คลังลูกๆของเราทั้งหลาย >_<)/

ลำดับตอนที่ #21 : About my oc | Nocious Ritael (Noel)

- ตอนนี้เป็นการเวิ่นตัวละครของทางผู้เขียนเอง ไม่ใช่ตัวละครส่งรับสมัครแต่อย่างใด -

- ภาพตัวละครผู้เขียนเป็นคนวาดเอง -

- ห้ามนำตัวละครและภาพไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต-

*หมายเหตุ ไรท์เตอร์ที่ได้รับอนุญาตในนำข้อมูลต่อไปนี้ไปต่อยอดสร้างเป็นนิยายได้คือคุณไรท์ GeePen เท่านั้น หากใครนอกเหนือจากคุณจีนำน้องไปใช้คุณจะได้ไพ่เอซโพธิ์ดำหน้าบ้านแน่ค่ะ

**หมายเหตุ 2 ข้อมูลนี้เป็นเซ็ตที่เราย่อ ๆ เรื่องลงมา ไม่ใช่ข้อมูลของน้องทั้งหมด(เพราะอันที่จริงเราก็ยังตัดสินใจไม่ถูกในหลาย ๆ เรื่อง) ดังนั้นจะมีคาร์ชีทน้องแยกเก็บไว้อีกที่ในรอรนะคะ เพียงแต่อันนั้นจะเป็นโนเอลเวอร์ชั่นของเรา และอันนี้เป็นเวอร์ชั่นที่คุณจีทำไปใช้ได้ค่ะ!

“มาอธิษฐานกับผม ระวังจะไม่สมหวังเอานะครับ”

NAME |  Nocious Ritael (Noel)

AGE | 16 (human) , 115 (spirit)

RACE | Spirit

GENDER | male

HEIGTH | 155 cm.

WEIGTH | -

BIRTHDAY | - (12 March)

| โนเอล

   โนเอลเป็นชื่อที่ถูกตั้งขึ้นเพียงเพื่อให้น้องมีชื่อเรียกเท่านั้น แท้จริงแล้วเขามีชื่อว่า ‘นอคเซียส ริทาเอล’ ทว่าไม่มีใครรู้ชื่อที่แท้จริงนั่น หรือหากรู้ก็ไม่ปรารถนาจะร้องเรียก ผู้คนต่างหวาดกลัวที่จะเอ่ยนามของเขาและพากันเรียกแทนตัวเขาว่าโนเอล และนอคเซียสเองก็ไม่มีปัญหาอะไรกับชื่อนี้ ท้ายที่สุดแล้ว เมื่อกาลเวลาล่วงเลยไปกว่าร้อยปี ก็ไม่มีใครรู้ชื่อที่แท้จริงของเด็กหนุ่มหลงเหลืออยู่อีก มีเพียงชื่อเรียกเล่นๆอย่างโนเอลที่ถูกเรียกต่อกันมาจนกลายเป็นชื่อของเจ้าตัวไปแทนเท่านั้น นอกจากนี้ หากมีใครถามถึงชื่อเสียงเรียงนามของเขา เด็กหนุ่มก็พร้อมแนะนำตัวว่าตนชื่อ ‘โนเอล’ และไม่คิดจะบอกชื่อจริงให้ใครได้รู้อีก

| เรื่องเล่า

   มีตำนานเล่าขานมากมายเกี่ยวกับโนเอล ทุกเรื่องจะกล่าวถึงวิญญาณปริศนาของเด็กหนุ่ม ลือเล่ากันว่าในยามดึกสงัด ผู้คนต่างหลับฝัน เมื่อตัวเลขบนนาฬิกาแปรเปลี่ยนเป็นเวลาสี่ทุ่มตรง วิญญาณตนหนึ่งจะปรากฎขึ้น บ้างก็อ้างว่าเป็นวิญญาณเทพพิทักษ์ บ้างก็เล่าว่าเป็นร่างเงาของยมทูต และบ้างก็กล่าวว่าเป็นร่างจำแลงของภูติศักดิ์สิทธิ์ ทว่าจุดร่วมเพียงหนึ่งเดียวของเรื่องราวเหล่านั้น คือวิญญาณที่ว่าจะนำไพ่หนึ่งใบมาวางไว้ข้างกายมนุษย์ที่หลับใหลอย่างสงบ ก่อนจะหายลับไปในความมืด ไพ่ที่ได้รับจะบ่งบอกถึงลิขิตชะตาอันมิอาจเลี่ยงหลีกในอนาคตของคนผู้นั้น และหากไพ่ที่ได้รับคือเอซโพธิ์ดำ นั่นหมายถึงความตายที่กำลังคืบคลานเข้ามาใกล้ภายในหนึ่งสัปดาห์

  โดยในทุกๆวันจะมีผู้ที่ได้รับไพ่บอกชะตาทั้งสิ้นห้าสิบสองคนตามจำนวนไพ่ในสำรับ ทำให้กลายเป็นตำนานเมืองที่มีชื่อเสียง เนื่องจากมีการแจกไพ่จริง และชาวบ้านก็ได้รับไพ่กันจริงๆ ผู้คนมองโนเอลเป็นผู้วิเศษที่สามารถทำนายอนาคตได้ และมีกฎว่าห้ามเอ่ยชื่อของผู้วิเศษตนนี้เด็ดขาด มิเช่นนั้นไพ่เอซโพธิ์ดำจะมาถึงในคืนถัดไป จึงได้มีการตั้งชื่อโนเอลขึ้นมา และใช้เรียกแทนชื่อจริงของเขานับแต่วันนั้น

