ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : หนี!!
-PHUPHA TALK-
"ันยอมทนอยู่แบบมืๆ ีว่า้อทนอยู่ับนแบบนาย" ำพูอเธอมันทำให้ผม้อเียบและมวิ้วพร้อมๆัน ผมเริ่มสสัยและไม่พอใเหมือนันนะ ที่เธอเอาแ่พูาระแทผมทั้ๆที่เธอเอน่ะเป็นนบอเลิ และผมเอ็ไม่รู้้วย้ำว่าเราเลิัน้วยเรื่ออะไร
"เธอเลิับันเพราะอะไรันแน่" ผมถามออไปอย่าที่ิ นั่นสิเธอเลิับันเพราะอะไรันแน่นะลาเบลล์
"เรื่ออัน" เธออบพลาเบือนหน้าหนี ผมมวิ้วเล็น้อยแ่็ไม่ิะถาม่อ ึเลือเินออมา เพราะผมรู้ว่าถามไป็เท่านั้นเธอไม่อบอยู่ี
ผมเินลับเ้ามาอีที ็เห็นเธอหลับแล้ว นอนเผลอหลับรโฟา ผมเินเ้าไปหาเธอเลี่ยผมมอหน้าเธอ ทำไมนะ...เธอ็ปาร้ายนานี้ทำไมผมยัรัเธอนะ ผม้มลไปูบหน้าผาเธอเบาๆ อนแรผม็ิแ่เพียะูบรหน้าผา แ่เมื่อผมไ้สัมผัสเธอแล้วมันลับหยุไม่ไ้ พาให้หวนิถึืนวันเ่าๆอเรา ผมเลื่อนลมาูบปาเล็ๆสีมพูอเธอที่อบบ่นอบ่าผม แ่รู้ไหม...ผมอบมันมาเลย ผมเลื่อนลไร้อเธออย่าโหยหวนและิถึ แ่็้อหยุะัเพราะเธอเหมือนะื่น ผมรีบผละออาเธออย่าอาลัยอาวร์ แ่ผมไม่วรทำแบบนี้ เธอมีแฟนใหม่แล้ว เธอไม่รัผมแล้ว และแฟนใหม่อเธอ็ือ...เพื่อนรัหัเหลี่ยมโหอผมไล่ะ ผมหยิบผ้าห่มมาห่มผ้าให้ับเธอ เพราะมันอยู่ิทะเลอาาศลาืนเลยหนาวเป็นพิเศษเพราะลมบลมทะเล ผมมอเธออยู่สัพั หยุวามิบ้าๆไม่ไ้เสียที ผมึัใเินออไปนั่ายุ้านอ เพราะืนยัอยู่่อผมอาะทำอะไรไม่ี็ไ้
-LABELL TALK-
ันสะุ้ื่นึ้นมาเพราะฝันร้าย
"ฝันแบบนี้อีแล้ว" ันล่าวพลาถอนหายใ ฝันร้ายอะไรน่ะเหรอ? ็ฝันถึเรื่อืนนั้นที่เิึ้นไล่ะ เรื่อที่หมอนั่นนอใันไปนอนับผู้หินอื่นที่ไม่ใ่ันึ่เป็นแฟนเา แ่ะว่าไปใรเอาผ้ามาห่มให้ันนะ หรือว่าเา? ันมอูรอบๆห้อแ่็ไม่พบเา เาหายไปไหนันนะ
"แล้วหมอนั่นไปไหน" ันไม่รอ้ารีบเินหาเาทันที เมื่อเปิประูห้อออัน็้อมวิ้วทันที เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะเามานั่หลับนอห้อไล่ะ เีย็มีทำไม่ไปนอน แถมเายัหลับสนิท้วยนะ ันนั่ลยอๆมอหน้าเา ่อยๆเลี่ยผมที่หน้าเาออ้าๆ
"ทำไมมาหลับรนี้นะ" ันเอ่ยพลาเผลอลี่ยิ้มออมาบาๆ ู่ๆเา็ับ้อมือันและถามึ้นว่า "ทำอะไร" พร้อมลับลืมามอัน ันสะุ้เล็น้อย
"เอ่อป่าวนะ" น้ำเสียันอนนีู้ะุะัมา ันะึมือลับแ่เาลับระับับมันไว้แน่นึ้น
"็เห็นอยู่" เาเอ่ย
"บอว่าป่าวไ ปล่อยมือันะ" ันร้อโวยวาย
"ไม่ปล่อย" เาอบเสียนิ่ๆ และึันไปอ หน้าันนมำับแผออเา ันรีบผละออาหน้าอนั้นและเยหน้ามอเาทันที
"นี่นาย!" ันร้อึ้นพลามอหน้าเา แ่ัน็ไม่ไ้ิ้นหรอนะ เาโน้มหน้าเ้าหาันและหอมแ้มันอย่าอ่อนโยน นั่นมันทำให้ใันเ้นแรถี่มาเลยนะ
