ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ♢EMPTY ROOM

    ลำดับตอนที่ #8 : Eri

    • อัปเดตล่าสุด 10 ต.ค. 59


    Application

    Natsume Takashi and Madara - Natsume Yuujinchou.:

    "โห..สุดยอดเลยแฮะ จมูกไวอย่างกับหมาแน่ะ"


    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

     

    บทที่สมัคร : อัศวินฝึกงานในหน่วยพิเศษคนที่2

     

    สาย : อากาฮา


    สถานที่เกิด / สถานที่ปกครอง : เขตปกครองพิเศษ

     

    ชื่อ – นามสกุล :  Eri /อิริ 

    อายุ : 4629

     

    เพศ : ชาย

     

    บทที่ต้องการ  เมะหรือเคะแล้วแค่ไรท์จะพิจรณาเลยค่ะ ตอนนี้ก็สองจิตสองใจอยู่5555

     

    ลักษณะร่างจำแลงมนุษย์ : เด็กหนุ่มวัยกำลังโต รูปร่างสูงโปร่งผู้เป็นเจ้าของเรือนผมสีบอร์นทองประกายยามต้องแสงแดด ผิวขาวบริสุทธิ์ราวน้ำนม ใบหน้ารูปไข่ประดับด้วยดวงตาสีทองอำพันสวยได้รูป จมูกโด่งเป็นสันกำลังดีเข้ากับริมฝีปากบางมีเลือดฝาด

     

    ลักษณะร่างจำแลงสัตว์ : – 

     

    ลักษณะในรูปลักษณ์ของมังกร : 

    dragon:

     

    นิสัย :      อิริเป็นเด็กที่เรียกได้ว่าโคตรซื่อคนนึงเลยล่ะ เขาเป็นคนที่ไม่ได้พูดมากนักแต่ก็ไม่ได้พูดน้อยจนเกินไป ไม่ได้เป็นคนที่แสนดีแต่ก็ไม่ใช่คนเลวอะไร ทุกอย่างจัดอยู่ในระดับปกติ(//หรอ) แต่ถ้าให้พูดถึงนิสัยที่แท้จริงของเขาคงต้องนิยามคำว่า 'เด็กเว*' 

    ที่น่าหมั่นไส้จนอยากจับไปฟัดซักทีสองที(?) อิริเป็นคนที่พูดตรงมาก แบบจี้จุดเต็มๆจนคนฟังแทบอยากจะร้องไห้ แต่ก็นะตามประสาไอ้บื้อคนหนึ่งอ่ะเนอะ เป็นคนที่ใช้คำพูดผิดความหมายอย่างแรงไม่ก็พูดกำกวมชวนให้คิดลึก(?) จนชาวบ้านเขาตีความผิดกันไปหมด ชมคนก็เหมือนไปด่าเขาทั้งๆที่ใจจริงชื่นชมแท้ๆ จึงไม่มีใครอยากได้รับคำชมจากเขาเท่าไหร่ เช่น "ผมว่าพี่ก็สวยนะครับ สวยกว่าข้อศอกหมานิดนึงอ่ะ"                                                                               อิริเป็นเด็กที่ภายนอกอาจจะดูบื้อๆ มึนๆอึนๆ(?) โกหกไม่เก่งแถมยังพูดจากวนอวัยวะท่อนล่าง(?)อย่างหน้าตาเฉยอีก  แต่ก็เป็นเด็กที่เข้มแข็งใจดีและน่าเอ็นดูมากเลยทีเดียว ลึกๆเขาก็เป็นคนดีคนหนึ่งนั่นแหละแต่แค่ไม่แสดงออกเท่านั้นเอง   แต่ถึงร่างกายตอนนี้จะยังเจริญเติบโตไม่เต็มที่(//ร่างกายน่ะร่างกาย)แต่อย่าประเมินความสามารถเขาต่ำไปเชียว เห็นแบบนี้แต่ก็ค่อนข้างถึกพอสมควรแถมยังเคยล้มผู้ใหญ่ที่มีพละกำลังเยอะกว่าตนเองมาแล้วด้วยสมองที่มีนั่นแหละ  เนื่องจากครอบครัวที่รับเขามาอยู่ด้วยนั้นเปิดร้านเช่าหนังสือโบราณเก่าๆ เขาจึงได้คลุกคลีกับหนังสืออยู่บ่อยๆ อิริชอบอ่านหนังสือมากชนิดที่ว่าอ่านหามรุ่งหามค่ำ อย่างกับเตรียมสอบแอดมิตกันเลยทีเดียว เขาอ่านหนังสือทุกประเภทโดยเฉพาะตำราเกี่ยวกับการต่อสู้ เขาชอบที่จะนำความรู้ที่ได้จากหนังสือมาฝึกฝนเป็นประจำ เนื่องจากเขาเป็นเด็กหัวดีเรียนรู้ได้เร็ว ใช้เวลาเพียงไม่นานเขาก็สามารถใช้ความสามารถได้อย่างคล่องแคล่ว

     

