!"
"หร้อ!!!!นี่เพื่อผมหร้อ!!เพื่อตัวเองสะมากกว่า"
'เพี้ย'เจสันหันไปตามแรงมือที่ตบมา
"ออกไป!!!ต่อไปนี้อย่ามาให้ฉันเห็นหน้า!!!อย่ามาเรียกฉันว่าพ่ออีก!!!"พ่อเจสันชี้หน้าพร้อมง้างมือจะตบอีกทีแต่หลานสาวของเขาห้ามไว้
"คุณอาค่ะ!!พอเถอะค่ะ"หลานสาวห้ามมือพ่อเจสัน
"...ครับ..ผมเข้าใจแล้ว..เชิญพ่อมีความสุขต่อไปน้ะ"เจสันลุกขึ้นแล้วเดินออกไปทั้งน้ำตาที่ไหล
"ไอลูก!!!ชั่ว!!!ไอลูกทรพี!!!!"พ่อเจสันคำรามใหญ่
"คุณอาค่ะพอเถอะค่ะ..เดี๋ยวโบนาจะไปช่วยคุยเอง"
"ไม่ต้องไป...ปล่อยมันไป"
"..."โบนามองพ่อเจสันก่อนจะส่ายหัวแล้วรีบเปิดประตูตามเจสันไป
"เดี๋ยววว"โบนาใช้เท้าของเธอสอดเข้ามาในลิฟต์เพื่อไม่ให้ลิฟต์ปิด
"ย่าห์!!ทำบ้าไรของเธอ"เจสันโวยใส่โบนาที่เดินเข้ามาในลิฟต์
"อปป้า...อนนี่...เออ..อปป้า...อปป้าโอเคไหมอปป้าก็รู้ใช่ไหมว่าคุณอาเขาแค่โมโห..^^พ่อฉันน่ะเป็นเพื่อนกับพ่ออป้า พ่อฉันบอกว่า พ่ออปป้า มักจะพูดอะไรที่ไม่เคยจะคิดก่อนนอปป้าก็รู้นี่"โบนายิ้มมปลอบใจ
"ฉันไม่สนหรอก..ว่าที่เขาพูด..จะโมโหหรือไม่ได้คิดอะไร,,ฉันก็ไม่สน...ในเมื่อเขาพูดมาขนาดนี้แล้วฉันก็ต้องไปและใช้ชีวิตปกติ..บอดี้การ์ดทอมบอยคนธรรมดา.."เจสันพูดถ่อยๆๆ
"อปป้า..โอเคไหม"
"นี่โบนา..จะบ่ายแล้วฉันไปส่งที่โรงเรียนน้ะ"เจสันขยี้หัวโบนาอย่างเอ็นดู
"ชินจ้ะ!!!!.>^< บนห้องเลยน้ะ.."โบนายิ้มมปริ
"เอ่~~~ได้ไง...แต่ก็โอเคส่งยั้นห้อง5555"
"ชินจ้ะ><..โอววววขอบคุณน้ะ^^"โบนากอดเจสันน
'ตึ้ง'เสียงลิฟท์ดึงที่ชั้นจอดรถ
"โกโกโก~~~~"โบนาวิ่งออกมา
"ย่าห์ฉันเอารถมอไซค์มาน้ะ"เจสันเดินล้วงกระเป๋าออกมา
"ชินจ้ะ><...อยากนั่งมานานแล้ววว"
"^^"เจสันส่ายหัวยิ้มๆๆก่อนจะเดินไปสตาร์ทรถBMW HP4สีฟ้าขาวดำ(บอกไม่ถูกแนะนำให้ไปดูเอง5555)
"รบกวนนด้วยน้ะ^^"โบนาขึ้นมาซ้อนท้ายแล้วสวมหมวกกันน็อกสีดำที่เจสันเสียสละให้โบนาใส่..แล้วก็กอดเอวเจสัน
"พร้อมยัง"
"พร้อมมแล้วคร้าบบบ"โบนาว่า...รถเคลื่อนตัวไปอย่างไว~~~~
@โรงเรียนมัธยมยางอิล
สาวๆๆทุกคนกรี๊ดดลั่น ให้กับเจสันที่ขับรถมาจอดที่หน้ารร. ผมสายรุ้งของเขาเตะตาเหล่าดาราที่เรียนที่นี่มากมายให้มองมาที่เขา
"ถึงแล้วโบนา"เขาหันไปหาโบนาที่นอนสลบอยู่ที่หลังของเขา
"ย่าห์-_-"เจสันเคาะหมวกกันน็อก
"แง่มมถึงแล้วอ้ออ~^~"โบนางัวเงียย ก่อนจะถอดหมวกกันน็อกออกแล้วให้เจสันก่อนจะลงไป
"หลับง่ายจริงๆๆ"
"หลังอปป้ามันนุ่มมนี่"โบนายิ้มมมกว้าง
"ปะเร็วฉันไปส่ง"เจสันกอดคอโบนา
"ส่งแค่นี้ก็ได้"
"ไม่เอาฉันจะไปส่งเธอที่ห้องเอง..จะได้เดินดูรอบๆๆด้วย..เธอก็นู้นี่โรงเรียนเก่าฉัน"เจสันว่า
"อ่า~~จริงสิน้ะฉันลืมมไป.."