"นายทำอะไร" ันเอ่ยถามพลามอหน้าหล่อๆอเา
"ทำในสิ่ที่อยาทำไ" เาอบ ันมอเานิ่ๆอย่าไม่เ้าใ เาเลื่อนลมาูบปาอันอย่าอ่อนโยน สัมผัสนี้มัน... หอมหวาน ละมุน อบอุ่น ันิถึสัมผัสนี้ั ันูบอบเาอย่าไม่ไ้ัืน เาูบันอยู่นานพอสมวร แล้ว่อยๆปล่อยัน ันสบาับเาเ้าพอี เาเอ็มอ้อลึเ้ามาในา วามรู้สึเ่าๆและวามิถึแล่นู่โมเ้ามาเาะินหัวใัน ให้ายสิ วามรู้สึแบบนี้มัน...ทรมานหัวใริๆ
"เธอไม่นอนเหรอ" เาเอ่ยถามพลาเลี่ยผมัน ันรีบผละออาเาเมื่อไ้สิ
"เรื่ออัน" ันอบพลาลุหนี สิ! มีสิหน่อยสิเบลล์ ัน้อบ้าไปแล้วแน่ๆ ู่ๆไฟห้อัน็เปิพอี ิแล้วสินะ ันึรีบเินลับห้อไป ันิไปเอหรือเปล่านะว่าเห็นเามอามันสุสายา ันเปิโทรศัพท์ูรูปู่พี่เลโอับันพลามวิ้วไปมาับวามรู้สึบ้าๆที่ลับมาอีรั้
"นนั้นไม่ใ่แฟนแ นนี้ไแฟนแ แ้อไม่บ้าสิ!" ันร้อร่น่าัวเอและทึ้หัวัวเอไปมา
#เ้า
หมอนั่นออไปวิ่ั้แ่เ้าามประสานรัสุภาพ ึ่ันไม่ไปเพราะันี้เีย
ันิว่าันะ้อโทรุยับพี่ปีเอร์ เรื่อออลับรุเทพเพราะไม่เห็นวี่แววว่าะมีใรามัวแล้ว เพราะั้นัน็เลยอยาลับแล้ว ืนอยู่่อนานๆแล้วันลับไปรัหมอนั่นึ้นมาไม่ีแน่ๆ
"พี่เอร์ เบลล์ลับรุเทพไ้ยั?" ันเอ่ยถามเา
"/ยั/" เาอบลับมาสั้นๆ
"โห่อะไรอพี่อ่ะ" ันร้อแหวทันที ทีัวเอนะอพัาน พอทีันนี่สั่เอาๆ เหอะๆ ถ้าไม่ิว่าเป็นลุูพี่ลูน้อันนะ ันะ่าเ้าให้
"/ไม่ไ้็ือไม่ไ้ เ้าในะ/" เหอะ ไม่เ้าใโว๊ยยย
"แล้วพี่อ่ะ ู่ๆ็อพัานนี่เป็นบ้าไร"
"/็เพราะเรื่อนี้ไ ที่ไม่ให้ลับเพราะที่ยอมพัานไม่ใ่แ่รับผิอบเรื่อเนแ่ะสืบหาเรื่อนี้ไ้สะวึ้น เ้าใไหม/" ปลายสายพูยาวเหยียถึเหุผลอเา เออๆเอาเถอะ อยู่่อ็ไ้วะ
"เบื่อแล้วนะเว้ย รู้ทุอย่าแ่ทำไรไม่ไ้เลย" ันร้อโวยวายพลาเินเะทรายที่ายหา
-PHUPHA TALK-
ผมออไปลาหลัาวิ่เสร็ เพราะผมไม่อยาินอาหารอโรแรม มันไ้น้อยและแพเว่อร์ๆเลยรับ ผมเินไปเรื่อยๆามร้าน่าๆในลา สายาผมันไปสะุับนลุ่มให่ลุ่มหนึ่ หน้าาุ้นๆ... ใ่แล้ว! มันือพวมือปืนนี่! ผมิไ้ันั้นึรีบลับที่พัทันที
ผมวิ่ามหายัยนั่นนทั่วนเอยัยนั่นยัเินเล่นอย่าไม่รู้เรื่ออะไรเลย
"เบลล์หนีเร็ว!!!" ผมร้อบอเธอพลาับ้อมือเธอแน่น
"มีอะไรเิึ้นั้นเหรอ" เธอเอ็ูใับท่าทาอผมไม่น้อย
"มันมาแล้ว" ผมบอเธอ เธอูใมา
"ริเหรอ ทำไีล่ะ" เธอถาม้วยน้ำเสียที่ใและเป็นัวล
"หนีสิ" พูบผม็พาวิ่ทันที
"หนีไปไหน" เธอถามพร้อมวิ่ามมา ผมพาเ้าห้อ "เ็บอเร็ว" ผมบอเธอ เธอรีบเ็บอามที่ผมบอทันที
"เราะหนีไปไหน ลับ่ายไม่ไ้เหรอ" เธอเอ่ยถามผม
"ยัลับไม่ไ้" ผมอบเธอพลาถือออัวเอมายัห้อเธอ เธอเ็บอนเสร็เธอ็ถามผมอีรั้