   แต่สิ่งหนึ่งที่ยังคงเป็นเรื่องถกเถียงกันอยู่ ไม่ว่าจะในอดีตหรือปัจจุบัน

   นั่นคือยังไม่เคยมีใครได้รับไพ่ ‘โจ๊กเกอร์’ เลยสักคน

   บางคนบอกว่ามันเป็นไพ่พิเศษ บ้างคิดว่าบนโลกนี้จะมีคนได้รับไพ่ใบนั้นเพียงคนเดียวเท่านั้น บ้างเชื่อว่าไพ่โจ๊กเกอร์คือตัวแทนของโนเอลเอง ขณะที่บางคนตัดสินไปว่าในสำรับนั้นไม่มีไพ่โจ๊กเกอร์อยู่แล้วตั้งแต่แรก

   แต่สุดท้ายแล้วเรื่องเล่าก็เป็นเพียงเรื่องเล่า ตัวตนของโนเอลและนอคเซียส ริทาเอลที่แท้จริงเป็นอย่างไรไม่มีใครรู้นอกจากเจ้าตัวเอง และตัวโนเอลเองก็สนุกที่ได้เห็นผู้คนเล่าลือเรื่องราวของตนไปอย่างผิดๆเพี้ยนๆ จนไม่เหลือเค้าโครงเดิมเลยแม้แต่นิดเดียวแบบนี้ไปเรื่อยๆ

   ในปัจจุบันมีเรื่องเล่าที่ว่าหากตั้งใจปรารถนาจากใจจริงและอธิษฐานต่อวิญญาณไร้ชื่อผู้ถือครองไพ่สำหรับพิเศษ คำขอของเราจะเป็นจริงได้, และจะได้รับไพ่หนึ่งใบเป็นคำตอบรับสัญญา ซึ่งก็เป็นเรื่องเล่าทั่วไปแนว ๆ ผีถ้วยแก้วที่คนทั่วไปเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่ก็เป็นหนึ่งในเรื่องที่รู้จักกันดี แถมในเรื่องเล่ายังบอกอีกว่าหากโชคดีมากพอวิญญาณจะปรากฎตัวให้เห็น และจะแนะนำตัวพร้อมรอยยิ้มเป็นมิตรของเจ้าตัว

| วิญญาณ

   โนเอลมิใช่มนุษย์ และไม่เคยเป็นมาตั้งแต่แรก ตั้งแต่วันที่ลืมตาดูโลก โนเอลก็ไม่เคยมีชีวิตอยู่ ใช่ว่าเขาตายตอนเป็นทารกไม่ หากแต่เพราะไม่เคยเกิดมาเลยต่างหาก โนเอลไม่เคยตายลง เขาไม่เคยสัมผัสความตาย และไม่เคยรู้สึกถึงการมีชีวิต เด็กหนุ่มเพียงคงอยู่ในสภาพนี้มาโดยตลอด เป็นสิ่งที่มนุษย์เรียกว่าวิญญาณ ทว่าก็ไม่เคยได้ไปผุดไปเกิด และก็ไม่ได้มีโครงกระดูกสวมผ้าคลุมมาเชิญตัวเขาไปโลกหน้าอีกด้วย โนเอลเป็นวิญญาณ และเป็นแค่นั้นมาตลอด ร่างกายของเขาโปร่งใส มีรูปลักษณ์คล้ายเด็กหนุ่มอายุสิบหก แม้ส่วนสูงจะอยู่แค่ร้อยห้าสิบกว่าเซนก็ตามแต่ กระนั้นตัวเขาเมื่อเทียบกับมนุษย์แล้วก็คือเด็กอายุสิบหกไม่ผิดแน่ แต่หากให้นับอายุจริงของวิญญาณแล้วคาดว่าคงไม่ต่ำกว่าร้อยปี

| นาฬิกา

*คือเราจะบอกว่าตรงนี้ตัดออกก็ได้นะคะ55555 เป็นพล็อตดั่งเดิมแต่เราแอบรู้สึกว่ามันเยอะไปและไม่จำเป็นขนาดนั้น เพราะงั้นขึ้นอยู่กับคุณจีเลยค่ะว่าอยากให้น้องมีฟังชั่นกลายเป็นคนไหม

