คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Isha Hecate
APPLICATION
Hydrangea หรือ ไฮเดรนเยีย คือ
“ดอกไม้แห่งหัวใจด้านชา”
เป็นสิ่งที่บ่งบอกว่า ‘เธอ ช่างเป็นคนใจด้านชาเสียเหลือเกิน’
แต่ในอีกความหมายหนึ่ง ดอกไฮเดรนเยีย หมายถึง “คำขอบคุณ” “ขอบคุณที่เข้าใจกัน”
“เงียบหน่อย...”
บท :: สมาชิกลำดับที่3ของกลุ่ม⑩ HIMLEN ’s
ชื่อ - นามสกุล :: ไอชา เฮคาที || Isha Hecate
*ไอชา - อธิษฐานตอนกลางคืน
เฮคาที - เทพีแห่งเงามืด
-เทพีแห่งเงามืดผู้อธิฐานตอนกลางคืน-
โค้ดเนม :: แมวเทา
เพศ :: หญิง
ลักษณะตัวละคร ::
เด็กสาวเจ้าของเรือนผมสีเทาอ่อนนุ่มยาวถึงบั้นเอว ผมด้านข้างตัดสั้นถึงติ้งหู ด้านหน้าตัดเป็นแฉกๆยาวลงมาปิดตาเล็กน้อย
ไอชามีเครื่องหน้าน่ารักเหมือนเด็กวัยละอ่อน ทั้งดวงสีตาเทาเฉดเดียวกับสีผมกลมโตประกายแววเรียบนิ่ง ขนตาหนาดกสีดำขลับล้อมกรอบดวงตาเอาไว้ และมีคิ้วบาดโค้งเหมือนคันศรพาดเหนือดวงตา
จมูกเล็กปลายเชิดขึ้นอย่างไว้ตัว แก้มนวลนุ่มนิ้มน่าจับเป็นทีืสุด-- ริมฝีปากเล็กบางเฉียบสีชมพูระรื่นชวนให้คิดถึงผลลูกพีช
ผิวสีขาวซีดเหมือนไม่เคยออกแดดมาก่อน ไหล่บางลู่ตกลกเล็กน้อย หน้าอกแบนประหนึ่งไม้กระดานหรือไข่ดาว มีนูนขึ้นมาเล็กน้อยทว่าไม่ได้สัดส่วนที่น่าพอใจนัก
เจ้าของส่วนสูงตํ่าเตี้ยเรี่ยดินอย่าง 150 เซนติเมตร และนํ้าหนัก 38 กิโลกรัม ไอชามักจะใส่ชุดหลวมโพรกเพื่อความสะดวกในการนอน...และเธอมาพร้อมกับกลิ่นหอมเย็นอ่อนๆไม่ทราบที่มาเหมือนเป็นกลิ่นประจำตัวยังไงอย่างนั้น
พลัง/ความสามารถพิเศษ :: หุ่นเชิด
ลักษณะนิสัย ::
ไอชาเป็นคนเย็นชาและมองโลกเป็นสีเทาที่มีทั้งดีและร้ายด้วยส่ายตาเหนื่อยอ่อนเล็กๆ เธอมีมนุษย์สัมพันธ์ติดลบ เข้าสังคมไม่ค่อยเก่ง ไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่ และใช้เวลาส่วนใหญ่หมดไปกับการขลุกตัวอยู่กับหนังสือ
เธอเป็นพวกเรียบง่าย สบายๆ อะไรก็ได้ ไม่เรื่องมาก หมายถึงพวกเรื่องส่วนตัวเช่น ที่นอน อาการการกิน เธอไม่เรื่องมากอยู่แล้วล่ะ
แต่กับงาน เธอเป็นคนจริงจังกับงานมาก เคร่งครัดในกฏระเบียบขั้นสุด ทุกอย่าง ต้องเป๊ะ เป็นพวกนิยมความสมบูรณ์แบบในเรื่องงาน แต่พอชีวิตประจำวันจะกลายเป็นคนเอื่อยๆทันที
ไอชาค่อนข้างจะขี้เกียจหากคาดว่าไม่มีเหตุฉุกเฉินในเร็ววันนี้ ไอชาจะทิ้งตัวลงนอนและตื่นมาอ่านหนังสือ แต่ถ้ามีเหตุการ์ณจำเป็นเมื่อไหร่ก็พร้อมลุยนะ เพราะอย่างนั้นถึงไม่ชอบคนที่ไม่ค่อยบอกอะไรเธอล่วงหน้า เพราะจะทำให้หล่อนเตรียมตัวไม่ทัน
บางครั้งก็สามารถทำตัวเอื่อยเฉื่อยได้อย่างไม่น่าเชื่อ แต่ถ้าเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น เธอนี่แหละเป็นหนึ่งใน คนที่จะคุมสติและกล่อมให้ใจเย็นได้อย่างรวดเร็ว
บางทีถ้าคิดว่าถูกต้องแล้ว เธอจะดื้อได้อย่างไม่น่าเชื่อ แต่ถ้ามีเหตุผลดีๆมาค้าน เธอก็พร้อมรับฟัง
