ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ปฏิบัติการหลีสาวหยุ่นของนู๋ปอ!!
นู๋ปอเดินเข้าไป อายนิดๆ..สาวเกาะอกผมยาวสีชาหันมา เทอคือหัวหน้าแก๊งส์นั่นเอง เทอชื่อ..เอ่อ คิดมะออกใช้สัญลักษณ์ L ละกัน..
L : ....?!!!
ปอ : -///- อ่านะ (ไอ้เพื่อนเวงเอ้ยย)
L : มีอะไรจ๊ะน้องสาว ไม่ใช่คนญี่ปุ่นนี่นา มาจากไหนจ๊ะ~!
เจ๊เลสฯก้มหน้ามองหน้าตาน่ารักของนู๋ปอ ทำให้นู๋ปอเหนเนินอกของเจ๊เล็กน้อย
ปอ : อุ๊บบ -///- (หันหน้าไปทางอื่นแล้วเช็ดเลือด)..(หันกลับมา) อ่า คือว่าเปนคนไทยอ่ะค่ะพี่สาว มาตามหาหัวใจที่นี่ เหมือนว่าหล่นอยู่แถวนี้ค่ะ
L : แหมๆ พี่คิดว่าคงเจอแล้วล่ะ หัวใจน้องมันคงอยู่ตรงนี้ (เจ๊เลสฯจับมือนู๋ปอ) ของพี่~ (เจ๊เลสฯพูดด้วนน้ำเสียงนุ่มนวล เซ็กซี่ แล้วจับมือปอมาตรวจหัวใจของเจ๊แก O.O)
ปอ : (อ๊าคคคคคคคคค) @.@ ช็อก!! เอ่อ พี่สาวคะ ที่ช่วยหา...
L : ไม่เปนไรจ๊ะ~! พี่ต้องไปทำงานแล้ว ไปนะจ๊ะ
เจ๊เลสฯมองหน้านู๋ปอใกล้ๆแล้วจุ๊บแก้มนู๋ปอ แล้วจากไป พร้อมกับยัดเบอร์โทรสับใส่มือนู๋ปอ
ปอ : (แน่นิ่ง).... ชิบเอ้ยยยยย อะไรฟะเนี่ยยย -//- อ๊ากกก อย่าไหลสิเห้ยย เลือดอ่ะ!!
ฝน : เห้ยยปอ แกคงไม่ล้างมือไปตลอดชีพเลยใช่มะ
นู๋ปอเดินกลับมาที่กลุ่มเราที่ยืนดูอยู่ห่างๆ พร้องกับแน่นิ่ง แข็งทื่อ
ร็อคกี้ : อย่าไปโทรหาเจ๊แกนะครับน้อง ฮะฮะ ระวังหน่อย เลสเบี้ยนที่นี่น่ากลัวนะครับ ^^
พลอย : ปอ!! สุดยอดมากกกก โห เจ๊แกให้จับไรอ่ะ O//O
ติ๊นา : WOW! น่าจับจิงวุ้ยย น่าอิจฉาอ่ะ โชคดีชะมัด!!!
ปอ : เจอของแล้วตู...อื้อหือเลยแก
ฝน : จับอารัยพลอย..แกน่าจารู้น๊าาาา
ร็อคกี้ : ลองไปคุยกับผู้หญิงคนนั้นบ้างมั๊ยครับ ลองดูนะ ซากิจังไง ที่เป็นกังฟูอ่ะ เก่งนะ ลองไปคุยดู (น่ารักชะมัด) ฝากขอเบอร์ด้วยก็ดีครับ อ๊ะแต่อย่าไปบอกนะว่าใครฝากขออ่ะ
ปอ : หมายความว่าไงอ่ะร็อคกี้..ถ้าปอโดนสอยกลับมาจะว่าไง แต่ก็อยากลองแฮะ เอาไงดี?
ฝน : ให้ตูถีบแกอีกรอบแมะ
ติ๊นา : อ๊า คราวนี้เอา 2 ช้างนะเพื่อน ไงก็เอามาฝากด้วยนะปอ อยากลองๆ (หมายถึงหน้าอก)
นู๋ปอเดินเข้าไปหาซากิจัง..ที่กำลังรอใครบางคนอยู่ที่มุมตึกแห่งหนึ่ง คนพรุกพร่านน้อย~!
