ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ฟังความข้างเดียว
"ภาำวันนั้นไ้ไหม วันที่พายร้อไห้แล้วโทรหาภาน่ะ"
"ำไ้สิ" ภาธรเอ่ยพร้อมพยัหน้ารับ
"วันนั้นน่ะเป็นวันที่พายถ่ายโษาSGร่วมันับพี่เพลวั พี่หวานใ พี่ินนี่ พี่นมปั และ็…" พายอาร์เลือที่ะเว้นวรรและ้มหน้าล
"รุ้พราวสินะ?" ภาธรเอ่ยอย่ารู้ทัน
"ใ่แล้ว" พายอาร์พยัหน้ารับ
"แล้วมันยัไ มันเิอะไรึ้น?" ภาธรเอ่ย้วยท่าทีที่ร้อนใ
"ฮึ…" แ่แล้วู่ๆพายอาร์็ร้อไห้โฮออมา นั่นยิ่ทำให้ภาธรร้อนใมาว่าเิม
"ทำไมพาย ยัยนั่นทำอะไรเธอ?"
"พายำลัล้าหน้าอยู่ในห้อน้ำีๆ ู่ๆยัยนั่น เอ่อ…รุ้พราวน่ะ เธอ็เ้ามาผลัพายนล้มแล้ว็พูว่าไม่ไ้ั้ใ แ่พายูออนะว่าเธอั้ใ!" พายอาร์เล่าออมาทั้น้ำา
"แล้วยัยนั่นทำอะไรเธออี?" ภาธรเอ่ยถาม้วยใบหน้าที่โรธเือ
"แล้วยัยนั่น็พูว่าให้พายหลบไปหน่อย อย่ามายืนเะะเพราะยัยนั่นะรีบล้าหน้าเพราะพี่วีร์รออยู่ ภารู้มั้ยอนวินาทีที่ยัยนั่นพูในเิเยาะเย้ยพายน่ะ พายเ็บมาๆเลยนะ" พายอาร์เอ่ยพลาเ็น้ำา แ่น้ำใสๆ็ยัไหลออมาาาลมใสอเธอไม่าสาย
"เ้าใสิ ็เหมือนับอนที่พายทิ้เราแล้วไปเลือไอ้…" แ่แล้วภาธร็เลือที่ะลืนำพูทั้หมลไปเพราะเห็นน้ำาอพายอาร์
"ภา… พายอโทษ" พายอาร์เอ่ย้วยน้ำเสียสะอื้นพลายื่นมือออไปุมมืออภาธรไว้
"่ามันเถอะ" ภาธรเอ่ย้วยรอยยิ้มฝืๆ
"แล้วยัยนั่นทำอะไรพายอีหรือเปล่า?"
"ยัยนั่น่าว่าพายโ่ ผู้ายเาทิ้แล้ว็ยัะรอ และ็เยาะเย้ย้วยนะว่าพี่วีร์น่ะเลือมัน ยัยนั่นเยาะเย้ย้วยนะที่แย่พี่วีร์ไปไ้สำเร็" พายอาร์เอ่ยพร้อมบีบมืออภาธรแน่น้วยวามโรธ
"เรื่อทั้หมมัน็เป็นแบบนี้แหละ" พายอาร์เอ่ย้วยน้ำเสีย่ที่เศร้าเล่าเหุาร์ในห้อน้ำให้ภาธรฟั แ่เธอลับไม่ไ้เล่าเรื่อริทั้หม ไม่ไ้เล่าว่าเธอเป็นฝ่ายที่หาเรื่อรุ้พราว่อน และยัโหอี้วยว่ารุ้พราวเป็นฝ่ายทำร้ายัวเอและ่อว่าเธอ่าๆนาๆ
"ที่พายเล่ามาริหรอ รุ้พราวทำนานั้นเลยเหรอ?" ถึแม้ภาธระเื่อในสิ่ที่พายอาร์เล่า แ่เา็ไม่อยาะปัใเื่อหรือฟัวามาพายอาร์เพีย้าเียว
"นี่ที่ถามันแบบนี้แปลว่าภาไม่เื่อที่พายเล่าเหรอ?" พายอาร์เอ่ยถามลับ้วยน้ำเสียที่ไม่พอใ
"มันไม่ใ่แบบนั้นนะพาย" ภาธรล่าวพลาถอนหายใ
"ถ้าไม่ฟัะมาถามันทำไม!" พายอาร์เอ่ยอย่าไม่พอใพร้อมลุึ้นออาโ๊ะและเินหนีไป
"เี๋ยวสิพาย รอ่อนสิ" ภาธรร้อะโนามหลัร่าบาที่เินหนีเาไป้วยท่าทีที่ไม่พอใเา