   โนเอลมีนาฬิกาพกหนึ่งเรือนติดตัวไว้ตลอด มันเป็นนาฬิกาแบบมีฝาพับและมีโซ่คล้องไว้กับกระเป๋าเสื้อ นาฬิกาเรือนนี้มีความพิเศษไม่เหมือนนาฬิากาทั่วๆไป เนื่องจากเป็นนาฬิกาของโนเอลเพียงคนเดียว ผู้อื่นนอกจากตัวเขาไม่สามารถเปิดฝาพับเพื่อดูเวลาด้านในได้ และเมื่อเข็มของนาฬิกาเรือนนี้เดินวนครบรอบเมื่อไหร่ โนเอลจะหลุดพ้นจากสถานะของวิญญาณ เขาจะกลายเป็นมนุษย์ โดยจะมีร่างกายเหมือนมนุษย์ธรรมดาแทบทุกประการ หากแตกต่างไปตรงที่ร่างของโนเอลนั้นจะเย็นชืด ปราศจากไออุ่น ซ้ำยังไม่มีเลือด หัวใจเองก็ไม่เคยเต้น ปอดไม่มีวันทำงาน อวัยวะภายในส่วนมากก็กลวงโบ๋ ยังคงกินอาหารไม่ได้ และไม่ใช่มนุษย์อย่างสมบูรณ์แบบ เป็นเสมือนแค่ร่างลำลองของมนุษย์เท่านั้น และเมื่อนาฬิกาเรือนนี้เวียนบรรจบครบรอบอีกครั้ง โนเอลจึงจะกลับไปเป็นวิญญาณอีกครา วนซ้ำเช่นนี้เรื่อยไปไม่มีจุดสุดสิ้น นาฬิกาเรือนนี้ไม่เคยพังหรือเดินคลาดเคลื่อนมาตลอดร้อยปี โนเอลไม่เคยคิดจะลองปรับเข็มนาฬิกา เขาเพียงปล่อยเวลาไหลไปเรื่อยเปื่อย และใช้ชีวิตสลับไปมาในฐานะวิญญาณและมนุษย์ในร่างเดียวกัน

   นาฬิกาของโนเอลไม่ได้บอกเวลาตามปกติของมนุษย์ มันเดินตามเวลาของผู้วายชนม์ เวลาของโลกหลังความตาย โลกที่แสดงถึงด้านตรงข้ามของการมีชีวิต นั่นทำให้โนเอลแปรเปลี่ยนฐานะจากมนุษย์เป็นวิญญาณในยามยี่สิบสองนาฬิกา และจะกลับกลายมาเป็นมนุษย์จำแลงอีกคราราวๆสิบโมงเช้า เป็นเช่นนี้ทุกวัน ดั่งกฎเกณฑ์ของโชคชะตาอันมิอาจหลีกเลี่ยง

| มนุษย์

   แม้กรอบที่มองไม่เห็นจะกำหนดให้เขากลับกลายเป็นมนุษย์ในยามอาทิตย์สาดแสง ทว่าโนเอลไม่เคยรู้สึกว่าตนได้เป็นมนุษย์เลยสักครั้ง เขาไม่คิดว่าร่างกายจอมปลอมที่ไม่มีกระทั่งโลหิตสักหยดนั้นควรค่าแก่การถูกเรียกว่าเป็นมนุษย์ โนเอลไม่เคยหายใจผ่านโพรงจมูก ไม่เคยรับรู้ถึงหัวใจที่ส่งเสียงตึกตักกลางทรวงอก ไม่เคยจิบชาอุ่นๆในยามบ่าย และไม่เคยรู้จักความฝันเมื่อหลับใหล สิ่งที่ดีเพียงอย่างเดียวของการกลายเป็นมนุษย์คือโนเอลสามารถสัมผัสตัวผู้อื่นได้ และผู้คนก็สามารถมองเห็นและได้ยินเสียงของเขาได้โดยไม่ต้องเจาะจงสื่อสารไปหาใครเป็นพิเศษ แต่กระนั้นโนเอลก็มิได้อยากใช้ชีวิตในฐานะมนุษย์เท่าไหร่นัก

| นอคเซียส ริทาเอล

   แม้จะมีเรื่องเล่ากล่าวขานหรือมีตำนานจารึกไว้มากมายแค่ไหน ภายใต้คำเล่าลือนับพันที่ส่งต่อกันมาจนผิดเพี้ยน เบื้องหลังนิทานปรำปราที่ถูกแต่งเติมด้วยสารพัดจินตนาการ เรื่องราวที่แท้จริงในท้ายที่สุดก็มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น และช่างน่าเสียดายที่ความจริงอันเที่ยงแท้เพียงหนึ่งเดียวนี้ไม่เคยถูกบันทึกลงในหนังสือเล่มใดบนโลกนี้เลย

   นอคเซียส ริทาเอลถูกสร้างขึ้นเพื่อวาดเขียนชะตาให้แก่มนุษย์

   ความสามารถของริทาเอลหาใช่การหยั่งรู้อนาคต หากแต่เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่และมีค่ายิ่งกว่านั้น เขาสามารถกำหนดโชคชะตาทั้งหมดของมนุษย์ได้ นอคเซียสครอบครองพลังอำนาจที่สามารถดัดแปลงอนาคตของสรรพสิ่งให้บิดพริ้วตามแต่ใจปรารถนา เขาถูกสร้างขึ้นเพื่อรังสรรค์โลก เพื่อร้อยเรียงโชคชะตาของมนุษย์ และกำหนดความเป็นตายของสิ่งทั้งมวล ทว่าแม้จะเป็นเช่นนั้นเขากลับไม่สามารถแปรเปลี่ยนชะตาในอนาคตของตนเองได้ และไม่สามารถใช้พลังวาดภาพเส้นทางในอนาคตของสิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์ได้

