ไดอารี่ของลูเซียน่า Luciana's Diary

    สวัสดี....ฉันชื่อลูเซียน่าตอนนี้ฉันอายุ 12 ปีฉันตัดสินใจเขียนไดอารี่เล่มนี้เพื่อระบายความในใจของฉัน.....ครอบครัวของฉันจะว่าไปก็ไม่ได้สมบูรณ์ตั้งแต่แรกหรอกนะแม่ของฉันมีฉันตอนยังเรียนไม่จบตอนนั้นแม่ของฉันอายุเพียง 18 ย่าง 19 ปีตอนนั้นพ่อของฉันอายุประมาณ 22 ปีดูเหมือนครอบครัวฉันจะสมบูรณ์มาโดยตลอดแต่....ตอนรั้นที่ฉันจำได้ฉันอยู่ประมาณอนุบาล 1 ตอนนั้นฉันนอนอยู่ที่บ้านย่าในห้องนอน "คนเดียว" ฉันตื่นมากลางดึกด้วยความเป็นเด็กฉันเห็นผ้าที่ตากไว้ข้างนอกห้องมันพัดปลิวสไวด้วยลมฉันเริ่มกลัวไม่เห็นพ่อแม่นอนอยู่ด้วยฉันเลยตัดสินใจเดิรออกไปนอกห้องฉันเห็นพ่อแม่ของฉันนั่งคุยกันอยู่ที่โซฟาด้วยความเครียด "แม่" ฉันตะโกนไปอย่างนั้นทำให้ทั้งพ่อและแม่ที่กำลังคุยกันอย่างเคร่งเครียดหันมามองฉัน แม่ฉันรีบเดินมาหาฉันและบอกให้ฉันรียเข้าไปนอน ฉันทำตาม ตอนนั้นฉันไม่รู้เหตุผลอะไรหรอกด้วยความบริสุทธิ์ของเด็ก 3 ขวบ....ฉันไปบ้านยายของฉันตอนอายุ 4 ขวบฉันได้เจอใครหลายๆคน ตา ยาย น้า พี่ชาย(เป็นลูกบุญธรรมของยายฉันห่างกับฉัน 1 ปี) ฉันเข้าไปด้วยความเขินอายพร้อมกับรอยยิ้มของทุกคน....อ่อ ลืมไปว่าพ่อแม่ฉันแยกทางกันแล้วแต่เหมือนฉันจะไม่ได้รู้สึกอะไรเลยฉันรู้สึกปกติมากในวันที่ฉันไปเรียนฉันก็จะอยู่บ้านยายส่วนวันหยุดฉันก็จะกลับบ้านย่าเป็นแบบนี้ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา....ตอนเด็กๆฉันสนิทกับพ่อมากๆแต่พอเริ่มโตฉันก็เริ่ม "ห่างเหิน"