ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ความอดทนของมนตรา
วายุพามนราวิ่หนีพวูรีม นมาไลไ้พอสมวร
"อบุนะ่ะ" มนราล่าวอบุ
"อืม..." วายุอบหน้านิ่ แ่ยัับมือมนราอยู่
"ันไป่อนนะ" วายุพูแล้วปล่อยมือมนรา แล้วำลัะเินไป
"เี๋ยว่อนสิ" มนราเรียวายุ วายุึหันมามอเธอ
"เอ่อ...ันื่อมนรานะ นายื่ออะไรหรอ?" มนราถามวายุ
"อืม..." วายุพยัหน้ารับรู้ "ันื่อวายุ"
"ยินีที่ไ้รู้ันะวายุ^^" มนราพูแล้วยิ้ม
"ทาที่ีอย่ายุ่ับันน่าะีว่า" วายุพู้วยน้ำเสียเรียบเย่อนะเินาไป
--- 1อาทิย์่อมา ---
มนราเินมาโรเรียน้วยอาารนอนไม่เ็มอิ่ม เพราะเมื่อืนเธอปรุยาพิเศษให้ท่านยายอเธอทั้ืน
"มนรา มนรา" น้ำหวานเรียมนราเสียัลั่น แล้ววิ่มาหามนรา
"มีอะไรหรอหวาน?" มนราหันไปถามเพื่อนสาวอเธอ ที่วิ่หน้าาื่นมา
"ูรีม..."
"ูรีมทำไมหรอ?" มนราถามออไป้วยวามสสัย
"อาารย์เรียพบที่ฝ่ายปรอน่ะ" น้ำหวานพูแล้วรีบับ้อมืออมนราแล้วพาวิ่
"ะ...เี๋ยวสิหวาน" มนราถูึให้ออวิ่ามหวาน
# ห้อปรอ
"มาแล้วหรอ" อาารย์ปรอถามมนรา
ในห้อปรอมี ูรีมและเพื่อนๆอเธอที่อบแล้มนรานั่อยู่ที่โฟา
"่ะ อาารย์มีอะไรหรือเปล่า่ะ?" มนราถามออไป
"อโรเรียนนี้มีอยู่ว่า ถ้านัเรียนที่ะเ้ามาเรียนที่นี่ะ้อเรียนเ่" อาารย์ฝ่ายปรอพู
"แ่รู็เห็นไม่ใ่หรอ่ะ ว่ามนราเาเรียนเ่แ่ไหน" น้ำหวานพูึ้น
"ใ่ แ่...ที่นี่มัน็อีไม่ใ่หรอ่ะรู" ูรีมพูแล้วเหยียยิ้ม ูน่าหมั่นไส้
มนรามอูรีม และพยายามอารม์เอาไว้ "ห้ามมีเรื่อับใร ้ออ่อนหวาน ห้ามใ้พลัและำลัโยไม่ำเป็น" มนราพึมพำเบาๆ
"ที่ว่า็ือ นัเรียนที่นี่ะ้อมีวามสามารถพิเศษเป็นอัวเอ" อาารย์ฝ่ายปรอบอ
"วามสามารถพิเศษ? ั้นหรอ่ะ?" มนราทวนำ
"ใ่ อย่าิว่ามีพ่อเป็นเพื่อนอผู้อำนวยารโรเรียนแล้วะไม่้อทำามนะยะ" ลิลลี่พูพร้อมเบะปาใส่มนรา
"เธอเ้ามาที่นี่หนึ่สัปาห์แล้ว แ่ยัไม่ไ้แสวามสามารถพิเศษ ันะให้เธอเรียมัวแล้วมาบอว่าทำอะไรไ้บ้าในวันพรุ่นี้พร้อมับแสมัน"
อาารย์ฝ่ายปรอบอมนรา
"วามสามารถพิเศษที่ว่านี่ือ...?" มนราถาม
"็เ่น ้านีฬา ้านนรี หรืออะไรอื่นๆ็ไ้ที่เราสามารถทำไ้โยที่นอื่นทำไม่ไ้" อาารย์ฝ่ายปรอบอ
"อ๋อ...่ะ" มนราอบ