"อันนี้ไม่้อทอนนะรับ" ภาธรเอ่ยับพนัานหนุ่มพร้อมวาเินำนวนหนึ่ไว้บนโ๊ะอาหารและรีบวิ่ามพายอาร์ออไป
"เย้นะแล้ว!" วีร์เอ่ย้วยน้ำเสียที่ีใพร้อมอออรุ้พราว แ่เา็อออเธอแน่นเินไปนผ้าพันอหลุออาออเธอ รุ้พราวหน้าีลทันทีที่เห็นผ้าพันออเธอหลุออาอที่ล้อไว้ เธอึรีบึผ้ามาพันใหม่ในทันทีอย่าหวุหวิ
"อื้ม นะแล้ว" รุ้พราวอบลับเา้วยรอยยิ้มแหยๆ
"เล่นับน้อรุ้ทีไรนะทุทีเลย พวเรานี่เ๋ริๆ เหมาะันเป็นู่หูที่สุ!" วีร์เอ่ย้วยรอยยิ้มพลายีหัวอรุ้พราว
"นั่นน่ะสิ เราน่ะเหมาะันที่สุแล้วเนอะ" รุ้พราวเอ่ยพร้อมยิ้มออมารมุมปา วีร์รู้สึสะุใับำพูนั้นอรุ้พราวเล็น้อย เาึหันมามอหน้าอเธอ และทั้สอน็สบาันโยบัเอิ นั่นเป็นเพราะว่าเธอเอ็มอหน้าอเาอยู่เหมือนัน
"พาย ะไปไหน…" แ่แล้วภาธร็้อลืนำพูอเาทั้หมลับลไปในอ เพราะภาพที่เาเห็นรหน้า็ือายหิู่หนึ่ยืนอันอย่าแนบิพลายืนสบาัน้วยแววาที่หวานเยิ้มนเาเห็นแล้วรู้สึหุหิอย่าบอไม่ถู และเมื่อเาหันลับมามอพายอาร์ เา็พบว่าเธอำลัยืนำหมัแน่นมอูายหิู่นั้น้วยเนื้อัวที่สั่นเทา ไม่รู้ว่าเพราะวามเ็บปว เสียใ หรือวามโรธันแน่ หรือในบารั้็อาะเป็นในทุอย่าที่ล่าวมา
"ไปันเถอะ" ภาธรเอ่ยพร้อมเินเ้าไปุมมืออพายอาร์ เธอ้มมอูมืออัวเอที่ถูุมและเยหน้ามอเา พายอาร์หันลับไปมอวีร์อีรั้้วยแววาที่เ็บปว แ่สุท้ายเธอ็ยอมไปภาธร
-Phatorn Talk-
นึึแล้วยัยนั่น็ยัไม่ลับอนโมาอี เหอะ… ะไประเริอยู่ับไอ้วีร์อยู่สินะ แล้วถ้าทุนสสัยว่าผมรู้ไ้ยัไว่ายัยนั่นยัไม่ไ้ลับห้อมา ็ผมปีนมารอยัยนั่นที่ห้อนอนอเธอยัไล่ะ โยที่ผมปีน้ามาระเบียระหว่าห้อ เพราะห้ออผมับเธอน่ะมันอยู่ิัน
แอ๊… เสียเปิประูห้อัึ้นพร้อมร่าอผู้หิัวเล็ๆที่เินเ้ามา แ่เธอยัไม่เห็นผมหรอนะรับ นั่น็เป็นเพราะว่าในห้อนี้ปิไฟอยู่ยัไล่ะ ส่วนที่ผมมอเห็นเธอ็เพราะแสไฟา้านนอห้อ และผมเอ็เป็นพวที่สายาีว่านปิในยาม่ำืนแบบนี้ ยัยนั่นัารล็อประูห้อแล้ว็เินไปถอรอเท้า เหอะ… รู้ัล็อประูห้อแ่ไม่รู้ัล็อระเบียเนี่ยนะ? ถ้าผมเป็นโรนะ ผมโมยไปหมห้อโยที่ยัยนี่ไม่รู้
"อืม...เหนื่อยะมั" ยัยนั่นเอ่ย้วยน้ำเสียอิโรยพร้อมทิ้ัวลเีย
"อนอนแบบนี้สัพัแล้ว่อยไปอาบน้ำ็แล้วันนะ" ยัยนั่นเอ่ย้วยน้ำเสียุมัมับัวเอ ผมที่ยืนอยู่้าๆสวิ์ไฟอยู่พอี ึถือวิสาสะเปิไฟเอเสียเลย ยัยนั่นมวิ้วมุ่นเป็นปมและลุึ้นนั่พลาทำหน้าาสสัย
"ไฟเปิไ้ไ?" เธอเอ่ยพึมพำับัวเอ ให้ายสิ นี่มอันไม่เห็นริๆหรือไวะ?