ไอชาเป็นคนโลกส่วนตัวสูง เมินชาวบ้านได้อย่างไม่ยากเย็น บางครั้งก็ชอบเหม่อไปไกล บางวันอาจจะเห็นเธอมองหน้าต่างโดยมีหนังสืออยู่ในมือพร้อมกับแววตาเหม่อลอยก็เป็นได้…
เธอมีเหตุผลพอตัวนะทำอะไรคิดก่อนทำเสมอ และทุกการกระทำย่อมมีเหตุผล ไอชาชอบวางแผนก่อนเสมอ
เธอค่อนข้างที่จะหยิ่งยโสกับคนที่ไม่อยาก(หรือยังไม่ได้รู้จัก) บางก็ก็มองด้วยสายตาเหยียดๆ ปกติจะชอบมองทุกอย่างด้วยหางตา และหน้าตายเกือบตลอดเวลา ทำให้เป็นคนโกหกเก่ง
เป็นคนค่อนข้างจะพูดจาสุภาพ มีหางเสียง ใช้สรรพนามสุภาพตลอดเวลา
หล่อนชอบเขียนไดอารี่และพกมันติดตัวเสมอจนเกือบจะเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย และในไดอารี่หน้าแรกจะเล่าถึงเหตุการณ์ฆาตกรรรมตระกูลเฮคาทีที่เธอพอจำได้ และหน้าต่อๆไปก็เป็นเรื่องในสถานกำพร้า จนมาถึงเรื่องที่เธอเข้าร่วมกับ⑩ HIMLEN ’s และอื่นๆ
ประวัติ ::
‘ไอชา เฮคาที’ เป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของตระกูล ‘เฮคาที' ซึ่งเป็นตระกูลรํ่ารวยเจ้าของธุรกิจพันล้านทั้งหลาย ชีวิตในวัยเด็กของไอชาค่อนข้างมีความสุขดี ถึงจะโดนบังคับให้ทำนู้นทำนี้จนเด็กหญิงอ่อนล้าเป็นบ้างครั้ง แต่เธอก็เข้าใจ และเอาชนะมันไปได้ ไอชาเป็นเด็กร่าเริงและซุกซนเอาเรื่อง เธอมักจะวิ่งเล่นไปรอบๆอย่างสนุกสนานอยู่บ่อยๆ
จนกระทั่งวันหนึ่ง ได้มีคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาหาเธอซึ่งกำลังนั่งเล่นอยู่ในสวนอยู่ วันนั้้นเป็นวันหยุดเทศกาล พ่อแม่ของเธอให้คนรับใช้กลับบ้าน ไอชาจึงลอบออกมาเล่นในสวนแยกไม่ไกลจากบ้านได้
“หนูๆ...หนูเป็นลูกคนใช้ใช่ไหม? บอกทางไปคฤหาสน์เฮคาทีหน่อยสิ"
ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจ แต่ไอชาก็ชี้ทางไปซึ่งห่างจากสวนแยกไม่เท่าไหร่ คนกลุ่มนั้นพยักหน้าเป็นเชิงขอบใจ ก่อนจะรีบเดินไปอย่างรวดเร็ว
เธอมองตามอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจลุกขึ้นและเดินตามไปโดยทิ้งระยะห่างเอาไว้ประมาณ10เมตร เธอเห็นคนพวกนั้นแฝงตัวเข้าไปในคฤหาสน์ในช่วงที่คนเฝ้าประตูผละออก ทำให้สามารถเข้าไปได้อย่างง่ายดาย
ไอชามองตามก่อนจะได้ยินเสียงกรีดร้องดังลั่น “กรี๊ดดดด!!!” เสียงที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดทรมาณทำให้ไอชาตัวแข็งค้างไม่กล้าขยับด้วยความตกใจ ก่อนที่เด็กส่วจะได้ยินเสียงกรีดร้องรอบสองดังถี่ขึ้น เธอตัดสินใจวิ่งเข้าไปในบ้านตามเสียงกรีดร้องนั้น
“อ๊ากกกก!!!” เสียงกรีดร้องของผู้ชายดังขึ้นทำให้ไอชาวิ่งไปตามเสียงได้อย่างถูกต้อง เธอผลักประตูห้องรับแขกเข้าไปก่อนจะเจอกับคนกลุ่มหนึ่งกำลังใช้มีดแทงเข้าที่ท้องของคุณพ่อ ส่วนคุณแม่นอนกองอยู่กับพื้นในสภาพเลือดท่วมตัว
“พ่อคะ!!! แม่คะ!!!” ไอชาวีดเสียงดังลั่นด้วยความตกใจและตะลึงสุดชีวิตนเริ่มถอดสีขึ้นเรื่อยๆ
“ไอชา…” คำพูดของคุณพ่อจะว่าเบาก็เบาแต่เธอกลับได้ยินมันชึดเจน ก่อนที่คนกลุ่มนั้นจะเง้อมีดขึ้นอย่างรวดเร็ว
ฉึก!