   ในความเป็นจริง นอคเซียสเป็นเพียงหมากตัวหนึ่งที่กำเนิดขึ้นเพื่อการดำเนินไปของโลก ยังมีวิญญาณหรือเทวทูตเช่นเขาอยู่อีกมากในภพชาตินี้ แต่ละตนมีหน้าที่แตกต่างกัน และมักไม่ก้าวก่ายซึ่งกันและกัน อีกทั้งทุกคนยังมีนาฬิกาพกแบบฝาพับเช่นเดียวกับนอคเซียส นาฬิกาทุกเรือนมีลักษณะคล้ายคลึงกัน แต่เข็มเวลานั้นสลับผิดเปลี่ยนผันไม่ซ้ำหน้า ทุกตนจักมีเวลาชีวิตเป็นของตนเอง และจะไม่โคจรซ้ำทับกับของวิญญาณตนอื่น เมื่อนาฬิกาวนครบรอบจะกลายกลับสลับมาเป็นมนุษย์ และกลับเปลี่ยนเป็นวิญญาณอีกครั้งเมื่อครบชั่วโมงที่กำหนด เช่นเดียวกับนอคเซียส ริทาเอล เป็นโชคคะตาที่ถูกลิขิตมาให้เป็นเช่นนี้ มิอาจเปลี่ยนแปลงไปได้

   หากจะกล่าวว่าอนาคตของมนุษย์ทั้งหมดอยู่ในมือนอคเซียสก็คงไม่ผิดเท่าใดนัก แต่แม้จะมีพลังล้นเหลือถึงเพียงนั้นเด็กหนุ่มกลับไม่คิดจะใช้พลังของตนเพื่อวาดอนาคตขึ้นมาใหม่ เขาคิดว่ามันช่างยุ่งยาก และจิตใจของมนุษย์เองก็ซับซ้อนเสียจนน่าอัศจรรย์ แม้ตนจะอยู่เฝ้าดูมนุษย์เป็นเวลายาวนานนับร้อยปี แต่นอคเซียสยังไม่เคยพบมนุษย์ที่มีนิสัยซ้ำกันเลยสักครั้ง ทุกคนมีความแตกต่างอันเป็นเอกลักษณ์ แม้จะคล้ายคลึงแค่ไหน แต่ก็ไม่มีวันเหมือน ราวกับระยะห่างระหว่าง0กับ1 มนุษย์อาจต่างกันเพียง 0.1 หรือ 0.000000001 เป็นความต่างเพียงเล็กน้อยที่แยกย่อยออกไปนับล้าน ไร้ที่สิ้นสุด เป็นความพิเศษที่ไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน จิตใจที่ยากจะหยั่งถึงนั่นทั้งบิดเบี้ยวน่ารังเกียจและงดงามดุจแสงจันทร์ในคนเดียวกัน มนุษย์เป็นตัวตนอันพิศวงชวนให้แปลกใจ และมีเรื่องให้น่าตื่นเต้นอยู่เสมอ นอคเซียสเชื่อว่าการเกิดเป็นมนุษย์คือสิ่งที่เลวร้ายที่สุด ทรมานที่สุด และลำบากที่สุด แต่กระนั้นมนุษย์ก็คือสิ่งที่สวยงามและน่าค้นหา ราวกับปริศนาที่ไม่อาจเดาคำตอบได้ถูก เพียงแต่หากเลือกได้ล่ะก็ นอคเซียสจะไม่ขอเป็นมนุษย์เด็ดขาด

   เมื่อก่อน นานมากแล้ว ตั้งแต่เรื่องเล่าแรกๆของเด็กหนุ่ม นอคเซียสมีไพ่หนึ่งสำรับในมือ ไพ่ทุกใบมีความหมายบ่งบอกถึงโชคชะตาในอนาคต ยามกลายเป็นคนนอคเซียสเที่ยวพูดคุยกับผู้คนมากมายหวังเพื่อทำความเข้าใจถึงการมีชีวิต และในยามราตรีเขาก็ออกแจกจ่ายไพ่ทั้งสำรับให้ผู้คนเหล่านั้น ไม่ใช่เพื่อบ่งบอกถึงโชคชะตาที่ฟ้าลิขิตมาให้อย่างในเรื่องเล่า แต่เพื่อกำหนดเส้นทางในอนาคตของผู้คนต่างหาก

   กระนั้นนอคเซียสกลับพบว่ามันช่างว่างเปล่า ชะตาที่ถูกกำหนดให้ชอบ ถูกกำหนดให้เกลียด ให้รัก หลง ปรารถนา กระทั่งความตายก็ยังถูกตีตราและคัดเลือกวิธีการเอาไว้แล้ว ทั้งหมดนั่นช่างแสนน่าเบื่อ ความสนุก ตื่นเต้น ความไม่ชัดเจน ความสวยงามและเสน่ห์ของมนุษย์ถูกพังลงตรงนั้นเสียจนสิ้น นอคเซียสเบื่อหน่ายชีวิตที่เป็นไปตามหน้าไพ่ เด็กหนุ่มเริ่มแจกไพ่น้อยลง จนในที่สุดเขาก็เลิกหยิบยื่นไพ่ให้แก่มนุษย์คนใดอีก เขาไม่ปรารถนาจะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของผู้คน เพียงต้องการจะเฝ้ามองการกระทำอันมิอาจคาดเดาของมนุษย์ไปเรื่อยๆ ค้นหาคำตอบที่ไม่มีวันถูกต้อง คอยตั้งคำถามถึงจิตใจมนุษย์ที่เขาไม่เคยได้สัมผัส และตั้งใจจะทำแบบนี้ต่อไปชั่วนิรันดร์