@เกรด12ห้องA
"ขอบคุณน้ะ..^^บายๆๆๆ"โบนาโบกมือบาย
"บาย"เจสันยิ้มแล้วโบกมือตอบ
โบนาเดินเข้าห้องเรียนไปส่วนเจสันก็เดินดิ่งไปที่ตึก2 มันเป็นตึกม.ต้นน่ะ...
"เกรด7ห้องB ^^ "เขาอ่านป้ายชื่ออย่างยิ้มๆๆแล้วมองเขาไปก็พบกับความว่างป่าวเด็กๆๆคงลงไปเรียนพละกัน เขาเปิดประเดินเข้ามาและดิ่งไปที่ชั้นเก็บหนังสือ
'เจสันสัญญาว่าจะดูแลโดเลียตลอดไป'เขาอ่านคำที่เขาแกะสลักไว้ตอนอยู่เกรด7
"วันนั้น เป็นวันสุดท้ายของเกรด7 ฉันคิดว่าเราจะได้เจอกันเกรด8 แต่เธอก็บินไปปารีสส้ะแล้ว"เจสันลูบตัวอักษรที่เขาแกะไว้
"จริงสิ"เจสันเหมือนพึ่งนึกอะไรออก เขารีบแจ้นออกไปจากห้องแล้วเดินไปที่ห้องน้ำชายที่ชั้น2
"หวังว่าจะไม่มีใครมาขีดลบส้ะก่อนน้ะ"เจสันว่าพร่างผลักประตูห้องน้ำเข้าไปแล้วดิ่งไปที่ห้องน้ำห้องสุดท้าย 'เจสัน รักโดเลีย ...โดเลีย..รัก..เจสัน' เขาอ่านข้อความนั้นแล้วยิ้ม
"ดีใจน้ะที่มันยังไม่ถูกขีด"เขายิ้มกว้างงง ก่อนจะนึกถึงอดีตต
"555ตอนนั้นเธอแม่งทะโมนมาก5555"เจสันพูดดพร่างยิ้มกุมกิ่ม
"ตอนนั้นฉันน่าจะให้เธอเห็น..ไม่น่าบังเธอไว้เลย"เจสันยิ้มพรางๆๆ
เขายังคงเดินวนอยู่ในโรงเรียน เจสันไปทุกที ที่มีความทรงจำร่วมกับโด้เขาไปทุกทีจริงๆๆ การที่ได้นึกถึงอะไรเก่าๆๆ ทำให้เขามีความสุข...
@มหาลัยคยองฮี//ห้องสมุด
"ย่าห์...เธอหลับนานแล้วน้ะ...."จินเขย่าตัวโด้ที่นอนน้ำลายยืดดด
"ห้ะ...."โด้งัวเงียยลุกขึ้น
"นี่จะบ่าย2แล้วเธอไม่มีเรียนหร้อ..ไม่มีก็กลับบ้านไป"จินว่า
"ฉันไม่มีเรียน..กลับบ้าน!!!บ่ายสอง!!!!ห้ะ!!!!!!"
"เป็นอะไรของเธอ"
"อปป้าอปป้า!!อปป้ารู้ไหมเวลานี้ ไอพวกจีดีมันอยู่ไหน"
"ถ้าให้เดาก็อยู่ห้องชมรมหลังตึกBอะ”
"ชมรมอะไร!!!"