ปอ : เอ่อ ขอโทดค่ะ กำลังรอใครอยู่เหรอ?
ซากิ : คะ? อ๋อรอเพื่อนอยู่ค่ะ กะลังจะไปเรียนพิเศษ มอะไนหรือคะ??
ปอ : คือว่า..เป็นนักท่องเที่ยวน่ะค่ะ ไม่รู้จักแถวนี้ แบบว่าหลงทาง
ซากิ : จิงเหรอ!? แล้วมานี่ได้ไง เพื่อนอยู่ไหนรู้รึป่าว? อืม เอาไงดี ไปหาตำรวจมั๊ย ป่ะ!
ปอ : อ่านะ ป่ะ..เสดแล้วขอเบอร์ติดต่อด้วยนะ อยากจะขอบคุณที่ช่วยอ่ะ
ซากิ : อุ้ยย ไม่เป็นไร ^O^ ขอบคุณเลยก็ได้ ฮะฮะ เทอนี่ตลกดี หลงทางยังดูไม่เครียดเลย น่ารักดีนะ ^^
ปอ : ฮะๆ เราก็เงี้ยอ่ะแหละ หาความเครียดในชีวิตไม่ได้ขอหน่อยเต๊อะเบอร์อ่ะ อย่ารู้จักคนญี่ปุน
ซากิ : โอเคๆ 04-xxo-xxx นะ ชั้นชื่อซากิ ยินดีที่ได้รู้จักนะ ชื่อไรเหรอ ^^
ปอ : อ่าา Thanks จ่ะ เราชื่อปอนะ เปนคนไทย ยินดีที่ได้รู้จักคนน่ารักๆอย่างเทอ ><
ซากิ : ขอบใจจ๊ะ อิอิ ~!! อ๊ะ สายแล้วนี่นา !! เคียวโกะยังมาอีกเหรอเนี่ยย อ้าววเคียวโกะ ทางนี้ๆ มาสาย!! ป้าบ~!!
เพื่อนของซากิจังคือเจ๊เคียวเรานี่เอง~!!! แล้วเจ๊ก็โดนซากิถีบกระเด็น เนื่องจาก..มาสาย
ซากิ : ไปนะจ๊ะ ปอ จุ๊บ!!
ซากิหอมแก้มอีกข้างที่ยังไม่โดนใครหอมให้ปอ..อล้วจากไปพร้อมเจ๊เคียว
ปอ : โอ๊ยย >//< สลบเลยดีมั๊ยเนี่ย?
นู๋ปอเดินกลับมาที่กลุ่มเหมือนเดิมและอาการก็คล้ายเช่นเดิม
ร็อคกี้ : ไหนล่ะเบอร์อ่ะ ..>< ขอผมๆ
พลอย : - - ปอ..อิจฉาแกว่ะ
ติ๊นา : แกนะแก
ปอ : กรั่กๆไม่ให้ฟ้อยย >//<
ฝน : เบอร์พ่อเค้ารึป่าวน่ะ ไม่แน่อาจจะเปนเบอร์คนข้างบ้านเค้าก็ได้นัว้อยย
พลอย : นั่นจิ่ ต้องเปนเบอร์พ่อเค้าแหงๆ ฮ่าๆ โทรเลยๆ
ร็อคกี้ : อ่ะเห้ยย~!! ผมขอตัวก่อนนะครับ!! คือว่า!!..ค่อยเล่าวันหลัง~!!! ไปละ!! พลอย! ถ้าจะกลับโทรหาพี่นะ!!!
พลอย : = = ..ไปไหนน่ะ
ร็อคกี้วิ่งหนีไป..แล้วจากนั้นก็มีเจ๊กระเทย2คน (ตัวควายมากกก) วิ่งมาหา
เจ๊กระเทย1 : หนูจ๋า..ผู้ชายคนเมื่อกี้ไปไหนเหรอจ๊ะ ^^
พลอย : ใคร? ร็อดกี้เหร๋อ ถ้าใช่ละก็ ทางนู้นน (คิดในใจ:ไอ้พี่ร็อคกี้มันไปทำกระเทยท้องรึไงนะ)
เจ๊กระเทย2 : ขอบใจมากจ๊ะ..เจ้ไปนะ!! ร็อคจังงงง รอเค้าเดี๋ยวนี้นะตะเองงงงงง~~~~~
พลอย : - -
จากนั้น 4 สาวของเราก็เริ่มการพจญภัย in Tokyo~!!