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากจนไอชามองไม่ทัน เธอรู้แต่ว้าคุณพ่อล้มลงทันทีที่โดนมีดปักลงไป เลือดเริ่มไหลออกมาจากบาดแผลส่งกลิ่นคาวเต็มไปหมด
“...เหมือนเธอจะไม่ใช่ลูกคนใช้สินะ…” ชายแปลกหน้าพูดขึ้นแล้วก้าวมาหาเด็กสาวทีล่ะก้าว เธอควรหนี แต่ขาบางกลับสั่นและไม่สามารถแม้แต่จะขยับได้
เธอกลัว…
“ฮึก...ปล่อยหนูไปเถอะนะคะ…” ไอชาขอร้องทั้งนํ้าตา เด็กสาวเข่าอ่อนจนทรุดลงไปกองกับพื้น
“...”
ฉึก!!
“กรี๊ดดด!!!”
ทั้งๆที่ไอชาควรจะเจ็บจนทนไม่ได้ แต่ก่อนที่จะเกิดการฆาตกรรมขึ้น แม่ของเธอที่หลายๆคนคิดว่าตายไปแล้วกลับค่อยๆคลานมาหาเธอแล้วโผเข้ากันเธอจากคมมีด
เลือดสีแดงกํ่าไหลเปื้อนตัวไอชาเต็มไปหมด ริมฝีปากบางของเด็กสาวสั่นระริกด้วยความกลัว “ไม่นะ-- แม่คะ!!!”
“หึ…” ชายแปลกหน้าเค้นเสียงในลำคอ “คราวนี้...คงไม่มีใครปกป้องเธอแล้วสินะ?”
“ฮึก...เฮือก…” สติของไอชาเริ่มค่อยๆเลือนลางเนื่องจากความกลัว ก่อนที่สติของเด็กสาวจะดับลงนั้น เธอได้ยินเสียงตะโกนขอความช่วยเหลือ หลังจากผ่านไปหลายนาทีที่ไอชารู้สึกกึ่งสลบกึ่งภด้สติ เด็กสาวก็รู้สึกว่าร่างของตัวเองถูกอุ้มขึ้น และเธอก็เป็นลมไปทั้งอย่างนั้น
เธอฝื้นมาอีกทีในสถานเด็กกำพร้า เธอไม่เข้าใจ และพยายามบอกทุกคนว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ไม่มีคนเชื่อไอชาเลยสักคน มีแต่เสียงหัวเราะเยาะและบอกว่าไร้สาระ
“ตระกูลเฮคาทีล่มไปแล้ว!!”
