[Fic Harry Potter ] Destinesia (Yaoi/BL) **อัพเยี่ยงเต่าคลาน**

ตอนที่ 64 : Destinesia (64) เรียกว่าป่วยรึเปล่า?

Destinesia (64) เรียกว่าป่วยรึเปล่า?

ความพ่ายแพ้ไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับแฮรี่…

ถึงจะไม่ได้เพราะผู้คุมวิญญาณ แต่การตกจากที่สูงในระดับความสูงสามสิบกว่าเมตร ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น … ที่เขาเคยได้ยินว่า คนเราจะหมดสติเมื่อตกจากที่สูงภายในไม่กี่วินาที คงเป็นเรื่องจริง..

และคงไม่มีใครอยากกล้าพิสูจน์แบบเขาหรอก ..

แฮรี่ยังคิดว่า .. แว่นตาเล็กๆของตัวเอง ขนาดแค่ตกจากหน้า ถ้าไม่แว่นแตก ก็แว่นหัก . แล้วไม้กวาดนิมบัสของเขาที่ตกจากความสูงเช่นเดียวกัน … ถึงไม่ได้ตกที่ต้นวิลโลว์จอมหวด .. แต่จะเหลือหรอ …

ไม้กวาดนิมบัสหักเป็นสองท่อนกลายเป็นเศษไม้ในชั่วข้ามคืน .. ที่จริงเขาเป็นคนรักษาของนะ .. แต่จะให้ร่ายคาถาเก็บมันกลับเข้าหอพักไป ในขณะที่ตัวเขาดิ่งพสุธา .. คงไม่สมเหตุสมผลนัก..

ถึงจะไม่มีใครกล่าวโทษเขาเรื่องที่เขาพลาดการจับลูกสนิช … เพราะซีกเกอร์อีกทีมเป็นฝ่ายออกหน้าให้ .. ตอนแรกเสนอให้แข่งกันใหม่ตั้งแต่ต้น แต่ก็มีคนไม่ยอม .. เนื่องจากทุกคนก็พบเจอสภาพอากาศอย่างเดียวกัน ถ้าจับแบบจบตามเวลา .. ยังไงฮัฟเฟิลพัฟก็ชนะคะแนน..

“เป็นยังไงบ้าง . ตอนนั้นฉันยังคิดตำหนินายเลยนะ ที่เอาตัวมาช่วยฉัน ..โชคดีที่นาย” เป็นซีกเกอร์ฮัฟเฟิลพัฟนั่นเองที่เดินเข้ามาเยี่ยม แม้จะเป็นคู่แข่ง แต่ก็แค่ตอนอยู่ในสนาม .. แถมอีกฝ่ายยังช่วยเขาด้วย..

“เซดริก ดีแล้วที่นายปลอดภัย ..แบบ เอ่อ ไม่ได้โดนอะไรใช่มั้ย? ”

“ฮ่ะๆ ฉันว่าคงมีแต่นายคนเดียวที่สภาพย่ำแย่ที่สุด” เซดริกหัวเราะให้กับเด็กชายที่นอนหมดสาพมากกว่าใครๆ .. เขาปลอดภัยดี .. อาจจะเพราะอีกคนช่วยดึงความสนใจของพวกผู้คุมวิญญาณให้ ถึงเขาจะรีบลงไปแจ้งศาสตราจารย์คนอื่น แต่ก็ไม่ทัน จนอีกคนตกลงมาซะก่อน ..

ใบหน้าซีดของคนบนเตียงยกยิ้มอ่อนเช่นเดิม เพื่อนรอบเตียงหัวเราะให้กับความโชคร้ายของแฮรี่อย่างเคย ..พอได้ฟังว่า เป็นแฮรี่ที่เอาตัวเข้าไปช่วยซีกเกอร์อีกฝ่าย พวกเขาก็หมดคำพูดอีกเหมือนเดิม .. เพราะทุกครั้งเป็นแฮรี่ที่ชอบเอาตัวเข้าไปเสี่ยงเพื่อช่วยคนอื่นเสมอ ..

แม้แฮรี่จะไม่เคยพูดอวดอ้าง แต่ยังไงข่าวลือมันก็กระจายไปทั่วอยู่ดี ..

“งั้นขอให้นายหายดี .. ถ้านายมีอะไรให้ฉันช่วย ก็บอกได้เสมอนะ” เหมือนผลลัพท์ที่ได้จะมีเรื่องดีผสมกันบ้าง แฮรี่พยักหน้าไม่ได้ปฎิเสธความหวังดีของอีกฝ่าย ..