   กระนั้นเรื่องราวเกี่ยวกับวิญญาณของเด็กหนุ่มก็ยังคงถูกเล่าขานต่อกันมาในแต่ละยุคสมัย ชื่อของนอคเซียส ริทาเอลค่อยๆเลือนหายไปทีละนิด ถูกปิดทับด้วยชื่อสมมติอย่างโนเอลแทน และชื่อโนเอลนี้เองก็กำลังเลือนรางไปทีละน้อย เรื่องราวของเขาถูกบิดเบือนไปนับครั้งไม่ถ้วน แต่ช่างน่าขันที่เรื่องราวเหล่านั้นไม่เคยมีเรื่องใดถูกต้องตามความจริงเลยสักเรื่อง

   แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้น ความสามารถในการตีความและสื่อสาร ผสมหลอมรวมกับจินตนาการเพ้อฝันตามค่านิยมที่เปลี่ยนไปตลอดเวลาของมนุษย์เองก็น่าสนใจไม่น้อย และโนเอลก็ชอบที่จะได้เฝ้ามองมันต่อไปโดยไม่ใช้พลังของตนเข้าไปจัดการสะสางความเข้าใจผิดนั่น

| ริทาเอลคนก่อน

   หากบอกว่าเทวทูตผู้ควบคุมโชคชะตาของมนุษย์เพิ่งกำเนิดขึ้นมาเมื่อ115ปีที่แล้วคงจะถูกหัวเราะเยาะใส่เป็นแน่ แท้จริงแล้วนอคเซียส ริทาเอลมิใช่เทวทูตตนแรกที่ถือกำเนิดขึ้น ยังมีวิญญาณผู้หน้าที่ทำหน้าที่วาดหมายกำหนดชะตาของมนุษย์อยู่ก่อนแล้ว ทว่าด้วยเหตุบางอย่างทำให้วิญญาณตนนั้นต้องดับสูญ มอดไหม้ และสลายไป ไม่อาจหวนคืนมาอีก

   หากจะเล่าถึงเรื่องราวของริทาเอลคนนั้น ก็จำต้องย้อนไปเมื่อครั้งสร้างโลกเสียก่อน

   ย้อนกลับไปหลายพันล้านปีที่แล้ว เมื่อคราพระเจ้าสร้างโลก เทพเจ้าสูงสุดองค์นั้นได้สร้างเทวทูตขึ้นมาสององค์ คนหนึ่งเกิดจากหยาดโลหิต และอีกคนหนึ่งเกิดจากหยดน้ำตา ทั้งคู่ได้รับมอบหมายหน้าที่ให้ดูแลโลก ทั้งในภพของวิญญาณและภพของมนุษย์ นั่นเป็นครั้งแรกที่ริทาเอลกำเนิดขึ้นมาในฐานะผู้รับใช้ของเทพเจ้า ผู้มีหน้าที่ลิขิตชะตาของมนุษย์ทั้งมวล

   ริทาเอลคนแรกรังสรรค์มนุษย์ขึ้นมาทั้งสิ้นห้าสิบสองคน เขาใส่ความรู้ต่าง ๆ ลงไปในตัวของมนุษย์เหล่านั้น และแทนที่มนุษย์เหล่านั้นด้วยไพ่แต่ละดอก โพธิ์แดงแทนความรัก ดอกจิกแทนสติปัญญา ข้าวหลามตัดแทนความมั่งคั่ง และโพธิ์ดำแทนความชั่วร้าย

   มนุษย์ทั้งห้าสิบสองใช้ชีวิตของตนเอง เติบโต ขยายเผ่าพันธุ์ ตายลง วนเวียนมิรู้จบ เหล่ามนุษย์ที่เป็นสัญลักษณ์ของไพ่ดอกต่าง ๆ ใช้ชีวิตไม่เหมือนกัน และจบลงด้วยปลายทางที่ต่างกัน

   และแม้หลังทั้งห้าสิบสองสิ้นชีวา ริทาเอลก็ยังมีหน้าที่ดูแลมนุษย์ทั้งหมดที่ทั้งห้าสิบสองเหลือเอาไว้

   สิ่งหนึ่งที่ริทาเอลมี, และเป็นดั่งรากเหง้าของมวลมนุษย์, ก็คือไพ่

   เขาสามารถใช้ไพ่กำหนดชะตาชีวิตของมนุษย์ได้ หากใครล้ำเส้นก็สามารถสั่งให้ตายได้ด้วยเอซโพธิ์ดำ หากใครใคร่ทำดีต้องตาต้องใจก็อาจมอบความลาภยศให้ได้ด้วยเอซข้าวหลามตัด

   ริทาเอลคนแรกใช้ทั้งชีวิตทำหน้าที่ดูแลมนุษย์เรื่อยมา, เขาดูแล, กำจัด, สรรค์สร้าง, วาดเขียนโชคชะตา, รวมไปถึงทดลอง