"เอาล่ะ พวเธอทั้หมออไปไ้" พออาารย์ฝ่ายปรอพูบ มนราับหวานและูรีมับพว็เินออาห้อปรอ
ทั้หมเินออมาาห้อปรออย่าสบ ไม่ไ้มีเสียใๆเล็ลอออาปาอใรสัน
นระทั่มาถึ ห้อ ม.3/A
"หึ นัมนรา แายแน่!!" ูรีมพู
"เรียมัวายไ้เลย" ลิลลี่พู
"ายแน่ๆ แายแน่" วิลล่าพู
"โรินัใ่ป่ะ ถึอบแล้มนราันเนี่ย" น้ำหวาน่อว่าพวูรีม
"แล้วแยุ่ไร้วยห๊ะอีนัน้ำหวานี้แอ๊บ" วิลล่าพูแล้วผลัน้ำหวานล้มนนประูห้อเรียน
วายุ รีาร์ท ไเรน และเพื่อนๆในห้อ่าพาันลุึ้นวิ่ออาห้อไปูหน้าห้อทันที
"โอ๊ย ันเ็บ" น้ำหวานร้อโอโอย
"น้ำหวาน!!!" มนรารีบวิ่เ้าไปประอน้ำหวาน
"ฮ่าๆ สมน้ำหน้า" ลิลลี่หัวเราะร่วน
"สมน้ำหน้า แอยาแส่เอ ่วยไม่ไ้" วิลล่าพูแล้วเหยียยิ้ม
"นี่มันะมาเินไปแล้วนะ" มนราร้อึ้นเสียั
"่วยไม่ไ้ ็ันบอแล้วไ ที่นี่พวัน้อเ่นและเ่น แมีสิทธิ์อะไรมาทำัวเ่นที่นี่" ูรีมพู
"เธอะอะไรันนัันหนา ับเรื่อเ่นไม่เ่น ไร้สาระะมั" มนราพูแล้วยิ้มพูแล้วประอน้ำหวานให้ลุึ้นยืน
"โอ้ย!" น้ำหวานร้อเสียหล
"หวาน เธอเ็บรไหน" มนราถามเพื่อน้วยวามเป็นห่ว
"ันเ็บ้อเท้าอ่ะ" น้ำหวานบอมนรา
"สสัย้อเท้าแพลน่ะ ไปห้อพยาบาลันเถอะ" มนราพูแล้วประอน้ำหวานให้ลุเิน เพื่อะพาไปที่ห้อพยาบาลอโรเรียน
"รี๊! นี่แ!! อีนัมนราแล้าียัไ ันยัพูไม่บ ล้าียัไมาเินหนีัน!!" ูรีมร้อรี๊ร๊า และเ้าไประาแนมนรา
"ูรีม เธออยาเ่นใ่มั้ย?" มนราถาม "ถ้าเธออยาเ่น แ่ยัทำัวแบบ..." มนราพูแล้วไล่สายามอูรีม
"แบบนี้แล้วทำไม!" ูรีมถามเสียัลั่น
วายุ รีาร์ท ไเรน และเพื่อนๆในห้อ ่ามอารปะทะทีุ่เือ? ันอย่าไม่ละสายา
เพราะนี่เป็นรั้แรที่มนราไม่ยอมเียบ แ่ลับล้า่อปา่อำับูรีม
"นเราน่ะ ทำอะไร็น่าะรู้ัวนะ" มนราพูพร้อมเหยียยิ้ม และสะบัมือออาูรีม
"รี๊!!! นี่แ!!" ูรีมร้อรี๊
"หนอยแ! ล้ามาว่าเพื่อนันหรอ!" วิลล่าร้อรี๊
"แ!!!! ลิลลี่ร้อรี๊อีน
"อืม...ันไปล่ะ" มนราพูบ็หันลับไปพยุน้ำหวาน อนนี้วามอทนอมนราำลัะหมลถ้าูรีมยัามเธอมาอี
_______________________________________________________________________________________________________________________________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น