[Fic Harry Potter ] Destinesia (Yaoi/BL) **ตัดจบ/ไม่แต่งต่อ/มีบทสรุปเรื่องที่เหลือ

ลำดับตอนที่ #79 : Destinesia (79) นิยาม

Destinesia (79) นิยาม

ตะกี้เขาพูดบ้าอะไรออกไปเนี่ย ..

เขาจะไม่ชอบเซดริกเพราะไอบ้ามัลฟอยจะไม่ชอบเขาเนี่ยนะ!?  ให้ตายสิ เขาเหมือนมีพ่อแม่สั่งห้าม ไม่ให้คบเพื่อนท่าทางแปลกๆที่ตอนนี้เป็นเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อแทนแล้ว

เขาใช้คำว่า กลับมาคิดกับตัวเอง หลายต่อหลายเรื่อง .. ทำไมเหมือนชีวิตที่แล้ว เขากลับไม่เคยได้พบเจอเหตุการณ์แปลกประหลาดเช่นเมื่อวาน หรือหลายๆเรื่อง ..

ชอบงั้นหรอ ..

คำว่าชอบมีความหมายว่าอะไร …

เพียงเพราะเราสนุก หัวเราะ ไปกับอีกฝ่ายได้อย่างเต็มเสียง เป็นความรู้สึกที่อยากอยู่ใกล้กัน เพียงเพราะเราชอบบางอย่างในตัวเขางั้นหรอ? มันมีความหมายอะไรพิเศษมากไปกว่านั้นรึเปล่า..

พี่เขาเคยบอกว่า เวลาที่เราจะชอบใครสักคน มันไม่เคยมีเหตุมีผล .. อยู่ๆความรู้สึกก็เกิดขึ้นมาได้ยังไงก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ใช้สายตามองหาเขาไปทั่ว ไม่ว่าเมื่อไหร่ ตัวตนของเขาจะโดดเด่นในสายตาเราเสมอ แม้ท่ามกลางหมู่คนมากมาย..

สำหรับพี่เขาที่ดันได้คนปากมากเป็นแฟน .. เขาก็ปฏิเสธไม่ได้หรอกนะ ว่าหมอนั่นจะไม่โดดเด่นท่ามกลางคนอื่นๆได้ยังไง .. เหมือนกับตัวตนของใครหลายๆคน ที่โดดเด่นในสายตาเขาเหมือนมัลฟอย..

“ศาสตราจารย์สเนป! รอผมก่อน” แฮรี่ตะโกนไล่หลังร่างสูงที่กำลังเดินกลับหอใต้ดินของตัวเองไม่ผิดเป็นแน่ .. แม้เสียงของเขาจะไม่ดังมาก แต่เพียงพอให้คนรอบข้างได้ยิน

ร่างสูงเจ้าของชื่อหยุดกึก รอจนกระทั่งฝีเท้าเล็กๆหยุดลงที่ด้านหลังตัวเอง ก่อนจะหันไปเจอรอยยิ้มเพี้ยนๆของเด็กชายพอตเตอร์ที่ส่งมาให้ ..

สเนปเดินต่อสะบัดตัวหนี จนแฮรี่หน้าเหวอ วิ่งไล่ตามหลังอีกฝ่ายไปพลางส่งเสียงไล่หลังไม่หยุด

“ศาสตราจารย์รอผมก่อน ผมมีเรื่องจะคุยด้วย ให้ผมไปขัดหม้อก็ได้อ่ะ!” เหมือนจะได้ผล สเนปหยุดฝีเท้าอีกครั้ง หันกลับมามองใบหน้าหวานของเด็กชายที่กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ก็ไม่เคยจะมีเรื่องดีดีมาเล่าให้เขาฟังหรอก

“งั้นก็เดินตามมาเงียบๆ เธอจะพูดเสียงดังเรียกร้องความสนใจคนอื่นเขาไปทั่ว พอตเตอร์” แฮรี่เปื้อนยิ้มแม้จะเป็นจริงอย่างที่อีกฝ่ายบอกก็ตาม ..  แฮรี่ยื่นมือออกไปข้างหน้า ต่อให้สเนปไม่ถาม แต่ก็เจอมาจนเข้าใจแล้ว

“ผมช่วยถือฮะ”

“.....” สเนปไม่ปฏิเสธคนช่วยถือของ และแฮรี่ก็ไม่รอคำอนุญาติ เอื้อมมือไปคว้าหนังสือจำนวนหนึ่งจากอีกฝ่ายขึ้นมือแห้งๆของตัวเอง พลางเดินไปคู่กับอีกฝ่าย

เพียงแค่หนังสือไม่กี่เล่ม .. แต่สำหรับแฮรี่ที่จดจำวันที่เขารู้สึกโวงเวง เพราะไม่ได้กลับมาฮอกวอตส์อีก .. มันเหมือนความรู้สึกเคยชินที่เขาจะทำเมื่อพบอีกฝ่าย..