“ไม่เอาน่า! นายจะลืมพวกเราแบบนี้ไม่ได้นะ แฮรี่” เหมือนเป็นการบังคับกลายๆว่า ก่อนจะไปขอร้องอีกฝ่าย ให้มาหาเขาซะก่อน ..แฮรี่หัวเราะขำให้กับเฟร็ดที่กำลังขยี้ผมรอนจนเสียทรง .. จอร์จเขยิบเข้ามาใกล้จนปิดทัศนวิสัยของแฮรี่ให้เหลือเพียงพวกเขา ..

เฮอร์ไมโอนี่เป็นคนเดียวที่เข้าใจเรื่องราวตรงหน้ามากที่สุด เธอถอยฉากออกมาเป็นผู้ชมที่ดี ปล่อยให้สามพี่น้องวีสลีย์ชักชวนพูดคุยกับแฮรี่ไปตามเดิม .. ส่วนตัวเธอเองก็ออกนอกห้องพยาบาลมา ..

แน่นอนว่า… เธอยังเห็นซีกเกอร์ฮัฟเฟิลพัฟยืนอยู่หลังแอบมองผ่านเธอไปทางเตียงที่แฮรี่ยังคงยิ้มสดใสกับมุขตลกของสองแฝด .. หนุ่มรูปงามที่คงยึดครองใจสาวหลายๆคนในฮอกวอตส์มีร่องรอยเสียดายบางอย่างผ่านดวงตาสีเทา..

เธอแค่มองผ่านยังรู้เลย .. เพิ่มขึ้นอีกหนึ่งสินะ ..

แต่สำหรับแฮรี่นั้นดีอย่าง… เพราะบรรยากาศรอบตัวที่ทำให้คนอื่นเกรงใจแปลกๆ จนยากจะเข้าใกล้ .. แต่ถ้าใครผ่านกำแพงใสกล้าเข้าไปหาแฮรี่.. ถึงแฮรี่จะอัธยาศัยดีและเป็นกันเอง .. แต่คนรอบตัวเขาคงไม่ให้ง่ายๆแบบนั้น ..

เธอก็อยากให้แฮรี่ทันเรื่องความรักนะ ..

แต่แฮรี่ซื่อเกินไป …

เธอก็จนปัญญาจริงๆ ..

เรื่องแฮรี่เสียสละตัวเองเป็นตัวล่อผู้คุมวิญญาณให้ออกห่างจากสนามแข่งเป็นเรื่องร้อนภายในไม่กี่วัน .. นักเรียนมองแฮรี่ราวกับผู้เสียสละและมีค่าต่อการยกย่อง .. สมกับชื่อของเด็กชายผู้รอดชีวิตยิ่งกว่าครั้งไหนๆ ..

‘’

เขาก็ไม่คิดว่ามันจะออกมาในสภาพนี้ .. ไม่นับเป็นปัญหาใหญ่ในการที่เขามีชื่อเสียงแบบนี้ .. เขาก็ชินแล้วกับการเป็นที่จับตามอง ถึงจะหมายถึง ‘ชื่อเสีย’ ก็เถอะ . อย่างมากเขาก็ถูกมองด้วยสายตาสงสัยที่ให้ความรู้สึกไม่ค่อยดี .. แต่… สายตาชื่นชมแบบนี้ .. เขาคงต้องปรับตัวอีกนิด..

ออ.. ใช่ มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับเขาหรอก .. แต่เป็น ..

“เมื่อไหร่จะเรียกร้องความสนใจ พอตเตอร์ .. หม้อระเบิดไปครั้งก่อน ไม่เข็ดใช่มั้ยห่ะ?” เดรโกวางหนังสือปึงตรงหน้าเขา ..

ห้องสมุดในส่วนหนึ่งที่เงียบสงบมักจะถูกใช้เพื่อนั่งอ่านหนังสือ และเดรโกก็ผ่านมาบ่อยครั้ง ถ้าคิดจะหาตัวเขา .. นอกจากอยู่หอพักกริฟฟินดอร์กับเพื่อนๆแล้ว ห้องสมุดในยามพักเที่ยงก็เป็นสิ่งที่เขามักจะปลีกตัวแวะมา.

ไม่รวมห้องของเซเวอร์รัสที่เขาจะไปในช่วงเย็นนะ …

“ห้องสมุด มัลฟอย .. นั่งลง” คำติของแฮรี่ดูจะไม่ได้ทำให้อีกฝ่ายเลิกหงุดหงิด .. ให้เขาไม่หงุดหงิดมั้ยละ . คนบอกหมอนี่อย่าเรียกร้องความสนใจมากกว่านี้ … ไหนจะบอกให้เลิกเอาตัวเข้าไปแส่ช่วยคนอื่นเขาสักที ..

