เกิดใหม่ดันเป็นนักเรียนจอมเวทย์

" เอ่อ คุณเป็นไครครับ "

" ผมเป็นเทพ "

" อ่อ ครับ "

"ผมจะให้คุณ ไปเกิดไหม่ "

" ครับ ให้ผมทำอะไร "

" ไม่ต้องทำอะไร ใช้ชีวิตของคุณให้เต็มที "

" ครับ "

" คุณอยากได้พร หรือพลังอะไรไหม จะไปเกิดไหม่ไปตัวปาวคงจะไม่ดีเท่าไร "

" ให้ผมเลือกหรอ นั่นสิ ผมอยากใช้ชีวิตแบบธรรมดาด้วยสิ "

" อืม~~ งัน ผมให้ มิติที่ไม่ไช้เก็บของได้อย่างเดียวสามารถปลูกผัก หรือทำอะไรก็ได้ในมิติ จะไม่มีไครเขาได้นอกจากจะ อนุญาติหรือพาเขาไปผมแถมภูติแฟรี่ไวคอยดูแลมิติและคอยดูแลพีชที่นายนำมาปลูกด้วย ห้องสมุดที่มีหนังสือมากมายไวให้ศึกษา ของอีกนิดนอย ออขาดไม่ได้คือเงิน(ไม่จำกัดจำนวน)

พลังเวทย์มนต์ไช้ได้ทุกธาตุ ความจำดีจำได้เร็วกว่าคนอืน ระบบตัวน้อย กระเป๋ามิติจะได้ไม่มีคนสงใส หน้าตาดีจะออกไปทางสวยหรือหล่อก็ได้

อืม~~ที่เหลื่อไปชื้อไนร้านค้าระบบเอานะผมคิดไม่ออกแล้วละ "

" ครับ "

" เอาละได้เวลาไปเกิดแล้ว ผมสมัครโรงเรียนเวทย์มนต์ ไวให้แล้วเพราะผมจะสงนายไปชวงอายุสิบแปดปี จดหมายของโรงเรียนน่าจะวางอยูบนโต๊ะของจำเป็นที่จะไปเรียนผมเตรื่อมไวให้แล้วละ " สินคำพูดของพระเจ้า ร่างของชายหนุ่มก็เหมือนโดนแรงบางอยางดูดเขาไป อีกฝ่ายโบกมือให้ด้วยใบหน้ายิมแย้ม