เตะภูเขา เผากระท่อม ที่ต่างโลก

ลำดับตอนที่ #53 : หัวนะขอรับไม่ใช่กำแพง..ฟันเป็นว่าเล่นเลย

"อ่อ..เครเซอร์อ่ะนะ พ่อตาข้าเองแหละ"

"ฮ้ะ!!!!?×3"

"พวกเธอเป็นบ้าอะไรเนี้ย..จะตะโกนทำไมหูข้าแทบแตก.."ลีโอที่พูดออกไปอย่างหัวเสีย

"จะ...เจ้าว่าเครเซอร์เป็นอะไรกับเจ้ากันนะ..?"ฟาน่าที่ถามออกมาอย่างตะกุกตะกัก โดยที่อีกสองสาวก็หันไปจ้องมองทางฟาน่าด้วยสายตาที่เป็นห่วง

"เครเซอร์เป็นพ่อตาของข้าเองแหละ..ข้าแต่งงานกับลูกสาวของเขาที่ชื่อฟีน่า"ลีโอที่ตอบไปด้วยความงุนงงว่าทำไมฟาน่าต้องร้อนรนขนาดนั้น

ตุบ

"ฟาน่า!!×2" เสียงของกาซ่าและจีน่าที่วิ่งเข้าไปรับร่างของหญิงสาวผมสีทองอย่างรวดเร็วที่จู่ๆนางก็เป็นลมล้มพับไป

"ขะ..ข้าจะฆ่าเจ้า เจ้าบ้าเครเซอร์ ข้าจะเอากองทัพของข้าไปถล่มอาณาจักรเจ้าให้เละเลยคอยดู!!"ฟาน่าที่นอนสบถอยู่ภายในอ้อมแขนของกาซ่าและกำลังหายใจรวยริน

.

.

ณ คฤหาถ์ส ตระกูล บลอน์

"ฮัดชิ้ว!! บรึ้ย!! ทำไมจู่ๆรู้สึกเย็นๆวาบๆที่สันหลังยังไงไม่รู้" เครเซอร์ที่กำลังเคลียร์เอกสารกองเท่าภูเขาอยู่กล่าวขึ้น

ก๊อก ก๊อก

"ท่านพ่อข้าเข้าไปนะ"เสียงใสๆกล่าวขึ้น

"ฟีน่างั้นหรอ เข้ามาสิลูก"เครเซอร์กล่าว ก่อนที่ประตูจะเปิดออกเผยให้เห็นสาวน้อยผมทองในชุดนอนและกำลังถือตุ๊กตาหมีตัวน้อยๆอยู่ในมือ

"ข้านอนไม่หลับหน่ะ..ข้าคิดถึงลีโอ และก็คิดถึงท่านแม่ และก็ท่านแม่กาซ่า ท่านแม่จีน่าด้วย"ฟีน่าที่กล่าวออกมาและมีน้ำตาคลออยู่นิดๆ ก่อนที่เครเซอร์จะลุกขึ้นและเดินตรงไปยังลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนก่อนที่จะสวมกอดอย่างอ่อนโยน

"ลูกไม่ต้องห่วงนะ..ลีโอกำลังไปขอยุติสงครามกับอาณาจักรที่พวกท่านแม่ของลูกอยู่...ถ้าเป็นเขาสงครามครั้งนี้จะต้องยุติลงได้แน่..ถึงตอนนั้นพวกแม่ๆของลูกก็จะย้ายกลับมาอยู่ที่นี้เหมือนเมื่อตอนที่ลูกยังเป็นเด็กไง" เครเซอร์ที่ปลอบโยนลูกสาวพลางเอามือลูบไปที่หัวของฟีน่าอย่างอ่อนโยน ก่อนที่ฟีน่าจะค่อยๆปาดน้ำตาที่คลออยู่พร้อมกับกล่าวออกมาอย่างแผ่วเบา

"ลีโอ.. ฮึก..เจ้ากลับมาครั้งนี้..เจ้าโดนข้าฆ่าแน่.."

อึก

เสียงกลืนน้ำลายของผู้เป็นพ่อพร้อมกับเหงื่อเม็ดโตที่ผุดออกมา

ตัดกลับมาที่พระเอกของเรา

"หืม..บรื้ออ!! ทำไมจู่ๆถึงเย็นๆที่สันหลังฟร่ะ!!"ลีโอสบถขึ้นเนื่องจากเหมือนมีพลังงานบางอย่างที่เย็นเฉียบเข้าแทรกซึมไปทั่วแผ่นหลังของเขา

"อย่าเปลี่ยนเรื่องนะ!! เมื่อกี้ข้าถามเจ้าอยู่ว่าเจ้าไม่ได้โกหกแน่นะเรื่องที่เจ้าบอกว่าเจ้าแต่งงานกับฟีน่า" กาซ่าที่เป็นฝ่ายซักถามกับชายหนุ่มที่ตอนนี้กำลังถูกจับมัดไว้กับเก้าอี้ ซึ่งสาเหตุที่เขาไม่ขัดขืนก็เพราะมันน่าสนุกดี และก็ยังคงสงสัยอยู่ว่าทั้งสามมีความสัมผัสอะไรกับเครเซอร์กันแน่ โดยมีฟาน่าที่กำลังทำหน้าเคร่งขรึมอยู่ใกล้ๆพร้อมกับกระชับดาบในมือเอาไว้อย่างแนบแน่นส่วนจีน่าก็ตั้งหน้าตั้งตารอฟังจนตาไม่กระพริบ

"ก็จริงหน่ะสิ..จะโกหกทำไม..ข้าเนี้ยแหละสามีของฟีน่าแถมยัง....กันแล้วด้วย เห้ย!! 3%"