ต่อให้เซเวอร์รัสจะต่อว่าหรือถากถางเขาว่าทำตัวไม่เข้าเรื่อง หาเรื่องเข้าตัวเองบ้างแหละ แต่เขาเข้าใจว่า สเนปอยากไล่เขาให้กลับไปทำหน้าที่ของตัวเองมากกว่า .. อะไรที่เกินกำลังเขา อีกฝ่ายไม่มีวันปล่อยให้เขาทำด้วยตัวเอง ..

มันเป็นสถานการณ์ง่ายๆ .. พวกเขาเดินผ่านทางเดินเข้าหอใต้ดินอย่างเงียบเฉียบ .. แฮรี่ไม่เอ่ยเรื่องราว เซเวอร์รัสก็ไม่จำเป็นต้องเอ่ยปากทำลายความเงียบตรงหน้า ..

พวกเขาเรียบง่ายเหมือนคนที่อยู่กันมาหลายปี .. และสำหรับแฮรี่ก็หลายปีจริงๆ ..

เขาลอบมองใบหน้าที่แข็งทื่อของอีกฝ่าย มันยังคงเหมือนเดิมในความทรงจำของเขา .. หลายๆความทรงจำที่แปลกไป แต่อีกฝ่ายก็ยังคงเหมือนเดิม.. แทบไม่แปรเปลี่ยนไปเลย ..

เขาไม่รู้ความรู้สึกอีกฝ่าย .. อีกฝ่ายไม่เคยบอก และเขาก็ไม่เคยถาม ..

ทุกการกระทำแสนเรียบง่ายและวนลูปของอีกฝ่าย กลับไม่ได้ทำให้เขาเบื่อ .. สนิทจนไม่รู้เรียกว่าสนิทกันถึงขั้นไหน .. แต่จะห่าง ก็ห่างราวกับมีช่องว่างบางอย่างที่เขาก้าวข้ามไปไม่ได้ .. แต่เขาก็รู้ว่าอีกฝ่ายไม่กล้าที่จะก้าวข้ามมา..

… เขาใกล้ .. จนใกล้แค่ไหนเขาก็ไม่รู้ ..

นึกถึงใบหน้าของอีกฝ่ายที่ใกล้จนได้กลิ่นสมุนไพรประจำลอยแตะจมูก .. มือร้อนที่เหมือนจะจดจำได้ทุกครั้งที่แตะที่ใบหน้าเขาอย่างแผ่วเบา .. มันร้อนรุ่มแต่กลับไม่กล้าที่จะปัดอีกฝ่ายออก .

แปลก .. ตกใจ ..เขาอธิบายไม่ถูก..

เขา..ไม่ได้เกลียด ไม่ได้รู้สึกแย่ด้วยซ้ำไป ..ไม่สิ .. เขาห้ามแต่เขาไม่ปฏิเสธ .. ราวกับบางอย่างในจิตใจของเขามันโลดแล่นแทบจะหลุดออกมาเต้นด้านนอก .. และเขารู้ว่าอีกฝ่ายรับรู้ได้..

มันทำให้เขารู้สึกดี .. แต่ก็กลัวในเวลาเดียวกัน …

เขากลัวว่าจะรู้สึกดีไปมากกว่านี้ จนมันเป็นความฝันอีก…

ไม่เหมือนที่รู้สึกกับพ่อทูนหัว … ไม่เหมือนที่รู้สึกกับเฟร็ดหรือจอร์จ .ต่อให้พวกเขาจะแกล้งแค่ไหน เขาก็ยังยิ้มยินดีและหัวเราะตอบอีกฝ่ายได้ …

แต่กับเขา…

เฮอร์ไมโอนี่เคยบอกว่า คำว่าชอบ มันหมายถึง รสนิยมตรงกัน นิสัยไปด้วยกันได้ เข้าใจพูดคุยกันถูกคอ .. แต่มันใช้ได้ทั้งกับความรู้สึกที่ชอบเพื่อน ชอบรุ่นพี่รุ่นน้อง มีความสุขเมื่อได้อยู่ใกล้เพื่อน ..

งั้นสำหรับเขา ..

มันอาจไม่ใช่แบบนั้นเลยด้วยซ้ำ…

นิยายคำว่าชอบของเขามันหมายถึงอะไรกันนะ ...

“ผมชอบคุณจัง” เพราะคุณคือคนสำคัญ ที่ผมไม่อยากปล่อยมือ..

