คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Blackout
วันที่ 20 สิงหาคม 2028
ณ ห้องประชุม ฐานบัญชาการลับ
คริสเปิดข้อมูลที่ทั้งสี่คนได้มา
คริส:องค์กร Blackout กำลังทำธุรกิจกับใครบางคนอยู่ซึ่งเราคาดว่าจะเป็นมาวิน
เอิร์ท:เดี๋ยวนะคุณจะหมายถึงมาวินที่วีรบุรุษสงครามน่ะหรอ?
คริสเปิดรูปมาวินขึ้นมาบนโฮโลแกรม
คริส:ใช่เพราะมาวินเคยทำธุรกิจกับวินเซนต์ที่เป็นเจ้าขององค์กร Blackout
ทั้งสี่คนทำหน้าเครียด
เอิร์ท:แล้วเราจะจับเขาหรอ?
คริส:เราจะจับตาดูเขาแบบห่างๆ
โนอะ:เสี่ยงอันตรายเพื่อข้อมูลแค่นี้หรอ?
คริส:ไม่ข้อมูลนั้นมีโครงการต่างๆ
คริสเปิดภาพโครงการต่างๆขึ้นมาให้ทุกคนดู
เรย์:มีS.E.Tด้วยหรอ?
คริส:ไม่ใช่นั่นมันคู่อริกันแต่บริษัทอื่นๆที่เป็นหุ้นส่วนหรือเคยร่วมมือกันก็มีนะ
คริสเปิดภาพบริษัทหุ้นส่วนขึ้นมา
เรย์:L.W คือบริษัทอะไร?
คริส:เป็นบริษัทเครือข่าย A.P.E.X ซึ่งย่อมาจาก Animal Power Eternal Xtreme เป็นเครือข่ายที่ทดลองการทำให้คนกลายพันธุ์หรือสัตว์กลายพันธุ์อย่าง S.E.T จะเกี่ยวกับงูส่วน L.W ย่อมาจาก Lone Wolf
เอิร์ท:หมาป่าเดียวดาย?
คริส:ใช่เกี่ยวกับหมาป่า
เรย์:แล้วพวกเรามีเครือข่ายไหม?
คริส:พวกเราขึ้นตรงต่อท่านประธานาธิบดีซึ่งแน่นอนว่าไม่มี
โนอะ:มีอะไรอีกไหมคะ?
คริส:ไม่มีแล้วถ้าเกิดไม่มีคำถามแล้วชั้นจะขอยกเลิกการประชุม
ทั้งหมดแยกย้ายกันออกจากห้องประชุม
ณ ห้องเช่าในเมืองนิวยอร์ก
ชายหนุ่มอายุราว18ปีสวมเสื้อกีฬาสีดำกางเกงวอมสีดำกำลังนั่งกินข้าวพร้อมคุยโทรศัพท์
ซิค:[นี่เมื่อไหร่จะให้ผมกลับที่ไทย?]
???:[ชั้นอยากให้นายหาข้อมูลของเด็กที่ออกข่าวทั้งสี่คนหน่อยชั้นคิดว่าเราสามารถหาประโยชน์จากพวกเขาได้?]
ซิค:[ผมจะพยายามหาแล้วกันแต่มันก็ไม่ได้หากันง่ายๆนะ]
???:[ถ้าได้ข่าวคราวยังไงก็รายงานชั้นด้วย]
ซิค:[ครับ]
ซิคกดวางสาย
ซิค:อยากกลับบ้านใจจะขาดแล้ว!!!
ซิคหันไปมองกระเป๋าเหล็กที่ถูกเปิดไว้และข้างในมีหลอดยาสีเขียว
สักพักก็มีคนเคาะประตูห้อง
พนักงานส่งของ:มีของมาส่งครับ!!!
ซิคเดินไปหยิบปืนพกแล้วแอบดูช่องเล็กๆบนประตูแล้วพบกับทหารชุดดำยืนอยู่สี่นาย
ซิคจึงเดินถอยออกมา
ซิค:สักครู่นะครับ!!!
ซิคเดินไปสวมเสื้อคลุมพร้อมกับหยิบข้าวของที่จำเป็นใส่กระเป๋า
พนักงานส่งของเคาะประตูอีกครั้ง
พนักงานส่งของ:ผมต้องรีบไปส่งของที่อื่นนะครับ!!!
ซิค:มาแล้วครับ!!!
พนักงานส่งของทิ้งกล่องแล้วหยิบปืนพกออกมารอซิคไว้แต่ซิคยิงปืนพกทะลุประตูใส่พนักงานส่งของจนตาย
ทหารชุดดำจึงถีบประตูห้องซิคแต่ซิควางกับดักระเบิดไว้ทำให้ระเบิดอัดใส่ทหารที่ถีบประตูกระเด็น
ทหารที่เหลือจึงรีบเข้าไปในห้องแล้วกราดกระสุนไปทั่วห้อง
ทหารชุดดำคนแรก:มันหายไปไหนหาให้ทั่ว!!!