    ประวัติ : อิริถูกพ่อแม่ทอดทิ้งตั้งแต่เด็กๆ เขามีพี่ชายอยู่คนหนึ่ง ไม่มีญาติฝ่ายไหนรับพวกเขาไปเลี้ยงจึงกลายเป็นเด็กกำพร้า ต่อมาได้มีเศรษฐีคนหนึ่งมารับพวกเขาไปเลี้ยง ตอนแรกๆก็เลี้ยงดูพวกเขาอย่างดี ให้ความอบอุ่นเหมือนกับเป็นพ่อแท้ๆ  เวลาผ่านไปเรื่อยๆก็ทำให้รู้ว่าพ่อของเขามีอาการทางจิตอย่างรุนแรง  เขาและพี่ชายถูกทรมาณด้วยวิธีต่างๆ ทุกวันที่ผ่านไปเป็นเหมือนฝันร้ายที่ไม่มีวันตื่น ความเจ็บปวดทรมาณราวกับร่างกายถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆแต่ทีเจ็บกว่านั้นคือความเสียใจ ที่การกระทำเหล่านั้นเกิดจากคนที่ขึ้นชื่อว่า พ่อ พ่อที่เขารักมากที่สุด...  พวกเขาได้ตัดสินใจหนีออกมา ระหว่างทางเขาพลัดหลงกับพี่ชายซึ่งก็ไม่รู้ว่าหนีเข้าป่าไปแล้วหรือเปล่า(?)  เขาวิ่งต่อไปโดยที่ไม่ดูตาม้าตาเรือ ทำให้เกิดอุบัติเหตุขึ้นกับเขา เนื่องจากศรีศระถูกกระทบกระเทือนจึงทำให้ความจำเสื่อมและลืมเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น  เมื่อตื่นขึ้นมาเขาก็พบว่าตัวเองอยู่ในบ้านหลังเล็กๆหลังหนึ่งเขาได้ถูกหญิงวัยกลางคนและลูกชายของเธอช่วยชีวิตไว้ เมื่อเห็นว่าเขาไม่มีที่ไป เธอจึงอาสารับมาอยู่ด้วย เธอได้ตั้งชื่อให้เขาว่า'อิริ' ที่แปลว่าของขวัญล้ำค่า  เธอคนนั้นเปรียบเสมือนแม่ของเขาทั้งใจดี อ่อนโยนแถมยังอบอุ่นอีกต่างหาก และลูกชายของเธอที่อายุรุ่นราวคราวเดียวเช่นกันกับเขาก็เป็นเพื่อนที่ดีของเขาตลอดมา                     

    อิริจึงได้เริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้งอย่างมีความสุข...

     

    การแต่งกาย : เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาวทับด้วยเสื้อกั้กสีดำสนิทและเนคไทค์สีเลือดหมู สวมทับอีกชั้นด้วยสูทตัวยาวจนเกือบถึงเข่าสีกรมน้ำทะเล ตัดขอบ(?)ด้วยสีฟ้าอ่อน คู่กับกางเกงขายาวสีดำสนิทและรองเท้าผ้าใบ

     

    ลักษณะการพูด :  แทนตัวเองว่าผม แทนผู้ชายว่านาย(ไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ก็ตาม) แทนผู้หญิง(ที่แก่กว่า)ว่าพี่สาว         //ทำไมลำเอียง5555 ใช้น้ำเสียงเรียบนิ่งไม่ค่อยแสดงอารมณ์นัก แต่เนื้อความที่พูดมาต้องผ่านกระบวนการวิจัย(?)จากคนรอบข้างอย่างถี่ถ้วนถึงจะสื่อสารกับเขาได้เข้าใจ ฟฟฟฟ


     

    ความสามารถพิเศษ :  คุยกับสัตว์รู้เรื่อง แต่คุยกับคนไม่รู้เรื่อง(นางใช้สัญชาตญาณค่ะ คงเพราะนางคุ้นเคยกับหมาที่บ้านด้วยมั้ง) การต่อสู้มือเปล่า

    อาวุธ :

                             สายกายภาพ : ทุกส่วนของร่างกายล้วนๆไม่มีวัวผสม นางเอามาใช้เป็นอาวุธได้หมด

                          

    งานอดิเรก : นอน เที่ยว กลับบ้าน(ไม่ใช่ไรหรอก ติดแม่แล้วก็ไปสิงที่ร้านหนังสือของแม่นี่แหละ)

    เกลียด กลัว ชอบ แพ้ : กลัวผี ห้องมืดๆ/ชอบอ่านหนังสือไปกินขนมไป(ฟินไปดิ)

    สิ่งที่ปรารถนาสูงสุด :  ครอบครัวมีความสุข มีเงินใช้ก็พอ

     

    สเปค : ยังไม่คิดเรื่องความรักด้วยซ้ำ

    เพิ่มเติม :*นางมีพี่ชายนั่นก็คือไอ้ไซรัสนั่นเองค่ะแต่นางดันจำไม่ได้แถมยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองเป็นใครมาจากไหน

                   *สำหรับความสัมพันธ์ระหว่างสองตัวนั้น(?)ขอแค่พี่น้องก็พอค่ะ555

                    *อาจมีการแก้ไขเรื่องอายุของคนพี่นะคะ เพื่อให้เนื้อเรื่องสมดุลกันค่ะ

                    *นางไม่มีนามสกุลค่ะ จะมีก็แต่ชื่อและนามสกุลเก่าที่นางได้ลืมไปแล้ว

    ++++++++++++++++++++++++++++

    บทสัมภาษณ์ตัวละคร


    ถ้าเกิดราชาหายตัวไปจะทำยังไง?

    -อ้อ..อืมๆ ราชาหายไปสินะ...//แอบยิ้มลับๆ

     

    แล้วถ้าตนดันเกิดโชคดี (?) ได้เป็นผู้ร่วมตามหาราชาล่ะ จะดีใจไหม?

    - 'ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก'



    (c)              Chess theme
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×