ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : อควอชห.(อีควีนแวมไพร์อีชิปหาย) วันที่4 บทสุดท้ายของสัปดาห์ทมิฬ
"นี้ไห้อที่มีน้ำ" วิลเลียมพูึ้น
"โอเปน่าาาาาาาาาาาาาา บูมมมม" าถาสะเาะลอนส่วันไปทั่ว
"ามิเลีย ้าเอท่านแล้ววววววววววววววววววววววววววววววว" เบื้อหน้าอริาร์แล้วเหล่านน้อยมีสิ่ที่ให้ะลึมาที่สุ เมื่อในห้อนี้ว่าเปล่ามีเพิ่ระาษิไว้ับำแพอันื้นแะ
"นี้มันภาษาเอเพนนิ" แมาลีนพูึ้นเมื่อ้อมอใล้
"ลอใ้าถาแปลู ้าเพิ่อ่านเอมาาัมภีร์ย่อย" วิลเลียมบอทุนและเริ่มร่ายาถา
"ูแล ทรา สาลา" ปราำแปลภาษาลาึ้น แล้ววิลเลียม็เริ่มอ่านมัน
"้าไปพัที่ยมโล นั้นร่าปลอมและภาพมายา (ลื่อ) ามิเลีย
"อวอห." ริาร์พูึ้นพร้อมสีหน้าโรธ
"รีบไปันเถอะเอลามัวร์ะเป็นอย่าไร" วิอเรียพูเเทร
เอลามัวร์
ฟรานิสวบม้ามาถึประูเมือที่ะั้รับไม่ไหวฝั่ะวัน
"ฝ่าบาท ฝ่าบาท ฝ่าบาท อเรือาแอีสไม่อา่อรไ้แล้วพ่ะย่ะ่ะ" ทหารส่สาลน์
"ะนั้นเอรึ" บูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมเสียัปนทส่แรอัรุนแรมาทาฟรานิส
"ถอยทัพ ถอย ถอย" เสียอเหล่าทหารที่แทรมายัมาหู อันอือู้
"ฝ่าบาท รุึ้น รุึ้นเ๋ยวนี้ " เสียหนึ่ในอรัษ์ส่วนพระอ์ที่รอีวิ พูึ้นและเริ่มพยุฟรานิสวิ่ไป
"หยุ หยุ ไม่ ้าอสั่เ้า "อมราาผลันออาอรัษ์ แล้ววิ่ไปทาประูที่แพ่าย ส่วนทาับทหารที่ถอยทัพ เเละเริ่มหลับา" แธรา เบ โฮล อัส" ร่าอมราานั้นเปลี่ยนไป สีำทมิฬปลุมทั่วร่า บูมมมมม ปลปล่อยพลั สั้นเหล่าแวมไพร์ ปราร่าสรีเหาะลาอาาศ มีหมอปลุมเป็นุเล็บมือยาวมีหาสอมีเาและเเววาทีุ่ัน
"หยุ ไอ้มนุษย์หน้าโ่ บันี้อมราาอเ้ายืมพลัอ้า เทพีแห่วามาย สู้สิ สู้เพื่อนที่าย ย้า" เสียอสรีทีุ่ัน และทยานเ้าสู้ับแวมไพร์
"เฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ " ทัพทหารที่ถอยทัพ ็วิ่ับมา
"ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาา เ้าสัว์นร ลับลนรไปเสีย ฮา ฮา ฮา "ฟรานิสในร่าท่าไม้ายพูไปและสบัมือที่ปลปล่อยริสีำนับร้อยใส่ศัรู้วย
"ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาา ฮาาาาาาาาาาาา พวเ้า่าเหมือนแมลที่น่ารำานเสียริๆ"
"ายป่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ึ ึ ึ" เสียริที่แทเหล่าแวมไพร์
