คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : บำบัดหัวใจ ตอนที่ 10 // หือ??
นามิเอ๊งงงงงงงงงงง >,.<
วันนี้ไปตามวอนซินเยที่พารากอนงาน 12+ มา ตอนนี้ยัยซูเตนอนตายอยู่ข้างๆ - -*
ปากก็บอกพล็อตเรื่องมาให้นามิพิม เพราะฉะนั้นนนนน
ตอนนี้ก็เป็นตอนที่นามิพิมเอง 5555 มานอนบ้านยัยนี่หลายวันเลยนะนี่ -*-
ไว้ไปเม้าท์ด้านล่างกัลลลล
--------------------------------------
“นั่นแมวนี่!!!!”
เสียงหวานตะโกนขึ้นพลางออกแรงวิ่งตรงไปยังแมวน้อยน่ารักที่หลบมุมอยู่ใต้ต้นไม้... แต่ลืมอะไรไปไหมว่าสายน้ำเกลือที่โยงจากข้อมือไปยังเสาหนะ มันอยู่ที่ฮันคยอง~
“เฮ้ยยย ฮยอคแจรอหมอด้วย =__=”
แล้วร่างสูงเราก็ต้องวิ่งลากเสาน้ำเกลือตามร่างบางที่วิ่งไปจับแมว -[]-!!!!
“เมี้ยวๆๆๆ มานี่มาเจ้าเหมียว มาหาฮยอคชี่น้า~~”
“ฮยอคแจ เสาจะหักแล้ว T^T”
“เมี้ยวๆๆๆๆ” << ฟังฮันคยองมากเลย - -*
“เมี้ยว~~”
เจ้าเหมียวตัวน้อยร้องตอบ แต่กระโดดหนีร่างบางที่ย่องเข้าไปใกล้ ( แมวมันขี้กลัวนี่ - - )
“เอ้ะ จะหนีทำไมเนี่ย หมอ! ไปจับเจ้าตัวนั้นมาเลยนะ”
“หือ?”
“เร็วๆสิ ก่อนที่มันจะหนี เสาน้ำเกลือหนะวางก่อนได้ไหม ( ฮันแบกเสาวิ่งตาม ) เดี๋ยวผมยืนนิ่งๆตรงนี้แหละ หมอไปจับมา!!!”
“ตะ แต่...”
“เดี๋ยวนี้!!!~~~~~”
และแล้วร่างสูงเราก็ต้องจำใจ ค่อยๆคลานเข้าไปหาแมวน้อยที่หลบอยู่หลังพุ่มไม้ อาเมน..
“เมี้ยวๆๆๆ มานี่มาลูก ก่อนที่พ่อจะโดนตบ =_=”
“เมี้ยว~~~~”
แมวตัวนั้นไม่ได้ร้องอย่างเดียว พอเห็นร่างสูงเข้ามาใกล้มันก็ขู่พลางพองขนขึ้นเตรียมจะกัดเต็มที่
“เฮ้ ไม่เอาสิอีหนู อย่ากัดพ่อนะ ถ้าเราไม่มาหาพ่อ พ่อตกงานจริงๆด้วย T^T”
“เมี้ยว!!!!!”
แมวน้อยแสนน่ารักขู่ครั้งสุดท้ายก่อนจะกระโจนวิ่งหนีออกไปอย่างรวดเร็ว พร้อมทั้งฝากรอยเล็บไว้บนหน้าหล่อๆของฮันคยองเป็นทางยาวเฟื้อย T[]T
“โอ้ยยยยย”
“เอ้าจะวิ่งไปไหนนั่น หมออะ เห็นมะ ทำมันหลัวหนีไปเลย อะ อ่าวหมอ หมอเป็นไรทำไมเลือดออกอะ หมอ~~~”
“หมอโดนข่วน T,.T”
“เจ็บไหม....”