"ชมรมเฉพาะคนหล่อ"จินว่า
"อี๋ใครช่างกล้าตั้งชื่อกลุ่ม..แต่ช่างเถอะ...ฉันไปก่อนน้ะ...บาย"โด้รีบเก็บของสัมภาระแล้วรีบแจ้นออกไป
@บ้านGD
"ย่าห์..นายไม่ใจร้ายกับคุณโดเลียไปหน่อยหร้อ"แดซองว่า
"ไม่หรอก...ยัยนั่นต้องได้รับบทเรียนหึหึ"จีดีว่าพร่างหัวเราะคิกคัก
"ย่าห์นายยนี่มัน..."ดึกกี้ว่า
"ทำไม..นายจะไปรับงั้นหร้อ..มีรถหร้อ"
"ถ้ามีป่านนี้ฉันไปรับแล้ว"
"ไม่มีไง..สรุปๆเงียบปากแล้วรอดูดีกว่าว่ายัยนั่นจะกลับมายังไง...ใครพนันไรไหม..."จีดีว่า
"ผมผมมขอพนันว่าเธอต้องนั่งแท็กซี่กลับ"ซึงรีวางเงินเดิมพัน
"ย่าห์แบบนี้นายก็มีโอกาสสูงเด้"แดซองว่าแล้วพูดต่อว่า
"ฉันขอพนันว่าคุณโดเลียต้องเก็บบ้านเองประมาณว่าเดินมา"แดซองวางเดิมพัน
"นางคงไม่เดินมาหรอกคิดได้ไง-__-"ดนนี่แจ่มด้วย
"ฉันขอพนันว่า...เธอ..ต้องมากับไอหัวสายรุ้งนั่น"ดนนี่วางเดิมพัน
"ย๊า-_-หัวสายรุ้ง-_-กระทบฉันน้ะ"จียงว่าพร่างเสยผมสีชมพู
"ตาฉันบ้าง...ฉันขอพนันว่ายัยนั่นกลับบ้านนอนร้องไห้ฟ้องพ่อฟ้องแม่แน่"จียงวางเดิมพันทั้งกระเป๋าจากุชชีสีน้ำตาลที่มีเงินเป็นบึกๆๆ
"ฉันว่ายัยนั่นต้องกลับมากับผช.เชื่อสิ่"แทยังวางเงินเดิมพัน2บึก
"แล้วววนายสองคนไม่เล่นไง?"จียงหันไปถามท็อปที่นั่งเหม่อลอยกับดึกกี้ที่เดินไปเดินมาอยู่
"ไม่!!"ทั้งสองตอบมาเสียงเดียวกัน...
@มหาลัยคยองฮี//ชมรมเฉพาะคนหล่อ
โด้ผลักประตูกระจกเข้ามา..ในนี้เป็นเหมือนทาวเฮ้าส์...มีกลิ่นน้ำหอมฟรุ้งฟริ้งกระจายไปทั่วสารทิศ
"มาหาใครหร้อ"ผช.หน้าตาดีคนหนึ่งพูด
"ไอจีดีอยู่ไหน!"โด้แว้กใส่
"กลับไปแล้ว...นานแล้วน้ะ...เห็นกินข้าวเสร็จก็บอกว่าหนียัยปีโป้เน่าอะไรนี่อะ"
"กรี๊ดดด!!!กรี๊ดดดดดกลับไปแล้ววววหร้อ!!!!"โด้กำหมัดแน่น
"มีอะไรรึ้ป่าว"
"มีสิ!!!!!!มันกลับไปแล้วแล้วฉันจะกลับบ้านยังไง!!!!!ไอเวรเอ้ย!!!!!"โด้ที่ดูเหมือนจะเหลืออด!!!
"ให้ฉันไปส่งไหม"มินโฮที่ไม่รู้โผล่มาตอนไหนยืนล้วงกระเป๋าข้างหน้าโด้
"นายรู้จักบ้านฉันหร้อ"โด้กอดอกมองหน้า
"ก็บอกมา..ฉันจะพาเธอไป"
"ฉันจะไว้ใจนายได้แค่ไหน"
"95%"
"ทำไมไม่เต็ม100อะ-_-"
"ไม่รู้...ตกลงให้ฉันไปส่งน้ะ"
"ทำไงได้...รบกวนหน่อยน้ะ"
"^^"มินโฮยิ้มก่อนจะเดินล้วงกระเป๋ามาหาโด้ แล้วจูงมือโด้ให้เดินตาม
@บ้านGD
"ฉันว่ายันปีโป้เน่าาต้องร้องไห้ไปหาแม่แน่ๆๆ"จีดีว่า
"ไม่ๆๆฉันว่าเธอกำลังเดินมา"แดซองว่า
"ฉันว่ากำลังหาแท็กซี่"ซึงรีว่า
"ฉันว่ากำลังกินข้าวกับหัวสายรุ้ง"ดนนี่พูด
"ฉันว่ากำลังนั่งมากับผช.มากกว่า"แทยังพูด
"พวกนายจะไม่พนันจริงๆๆง้ะดูเงินส้ะก่อนๆๆ"จีดีตบกองเงิน
"ไม่!!!"ท็อปและดึกกี้พูดพร้อมกันอีกครั้งก่อนจะแยกกันออกไปไหน...ไม่รู้
-DODO-
จะว่าไปไอหมอนี่ก็ใจดีกับฉันน้ะ^^
"บ้านเธออยู่แถวนี้หร้อ..."มันไม่ใช่บ้านนนฉันนนนบ้านฉันอยู่ในนัมซานนนนผู้คนเยอะๆๆๆหรูๆๆๆย่ะ!!!