อิาน่า
"ทู แฟนทอม" วึบบบบบบบ "ัปันลับ เอลามัวร์เี๋ยวนี้ ทุนไปเรียมัว"
"่ะ/รับ "
"เิน หน้าเินหน้าเ็มำลัสู่เอลามัวร์" ัปัน
"หาเราลับถึเอลามัวร์ ้อไปทำสราม่อทุน้อพร้อมมีเวลาไม่มานั แล้ววิลหายไปไหน"
ทุน่า้อมอันอย่าวยะประุมแผนารอยู่นั้น
ส่วนลึในยานแฟนทอม
"เอ๋...ทาไหนัน หลทาแน่เรา "
"วิล วิลเลียม วิล"//เสียอสรีปริศนาร้อเรียหาวิล
"ฟิเล้า นั้นใรัน "
"ทานี้วิลเลียมามเสีย้ามา"
"มาร์าร์เร็ รึ นใ้รึ ผู้ใ"
"ามมา ทานี้วิลเลียม"
ึ ึ ึ เสียวิลวิ่ามเสียนั้นหมายมั่นที่ะเอทาออและเอผู้เป็นเ้าอเสีย
" อาาา ใล้แล้ว แสสีฟ้านั้นอะไรัน "
"ถึแล้ว" เสียนั้นมาาลูไฟสีฟ้า ผันใแสนั้น็หายไป
เบื้อหน้าอเ็หลทาปราึ่ประูไม้สีรามสลัลวลายาม ไม่ทันที่วิละเอื้อมมือไปเปิประูประูนั้น็เปิออเอ ปราห้อสมุที่โออ่า มีัมภีร์ หนัสือและม้วนสาร่าๆมามายอยู่อย่ามีระเบียบ
"ว้าวว...ที่นี้มันห้อลับรึ แ่แลูไม่มีใรเ้ามาหลายั่วอายุนแล้ว หึ่ยยยยยยย"
แสสีฟ้าปราอีรั้่อนพุ่ไปยัเพานอห้อสมุ วิ้ เิเป็นแสสว่า ราวโมเทียนไม่ับสิ้น ้วยสายาอนัปรา์ในัววิลเาสัเเห็นัมภีร์เล่มหนึ่ทีูแ่าาเล่มอื่นๆเพราะไม่มีฝุ่นใๆเาะิอยู่เาึนำมันมาอ่านทีละหน้า ทีละหน้าแล้ว็อุทานึ้น
"ะ ะ ้ารู้แล้วสรามนี้เราะนะไ้อย่าไร"
เอลามัวร์
บรึ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม อ้า "ประูทาเหนือแแล้วววทำามแผน ให้ประานเ้าเพระราถานเี๋ยวนี้"
"ไป ทานี้ ทานี้" ทหาระโนเพื่ออพยพให้ประานเ้าเพระราถาน
บรึ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม รี้ หนี อ้า "ประูทาเหนือแแล้ววว ีลอเหุนรไ้แล้ว" ึ ึ ึ ึ
"ลอเหุนร ถูี พ่อหม แม่มร่ายเวทย์ุมันไ้ "
..วิธา ธิา อาโมร ฟีโลเท็ทา โอวอัส วิธา ธิา อาโมรา ฟีโลเท็ทา โอวอัส วิธา ธิา อาโมร ฟีโลเท็ทา โอวอัส วิธา ธิา อาโมราฟีโลเท็ทา โอวอัส วิธา ธิา อาโมร ฟีโลเท็ทา โอวอัส วิธา ธิา อาโมรา ฟีโลเท็ทา โอวอัส วิธา ธิา อาโมร ฟีโลเท็ทา โอวอัส วิธา ธิา อาโมรา ฟีโลเท็ทา โอวอัส วิธา ธิา อาโมร ฟีโลเท็ทา โอวอัส วิธา ธิา อาโมรา ฟีโลเท็ทา โอวอัส วิธา ธิา อาโมร ฟีโลเท็ทา โอวอัส วิธา ธิา อาโมรา ฟีโลเท็ทา โอวอัส ฟิเลเมน..
