ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : แฟน(หรอ)
"What? แเล่นลอะไรไอ้บ้า" มนราร้อเสียัใส่โทรศัพท์ วายุแอบมอมนรา เธอำลัุยับใรัน?
"(แหม๋ๆ นเป็นแฟนัน เรียที่รัไม่เห็นแปลเลยนิเนอะ)"
"ร๊าาา ุแฟน แ่ราวหลัอ่ะไม่้อเรียแล้วนะ มันเลี่ยน" มนราพูยิ้มๆ โยลืมไปว่าเธอนั่อยู่ับใร
"แฟน?" วายุทวนำและหันมามอเม็มนรา มนราหันไปมอวายุ แล้วอยู่ๆใเธอ็เ้นแร
"(อ้าว แว่าแ่ันเล่นแ็เล่นเหมือนันแหละยัยเพี้ยน)"
"เอาน่า" มนราอบ
"(อะไรอแยัยเพี้ยน ืนแฟนันไ้ยินึ้นมา็วยันพอี ไม่เอันแป๊ปเียวแเพี้ยนหนัว่าเิมอีนะเนี่ย)"
"เอ่อ...แ่นี้่อนนะ ันมีธุระ รันะ่ะที่รั^^" มนราพูแล้วยิ้ม
วายุเริ่มเิอาารุนๆ ไม่รู้เพราะอะไรเาถึเป็นแบบนี้ หรือว่าเาำลัอบมนราั้นหรอ?
"ไม่หรอ เราั้ใไว้แล้วนี่ว่าะไม่รัใรอี" วายุิในใ
"(เี๋ยวๆอย่าพึ่วายัยเพี้ยน)"
"อะไรล่ะ" มนราถาม
"(แไม่สบายป่ะวะมน ร้อยวันพันปีแไม่เยเล่น แ่นี่อะไรมาเรียันุแฟน)"
"เหอะน่า" มนราอบและวาสายทันที
"แฟนเธอหรอ?" วายุถามุนๆ
"อืม" มนราอบ
เพียแ่ำว่า 'อืม' อมนรา แ่มันำลัทำวายุเือ
"ั้นแสว่าเธอ..." วายุยัไม่ทันพูบ แ่มนราพูึ้นเสีย่อน
"ใ่ ันมีแฟนแล้ว" มนราอบออไป เพราะเธอไม่อยามีวามรั แ่อนนี้วายุำลัทำเธอหวั่นไหว เพราะะนั้นเธอวระหยุมันเอาไว้ะ
"หึ" วายุยิ้มมุมปา แ่มันเป็นรอยยิ้มทีู่น่าลัวสำหรับมนรา
"นายพาันลับโรเรียนไ้แล้ว" มนราบอ
"สภาพนี้หรอ?" วายุถามมนรา
มนราับรอออนและรู้สึแปลๆ เธอึหยิบโทรศัพท์ึ้นมาส่อ ปราว่ามันมีรอยิสมาร์ที่วายุฝาไว้
"นี่นาย!" มนราร้อออมา้วยวามโรธ ใบหน้าอเธอร้อนผ่าว ทั้โรธทั้อาย นี่เาล้าียัไมาทำแบบนี้ับเธอ แถมยัโมยูบแรอเธอไปอี
วายุไม่ไ้พูอะไร แ่ยิ้มมุมปา และับรถออไปทันที
ลอทาทั้วายุและมนราไม่ไ้พูอะไรัน นอาเียบ
มาถึที่ๆหนึ่ วายุ็อรถทันที
"ลมา" วายุบอ
มนรา็ลมาแ่โยี มนราสำรวมอรอบๆ เห้ย!นี่เาพาเธอมาที่ไหนอี?
"นายพาันมาบ้านใร" มนราถาม
"บ้านันเอ เป็นบ้านส่วนัว ที่นี่ไม่มีใรอยู่" วายุอบเสียเรียบ
"แล้วไ?" มนราถาม
"นี่็ใล้ไ้เวลาโรเรียนเลิแล้ว" วายุบอ
"แล้วไ?" มนรายัถามำถามเิม
"เธอไม่อยาลับบ้านไปในสภาพนี้หรอนะ" วายุบอ
"แล้วไ?" มนรายัถามำถามเิม
"หยุวนสัที!" วายุเริ่มุนอีแล้ว
"แล้วะ...เห้ย!!" ไม่ทันที่มนราะพูบ็โนวายุอุ้มเ้าไปในบ้านไม้หลัให่สอั้นนั้นแล้ว
วายุวามนราลบนโฟาห้อนั่เล่น
"ันะ่วยเธอลบรอยิสมาร์ และืนนี้เธอ็้อ้าที่นี่ เพราะถ้าเธอลับบ้านไปอนนี้แม่เธอ่าเธอแน่" วายุบอ
"นายรู้ไ้ไ" มนราถาม
"เพราะันรู้ัับแม่เธอไ และัน็ิว่าันน่าะรู้ัเธอนะ" วายุบอ "แ่แปล ันลับนึไม่ออ" วายุบอพร้อมทำหน้ารุ่นิ
______________________________________________________________________________________________________________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น