ThE AlzaLuA

บริเวณชั้นสองของวิหารเซนต์ปีเตอร์  ห้องHC2
"คุณเซียร์คะ ท่านประทานให้ดิฉันมาตามเพื่อลงไปรับประทานอาหารเช้าพร้อมกับท่านค่ะ"สาวใช้หน้าตามอมแมม บริเวณคอของเธอมีรอยแผลเป็นน่ากลัว ซึ่งตอนนี้มันถูกคล้องด้วยจี้ไม้กางเขนกะทัดรัดอันหนึ่ง

"อืม"เด็กหนุ่มนัยตาฟ้าพยายามเบิกตาขึ้นบนเตียงนอนทองเหลือง ในห้องที่ก่อขึ้นจากอิฐขาวดูเก่าแก่ หน้าต่างที่ตอนนี้มีแสงตะวันอ่อนๆเริ่มโรยตัวทอดลงบนเตียงนอนเปล่งประกายรัศมีของมันด้วยขอบโลหะที่เกิดจากเงินผสมทองเหลือง


เซียร์ยันตัวลุกขึ้นจากที่นอน  ชุดนอนที่ถักอย่างดีจากเส้นใยธรรมชาติดูสวยงามเมื่อมันกระทบกับแสงแดดที่ลอดออกมาทางหน้าต่าง

หลังจากงุ่นง่านกับการแต่งตัวพอสมควร เซียร์ก็เดินลงมาจากชั้นสองที่ระหว่างทางเต็มไปด้วยของประดับทั้ง ราวบันได แจกัน ส่วนใหญ่ล้วนทำมาจากโลหะ   ชุดนักบวชสีขาวกับเขาช่างเข้ากับบรรยากาศแบบนี้จริงๆ

เทียนและดอกไม้ถูกตกแต่งทั่วบริเวณเชิงเทียน  โต๊ะอาหารเล็กในห้องครัวตระเตรียมไว้สำหรับคนสองคน


"มาแล้วเหรอ นั่งเลยๆ"เซนต์ปีเตอร์บอกพลางยื่นมือเชื้อเชิญ

"ขอบใจมาก ซาร่าห์"ปีเตอร์ขอบใจแม่บ้านสาวที่เดินเข้ามาเสิร์ฟไก่งวงอบ ขนมปังกระเทียม

"แหมมม ช่างเข้ากันอะไรอย่างนี้ ไก่งวงอบในหน้าหนาว"ปีเตอร์กล่าวอย่างถูกใจ

"อันที่จริง มันยังอยู่ในฤดูใบไม้ผลิ"เซียร์กล่าวสั้นๆก่อนจะใช้ส้อมจิ้มไก่งวงคำโตเข้าปากของเขา

"แล้วมันหนาวมั้ยล่ะ"ปีเตอร์แย้งกลับ

แม่บ้านซาร่าได้แต่แอบหัวเราะกับความน่ารักของพ่อลูกคู่นี้

"ตอนบ่ายเรามีประชุมเรื่องของลูกนะเซียร์ เรื่องตำแหน่งรองหัวหน้าของโฮลี่คอร์ส"

"ครับ"เซียร์ตอบสั้นๆก่อนจะก้มหน้าทานไก่งวงร้อนๆต่อไป

"ซาร่าห์ ฉันขอพายแอปเปิลด้วย"ปีเตอร์กล่าว

"ค่ะท่านพ่อ ดิฉันรู้อยู่แล้วว่าท่านต้อง ขอ จึงทำเตรียมไว้แล้วล่ะค่ะ"


----------------------------------------------------------------------------
...........
...
12.30 AM ณ วิหารซิฟเวอร์ ห้องใต้ดิน

"ก็วันนี้ ที่ฉันเรียกทุกคนมาประชุม เพื่อที่จะ เอาล่ะ ให้ทุกคนได้รับรู้เกี่ยวกับตำแหน่งใหม่ที่คาร์เซียร์จะได้รับ"ปีเตอร์กล่าว

"ข้าขอค้านเด็ดขาดในเรื่องนี้"หนึ่งในกลุ่มนักบวชระดับสูงยืนขึ้น

"เขายังเด็ก ไม่มีประสบการณ์ ยังไม่รู้เลยว่าการตัดสินใจจะเป็นอย่างไร อีกอย่างท่านก็ไม่น่าส่งเสริมเขาขนาดนี้ ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นลูกของท่านก็ตาม"นักบวชคนดังกล่าวสาธยายอย่างไม่พอใจ


