ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เริ่มต้นการเดินทางล่ะนะ!!!!
      เมื่อถึงสถานีคิงครอสของทั้งหมดก็นำลงมาและจะเตรียมเข้าสู่  ชานชลาที่  9  3/4  เรียบร้อย
              \" คุณหนูเจ้าค่ะ  คุณ\"  คนรับใช้เรียก  เดรโก  มัลฟอย  ที่เบาะหลัง   
    แต่ก้หยุดเพียงเท่านั้นเพราะจริงๆแล้วเขาไม่ได้หลับเขายกมือขึ้นเป็นเชิงห้าม  เขาเบื่อที่จะต้องฟังนายลูเซียสพรำบ่นว่าคนนั้นคนนี้ในกระทรวงเวทมนท์  โดยเฉพาะนายวีสลีย์  เขาเดินลงจากรถ  เสียงคนขับรถปิดประตูตามหลัง  เขาหันไปพยักหน้าเป็นเชิง  ไปเหอะ
คนขับรถพยักหน้าแล้วเดินตามหลังไป 
      เขาเดินเข้าสู่ชานชลาที่  9  3/4  ภายในมี่รถไฟสีแดง  สาวใช้ที่รออยู่โค้งคำนับ  มัลฟอยพยักหน้ารับ  สาวใช้จึงเดินตามไปแล้วเดินนำไปสู่ตู้รถที่ว่าง  ข้าวของถูกจัดวางเรียบร้อยปรานีตไม่มีที่ติ
              \"  ด้านนี้เจ้าค่ะ \" สาวใช้เชื้อเชิญ  \"  คุณแครบและกอยกำลังมาถึงเจ้าค่ะ  \"  สาวใช้รายงานมัลฟอย  พยักหน้ารับ  แล้วสาวใช้ก็ถอยหลังไป  นายลูเซียสเดินเข้ามา 
              \"  เป็นไงจะต้องไปร.ร.นั้นอีกแล้ว  \"  นายลูเซียสถามเดรโก 
      มัลฟอยหลับตาลง  \"  นึกว่าจะรอดแล้วนะ  \"เขาบ่นอยู่คนเดียว
              \"  ว่าไง  \"  นายลูเซียสถามซำ
              \"  เอ่อ  เอ้อ  ฮะเลวร้ายจัง  \"  เดรโก  ตอบไม่ตรงกับใจ 
    เขาดีใจแทบตายที่ได้กลับไป  ฮอกวอต  และได้เจอกับใครคนหนึ่งที่คิดถึงตลอตฤดูร้อน
              \"  ไปนะ  \"  นี่คือคำบอกลาคำเดิม  เหมือนเดิมทุกปีของนายลูเซียส
              \"  เอ่อ  ฮะ  \"  คำตอบเดิมเช่นกัน
                แต่อีกด้านหนึ่งของครอบครัววีสลีย์  เป็นครอบครัวที่จนแต่แสนจะอบอุ่น  ตรงข้ามกับ  ครอบครัว  มัลฟอย
-------------------------  ---------------------------  ----------------------------  --------------------------  ------------------------
 
          ขอบคุณมากค่ะที่ติดตามอ่าน  ช่วยแสดงความคิดเห็นด้วยค่ะ      BYE !      BYE !      BYE !      BYE !    BYE !      BYE  !
--------------------------  ---------------------------  ----------------------------    ---------------------------  ------------------------
     
              \" คุณหนูเจ้าค่ะ  คุณ\"  คนรับใช้เรียก  เดรโก  มัลฟอย  ที่เบาะหลัง   
    แต่ก้หยุดเพียงเท่านั้นเพราะจริงๆแล้วเขาไม่ได้หลับเขายกมือขึ้นเป็นเชิงห้าม  เขาเบื่อที่จะต้องฟังนายลูเซียสพรำบ่นว่าคนนั้นคนนี้ในกระทรวงเวทมนท์  โดยเฉพาะนายวีสลีย์  เขาเดินลงจากรถ  เสียงคนขับรถปิดประตูตามหลัง  เขาหันไปพยักหน้าเป็นเชิง  ไปเหอะ
คนขับรถพยักหน้าแล้วเดินตามหลังไป 
      เขาเดินเข้าสู่ชานชลาที่  9  3/4  ภายในมี่รถไฟสีแดง  สาวใช้ที่รออยู่โค้งคำนับ  มัลฟอยพยักหน้ารับ  สาวใช้จึงเดินตามไปแล้วเดินนำไปสู่ตู้รถที่ว่าง  ข้าวของถูกจัดวางเรียบร้อยปรานีตไม่มีที่ติ
              \"  ด้านนี้เจ้าค่ะ \" สาวใช้เชื้อเชิญ  \"  คุณแครบและกอยกำลังมาถึงเจ้าค่ะ  \"  สาวใช้รายงานมัลฟอย  พยักหน้ารับ  แล้วสาวใช้ก็ถอยหลังไป  นายลูเซียสเดินเข้ามา 
              \"  เป็นไงจะต้องไปร.ร.นั้นอีกแล้ว  \"  นายลูเซียสถามเดรโก 
      มัลฟอยหลับตาลง  \"  นึกว่าจะรอดแล้วนะ  \"เขาบ่นอยู่คนเดียว
              \"  ว่าไง  \"  นายลูเซียสถามซำ
              \"  เอ่อ  เอ้อ  ฮะเลวร้ายจัง  \"  เดรโก  ตอบไม่ตรงกับใจ 
    เขาดีใจแทบตายที่ได้กลับไป  ฮอกวอต  และได้เจอกับใครคนหนึ่งที่คิดถึงตลอตฤดูร้อน
              \"  ไปนะ  \"  นี่คือคำบอกลาคำเดิม  เหมือนเดิมทุกปีของนายลูเซียส
              \"  เอ่อ  ฮะ  \"  คำตอบเดิมเช่นกัน
                แต่อีกด้านหนึ่งของครอบครัววีสลีย์  เป็นครอบครัวที่จนแต่แสนจะอบอุ่น  ตรงข้ามกับ  ครอบครัว  มัลฟอย
-------------------------  ---------------------------  ----------------------------  --------------------------  ------------------------
 
          ขอบคุณมากค่ะที่ติดตามอ่าน  ช่วยแสดงความคิดเห็นด้วยค่ะ      BYE !      BYE !      BYE !      BYE !    BYE !      BYE  !
--------------------------  ---------------------------  ----------------------------    ---------------------------  ------------------------
     
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น