"สวัสี" ผมเอ่ยทัเธอ้วยน้ำเสียที่เรียบเย เธอหันมามอามเสียอผมแล้ว็ทำหน้าาื่นระหนที่เห็นผม
"นายอีแล้วเหรอ!?" เธอร้อึ้นมา้วยท่าทีที่ใและลุึ้นยืน
"ใ่^^" ผมอบพร้อมเหยียยิ้มมุมปา
"มีอะไรอี?" เธอเอ่ยพลามอผมไม่วาา
"สนุมั้ยเล่นเมส์?" ผมเอ่ยถามเธอ้วยน้ำเสียที่เรียบเย พยายามวบุมอารม์อัวเอเอาไว้ เธอพยัหน้ารับและเอ่ยอบผม
"สนุสิ ไม่สนุะเล่นทำไม" เธออบพลายืนออมอผม
"ถ้าะมาเพื่อถามแ่นี้็ออไปะ แอบเ้าห้อนอื่นไ้ไ นายรู้ัมารยาทผู้ีไหม?" เธอเอ่ย่อว่าผมพลา้อมอผมอย่าไม่พอใ แ่แล้วไล่ะ ใรแร์
"แล้วทำร้ายนอื่น็สนุสินะ" ผมเอ่ยถามเธอออไป นี่่าหาือสิ่ที่ผมอยาะถามริๆ นี่ือสิ่ที่ทำให้ผมมารอเธอ เธอมวิ้วมอผมพลาทำหน้าล้ายับะถามผมว่าันเหรอ อะไรประมานี้
"ันเหรอ?" นั่นไ เธอถามแบบนั้นริๆ้วย
"ไม่น่าถามนะ" เธอถอนหายใออมาเฮือให่และ้อมอผมไม่วาา
"ันไปทำอะไรใรอี?"
"อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่อหน่อยเลย!" ผมเอ่ยอย่าเหลืออพร้อมึแนอเธออย่าลืมัว
"ทำร้ายหลายนสินะถึำไม่ไ้!!" ผมเอ่ย้วยน้ำเสียที่เสียัเพราะวามโรธ พยายามที่ะวบุมอารม์อัวเอแล้วนะ แ่เธอ็ทำผมหมวามอทนับเธอเสียทุที ถึผมะใร้อนแ่วามอทนอผม็สูในระับหนึ่นะ เธอทำหน้านิ่วิ้วมวใส่ผมพร้อมยื่นมือเล็ๆอี้าอเธอมาับมืออผมที่ึแนเธอและบีบมันอยู่เบาๆ
"เ็บนะ..." เธอเอ่ยอย่าแผ่วเบา
"เ็บแ่นี้มันยัน้อยไปไม่ถึายหรอ!" ผมเอ่ย้วยน้ำเสียที่เือาล
"นายมันบ้า!!!" เธอวาเสียแ็ใส่ผมและสบัแนออามืออผม
"บ้าั้นเหรอ?" ผมทวนำและเลิิ้วมอเธอ
"ใ่! ไม่มีนีๆที่ไหนเามาทำอะไรแบบนี้หรอนะ" เธอเอ่ย้วยแววาที่แ็ร้าวและ้มหน้ามอ้อมือที่แอัวเอ
"ไ้ ในเมื่อเธอว่าันบ้า เี๋ยวันะบ้าใหู้!" พูบผม็ึเธอเ้ามาูบในทันที
"อื้อ ไอ้บ้าปล่อยันนะ!" เธอร้อโวยวายพร้อมเบือนหน้าหนีผมและิ้นไปมา ยิ่เธอทำแบบนี้มัน็ยิ่ทำให้ผมอยาะเอานะเธอ ร้ายามานัสินะ ี! นร้ายาแบบเธอมาลอเอนร้ายาแบบผมหน่อยะเป็นไ
"รี๊!" เธอร้อรี๊เสียหลเมื่อโนผมับเธอเหวี่ยลโฟาและับเธอลพร้อมึ้น่อมเธอ
"นายะทำอะไรัน!" เธอร้อแหวเสียหลพลามอผมอย่าู่ๆ ประมาว่าถ้าผมทำอะไรเธอ ผมเอีแน่ อะไรประมานี้ เหอะ…แ่ิเหรอว่านอย่าผมะลัว ผมไม่อบำถามอเธอแ่ลับ้มลไปไร้อออันาวระหส์อเธอแทน เธอิ้นลุลัไปมาล้ายับลูแมวพลาทุบีผมไปมา แ่แรเธอนะเหรอะมาสู้แรผม ฝันไปเหอะ! ผมัารับ้อมืออเธอทั้สอ้าลับโฟา
"ปล่อยันนะ!" เธอแผเสียใส่ผมพลา้อาสู้เิู่ผม
"ิว่าลัวหรอ?" พูบผม็ูบปิปาเธอ เธอยัิ้นไปมา
"โอ๊ย!" ผมเถลานิๆเพราะถูยัยัวแสบนี่ถีบออมา
"แสบนันะ!" ยัยนั่นใ้โอาสที่ผมเ รีบลุึ้นและวิ่หนี แ่ผม็ึเธอลับมาอีรั้ไ้อย่า่ายาย
"ิว่าะพ้นหรอ?" ผมเอ่ยถามพร้อมแสยะยิ้มมอเธอ
"อย่าิทำอะไรบ้าๆับันนะ" เธอเอ่ยพลาหอบหายใถี่ เสียหัวใอเธอเ้นแรัระรัวนผมไ้ยินมันัเน
"ทำไมล่ะ ันว่าเธอ็น่าะอบอะไรแบบนี้นะ ไม่ั้นไม่ล้าแย่แฟนนอื่นไปแบบนั้นหรอนะริไหม?" ผมเอ่ยพลาใ้มือ้าหนึ่อัวเอับมือเล็ๆทั้สอ้าอเธอไว้ และใ้มืออี้าหนึ่เลี่ยผมที่มาปิใบหน้าอเธอ ริๆผม็ไม่ไ้อยาะใ้วิธีแบบนี้ับเธอหรอนะ เพราะเธอเป็นผู้หิ และผม็รู้ว่าวิธีที่ผมใ้มันูเอาเปรียบเธอ แ่ที่ผมทำไปทั้หมนั่น็เพราะว่าเธออยาะร้าย่อนไ ถ้าเธอไม่ร้ายาับพายนานั้น ผม็ไม่ทำับเธอแบบนี้ เธอไม่รู้สินะว่าพายะ้อมิ่ับวามเศร้ามามายนาไหน มานนาที่พายลายเป็นโรึมเศร้าและ้อพัานไปสามเือน
"พูาพล่อยๆอะไรอนาย!" เธอเอ่ยพร้อม้อาผมเม็
"พูวามริไล่ะ!"
"วามริบ้าบออะไรอนาย!"