ไม่รู้หรอกว่าทำไปเพื่ออะไร .. แต่เชื่อเลยว่าไออวดเก่งอย่างพอตเตอร์ จะพลาดท่าหนีพวกมันไม่พ้น .. ถึงจะทำตัวไม่น่าจะรอดบ่อยๆก็ตาม…

เดรโกทรุดตัวลงตรงข้ามร่างเล็กที่ใจจดจ่อกับรายงานบนโต๊ะ .. ก่อนจะละมือออกจากงานมาสนใจเขาสักที.. แฮรี่พิงหลังกับพนักเก้าอี้มองคนที่จ้องเขาไม่วางตา ขัดขวางการทำการบ้านของเขาซะจริง ..

“แล้วเมื่อไหร่นายจะเลิกแกล้งป่วยสักที .. ขนาดฉันดิ่งอากาศจนสลบ ยังสภาพดีกว่านายเลยด้วยซ้ำ” พอเปิดปากพูดก็น่าหมั่นไส้เลยนะ พอตเตอร์ ชอบหยอกย้อนซะจริง .. ได้ข่าวว่าทำตัวเอง..

“เหอะ พอตเตอร์คนเก่ง แค่นี้ทำมาเป็นบ่น หาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ ..”  อดไม่ได้ที่จะเปิดปากด่าร่างเล็กซะบ้าง ถึงจะรู้ว่า ถึงพูดให้ปากฉีกยังไง แฮรี่ก็คงไม่ฟัง .. และแฮรี่ก็ไม่เคยฟังมาเป็นสิบๆปีแล้ว

“ฉันทำอะไรฉันรู้ตัวเองน่า .. ” ร่างเล็กเถียงไม่ขาดคำ .. ลองเซเวอร์รัสได้ยินสิ .. ก็ด่าพอๆกับเขาเนี่ยแหละ ชอบทำอะไรเอาแต่ใจตัวเอง .ทีต่อหน้าคนอื่นทำตัวเป็นแมวเชื่อง .. ทำไมอยู่ต่อหน้าพวกเขาถึงได้กลายร่างเป็นแมวพยศซะแบบนั้น ..

“รู้ทางลัดไปห้องพยาบาลสิไม่ว่า … อย่าทำให้คนอื่นเขา -..”

“เป็นห่วง ฉันรู้น่า.. อันที่จริงฉันช่วยเซดริกเพราะไม่อยากไล่ตามลูกสนิชต่อต่างหาก .. แต่พวกผู้คุมวิญญาณก็ดันโดนกระตุ้น บินฝ่าพายุลงมาหาเองด้วยซ้ำ ..” เขาไม่ยอมบินฝ่าขึ้นไปหาแท้ๆ กลับเป็นฝ่ายที่ลงมาเองด้วยซ้ำ …

ความรู้สึกของเขาคงหดหู่เป็นทุกข์มากเลยละมั้ง ถึงเรียกผู้คุมวิญญาณมาหาได้ตั้งสองครั้ง โดยที่เขาไม่ทันได้ทำอะไรเลย …

อีกฝ่ายมองใบหน้าหวานบ่นเป็นเรื่องเป็นราว .. พอจะเชื่ออยู่บ้าง ..แค่นิดเดียว ..ไม่ลืมว่าร่างเล็กเป็นตัวดูดเรื่องเข้ามาหาตัว ไม่ว่าจะทำอะไรที่ไหน .. ก็มีเรื่องเข้ามาหาเสมอ ..

“ใครบอกว่าฉันเป็นห่วง? เพ้อเจ้อแล้ว พอตเตอร์ .. หึ ” เมื่อได้เรื่องที่พอใจ เดรโกลุกขึ้นจากที่นั่ง .. มือเอื้อมไปดึงแก้มขาวๆตรงหน้าอย่างหมั่นไส้ จนอีกคนโวยวายหลุดท่าทีจริงจังเมื่อกี้ปลิวไปเลย..

“ก็นายทำหน้าแบบนั้น… เฮ้! อย่าแกล้งฉันนะ! ไอบ้ามัลฟอย!” แฮรี่แห้วเสียงห้วน ปัดมืออีกคนออกอย่างรำคาญ .. เขามองมัลฟอยที่กระตุกยิ้มหน้าตาย … เนี่ย! ดูหมอนี่แกล้งเขาดิ! คิดว่าสูงกว่าแล้วทำอะไรก็ได้รึไงกันฮะ!!

เดรโกกลั้นขำกับสีหน้าบูดบึ้งของร่างเล็ก .. ทำตัวน่าแกล้งเอง ช่วยไม่ได้ …

ฤดูหนาวมาถึงแล้ว .. หิมะตกช่วงหลายวันที่ผ่านมา.จนกระทั่ง ทั่วฮอกวอตส์เต็มไปด้วยสีขาว ความหนาวเย็นผ่านลมมรสุมเข้ามายอย่างรวดเร็ว... ผ้าพันคอสีต่างๆ ถูกนักเรียนหยิบจับออกมาใช้กันถ้วนหน้า . ไม่เว้นแม้แต่ตัวเขาเอง ..