   เพราะการลิขิตโชคชะตาได้ บางครั้งมันก็ทั้งน่าสนุกและน่าสนใจ

   เหมือนนิยายหนึ่งเล่ม ที่จะเขียนสิ่งใดลงไปก็ได้

   สุดท้ายแล้วก็ลงเอยเหมือนดั่งตัวร้ายในนิทานหลายเรื่อง, ลุ่มหลงในอำนาจ และหลงเหลือเป้าหมายสำคัญในตอนแรกไปเสียหมด

   ริทาเอลคนนั้นทำหลายอย่าง, ในยุคกลางที่เขาทดลองแจกไพ่โพธิ์ดำเป็นส่วนมาก หรือยุคเรเนซองค์เขามอบดอกจิก ยุคปฏิวัติอุตสาหกรรมเขาโปรยปรายข้าวหลามตัด เขาไม่ได้รักษาสมดุลของมนุษย์ แต่กำลังทดลองและเล่นสนุกเสียมากกว่า

   ท้ายที่สุดก็ถูกลงโทษ และมิอาจกลับมาได้อีก

   แต่กระนั้นโลกก็ยังต้องการคนมาดูแล ทำให้เกิดเป็นริทาเอลคนใหม่มาอีกครั้ง และอีกครั้ง หมุนผันพลัดเปลี่ยนไปเรื่อยตามกาลเวลา แต่ละตัวตนจะได้รับความทรงจำของคนก่อนหน้า, หากแต่นิสัยนั้นไม่เหมือนกัน ตัวโนเอลเองคือผู้รักษาสมดุลมนุษย์คนปัจจุบัน ผู้ถือครองไพ่แห่งโชคชะตาสำหรับนั้น

   แต่ก็อย่างที่กล่าวไป, เขาไม่ต้องการกำหนดหรือวาดเส้นทางให้มนุษย์

   และแม้จะแจกจ่ายไพ่น้อยลงจนแทบไม่มี แต่กฎก็ยังเป็นกฎ และหน้าที่ก็ยังเป็นหน้าที่, หากถึงคราจำเป็นโนเอลก็จะแจกไพ่ ไม่ว่าจะควีนโพธิ์แดง สามดอกจิก สิบข้ามหลามตัด หรือ, นั่นสินะ, เอซโพธิ์ดำ

| พลัง

  พลังเหนือธรรมชาติของโนเอลไม่ได้มีแค่ไพ่ ในรูปลักษณ์ของวิญญาณจะไม่สามารถมีใครบนโลกมองเห็นหรือได้ยินเขาได้เว้นแต่เขาจะอนุญาตให้มองเห็นหรือได้ยินเขาได้เท่านั้น ซึ่งก็อนุญาตได้เพียงทีละคน ไม่มากไปกว่านั้นเป็นอันขาด

   ด้วยความเป็นวิญญาณโนเอลสามารถล่องลอยไปที่ไหนก็ได้ ทะลุกำแพงสิ่งขีดขวางได้ทั้งหมด รวมถึงสิ่งมีชีวิตก็สามารถทะลุผ่านได้เช่นกัน ไม่สามารถสัมผัสสิ่งของได้ยกเว้นจะมีใครสักคนหรือสัตว์สักตัวยื่นของสิ่งนั้นให้แก่เขา หรือก็คือต้องมีคนปรารถนาและตั้งใจหยิบยื่นบางสิ่งให้เขาเท่านั้นจึงจะรับไว้ได้ไม่ทะลุผ่าน 

   ซึ่งคำว่าให้ในที่นี้ไม่จำเป็นต้องเป็นการให้แบบแสดงความเป็นเจ้าของ อาจจะแค่ฝากถือ ช่วยรับ หรืออะไรก็ได้ ทว่าหลังจากรับไว้ครั้งหนึ่งแล้วก็จะจับไม่ได้อีกจนกว่าจะมีคนยื่นให้เหมือนเดิม แต่หากมอบให้แบบให้ถาวร ถือว่าเป็นของของโนเอลไปเลย โนเอลจะสามารถหยิบจับของสิ่งนั้นได้ตลอดเวลาดั่งใจอยากหลังจากนั้น, หรือจนกว่าจะถูกริบกรรมสิทธิ์ความเป็นเจ้าของไป

   ในส่วนของไพ่ ดังที่อธิบายไปว่าแต่ละดอกแทนความหมายแต่ละอย่าง ส่วนตัวเลขนั้นจะแสดงความหนักของผลลัพธ์ที่ได้ น้อยสุดคือสอง สูงสุดคือเอซ เรียงจากน้อยไปมากตามนี้

     2 , 3 , 4 , 5 , 6 , 7 , 8 , 9 , 10 , J , Q , K , A

   อย่างโพธิ์คือความชั่วร้าย ถ้าเป็น 1 ก็อาจจะแค่สะดุดล้มเจ็บข้อเท้า  6 อาจจะเกิดอุบัติเหตุร้ายแรง  10 ภัยพิบัติหรือโศกนาฏกรรม และเอซก็คือความเลวร้ายอันสูงสุด, ความตาย