เมื่อร่ายเสร็วึบบบ......เิเป็นแสเป็น โมนาให่ปลุมเพระราถาน ไม่มีสิ่ใที่ะเ้ามาไ้และไม่มีสิ่ใที่ะออไปไ้
"ทหารทั้หมถอยทัพมาปป้อเพระราถาน"เสียาผู้บัับบัา ึ ึ ึ เสียเสียถอยทัพ
"ท่านแม่ทัพ เราะทำอย่า่อ"
"เรา้อั้รับ และสู้นัวาย "
อนนี้เบื้อหน้าทหารผู้ล้าและแม่ทัพนัล่าแวมไพร์ มีแ่อสูรระหายเลือ้อมอมาอย่าน่าสยสยอ ทันในั้น ู้ม ้ม ู้ม ลูไฟสีเินพุ่ใส่เหล่าแวมไพร์ ใ่แล้วเรือแฟนทอมมาถึแล้ว
"ย่าาาาาาาาาาาาาาาห์ โมี "ริาร์ะโนะระโนลมาาแฟนทอม
"อวา โม เทียร์ โมเทียร์ มันรา" ฟู่!!!!!! น้ำำนวนมาัเหล่าอสูรออห่าไป นใหลบน้ำไม่ไ้็สลายเป็นโลนไปับน้ำ
"โมี ย่าาาาาาห์" เสียาแม่ทัพ
เฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ เหล่าทหารที่อยปป้อโมศัิศิทธิ์รูเ้า่อสู้ เสียาบปัเเว่ไปทั่ว
ะเียวัน เฮเวนน่า นัเวทย์สอนที่ำลัพยายามทำลายวัถุอาถรรพ์ นาม แร็ูราสที่เป็นุำเนิหมอที่ปลุมทั่วเอลามัวร์ในอนนี้ื
บึม................
ูมม.........
ฟู่......................
"ไม่มีาถาใไ้ผลเลย" เอเรียสนัวิัยศาสร์มืพู
"อาารย์ เอเรียส อาารย์เอเรียส"
"นั้นเสียรัทายาทนิ ฝ่าบาทมาทำอะไรที่หนี เอเรียสระโนไป "
"เ้ามีเรื่อให้ท่าน้อ่วย"
"อะไรรึอ์รัทายาท"
"นี้" วิลเลียมยื่นระาษใบหนึ่ให้เอเรีย
" เรา้ออัเิเทวทู เอเลลุสเนเมิส"
แผ่นระาษใบนั้นทำให้เอเรียสและะผู้วิัย ะลึ
"้วยเทวทูนนี้ เราะมีัยเหนือแวมไพร์ทั้หม อำนาอนาอาะทำลายเ้าสิ่ที่ท่านำลัทำลายอยู่อนนี้้วย"
"อะ อะ อาะเป็นไ้ แ่ไม่เยมีใรอัเิเทวทูมานานนับพันปีนับแ่หมยุเรืออำนาอราินีเเวมไพร์เลย และามำนานล่าวว่าเอเอลุสเนเมิสลมายัไอาามำรัสออ์ลิเฟ"
"แ่สิ่นี้ือสิ่ที่้าพบในห้อลับในเรือแฟนทอม"
"ห้ะ ท่านเออย่านั้นรึ ห้อนั้นเรา และะ เสาะหามานานแล้ว "
"้า ิว่าอัษรนาให่้านล่าืออัระอัเิอย่าแน่นอน"
"ใ่ฝ่าบาท้าิเ่นนั้น เรา้อรีบลมือเเล้ว"
สมรภูมิลาเมือ
ึอ้าาาาาาาาา เหล่าทหารเริ่มลน้อยล วี๊บึ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
"นัเวทย์แวมไพร์ มันเริ่มโมีเราะเวทย์แล้ว" ริาร์พูึ้น
"หวัว่าย่าะไ่้รับสาล์นาพวเรา" แมาลีนพู
วี๊
บึ้ม
บึ้ม
บึ้ม