ส่วนเรื่องผู้คุมวิญญาณครั้งนั้น .. ถึงเขาไม่ได้เสนอตัวฝึกคาถาผู้พิทักษ์เพื่อความปลอดภัยของตัวเขาเอง … แต่รีมัสที่ห่วงเขาเหมือนลูกชายคนหนึ่ง ก็เสนอจะสอนเขาให้หลังกลับจากปีใหม่เนื่องด้วยอาการป่วย..

แก้มขาวของเด็กชายแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงแทบจะตลอดเวลาเนื่องจากอากาศหนาว .. ถึงเฮอร์ไมโอนี่จะเสนอคาถาเพิ่มความอบอุ่นให้กับเขา ..

แต่ด้วยความเป็นแฮรี่..

“ไม่เอาน่า เห็นแบบนี้ฉันไม่เคยป่วยเป็นไข้เป็นหวัดเลยนะ .” จ๊ะ .. เฮอร์ไมโอนี่ที่อยากจะเตือนความจำแฮรี่ว่า ใครกันที่เข้าห้องพยาบาลด้วยเรื่องเล็กๆน้อยๆ อย่างการโดนน้ำร้อนลวก หม้อระเบิด .. สารพัดยาในห้องปรุงยา คงทำให้แฮรี่ดื้อยามากกว่า ..

แฮรี่ไม่มีวันป่วยด้วยเรื่องธรรมดาแน่ๆ…

“แต่ว่า … เฮ้อออ ฉันกลัวเธอทำคนอื่นป่วยมากกว่า” ...ป่วยใจ จนอยากตามดูแล .. ต้องบอกว่า จนอยากลากไปดูแลเองมากกว่า..

“หา? ช่วงนี้ฉันยังไม่แกล้งใครเลยนะ เป็นงั้นได้ไง?” แฮรี่ที่เหมือนหลุดความผิดบางอย่างจนโดนเฮอร์ไมโอนี่เคาะหัวไปสองสามที แฮรี่หัวเราะแหะๆ แต่ถ้าไม่ใช่เรื่องนี้ แล้วมันเป็นเรื่องไหนกัน?

“ช่างเถอะ .. นายเป็นแบบนี้น่ะ ดีแล้ว..” เขาก็ได้แต่งุนงงในคำพูดของเพื่อนสาว แต่ก็ปล่อยมันไป ในเมื่อมันดีแล้ว เขาไม่อยากจะรู้แล้วก็ได้ ..

เฮอร์ไมโอนี่เหนื่อยใจมากที่สุดที่ต้องเป็นคนที่รับรู้เรื่องทั้งหมด .. ทุกการเจ็บตัวของแฮรี่.. มักจะเพิ่มคนป่วยมากกว่าหนึ่งคนเสมอ ..

“งั้นฉันกลับหอก่อนนะ ” เด็กชายที่โดนนินทาไม่รับรู้เรื่องอะไรเลยแม้แต่น้อย .. กลับหอไปด้วยรอยยิ้ม ทักทายคนนู้นคนนี้ไปตลอดทาง..

และตอนที่เธอกำลังจะเดินกลับนั่นเอง …

“ยัยหัวฟู พอตเตอร์อยู่ไหน?”

อือออ .. คนป่วยใจคนแรกมาซะแล้ว..

และเป็นคนป่วยที่ปากร้าย ปากแข็ง การกระทำสวนทางกับความต้องการของตัวเองทุกอย่าง …

“เขาเพิ่งกลับไปเมื่อกี้เอง มัลฟอย..”

แบบนี้เรียกว่า ป่วย รึเปล่า

ตอนนี้กระจายบทเพิ่มๆแล้ว รวมตัวละครเพิ่มเติม

เฮอร์ไมโอนี่จะรับทั้งบทที่ปรึกษา เพื่อนสนิท พี่สาว แม่?

เป็นมากกว่าเพื่อน แต่ไม่ใช่แฟน อย่างที่ควรเป็นเลย

และด้วยเรื่องที่จะเข้มข้นขึ้น..ยังไงคงมีบทอีกเยอะ

เอาจริงๆว่า เราแต่งบทคนแก่?ไม่เก่ง ปู่เราเลยไม่ออก

ค่าตัวแพงๆกันต่อไปนะ ทั้งปู่ทั้งป๋า

PS. เรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อเป็นฟิค เพราะฉะนั้นเนื้อหาอาจจะมีการอ้างอิง

ที่ไม่ตรงกับเนื้อหาฉบับภาพยนตร์และในหนังสือชุด แฮร์รี่ พอตเตอร์

ชี้แจ้งมานะที่นี้ ขอบคุณค่ะ

B
E
R
L
I
N
?