คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : บำบัดหัวใจ ตอนที่ 13 // ผมจะกดหมอ --100--
อ้อ ยัยหวายเริ่มพิม 2 ใจ อีกครั้งแล้วน้า~~
ใครเป็นแฟนฟิค เตรียมตัวรอดีๆละ 5555+
---------------------------------
ระหว่างการเดินทางกลับบ้าน~
“เป็นอะไรเรา นั่งตัวเกร็งเชียว”
คนตาสวยถามน้องชายที่นั่งตาโตไม่ขยับมาเป็นสิบๆนาที เห็นแล้วเมื่อยแทน - -*
“ก็... ผมกลัวนี่.... ปกติผมจะอยู่กับหมอตลอดเวลา พอผมอยู่คนเดียวแล้วมันแปลกๆ”
“นี่ไม่เห็นพี่ในสายตาเลยใช่ไหม”
“พี่มันคนในครอบครัว เห็นหน้าจนเบื่อ ผมไม่นับ =__=”
“นี่เราหายจริงๆแล้วใช่ไหมเนี่ย”
“ผมหายตั้งนานแล้วนะ ผมไมได้เป็นอะไรซักหน่อย เฝือกก็ถอดหมดแล้ว พี่อะแหละคิดมาก เชอะ เออนี่ แล้วหมอฮันเขารักษาโรคอะไรอะ ผมไม่เห็นผมจะเป็นอะไรเลย”
งานเข้าแล้วไหมหละลีทึก~~~
“เขารักษา.... เอ่อ.... รักษา... อ้อ รักษาพวกแบบว่า.... โรคที่อยู่ภายในนั่นแหละ”
“มันคืออะไร ไม่เข้าใจ”
“ไปถามเขาเองแล้วกัน”
แล้วด้วยความคิดไม่ออก ร่างสวยเราเลยต้องตัดบทดื้อๆ ใครจะไปคิดออกฟระ
เมื่อมาถึงบ้าน ฮยอคแจไม่รีรอเลยที่จะวิ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว
“คิดถึงบ้านน้อยหลังนี้จังเลย!~~”
ไม่พูดเปล่า ร่างเล็กวิ่งเข้าไปกอดเสาหน้าบ้านในทันที ทำเอาคนตาสวยที่เพิ่งจอดรถเสร็จถึงกับกุมขมับ
สงสัยมันยังไม่หาย =__=
“มานี่เร็วตัวเล็ก”
มือบางกวักเรียกน้องตัวเองให้เข้าบ้าน เอ... ฮันคยองบอกว่าอย่าเพิ่งพาไปในห้องนอนเด็ดขาด เพราะเดี๋ยวจะเจอของที่ทำให้ฮยอคแจอาละวาดได้
“ไปในครัวกัน อยากกินอะไรรึเปล่า”
“กินหมอฮัน”
“ใครสอนให้เราพูดแบบนี้เนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
ตรูจะบ้าตายแล้วนะ T[]T!~ ไม่รู้ฮันคยองทนไปได้ไง ชิชะ
“ก็ผมพูดความจริงนี่ ทำไมอะ”
“วันหลังห้ามพูดเด็ดขาดนะรู้ไหม”
“ทำไมอะ”
“ก็ห้ามพูดนั่นแหละ”
“ก็ทำไมอ้า~”
“=___= ไปทำขนมกันดีกว่า”
แล้วนางฟ้าของเราก็ต้องตัดบทแบบฉับพลันในทันที อาเมน.... - -*
15.30 น.
ร่างสูงค่อยๆจอดรถลงภายในบ้านของสองพี่น้องเคะ แม้มันจะไม่ใหญ่มาก แต่ก็ดูสวยงามสะอาดตา
ขายาวเดินเข้าไปภายในบ้าน แค่ก้าวเดียวเท่านั้นแหละ
“หมอ!!!!!!!!!!!!!!!!!! >[]<”
ร่างเล็กก็กระโจนมาจากโซฟากระโดดขี่คอฮันคยองที =[]=!!!!!!
“ฮยอคแจ หมอหายใจไม่ออก!~”
“คิดถึงหมออะ คิดถึงๆๆๆๆๆ”
“ฮยอคแจ ขอออกซิเจนหมอหน่อย”
“ไอน้อง!!! ลงมาจากคอหมอเดี๋ยวนี้นะ”
“ไม่เอา ผมจะกดหมอเดี๋ยวนี้ละ ฮิฮิ”
=[ ]=!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“คุณจะยืนมองอีกนานไหม เดี๋ยวผมก็โดนกดพอดีหรอก!!!! T^T”
ฮันคยองบอกอย่างสุดจะทน เพราะฮยอคแจเริ่มไซร้คอเขาแล้ว >,.<
“ฮยอคแจ ลงมา~~~~~~~~~~~~~”
ลีทึกรีบวิ่งเข้าไปแงะตัวน้องชายออกมาอย่างเร่งด่วน ก่อนที่คุณหมอจะโดนกดในไม่ช้านี้ แต่แงะเท่าไหร่ก็ไม่ออกซักที
“หมอ! ผมแงะไม่ออก T[]T”
“ห้ะ!~ ฮยอคแจครับ เลิกไซร้คอหมอที มันจั้ก...”