L : ....?!!!
ปอ : -///- อ่านะ (ไอ้เพื่อนเวงเอ้ยย)
L : มีอะไรจ๊ะน้องสาว ไม่ใช่คนญี่ปุ่นนี่นา มาจากไหนจ๊ะ~!
เจ๊เลสฯก้มหน้ามองหน้าตาน่ารักของนู๋ปอ ทำให้นู๋ปอเหนเนินอกของเจ๊เล็กน้อย
ปอ : อุ๊บบ -///- (หันหน้าไปทางอื่นแล้วเช็ดเลือด)..(หันกลับมา) อ่า คือว่าเปนคนไทยอ่ะค่ะพี่สาว มาตามหาหัวใจที่นี่ เหมือนว่าหล่นอยู่แถวนี้ค่ะ
L : แหมๆ พี่คิดว่าคงเจอแล้วล่ะ หัวใจน้องมันคงอยู่ตรงนี้ (เจ๊เลสฯจับมือนู๋ปอ) ของพี่~ (เจ๊เลสฯพูดด้วนน้ำเสียงนุ่มนวล เซ็กซี่ แล้วจับมือปอมาตรวจหัวใจของเจ๊แก O.O)
ปอ : (อ๊าคคคคคคคคค) @.@ ช็อก!! เอ่อ พี่สาวคะ ที่ช่วยหา...
L : ไม่เปนไรจ๊ะ~! พี่ต้องไปทำงานแล้ว ไปนะจ๊ะ
เจ๊เลสฯมองหน้านู๋ปอใกล้ๆแล้วจุ๊บแก้มนู๋ปอ แล้วจากไป พร้อมกับยัดเบอร์โทรสับใส่มือนู๋ปอ
ปอ : (แน่นิ่ง).... ชิบเอ้ยยยยย อะไรฟะเนี่ยยย -//- อ๊ากกก อย่าไหลสิเห้ยย เลือดอ่ะ!!
ฝน : เห้ยยปอ แกคงไม่ล้างมือไปตลอดชีพเลยใช่มะ
นู๋ปอเดินกลับมาที่กลุ่มเราที่ยืนดูอยู่ห่างๆ พร้องกับแน่นิ่ง แข็งทื่อ
ร็อคกี้ : อย่าไปโทรหาเจ๊แกนะครับน้อง ฮะฮะ ระวังหน่อย เลสเบี้ยนที่นี่น่ากลัวนะครับ ^^
พลอย : ปอ!! สุดยอดมากกกก โห เจ๊แกให้จับไรอ่ะ O//O
ติ๊นา : WOW! น่าจับจิงวุ้ยย น่าอิจฉาอ่ะ โชคดีชะมัด!!!
ปอ : เจอของแล้วตู...อื้อหือเลยแก
ฝน : จับอารัยพลอย..แกน่าจารู้น๊าาาา
ร็อคกี้ : ลองไปคุยกับผู้หญิงคนนั้นบ้างมั๊ยครับ ลองดูนะ ซากิจังไง ที่เป็นกังฟูอ่ะ เก่งนะ ลองไปคุยดู (น่ารักชะมัด) ฝากขอเบอร์ด้วยก็ดีครับ อ๊ะแต่อย่าไปบอกนะว่าใครฝากขออ่ะ
ปอ : หมายความว่าไงอ่ะร็อคกี้..ถ้าปอโดนสอยกลับมาจะว่าไง แต่ก็อยากลองแฮะ เอาไงดี?
ฝน : ให้ตูถีบแกอีกรอบแมะ
ติ๊นา : อ๊า คราวนี้เอา 2 ช้างนะเพื่อน ไงก็เอามาฝากด้วยนะปอ อยากลองๆ (หมายถึงหน้าอก)
นู๋ปอเดินเข้าไปหาซากิจัง..ที่กำลังรอใครบางคนอยู่ที่มุมตึกแห่งหนึ่ง คนพรุกพร่านน้อย~!
ปอ : เอ่อ ขอโทดค่ะ กำลังรอใครอยู่เหรอ?
