Fic Blue Archive:Kinori Sensei&John Wick

“ หนังแม่ง… โครตสนุกเลยยย!!! ”

เสียงของชายอายุใกล้40ได้ดังขึ้นอย่างสุขใจหลังจากที่เขาดูหนังเรื่อง จอห์นวิค จนครบ เขาได้ลุกขึ้นเพื่อที่จะไปล้างหน้า หลังจากที่เดินออกจากห้องน้ำเสร็จ เขาก็กำลังที่จะไปหาน้ำดื่มแต่ก็นึกขึ้นได้ว่า ตัวเขาได้ดื่มน้ำที่เตรียมไว้จนหมด ในเมื่อน้ำดื่มในห้องของเขาหมดก็คงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจาก 

“ ต้องออกไปซื้อยังไงล่ะ! ”

ในระหว่างทางของเขาก็พบกับเด็กชายอายุประมาณ17ปี เด็กคนนั้นพูดขึ้นมาหลังจากที่ได้เห็นเขา

“ จารย์! เป็นไง สนุกป่าว ”

เด็กชายได้พูดขึ้นอย่างภูมิใจ เพราะเด็กชายได้แนะนำหนังเรื่องนี้ให้กลับเขา

 “ แน่นอนสิ! ตายอย่างแบด ยังไม่ได้แซด ฮ่าฮ่าฮา ”

ทั้งสองได้พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน เด็กชายได้ถามเขาว่ากำลังไปที่ไหน เขาก็ตอบกลับไปว่ากำลังที่จะไปหาซื้อของ เด็กชายจึงขอเขาเดินไปด้วยเพื่อที่จะพูดคุยกันต่อ เขาไม่ติดอะไรก็ได้กล่าวตกลงกลับเด็กชาย จากนั้นทั้งคู่ก็พูดคุยหลายๆเรื่องพล่างก็ซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อ

“ จารย์ ผมมีเกมอยากให้จารย์ลองเล่นดูนะ สนุกนะ ”

เด็กชายได้พูดพร้อมกับหน้าตาแปลกให้กับเขา เขาก็ไม่ติดใจอะไรเพราะเด็กคนนั้นชอบทำหน้าตาแปลกๆตลอด

“ อ่าๆ เกมไรล่ะ ถึงจะเป็นครู ก็ใช่ว่าจะไม่ชอบเกมน่ะโว้ย ไอ้นิ ”

เด็กชายที่ได้ยินก็ยิ้มขึ้นอย่างมีความสุข

 “ blue archive ครับ จารย์ ”

ในระหว่างที่เด็กชายกำลังพูดเรื่องของเกมอย่างสนุก เขาก็ฟังไปพลางก็ดื่มน้ำ แต่ในระหว่างของกำลังจะพูดขึ้นก็เห็นว่าด้านหลังของเด็กชายมีใครก็ไม่รู้ทำท่าทางแปลกๆแต่เขากับดูออกว่านั้นคือ “ การชักปืนขึ้นเพื่อที่จะยิง ”

ยังไม่ได้คิดอะไรร่างกายของเขาก็จับแขนของเด็กชายที่กำลังพูดอย่างสนุกอยู่มาด้านหลังของตัวเอง เขากำลังที่จะคิดว่าจะทำอะไรต่อก็มีเสียงดังขึ้น ปั้ง.. ปั้ง มันคือเสียงปืน เขามองไปที่ชายแปลกหน้าคนนั้นมือของชายคนนั้นถือปืนและปืนก็ชี้มาทางเขาอย่างแน่นอนก่อนที่ชายคนดังกล่าวจะรีบ วิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว 

เขาสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นและคิดที่ตามไปแต่ยังที่จะยกขา ร่างกายของเขาก็รู้สึกเจ็บไปทั้งดูก่อนที่จะล่มลงไปอย่างรวดเร็ว เขาเริ่มสงสัยกับสิ่งที่เกิดขึ้นจู่ๆก็เริ่มรู้เจ็บที่ท้องอย่างแรง เขาเอามือไปสัมผัสที่ท้อง เจ็บ! ความรู้เจ็บอย่างรุนแรงได้วิ่งเข้าสู่สมองอย่างรวดเร็ว เสียงร้องของเขาได้ดังขึ้น “ โอ้ย!!! ”

เขาขยับร่างกายไม่ได้เลย ทุกอย่างมันเพียนไปหมด สมองของเขาในตอนนี้คิดอะไรไม่ออกเลย เขาพยายามที่จะพูดแต่ก็พูดไม่ได้ ภาพที่เขากำลังเห็นคือ เด็กชายกำลังร้องขอความช่วยเหลือพลางก็ช่วยเขา เด็กชายกำลังพูดบางอย่างกับเขา แต่กลับไม่ได้ยินสิ่งที่เด็กชายพูดเลยแม้แต่น้อย ทุกๆอย่างเริ่มเงียบขึ้นเลยๆ ความเจ็บปวดเริ่มค่อยๆหายไป กลายเป็นความเย็นยะเยือกค่อยๆกัดกินร่างของเขา เขารู้ได้ทันทีว่านี้คือ ความตาย ของเขาเป็นแน่แท้ เขามองไปที่เด็กชายที่กำลังเรียกชื่อของเขาอยู่

“ ไม่เป็นไร… ”

เขารวบรวมแรงของเขาที้เหลืออยู่เพื่อที่จะพูดออกไปก่อนที่ทุกอย่างจะมืดไปหมด….

รอบตัวของเขาทั้งมืด และเงียบสงบ มันรู้สึกสบายอย่างที่บอกไม่สามารถที่จะบอกได้อย่างถูกต้องก่อนที่จะรู้สึกว่าเขาจะสามารถขยับตาของเขาได้ แต่ทำไมมันถึงได้หนัก มันหนักมาก เพียงแค่ที่จะลืมตาขึ้นมันถึงยาก เขารวบรวมแรงก่อนที่จะ

ลืมตาขึ้นอย่างรวดเร็ว แสงสว่างได้ส่องเข้ามามันสว่างมาก…. ก่อนที่จะได้ยินเสียงใครบางคนพูด

“  Wake the x up, samurai.. We have city to burn ”

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..