ยังไม่ทันทีปากหยักจะพูดจบ ริมฝีปากบางก็เข้าจู่โจมบดขยี้ปากหยักทันที เล่นเอาลีทึกอ้าปากค้าง =[]= บอกเขาที นี่ใช่น้องเขา????
ร่างสูงเห็นท่าว่าคราวนี้คงจะไม่รอด -*- ขายาวรีบพาตัวเองมานั่งลงบนโซฟา ก่อนจะเอื้อมไปหยิบเข็ฉีดยาในกะเป๋ากางเกงออกมาและปักเข้าที่แขนร่างบางทันที
“โอ้ยยย อะไรอะหมอ”
“เราบังคับหมอเองนะ -- --**”
ร่างบางยังไม่ทันที่จะโวยวาย สติทั้งหลายก็หายหมดสิ้น เข้าสู่ห้วงนิทราไปในทันใด
“โอยรอด.............”
ร่างสูงถอนหายใจโล่งอกทันที นึกว่าชาตินี้จะต้องมาเป็นเมียคนไข้ซะแล้ว
“คุณเห็นรึยังว่าใครลวนลามใคร - -*”
ฮันคยองหันไปถามอีกร่างที่ยืนอ้าปากค้างไม่เลิกอยู่
“เห็นแล้วๆ ขอโทษที่เขาใจหมอผิด แฮะๆ =___=~~”
“ผมจะอุ้มเขาไปห้องนอน คุณพาผมไปที”
“อื้อ”
เมื่อตกลงกันได้แล้ว มือหนาก็ช้อนตัวร่างบางที่ไม่ได้สติขึ้นมาและเดินตามคนตาสวยไปยังห้องนอนและวางเจ้าตัวเล็กนี่ลงกับที่นอนอย่างแผ่วเบา ก่อนที่สายตาคมจะมองไปรอบๆห้อง
ห้องสีขาวตัดดำทั้งห้องดูสะอาดเรียบร้อย ไม่ค่อยมีอะไรมากนักนอกจาก เตียง ทีวี ตู้เสื้อผ้า มองดูแล้วไม่น่ามีอะไรทำให้ฮยอคแจตกใจได้ แต่แล้วสายตาคมก็หันไปเห็นรูปภาพหนึ่งข้างหัวเตียง มือหนาค่อยๆหยิบมันขึ้นมาและถามพี่ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ
“นี่รูปฮยอคแจกับทงแฮหรอครับ”
“อื้อ ถ่ายไว้ตอนวันวาเลนไทน์อะ”
“ขออนุญาตเก็บมันก่อนได้ไหม ผมไม่อยากให้ฮยอคแจตกใจ”
ลีทึกพยักหน้ารับ ก่อนจะรับรูปนั้นมาใส่ไว้ใต้ลิ้นชักที่มีรูปฮยอคแจกับทงแฮอีกเป็นสิบๆ รวมทั้งจดหมาย ไดอารี่ ของทุกอย่างที่เกี่ยวกับทงแฮที่เจ้าของนั้นเก็บไว้ด้วย
“กุญแจนี่หมอจะเก็บไว้รึเปล่า”
“ก็ดีครับ เผื่อถึงเวลาผมจะได้ไขออกมา”
“งั้นผมขอตัวไปเตรียมของก่อนแล้วกัน ฮยอคแจเองเขาอยากฉลองมากเลย - -* ตื่นมาจะได้ดีใจ”
ร่างสูงยิ้มรับคนตาสวยที่เดินออกจากห้องไป ฮันคยองค่อยๆนั่งลงบนเตียงข้างๆร่างบางที่ยังคงหลับใหล มือหนาค่อยๆลูบไล้ใบหน้าสวยนั่นเบาๆ ก่อนที่จะเอ่ยคำพูดที่ไม่สมควรที่สุดออกมา
“ถ้าหมอไม่อยากให้เราได้ความจำคืนมา มันจะผิดไหมนะ ฮยอคแจ....”
---------------------------------
แล้วก็เป็นนามิที่มาอัพอีกเช่นเคย *---*
จะตายแล้วนะ ฮึ่ยยย เรื่องของตัวเองก็เยอะแยะ ไหนจะของหวายซังอีก
แล้วมายัยซูอีก อร้ากกกกกกกกกกกกกกก
ตอนแต่ง love me ดีๆ ไปๆมาๆ กลายเป็น 4 เจ้าหญิงไปได้ไงไม่รู้ -*-
สมองชักเลอะเลือนละชั้น
ความคิดเห็น