"แล้วะไปไหน"
"ไปึ้นรถเถอะน่า" ผมบอเธอ เธอึ้นามที่ผมสั่ทันที ผมรีบึ้นรถและับออหนีทันที
"ฮัลโหลว่าไเ๊้า" เู๊้าโทรมาามสินะ ไอเอร์ไม่ไ้เล่าให้ฟัเหรอ
"/เธออยู่ไหน/" ผมไ้ยินเสียปลายสายลอออมาาโทรศัพท์
"เอ่ออยู่..." เธอูอ้ำอึ้พลามอรอบๆ ส่วนผมำลัับรถออาพัทยา ยัไ็้อหาที่อื่น่อน ที่นี่ไม่ปลอภัยแล้วสำหรับผมับเธอ
"นาย เราะไปไหนันอ่ะ" เธอหันมาถามผม
"ไปเรื่อยๆนว่าะปลอภัย" ผมอบ เธอพยัหน้าหึหั่อนะอบปลายสายไป
"อยู่พัทยา่ะเ๊" เธออบ
"/ูนถูลัพาัวไป.../" ประโยนี้็ทำให้ผมและเธอใไม่น้อย
"ห๊ะ ริเหรอะ พาไปไหนะ" เธอถามอย่าร้อนรนใ
"/เ๊ไม่รู้/" ปลายสายอบลับมา
"โธ่เว้ย!" เธอสบถ ่อนะวาสาย ู่ๆ็มีสายโทรเ้ามาอี ผมเหล่มอนิๆเห็นเป็นเบอร์ไอเอร์ เธอรับสายทันที
"ฮัลโหลพี่ปีเอร์ ว่าไะ"
"/พี่ไปสืบเอมาเพิ่มน่ะว่าพวมันไม่ไ้ทำแ่ีีเทปเถื่อนนะ/" ปลายสายเอ่ยบอ ผมไ้ยินทุอย่าเพราะโทรศัพท์เธอมัน่อน้าะเสียัมาแม้ไม่ไ้เปิลำโพ และเป็นเพราะในรถเียบมา้วย
"พี่ไปสืบเออะไรเพิ่มเหรอ" เธอถามทันที้วยวามสสัย ึ่ผมเอ็สสัยเหมือนัน
"/พวมันน่ะยั้า ประเวี้วยน่ะสิ พวมันใับผู้หิใน่ายเพลเราไปาย นี่ือสาเหุที่ผู้หิใน่ายเราเริ่มหายไปทีละน/" ูเธอะใมานทำโทรศัพท์ร่ว ผมเอ็ใไม่น้อยไปว่าเธอเลย แู่่ๆเสียปืน็ัึ้นพร้อมยิมายัรถอผม ผมหันไปมอ็พบว่าพวนร้าย็เริ่มามมาิๆ
"เธอมาับรถิ ันะยิปืน" ผมบอับเธ
"อื้อ" เธอพยัหน้ารับและไปับรถแทนผมามที่ผมบอ ผมยิปืนใส่พวมันืนพร้อมหลบระสุนพวมันอย่าหวุหวิ
"นาย ะเลี้ยวไปไหนอ่ะ" เธอเอ่ยถามผม ผมมอเธอพร้อมมอป้ายที่ี้ทา
"รไป" ผมอบพลายิสู้ับพวมัน เธอับามที่ผมบอทุอย่า สายาผมหันไปเห็นพอีว่าระสุนที่มันยิมาโนถัน้ำมันรถ และมัน็ำลัรั่ว!!
"วา อ!!" ผมร้อบอเธอเสียัลั่น เธอรีบอามที่ผมบอทันที เธอเหยียบเบรอย่าแรเพราะใ
"ลารถเร็ว!!" ผมับมือเธอลารถและพาวิ่
"ไปไหน" เธอถามพลาวิ่ามผม
"หนีสิ" ผมอบเธอสั้นๆ
"แล้วทำไมเราไม่ับรถหนี" เธอเอ่ยถามผมอย่าไม่เ้าใ
ู้มมมมม! เสียรถระเบิ
"เ้าใยั" ผมถามเธอ เธอมออย่าอึ้ๆ
"แล้วเราะทำยัไ่อี" เธอถามผม
"วิ่หนี่อไป" ผมอบเธอและุมมือเธอแน่นพาวิ่รเ้าป่า
"แ่นายะวิ่เ้าป่าเหรอ" เธอถามพลามอทารอบๆ
"เห้ยย ทาัน" เราวิ่ันมาสุทา มันเป็นหน้าผา ้าล่าเป็นลำธาร
"ทำไีล่ะ" เธอถามอย่าื่นระหน
"โ!" ผมบอับเธอ
"ไม่เอา มันสูนะ" เธอร้อแหว
"ับมือัน" ผมล่าวพลายื่นมือส่ให้ับเธอ
"You jump, I jump ลไหม" ผมล่าวพลายื่นมือให้เธอวามือมาที่มือผม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น