ซิคกลิ้งลูกระเบิดแสงไปที่ข้างทหารชุดดำแล้วเกิดระเบิดทำให้ทหารชุดดำกลุ่มนั้นมองไม่เห็นชั่วคราว
ซิควิ่งเข้าไปยิงหัวทหารชุดดำคนแรก
ทหารชุดดำคนที่สองที่เริ่มมองเห็นจึงรีบยิงซิคแต่ซิคจับปืนของทหารคนที่สองหันไปหาทหารชุดดำอีกคนทำให้ทหารชุดดำคนนั้นตายส่วนซิคก็ยิงอัดหน้าอกของทหารคนที่สองตาย
ทหารชุดดำคนสุดท้ายกำลังจะยิงซิคแต่ซิคถีบทหารคนนั้นกระเด็นอัดกับกำแพงลงไปนอนกับพื้นแล้วซิคก็รีบเตะปืนกลในมือของทหารคนนั้นออกพร้อมกับเอาปืนพกจ่อหัวทหารคนนั้นและเอาแขนสองข้างของทหารคนนั้นไขว้ไว้ด้านหลังแล้วเอาเข่ากดไว้
ซิค:พวกนายทำงานให้ใคร
ทหารชุดดำ:ไม่บอกหรอกเว้ย!!!
ซิค:อยากตายจริงๆใช่มั้ย?
ทหารชุดดำมองไปที่เพื่อนๆแล้วพบว่าถูกซิคยิงตายหมดแล้ว
ทหารชุดดำ:แกเป็นใครกันแน่!!!
ซิค:ชั้นถามแกก่อน!!!
ทหารชุดดำ:ข้าไม่บอก!!!
ซิคเอาปืนพกยิงอัดหัวไหล่ขวาของทหารชุดดำคนนั้นทำให้กระดูกหัวไหล่แตกทำให้ทหารชุดดำร้องอย่างเจ็บปวด
ทหารชุดดำ:ก็ได้ๆชั้นเป็นทหารรับจ้างมีคนสั่งพวกชั้นมาเก็บนาย
ซิค:ชั้นไปทำอะไรให้พวกแก!!!
ทหารชุดดำ:ข้าไม่รู้!!!ข้าแค่ทำตามคำสั่ง!!!
ซิคมองเห็นตรา Blackout จึงรู้ทันที
ซิค:ไอ้พวกนายนี่เองชั้นนึกว่าถอนรากถอนโคนไปเมื่อสองปีที่แล้วซะอีก
ทหารชุดดำ:นายไม่มีวันถอนรากถอนโคนพวกเราได้!!!
ซิค:ได้สิเริ่มจากนายเลย
ซิคเอาปืนพกยิงอัดหัวทหารชุดดำตายคาที่
ซิคยืนขึ้นแล้วมองรอบๆ
ซิค:คงต้องย้ายแล้วแหละ
ณ อุโมงใต้ดินเมืองนิวยอร์ก
มาวิน:ดร.แอนคุณปรับแต่งไวรัสให้ผมรึยัง
ดร.แอน:เรียบร้อยแล้วค่ะคุณมาวินดิฉันปรับเชื้อให้อ่อนลงซึ่งเพิ่มโอกาสรอดให้ผู้ที่ติดเชื้อ40%ถ้าหากได้รับการรักษาก็จะรอดแต่ต้องได้รับการรักษาภายในหนึ่งชั่วโมง
มาวิน:ดีมากเร็วๆนี้เราจะทำการปล่อยไวรัสที่นิวยอร์กและต่อด้วยลอสแองเจลิสหลังจากนั้นชั้นจะปล่อยมันไปทั่วประเทศเลย!!!
อยู่ๆโทรศัพท์ของมาวินก็ดังขึ้น
มาวินรับสาย
มาวิน:[นี่ลูกพ่อลูกอยู่ที่ไหน]
มิโกะ:หนูอยู่กับเพื่อนกะว่าจะค้างบ้านเพื่อนเลย]
มาวิน:[เพื่อน?เพื่อนอีกแล้วหรอถ้าพ่อรู้ว่าลูกยังไม่เลิกกับไอ้นั่นล่ะก็พ่อจะส่งคนไปเก็บมัน!!!]
มิโกะ:[พ่อเป็นอะไรของพ่อเนี่ยเพื่อนก็เพื่อนสิ]
มาวิน:[โอเคพ่อขอโทษช่วงนี้พ่อเครียดๆน่ะ]
มิโกะตัดสายมาวินทันที
ณ สวนสาธารณะในเมืองนิวยอร์ก
ปลั๊ก:นี่พ่อเธอจะไม่ว่าเอาหรอมาหาชั้นน่ะ
มิโกะ:ช่างเขาสิไม่เห็นต้องสนใจเลย
ปลั๊ก:พ่อเธอน่ากลัวนะไหงเธอถึงไม่กลัวเลย
มิโกะ:ก็พ่อน่ะคิดว่าการทำงานหาเงินให้คือการเลี้ยงดูชั้นแล้ว...ซึ่งเขาก็ไม่เคยอยู่บ้านกับชั้นเลยสักครั้ง
ปลั๊ก:นั่นสินะ
มิโกะ:นายหิวไหมเดี๋ยวชั้นเลี้ยง
ปลั๊ก:หิวสิแต่หารจะดีกว่า
ปลั๊กกับมิโกะเดินไปหาร้านอาหารแต่ปลั๊กเดินไปชนกับผู้ชายคนนึงจนกระเป๋าของผู้ชายคนนั้นตก
ปลั๊ก:ขอโทษครับ
ซิค:ไม่เป็นไรครับผมผิดเองที่รีบร้อนไปหน่อย
ซิคก้มไปหยิบกระเป๋าแล้วรีบเดินจากไป
มิโกะ:ไม่เห็นต้องขอโทษเลยเขาเป็นคนมาชนนายนะ
ปลั๊ก:อย่างน้อยก็ดีกว่ามีปัญหากันไงที่รัก
มิโกะกับปลั๊กเดินจับมือกันไปที่ร้านอาหาร
ความคิดเห็น