"อืมมม ฮ่าๆๆๆๆ   พวกท่านคิดว่าข้าให้ตำแหน่งใหม่แก่เขา เพียงแค่ใช้คำว่าลูกมาตัดสินใจเหรอ"ปีเตอร์หัวเราะอย่างแปลกๆ

"ข้านักบุญปีเตอร์มีศักดิ์และศรีพอ   เรื่องสายเลือดข้าไม่นำมาตัดสินเรื่องตำแหน่ง งาน หรืออะไรก็ตามที่อาจมีผลต่อมนุษยชาติอยู่แล้ว   หลายๆท่านคงรู้"

ตอนนี้นักบวชหลายท่านที่รู้จักปีเตอร์เริ่มหน้าถอดสี เพราะรู้จักกับปีเตอร์ว่าเป็นอย่างไรเมื่อมีคนมาหยามศักดิ์ศรี

"และที่ข้าเลือกเซียร์ เพราะความสำเร็จในงานที่อันตรายหลายๆอย่าง ไม่ใช่เพราะสายเลือด บอกข้าสิว่า พวกท่านที่นั่งอยู่บนผืนประชุมที่นี้ ในหนึ่งวันท่านได้สำรวจ จัดการอะไรเสียบ้างแล้ว   นี่ถ้าข้าปีเตอร์ไม่ได้คาร์เซียร์มาช่วยสืบในงานนี้ ข้าคงไม่มีทางรู้แน่ว่า 13โบสถ์กามืด   วางตัวลงเป็นจุดผ่านเมืองที่เป็นศุนย์กลางคือ อัลซาลูอา ที่เมื่อลากจุดต่อกันจะได้เป็นรูปนี้ออกมา"

ปีเตอร์ใช้สายตาบังคับเคลื่อนแก้วไวน์สร้างจนเห็นเป็นรูปร่างอย่างชัดเจน
                         "รูปกางเขนกลับหัว"
และที่จุดตัดระหว่างเส้น2เส้น หรือจุดกึ่งกลางก็คือที่ตั้งของเรา

ตอนนี้นักบุญหลายท่านเริ่มหน้าถอดสีกับสิ่งที่เกิดขึ้น  และเริ่มคิดถึงตำแหน่งที่อาจสั่นคลอนได้เพราะเรื่องการอู๊งานของพวกเขา

"ถึงตอนนี้ใครจะขอค้านอีก"ปีเตอร์กล่าว นัยน์ตาสีดำกวาดไปทั่วรอบโต๊ะประชุม นักบุญคนเมื่อครู่ได้แต่ก้มหน้างุด

"ถ้างั้นข้าขอมอบ รองประธาน โฮลี่คอร์สให้แก่ นักบุญคาร์เซียร์"

เสียงปรบมือแสดงความยินดีดังไปทั่ว ซึ่งส่วนใหญ่น่าจะมาจากเพื่อนพวกพ้องของนักบุญปีเตอร์  แต่ถึงกระนั้นดูเหมือนใบหน้าที่เรียบเฉยของเซียร์จะไม่ได้รู้สึกดีใจอะไรกับตำแหน่งรองประธานที่เขาได้มาเลย

"ไหนๆ นานๆทีเราจะจัดประชุมอยู่แล้ว ข้าในนามประธานโฮลี่คอร์สปีเตอร์ ขอให้ทุกคนพูดออกมา กล่าวออกมาในสิ่งที่อยากจะสารภาพ ข้าปีเตอร์จะให้อภัย ทั้งในเรื่องหน้าที่และทุกๆเรื่อง ข้าจะไม่เคืองแค้นใดๆทั้งสิ้นในนามของพระเยซู แต่ข้าขอแค่ เริ่มใหม่เถอะ"นักบุญอาวุโสกล่าว ก่อนจะหลับตาสีดำขลับของเขาเพื่อรับฟังทุกสิ่งทุกอย่าง

นักบุญหลายคนยืนขึ้น พร้อมกับสารภาพในสิ่งที่ตนได้กระทำลงไป บางคนก็มีหยาดน้ำตาตก บางคนก็ก้มหน้าแอบเช็ด   แต่ก็อย่าว่าเขาเลย ในเมื่อพวกเขาจะ เริ่มใหม่

หลังจากการประชุมเสร็จสิ้นบทเพลงแห่งความสุขก็ดังกึกก้องไปทั่วบริเวณวิหารซิฟเวอร์ ชาวบ้านต่างพากันเดินจับมือกันออกมาฟังบทเพลงแห่งพระเจ้ากัน บางคนก็เปิดหน้าต่างจากห้องนอน

นั่นเป็นสัญญาณของ พิราบขาวกำลังจะตื่นและโบยบิน...