"ว่าไงบ้านอยู่แถวนี้หร้อ"
"อืมม..รั้วข้างหน้าน่ะ"
"เธออยู่บ้านหลังนั้นจริงๆๆหร้อ!!..."
"อืม อาสัยเฉยๆๆ"
"บ้านไอจีดีอะน่ะ"
"อืมม"
"ทำไมเธอถึงอยู่บ้านมัน!!!"
"ไว้ฉันจะอธิบายทีหลัง"ฉันเปิดประตูลงมาจากรถ...มินโฮก็เปิดตามฉันลงมา
"เหยด!!!!ฉันชนะ555555"แทยังกอดคอดนนี่กับจีดีที่ยืนอยู่กับเขา
"!!!ฉันไม่สนหรอกที่นายจะชนะ!แต่ฉันสนว่าทำไมต้องเป็นไอมินโฮ!"ไอมังกือชี้หน้ามินโฮ...
"ว้าวววว...จีดีจริงๆด้วย..."มินโฮเท้าเอวมองหน้าจียงอย่างกวนๆๆ...กวนมากจนตีนฉันชักกระตุก
"ย่าห์!!!มานี่!!"เอ้ะ!!!!ไอมังกือเดินลงมากระชากฉันแล้วชากฉัน(-_-)ไปยืนอยู่กับเดอะแก๊งข้างบน
"ฉันเริ่มสงสัยแล้วสิ่..."มินโฮจ้องหน้าฉันสลับจีดี
"กลับไป!!"จีดีโวยลั่น
"..เอิ่มกลับก็กลับ...โดเลียพน.ฉันจะมาเอาคำตอบจากเธอน้ะ"คำตอบอะไร.!?มินโฮบายฉันก่อนจะสตาร์ทรถออกไป
"คำตอบ!!คำตอบอะไร!!!"โอ้ยยยยทำไมต้องบีบแขนฉัน
"ยุ่งไรด้วยหล่ะ!!!!"ฉันพยามจะแกะมือออกแต่มือของไอมังกือมันแน่นนนมากกอย่างกะไปทากาวมา
"ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าไปยุ่งกับมัน!!!!!!!!"
"ทำไม!!ต้องโมโหด้วยอะ!!!!"ฉันแว้กกลับ
"ใจเย็นๆๆจีดี"แทยังพยามช่วยระงับ
"ต่อไปนี้ฉันขิสั่ง!!!ห้ามไปยุ่งกับมันอีก!!!"จียงชี้หน้าฉันแถมตวาดฉันจนฉันกลัววมากกกกกกก
"ย๊า!!!!นายเป็นใครถึงมาสั่งฉัน!!!!!!"ฉันใช้พลังทั้งหมดผลักจียงจนล้มก่อนจะแจ้นออกไป
"โด้ โด้ โด้...!!"
"ไม่ต้องตามฉัน!!!!ทุกคน!!!"ฉันชี้หน้าดึกกี้ก่อนจะสบัดอารมณ์แล้วขึ้นห้องไป.......
-------------------------------------------------------------------------------------
ปรบมือๆๆแปะๆๆ555555 ตอนนี้เพิ่มตัวละครมาไหม่อีกคน^^(ขยั้นเพิ่มมจัง55555) นั่นคือโบนาา นั่นเองงงง
คนที่รับบทนี้คืออ น้อง คิม แชรอนน นั่นเองงง น่ารักป้ะน่ารักป้ะ น้องสาวไรท์เอง5555>< มุ้งมิ้งงงงง
ความคิดเห็น