ร่างบางทำตาเหมือนลูกแมวที่ดูสำนึกผิดเต็มประดา ก่อนจะค่อยๆเดินมาหาฮันคยองที่นั่งกุมแผลอยู่ที่พื้น ( และลากเสามาด้วย - -* )
“ผมขอโทษ T^T หมอโกรธฮยอคไหม ฮยอคขอโทษที่ทำให้หมอเจ็บ หมอเจ็บมากไหมอ่า”
“เอ่อ........”
ยังไม่ทันที่ร่างสูงจะได้ตอบอะไร ปากบางก็เคลื่อนเข้ามาใกล้ ก่อนจะเป่าลมเบาๆเข้าไปที่แผล ทำเอาฮันคยองนั่งนิ่งและเอ๋อไปเลย
“หายเจ็บไวๆนะหมอ ฮยอคไม่เดินเล่นแล้ว ไว้วันอื่นก็ได้ ตอนนี้หมอไปทำแผลน้า”
“หือ?? =___=”
“พูดไม่รู้เรื่องไง! ก็บอกให้ไปทำแผล เดี๋ยวฮยอคจะขึ้นไปรอหมอบนห้องแล้วกัน ตามไปเร็วๆนะ”
ร่างบางยิ้มกว้างก่อนจะชิ่งหนีไปดื้อๆ ส่วนทางฮันคยอง
“หือ?? =__=” << ยังคงเอ๋อไม่เลิก -*-
10 นาที ต่อมา
“มาแล้วคร้าบ~~”
ฮันคยองที่ไปทำแผลกับทางดรงพยาบาลมาเรียบร้อยก็กลับมาหาร่างบางบนห้อง ที่ตอนนี้นอนอยู่บนที่นอนพลางใช้ผ้าห่มคลุมทั้งตัวไว้ โผล่ออกมาแต่ตา -- -- **
“เป็นอะไรหละเรา หืม ทำไมทำหน้าอย่างงั้น”
“หมอเจ็บเพราะฮยอคอีกแล้ว *0*”
“ช่างมันเถอะ ไกลหัวใจหมอ ออกมาจากใต้ผ้าห่มได้แล้ว”
(- - ) ( - -) (- - ) ( - -)
“ออกมาสิคร้าบ จะมุดทำไม =_=”
ยิ่งพูดไป ร่างบางก็มีแต่จะมุดลงไปใต้ผ้าห่มจนบัดนี้มันคลุมโปงไปทั้งหัวแล้ว >,.<
ฮันคยองหายใจแบปลงสุดขีดกับชีวิต เลยเดินไปดึงผ้าห่มออกมาจากร่างบางซึ่งเจ้าตัวก็กระเด้งขึ้นมานั่งและมองฮันคยองค้อนๆพลางเบะปาก ทำเอาร่างสูงเริ่มไม่มั่นใจในความปลอดภัย
“หมอ...”
“หือ?? =__=”
และแล้วในขณะที่ฮันคยองกำลังงงๆ มือบางก็คว้าใบหน้าคมเข้าหาตัวและประกบจูบลงไปทันที
O__O!!!!!!!
“ค่ายาของหมอ ผมจ่ายแล้วนะ >__<”
“หือ? O____O”
----------
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
จะสาธยายยังไงดี อธิบายไม่ถูกวะฮะฮ่า
เอาเป็นว่า นามิดำขึ้นเยอะมากกกก ไปตั้งแต่สิบดมง นั่งตากแดด - -* ร่มก็ไมได้เอาไป
แถมตีซี้กะเอลฟ์รอบกายปรากฏว่า!!
ทางซ้าย สาวก ฮันซิน ทางขวา วอนฮยอค ข้างหน้า วอนฮัน
อร้ากกกกกกกกกกกก ฮันฮยอคไม่มีรึไงฟระ~~~~
พอๆ ข้ามมาตรงเอสเจมาดีกว่า
จิ้มไปที่นี่เลย นามิระบายอยู่
http://www.siamzone.com/board/view.php?sid=847298
ความคิดเห็น