"เราะนั้นเริ่มร้าว ท่านแม่ทัพ เราะร้าวแล้ว" เสียาทหาร
เปรี้ย เสียัปนาทอสายฟ้า ที่ผ่ามารลาอสมรภูมิ
"อย่ามายุ่ับน อ้าาาาาาาาาาาาาา ไอ้สัว์เนนร " เสียอันเรี้ยวราอแทเธอรีน
"ว้าววว ท่านย่าาาาาาาาาาา โรเท่ "วิอเรีย เอ่ยมอย่าาลุวาว
"เอาสู้ เฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ อทัพทั้หม็สู้ัน่อ "
เฮเวนน่า
"แฮร่ "เสียาแวมไพร์
"หึ่ยยยยยยยย มีแมาาาาาาาา อานาเอทุม เปรี้ย ฟ้าผ่าแวมไพร์สอเเนม"
"เสร็แน่ เี๋ยว"
เเวมไพร์นั้นแ่บาเ็บ แล้วมันเริ่มำรามเรียพวอมัน
" ิบแล้ว หนี"
"อาารย์เอเรียส"
"ว่าอะไร้ายุ่อยู่"
"แวมไพร์ แวมไพร์ำลัมาทานี้"
" อะไรนะ"
นั้น นั้น ทุนเริ่มี้ไปบนำแพอเฮเวนน่า แวมไพร์หลายสิบัวเริ่มพุระโนมา
"นั้นมันพุมาา"
"อ้า"
"เราะมา วึ" เอเรียสเรียเราะเวทย์มาทันเวลา
"ฝ่าบาทวเวทย์ะเสร็แล้ว รลาวเวทย์นำริสอลนี้ไปว่าทานี้ะยื้อไว้ ้อไม่ผลา ไป"
วึบบบบบบบบ วิลเลียมใ้เวทย์วิ่เร็ว แ่ทันในั้น็มีบาสิ่พรุ่น
" ุมมม อ้าาา" วิลเลียมระเ็นไปออไป
แฮร่ เเวมไพร์นาให่ แลบลิ้น และเเสยะยิ้มมาอย่ามีัย วิลเลียมมอ้วยหาาปราว่าัวเอมาถึุหมายแล้วเพียเอื้อมมือ วเวทย์็ะสมบูร์
"เป็นไ เป็นัน ย๊าาาาาาาาาาาาห์"
แฮร่ พรุบ แวมไพร์ระโนเ้าหาวิลเลียมที่นอนนิ่เป็นเป้าอยู่นั้น
ึ วิ
ทุอย่านิ่ ไม่ไหวิ ถูหยุเวลา เสียแร แห่สวรร์ััวาลึ้น มีลูไฟแเพลิพุ่ลมาาท้อฟ้า พรึ่บบบบบบบบ ลูไฟ็ลุไหม้ลายร่าเป็นเทวทูมีหปี พร้อมาบเพลิที่สว่าเิ้า
"แ่อ์ลิแฟ เ้าีวิทั้มวล ้า เนเมิสผู้ำระล้า อานูนวิลเลียม เ้าอันเิ้ามา ้อารอันใ"
"้า้อารำัเหล่าแวมไพร์ให้สิ้น"
"ไ้" สิ้นเสียพูทันใทุอย่า็ยับ
ึ ุมมมมมม แวมไพร์ยัษ์ถูัเป็นสอี้วยาบอเนเมิส
พรุบ...................เนเมิสทยานเหนือท้อฟ้า ูาบึ้น
" ฟิเล นุน ฟิเล อาร์ ฟิเลเอ โทนุม ้วยเพลิพระพิโรธนี้ำระไอาให้ปราศา แวมไพร์"
วิ้ เิเเสแ้า ปลายาบ
สมรภูมิสุท้ายอเอลามัวร์
"นั้นแสอะไร "าร่อสู้หยุล เหล่าแวมไพร์หนีายอย่าุลมุน
"วิลเลียม ทำไ้" ริาร์พูอย่าภาภูมิ
เนเมิส ี้ปลายาบลพื้นไอา แสนั้นปลปล่อยไฟพุ่มายัเอลามัวร์
วิ้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น