   และอันที่จริงแล้วโนเอลไม่ใช่ว่าจะสามารถแจกไพ่ได้มากที่สุด 52 ใบ, เขาสามารถแจกไพ่กี่ใบก็ได้ ไม่ใช่ว่าแจกใบหนึ่งแล้วใบนั้นจะหายไป เพราะในสำหรับไพ่จะเต็มอยู่เสมอ เมื่อถูกหยิบออกไปใช้จะมีใบใหม่มาแทนทันที สามารถหยิบใช้กี่ใบกี่ครั้งก็ได้ แต่โนเอลมักจำกัดไว้ใช้ไม่เกิน 52 ใบเท่านั้น และถ้าเป็นไปได้ก็จะใช้ให้น้อยที่สุดหรือไม่ใช้เลย

| นิสัย

  โนเอลเป็นคนอยากรู้อยากเห็นและกล้าได้กล้าเสีย ซึ่งเมื่อนำสองคำนี้มาผนวกกันก็เรียกได้ว่าวิญญาณตนมีมีทุกสิ่งที่ตรงกันข้ามกับคำว่าขี้อาย (ขออนุญาต มันหน้าด้านค่ะ) ประกอบกับความเป็นวิญญาณที่คนทั่วไปมองไม่เห็น โนเอลเลยชอบพูดกับตัวเองแก้เหงา เพราะงั้นก็จะได้ฟิลเตอร์คนพูดเรื่อยเปื่อยอยู่คนเดียวเป็นอาจิน เป็นเด็กขี้เล่นขี้แกล้ง เพราะทั้งชีวิตไม่มีใครให้พูดคุยด้วยเลยอยู่แบบอยากทำอะไรก็ทำ ไม่ค่อยอยากแกล้งหลอกใครแบบผีเท่าไหร่ แต่ถ้าเบื่อใกล้ตายเมื่อไหร่ก็คงมีบ้าง

   โนเอลเป็นคนขี้เบื่อ, แต่อันนี้ก็โทษเจ้าตัวได้ไม่เต็มปาก เพราะเขาไม่มีใครอยู่ข้าง ๆ ให้พูดด้วยจริง ๆ  ถึงจะบอกว่าออกไปให้ใครเห็นเฉพาะเจาะจงได้ แต่พอทำมากเข้าก็โดนเรียกไปเตือนบ่อย ๆ จนอีกนิดมีหวังได้ถูกปลดจากหน้าที่แล้วสลายหายไปรอริทาเอลคนใหม่กว่ามาทำหน้าที่แทนแน่ ดังนั้นถ้าไม่จำเป็นก็อย่าเผยตัวดีกว่า และถ้าไม่เผยตัวมันก็น่าเบื่อแบบนี้แหละ

   โนเอลเป็นพวกติดเล่นไม่สนหน้าใคร เป็นตัวของตัวเองเหมือนในพจนานุกรมไม่เคยบัญญัติคำว่ามารยาทเอาไว้ ส่วนหนึ่งก็เพราะความไม่ใช่มนุษย์ของเขาที่ทำให้เจ้าตัวกล้าเป็นพิเศษ และไม่เข้าใจความรู้สึกของมนุษย์มากพอจะอ่านทุกสถานการณ์ออกแล้วรู้ว่าต้องรับมือกับอารมณ์ของมนุษย์คนหนึ่งอย่างไร

   เขาเป็นคนpositiveมาก หรือไม่ก็เป็นพวก laugh it of as a joke ได้หมดเพราะความทรงจำเขาผ่านมาหลายยุคหลายสมัย และตัวเขาเองก็อายุนับร้อยปีแล้ว บางปัญหาที่เจอมันเลยไม่ได้ดูใหญ่หนักหนาอะไรในสายตาเขาไป ทำให้บางทีก็เป็นพวกพูดตรง ๆ จนทำร้ายความรู้สึกชาวบ้านได้โดยไม่ได้ตั้งใจ เวลาเล่นมุกหรือให้คำแนะนำอะไรบางทีก็มาผิดยุคไปหน่อย (Ex. ทะเลาะกันเหรอ? จากปสกทั้งชีวิตที่ผ่านมาผมบอกเลยว่าวิธีที่ง่ายที่สุดคือยิงทิ้ง) แล้วเวลาขอโทษก็จะawkwardหน่อย ๆ เพราะเรื่องแบบนี้คือเห็นแต่คนอื่นทำกันแล้วตัวเองทำไม่เป็น ก็เป็นวิญญาณนี่เนอะ ไม่ได้มีสังคมอะไรมากมายหรอก 

   แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นโนเอลก็อยากเรียนรู้ ทว่าก็ไม่มีคนสอน การเรียนรู้ด้วยตัวเองจึงมักมีส่วนที่ตีความผิดไปได้ง่าย และสำหรับเทวทูตอย่างเขาอายุเพียง115ปีถือว่าน้อยมาก ๆ และยังเป็นเด็กอยู่ อย่างที่บอกว่าเทียบกับมนุษย์ก็แค่16ปีเท่านั้น นึกภาพเด็กอายุ16ที่ไม่เคยเข้าโรงเรียนแล้วได้แต่เก็บเกี่ยวทุกอย่างเอาเองดู ประมาณนั้นเลย นี่ยังไม่นับว่าไม่ใช่คนแล้วเป็นวิญญาณอีกนะ เวลาสื่อสารกันการถ่ายทอดอารมณ์หรือสกิลread the roomโนเอลคือต่ำต้อยเข้าขั้นน่าสงสาร เป็นพวกถามคำถามแบบไร้สิ้นสุดจนบางทีก็เหมือนเถียงหรือหยอกย้อนแรง ๆ โดยไม่ได้เจตนา แต่เจ้าตัวก็พร้อมปรับปรุงนะ