"็วามริที่ว่าเธอมันร้ายามามายนาไหนยัไล่ะ!" ผมเอ่ยอบเธอ แ่แล้วผม็ลอบไ้ยินเสียถอนหายใออมาอเธอ
"นายโรธแ้นอะไรันนัหนา ทำไม้อมาทำันแบบนี้" เธอเอ่ยถามผม้วยน้ำเสียที่อ่อนลพลามอสบาผม แ่บอไว้่อนว่าวิธีนี้ใ้ับผมไม่ไ้ผลหรอนะ
"เธอ็น่าะรู้ีอยู่แ่ใ"
"ันทำอะไร?" เธอเอ่ยถามพลามวิ้วมอผม
"เธอยัะถามอีเหรอ นี่เธอำไม่ไ้ริๆหรือว่าแล้ำไม่ไ้ันแน่!" ผมเริ่มะทนับารเสแสร้อเธอไม่ไหวแล้วริๆ
"ันทำอะไร นาย็พูมาสิ!!!" เธอเอ่ย้วยน้ำเสียะอพร้อม้อาผมอย่าเอาเรื่อ
"็วัน่อนที่เธอทำร้ายพายไ!"
"วัน่อน?" เธอเอ่ยทวนำ
"ใ่"
"อ๋อ… เหอะ" เธอำออมาเบาๆพลาเหยียยิ้มมอผม
"แฟนเ่าพี่วีร์เามาฟ้อนายสินะ" นี่ไ เธอยอมรับว่าเธอทำมันริๆ้วย
"นี่เธอทำริๆเหรอ…" ผมมวิ้วมอเธอ้วยแววาที่โรธเือ แ่ทำไมวามรู้สึลึๆในใอผมถึไ้รู้สึผิหวันะ ผมไม่ิเลยว่าผู้หิที่เป็นเ้าอรอยยิ้มที่สใสที่สุเท่าที่ผมเยเอมา ะมีิใที่ร้ายาแบบนี้
"ันไม่ำเป็น้อพูอะไร เพราะพายอาร์พูไปหมเสียทุอย่าแล้ว" เธอเอ่ยพลายยิ้มมุมปา
"ราวหลัถ้าอยาะถามอะไร็ถามันีๆ อย่ามาทำแบบนี้อี และอนนี้็ปล่อยันไ้แล้ว!" พูบเธอ็เริ่มิ้นอีรั้
"ลัวหรอ?" ผมเอ่ยถามพลาเลิิ้วมอ
"ันไม่ำเป็น้อลัวนาย เพราะนายมัน็แ่หมาัวหนึ่็แ่นั้น…"
"เธอหมายวามว่าไ?" ผมมวิ้วมอเธอ
"ันว่าัน็พูัเนแล้วนะ" เธอเอ่ยพลามอาผม ถึแม้แววาอเธอมันะูสู้ผมอยู่ลอเวลา แ่ใอเธอมันไม่ใ่เลย… ใอเธอมันเ้นสั่นระรัว เธอำลัลัวผม…
"ะทำอะไรน่ะ" เธอร้อแหวเมื่อเห็นว่าผมยื่นหน้าเ้ามาใล้ ผมยยิ้มมุมปาเล็น้อย เอาีๆเธอมัน็น่าแล้ีนะ
"็ไหนเธอบอว่าไม่ลัวไ" ผมเอ่ยพร้อมยยิ้มมุมปาอย่าเ้าเล่ห์
"ถ้านายล้าทำอะไรันล่ะ็… 'พี่วีร์'เาไม่ปล่อยนายเอาไว้แน่ๆ!" ผมหุบยิ้มทันทีที่ไ้ยินื่อนี้ ไอ้วีร์ ไอ้วีร์อีแล้วเหรอ!!
"อ้อเหรอ?" ผมเอ่ยพลามอเธอ แ่ผมไม่รู้เลยว่าสายาที่ใ้มอเธอในอนนี้มันลับไปุันอีรั้
"แล้วถ้าไอุ้พี่วีร์อเธอมันรู้ว่าใ้เมียนเียวันร่วมับันมันะว่าไนะ?" ผมเอ่ยพร้อมแสยะยิ้มรมุมปา
"นายะทำอะไรน่ะ…" เธอเอ่ยถามผมพลาหอบหายใถี่
"็ยัเยียวามเป็นผัวให้เธอไ"
__________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น