และในทันที ..สเนปชักสายตาคมกริบตวัดมองเด็กชายที่ทำหน้าตาระรื่นทั้งที่เพิ่งเอ่ยคำพูดหน้าตายได้เต็มปาก .. ต่อให้เล่นอะไร มันก็ควรมีขอบเขตกันสักหน่อย ไม่ใช่พูดไปเรื่อยแบบนี้..

“อย่าเอาแต่พูดเล่น.. ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นเธอ” เซเวอร์รัสชักเสียงแข็งใส่ เขาไม่เห็นใบหน้าที่เบือนหนีของร่างสูง และคำพูดตัดอารมณ์เขา ก็ไม่ทำให้แฮรี่หดหู่แต่อย่างใด

รอยยิ้มหวานยังคงอยู่บนใบหน้าของแฮรี่ เป็นความกล้าครั้งหนึ่งเลยที่เขาจะกล้าพูดคำๆหนึ่งออกไปตรงๆเสียที .. มันทำให้เขาเข้าใจความรู้สึกเซดริกสักที ..ว่าการที่จะเอ่ยคำสารภาพแบบนั้น  ยิ่งหลังจากนั้นต้องกลืนคำพูดตัวเองลงไป ไม่บีบบังคับให้เขาพูดอีก ..

เซดริกต้องรู้สึกยังไงกันนะ ..

“ผมชอบคุณจริงๆนะ เซเวอร์รัส” แม้น้ำเสียงจะทีเล่นทีจริง แต่ใบหูขาวๆของเด็กชายก็แดงแจ๋ขึ้นไม่อาจปิดบัง ร่างสูงหรี่ตาพยายามค้นหาความหมายและความจริงในคำพูด แต่ก็มีเพียงใบหน้าสดใสเช่นเด็กคนหนึ่งเท่านั้น ..

“คุณมีงานต้องทำไม่ใช่หรอฮะ รีบไปสิ . เดี๋ยวคุณก็อดหลับอดนอนทำงานโต้รุ่งอีกแน่เลย” ไม่ทันได้พูดอะไร ร่างเล็กก็เดินนำหน้าเพื่อก้าวเข้าห้องของเขาเอง ..

ต่อให้จะจริงจังแค่ไหน หรือเล่นแค่ไหน …

“ดูตัวเองซะบ้าง ฉันดูแลตัวเองได้ ไม่เหมือนเธอที่เวลานอนไม่ยอมนอน ..”

สเนปก็พร้อมจะปล่อยผ่าน…

“โธ่ ตอนนั้นมันมีเหตุผลนะฮะ . ช่วงนี้ผมเป็นเด็กดี นอนเร็วตื่นตรงเวลา กินข้าวครบสามมื้อเลยนะ ” แฮรี่ชูสามนิ้วเป็นหลักฐานที่ขาดความน่าเชื่อถือน่าที่สุด พลางจัดเก็บหนังสือของอีกฝ่ายให้เข้าที่เข้าทางอย่างรู้ดี

“ฉันจะดูว่าเธอจะเก่งอย่างที่ปากพูดไปได้กี่วัน”

ทุกอย่างราวกับปกติ ต่างคนต่างมีหน้าที่ต้องทำ สเนปนั่งลงกับโต๊ะทำงานคว้างานมาทำไม่พูดอะไรถึงผู้บุกรุกภายในห้อง ..

แฮรี่ที่ถึงสารภาพบางอย่างออกไปโต้งๆ ก็เหมือนได้พูดออกไปแล้ว

เขารู้ว่าเซเวอร์รัสรับรู้ แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว …

“หลายวันแล้วเถอะฮะ ฮึ..”

“หึ..”

คนเขียนก็งง คนอ่านก็ต้อง งง55555

ต้องเข้าใจว่าน้องเขาเลยความรักวัยเรียนไปแล้ว

คือความเป็นผู้ใหญ่ กับความเป็นเด็กมันต่างกัน

บางทีมันแบ่งคำว่าชอบกับแค่ถูกคอไม่ถูกหรอก

คือแบบ สนิทกันมาขนาดนี้แล้ว เราควรเรียกว่าอะไร?

กับป๋ามันเป็นความรู้สึกที่ชัดเจนที่สุด

ไม่ใช่รุ่นพี่ ไม่ใช่เพื่อน ไม่ใช่พ่อ

พอมีใครให้เปรียบเทียบ น้องเขาก็ต้องคิด

PS. เรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อเป็นฟิค เพราะฉะนั้นเนื้อหาอาจจะมีการอ้างอิง

ที่ไม่ตรงกับเนื้อหาฉบับภาพยนตร์และในหนังสือชุด แฮร์รี่ พอตเตอร์

ชี้แจ้งมานะที่นี้ ขอบคุณค่ะ

B
E
R
L
I
N
?