   แต่ก็เพราะแบบนั้นแหละโนเอลถึงได้เป็นคนที่พึ่งพาได้มาก ๆ ในสถานการณ์เสี่ยงหรือน่ากลัวต่าง ๆ ที่ชวงบ้านเขาไม่อยากเผชิญกัน เพราะโนเอลกลัวอะไรไม่เป็นนั่นเอง แถมยังติดตลกไปทั่วอีกด้วย

   ลักษณะการพูดของโนเอลคือใช้สรรพนามแทนตัวว่าผม มีคำลงท้าย(ครับ)เป็นครั้งคราวแล้วแต่อารมณ์ น้ำเสียงโดยทั่วไปจะสดใสราเริงธรรมดาเหมือนทั้งชีวิตไม่รู้จักความทุกข์มาก่อน บางทีก็พูดด้วยน้ำเสียงชวนให้ตบหน้าด้วยส้นรองเท้า ลากเสียงยาวและอะไรตั่งต่าง (พวก คร้าบ น้า มีมาบ้างตามอารมณ์ แต่ก็ไม่ได้เยอะเรี่ยราดจนน่ารำคาญ) บางทีก็ใช้ ‘จ้า/จ๋า’ เป็นคำขานรับ และบ่อยครั้งคำลงท้ายของคุณโนเอลก็จะเปลี่ยนเป็น ‘คะ/ค่ะ’ เพราะเจ้าตัวชอบค่ะ นังไม่สนgender normอยู่แล้ว(แต่คำลงท้ายส่วนใหญ่ก็คือครับอยู่ดี)

เสริม

   - เรื่องที่เราอยากให้คงไว้คือเรื่องไพ่ ความสามารถและนิสัยของน้องค่ะ ที่เหลือคุณจีอยากปรับอยากเปลี่ยนยังไงก็ได้เลย ให้มันลงล็อคกับพล็อตคุณให้มากที่สุดเลยค่ะ!

   - เรื่องนาฬิกาวนครบแล้วกลายเป็นคนตัดออกได้เลยนะคะ จริง ๆ เราก็อยากให้ตัดออกแต่ไม่รู้ว่าคุณจีอยากให้น้องเป็นคนเพื่อให้เขียนบางส่วนง่ายขึ้นรึเปล่า(หรือมันจะยากขึ้น?55555) ก็แล้วแต่เลยค่ะว่าอยากให้เอาไว้ไหม แต่น้องยังมีนาฬิกาพกอยู่ค่ะ

   - อันนี้ไม่มั่นใจ แต่น่าจะทำให้เรื่องง่ายขึ้นได้? คือคุณจีจะให้ไทม์เห็นและได้ยินโนเอลเป็นกรณีพิเศษก็ได้นะคะ เพราะเราบอกว่ามนุษย์ทั่วไปไม่สามารถเห็น/ได้ยินโนเอลได้ถ้าไม่ได้รับอนุญาต แต่น้องไทม์ก็ไม่น่าเป็นมนุษย์ทั่วไปแล้ว เพราะงั้นจะทำให้เป็นข้อยกเว้นเผื่อจะง่ายต่อการเขียนมากขึ้น หรือจะคงแบบเดิมคือมองไม่เห็นจนกว่าจะได้รับอนุญาตก็ได้ค่ะ (ซึ่งถ้าเห็นได้โดยไม่ต้องรอคำอนุญาตโนเอลจะติดน้องแจแน่ค่ะ เพราะนังเหงา อยากหาเพื่อนคุยมาตลอด55555)

   - เรื่องตีคาร์นิสัยไม่ถูกเราไม่ค่อยซีเท่าไหร่ค่ะ55555 ก็จริงอยู่ว่าคงดีกว่าถ้าน้องออกมาเป็นน้องแบบที่เราคิดไว้ แต่เราเข้าใจว่าตีความคาร์มันยากค่ะ ยิ่งไม่ได้ตัวอย่างให้อ่านด้วยยิ่งยาก ฮือ เพราะงั้นไม่ต้องเครียดเรื่องคาร์ตรงนี้นะคะ!

   - การเรียกชื่อนอคเซียสคือไม่เป็นไรเลยค่ะ ไม่มีผลกระทบใด ๆ ทั้งสิ้นแค่ในเรื่องราวชาวบ้านเขาพารานอยด์ไปเองเลยเลี่ยงไม่เรียกเฉย ๆ ค่ะ 

   - ส่วนตัวโนเอลชอบชื่อโนเอลมากกว่านอคเซียส ริทาเอลค่ะ

   - น้องมีรอยสักลายดอกไพ่ครบทั้งสี่แบบค่ะ โพธิ์ดำที่ใต้ตาซ้าย โพธิ์แดงใต้ตาขวา ข้าวหลามตัดต้นขาซ้าย และดอกจิกที่ไล่ขวา แต่จะมองไม่เห็นสักลายดอกจิกน้องเพราะใส่เสื้อปิดอยู่พอดี

   

B
E
R
L
I
N
❀