ซากิ : คะ? อ๋อรอเพื่อนอยู่ค่ะ กะลังจะไปเรียนพิเศษ มอะไนหรือคะ??
ปอ : คือว่า..เป็นนักท่องเที่ยวน่ะค่ะ ไม่รู้จักแถวนี้ แบบว่าหลงทาง
ซากิ : จิงเหรอ!? แล้วมานี่ได้ไง เพื่อนอยู่ไหนรู้รึป่าว? อืม เอาไงดี ไปหาตำรวจมั๊ย ป่ะ!
ปอ : อ่านะ ป่ะ..เสดแล้วขอเบอร์ติดต่อด้วยนะ อยากจะขอบคุณที่ช่วยอ่ะ
ซากิ : อุ้ยย ไม่เป็นไร ^O^ ขอบคุณเลยก็ได้ ฮะฮะ เทอนี่ตลกดี หลงทางยังดูไม่เครียดเลย น่ารักดีนะ ^^
ปอ : ฮะๆ เราก็เงี้ยอ่ะแหละ หาความเครียดในชีวิตไม่ได้ขอหน่อยเต๊อะเบอร์อ่ะ อย่ารู้จักคนญี่ปุน
ซากิ : โอเคๆ 04-xxo-xxx นะ ชั้นชื่อซากิ ยินดีที่ได้รู้จักนะ ชื่อไรเหรอ ^^
ปอ : อ่าา Thanks จ่ะ เราชื่อปอนะ เปนคนไทย ยินดีที่ได้รู้จักคนน่ารักๆอย่างเทอ ><
ซากิ : ขอบใจจ๊ะ อิอิ ~!! อ๊ะ สายแล้วนี่นา !! เคียวโกะยังมาอีกเหรอเนี่ยย อ้าววเคียวโกะ ทางนี้ๆ มาสาย!! ป้าบ~!!
เพื่อนของซากิจังคือเจ๊เคียวเรานี่เอง~!!! แล้วเจ๊ก็โดนซากิถีบกระเด็น เนื่องจาก..มาสาย
ซากิ : ไปนะจ๊ะ ปอ จุ๊บ!!
ซากิหอมแก้มอีกข้างที่ยังไม่โดนใครหอมให้ปอ..อล้วจากไปพร้อมเจ๊เคียว
ปอ : โอ๊ยย >//< สลบเลยดีมั๊ยเนี่ย?
นู๋ปอเดินกลับมาที่กลุ่มเหมือนเดิมและอาการก็คล้ายเช่นเดิม
ร็อคกี้ : ไหนล่ะเบอร์อ่ะ ..>< ขอผมๆ
พลอย : - - ปอ..อิจฉาแกว่ะ
ติ๊นา : แกนะแก
ปอ : กรั่กๆไม่ให้ฟ้อยย >//<
ฝน : เบอร์พ่อเค้ารึป่าวน่ะ ไม่แน่อาจจะเปนเบอร์คนข้างบ้านเค้าก็ได้นัว้อยย
พลอย : นั่นจิ่ ต้องเปนเบอร์พ่อเค้าแหงๆ ฮ่าๆ โทรเลยๆ
ร็อคกี้ : อ่ะเห้ยย~!! ผมขอตัวก่อนนะครับ!! คือว่า!!..ค่อยเล่าวันหลัง~!!! ไปละ!! พลอย! ถ้าจะกลับโทรหาพี่นะ!!!
พลอย : = = ..ไปไหนน่ะ
ร็อคกี้วิ่งหนีไป..แล้วจากนั้นก็มีเจ๊กระเทย2คน (ตัวควายมากกก) วิ่งมาหา
เจ๊กระเทย1 : หนูจ๋า..ผู้ชายคนเมื่อกี้ไปไหนเหรอจ๊ะ ^^
พลอย : ใคร? ร็อดกี้เหร๋อ ถ้าใช่ละก็ ทางนู้นน (คิดในใจ:ไอ้พี่ร็อคกี้มันไปทำกระเทยท้องรึไงนะ)
เจ๊กระเทย2 : ขอบใจมากจ๊ะ..เจ้ไปนะ!! ร็อคจังงงง รอเค้าเดี๋ยวนี้นะตะเองงงงงง~~~~~
พลอย : - -
จากนั้น 4 สาวของเราก็เริ่มการพจญภัย in Tokyo~!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น