“คุณหนูก็หายสาปสูญไปแล้วด้วย เธอคงตายแล้วล่ะ ฮาๆๆๆ"
“เธออยากเป็นคุณหนูในนรกก็ไม่บอก! ยัยปัญญาอ่อน! ฮาๆๆ”
ด้วยความเครียดและความกดดันรวมถึงเรื่องโดนดูถูกและการสูญเสียผู้ให้กำเนิดต่อหน้าต่อตา จากเด็กร่าเริงจึงกลายเป็นคนเย็นชาและไม่สนใจใครทันที
เธอขลุกตัวอยู่กับหนังสือตลอดเวา เพราะเมื่ออ่านหนังสือจะทำให้ลืมเรื่องราวชั่วขณะได้ เช่นเดียวกับการนอน ซึ่งทำให้เธอลืมเรื่องราวรอบตัวไปได้ชะงัก
เหตุการณ์ต่างๆรอบตัวทำให้เธอเริ่มคิดว่าปล่อยมันให้ลืมไม่ได้ เธอร้องขอสมุดเล่มเก่าๆเล็กๆกำปากกาคุณภาพตํ่ามา และเริ่มพยายามเขียนเหตุการณ์ฆาตกรรมลงไปอย่างละเอียด ก่อนจะเก็บมันไว้ติดตัว และเริ่มบันทึกเรื่องราวในชีวิตประจำวันลงไป
สิ่งที่ชอบ ::
หนังสือ
นอน
พวกของสำหรับผู้ดี เช่น ชา กาแฟ
ไดอารี่
วิวสวยๆ
แมว
สิ่งที่เกลียด ::
มีด
เลือด...รู้สึกขยะแขยงหน่อยๆ แต่ก็พยายามไม่แสดงอาการ
ความรัก ด้วยเหตุการณ์ต่างๆรอบตัว ทำให้เธอเริ่มกลัวความรักตงิดๆ
เเพ้ :: -
ลักษณะคำพูด ::
ตอนเจอกันครั้งแรก
“...” มองหน้า “หือ...ไอชา...เฮคาที...เหอะ! จะไม่เชื่อก็เรื่องของคุณ...”
ตอนมากวนเวลานอน
“...” มองด้วยสายตาจิกกัดรุนแรง “มีธุระอะไร? ถ้าไม่มีก็ออกไป…"
เวลามีคนแอบอ่านไดอารี่
“นี่คุณ!!!” วิ่งไปแย่งมา “ทำบ้าอะไรน่ะ!! มารยาทอยู่ไหน!! คิดว่าฉันกับคุณสนิทกันมากเหรอ?!!”
เวลาโกรธ
“เหอะ--!!!” สถบสั้นๆแล้วไม่พูดอะไรต่อ
เวลาดีใจ
ยิ้มมุมปากเงียบๆแต่ไม่ได้พูดอะไร
เวลาเจอคนรู้สึกชอบ
พยายามทำหน้าตายใส่แล้วหลับหนี บางทีก็ดึงหนังสือมาอ่านเพื่อปิดหน้า
เวลาหึง
“นายจะทำอะไรก็เรื่องของคุณสิ…” พูดเสียงเนิบๆแล้วแอบเม้มปาก
เพิ่มเติม ::
ไอชาพกหมอนตลอดเวลา
เธอมีเสียงแนวโมโนโทน
เธอเป็นส่วนผสมระหว่างคูลกับซึน
กับเรื่องรักๆเธอค่อนข้างที่จะปากไม่ตรงกับใจ
เวลาชอบคนไอชาจะไม่รู้ตัวว่าชอบเขาอยู่
ไอชาชอบฟังเพลงช้า
ไอชาชอบแมวมากกก
รูปอื่นนอกจากรูปที่สองที่ไม่มีการตกแต่งอะไรคือรูปประกอบนะคะ แต่ถ้าอยากได้ก็บอก เราจะทิ้งแยกไว้ให้^^
TALK
Q :: สวัสดีค่ะ ไรท์ชื่อ ชูกะ นะคะ ผู้ปกครองชื่ออะไรหรอคะ?
A :: เรียกเรา โรเชียร์ นะคะ ฮะๆ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ!!
Q :: ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้หรอคะ?
A :: เนื้อเรื่องน่าสนใจดีค่ะ^^ อิอิ
Q :: ถ้าไรท์เคร่งไปหรือคอมเม้นต์พูดเเรงไป ไรท์ก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ
A :: เตรียมรอโดนสับเลย เรายิ่งปั่นไม่ค่อยเก่งเหมือนชาวบ้านอยู่ ฮรึกก พยายามตกแต่งเต็มที่ พิจารณาด้วยนะคะ TvT
Q :: เป็นกำลังใจให้ สู้ๆ! นะคะ
A :: ขอบคุณนะคะ ‘^' เราไม่แน่ใจว่านิสัยขี้เซากับประวัติมันได้หรือเปล่าน่ะสิ...เอาเถอะ! สู้ๆไรท์เองก็สู้ๆค่ะ!
I never get over you getting over me
ฉันจะไม่มีวันลืมคุณ เหมือนที่คุณลืมฉัน
ความคิดเห็น