เพล้ง

ฟาน่าที่รับไม่ได้กับคำตอบของชายหนุ่มก่อนจะลุกขึ้นพร้อมกับวาดดาบลงไปที่ชายหนุ่มอย่างรุนแรง ก่อนที่ลีโอจะปลดพลังออก

คมดาบที่ฟาดฟันลงมาก็หักออกในทันทีเมื่อสัมผัสกับร่างของลีโอ ก่อนที่ชายหนุ่มจะลุกขึ้นยืนและเชือกที่มัดเขาเอาไว้ในตอนแรกก็ขาดออกทันที

"เมื่อกี้เจ้าจะฆ่าข้าจริงๆหรือไงฟร่ะ.."ลีโอที่ตะโกนออกมาด้วยความไม่พอใจ ก่อนที่ฟาน่าที่ยืนอยู่จะทรุดเข่าลงและปล่อยโฮทันที

"อะไรของเธอเนี้ย!!"ลีโอสบถออกมาอย่างงุนงง

"ก็ฟีน่าเป็นลูกของฟาน่าหนิ้!! เป็นเจ้าจะไม่ช็อคหรือไงที่ลูกสุดที่รักของตน..ที่ไม่ได้เจอกันแค่ 10 ปี จู่ๆก็มีสามีเป็นตัวเป็นตนซ่ะแล้ว"กาซ่าที่กล่าวออกมาพลางเอามือกุมขมับ

"ห้ะ!! เธอว่ายังไงนะ??!"ลีโอที่ร้องลั่นก่อนจะเพ่งสายตาสังเกตุไปที่ใบหน้าของฟาน่าอย่างละเอียด ซึ่งมันก็ทำให้เขาถึงกับตกใจเพราะถ้ามองดีๆแล้ว หน้าของฟาน่ากับฟีน่านั้นเหมือนกันมากๆ ถ้าไม่รวมกับหน้าอกหน้าใจหล่ะนะ..

"อะ..เออ..คือ..ข้า.."ลีโอที่ไม่รู้จะเริ่มบทสนทนายังไงได้เพียงแต่อึ้งกิมกี่อยู่ ที่จู่ๆก็เจอกับแม่ยายเข้าให้แล้ว

'หาววว...!! นี้เจ้าไม่รู้จริงๆหรอว่ายัยนี้คือแม่ของฟีน่า?'เทโอที่กล่าวพร้อมๆกับหาวออกมาด้วยความอ่อนเพลียจากการเดินทาง

'ฮ้ะ!!เจ้าจะบอกว่าเจ้ารู้ตั้งแต่แรกแล้วว่างั้น?'ลีโอที่กล่าวออกมา

'ก็ใช่หน่ะสิ..ข้ากับเจ้าซีน่อนรู้ตั้งแต่แรกที่พบนางแล้ว แต่ข้าแค่อยากจะรู้ว่าเจ้าจะทำยังไง..เเต่ผิดคาดที่เจ้าจะปักธงแม่ยายตัวเองเห็นแล้วขำ ฮ่า ฮ่า ซื่อบื้อชะมัด อุ้บ ฝันดีขอรับนายท่าน'เทโอที่เก็บลิ้นเข้าปากทันทีพร้อมๆกับรีบเข้านอนด้วยความเร็วไวเพราะสายตาของผู้เป็นนายที่จับจ้องมายังมันนั้นไม่สู้ดีเท่าไหร่นัก

"แล้วถ้าฟาน่าคือแม่ของฟีน่าจริงๆ งั้นก็แสดงว่าพวกเจ้าทั้งสองก็..."

"ใช่แล้ว ข้าคือภรรยาคนที่สองของเครเซอร์ ส่วนจีน่าเป็นคนที่สาม และก็แน่นอนว่าข้าก็คือพี่สาวของยัยสองคนนี้ด้วย"คำตอบของกาซ่ายิ่งทำให้ชายหนุ่มตะลึงไปกับความกลมของโลกใบนี้

"คำถามสุดท้าย..และรันเซลกับจีเซลก็คงจะเป็น.."ลีโอที่ยังไม่หมดซึ่งความสงสัยกล่าวถามออกไป

"ใช่แล้วคุณลูกเขย ทั้งสองคนนี้ก็คือลูกของเครเซอร์นั้นแหละ อิอิ" จีน่าที่เหมือนจะปรับสภาพได้ไวกว่าใครกล่าวขึ้น โดยที่ลีโอได้แต่ยิ้มแห้งๆ..พร้อมกับลุกขึ้นยืน

"เฮ้อ..ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยขอรับคุณแม่ยายทั้งสาม" ลีโอที่กล่าวพลางก้มหัวให้เล็กน้อย ก่อนที่ฟาน่าจะค่อยๆลุกขึ้น และจับไปที่ไหล่ของชายหนุ่มอีกครั้งพลางค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาด้วยใบหน้าที่โครตหน้ากลัว

"ข้ารักฟีน่ามากๆ ฟีน่าคือสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของข้า...ถ้าเจ้าทำให้นางเสียใจข้าจะฆ่าเจ้าและนำกองทัพไปถล่มอาซุสของเจ้าและข้าก็จะส่งเจ้าเครเซอร์ตามไปอยู่กับเจ้าด้วยข้อหาเลี้ยงลูกไม่ดี!!" ฟาน่าที่ประกาศลั่นไปทั่วห้องโถง โดยที่ลีโอนั้นได้รู้สึกถึงแรงกดดันแบบแปลกๆ เหมือนกับฟีน่าในตอนที่นางโกรธซึ่งก็ทำให้ชายหนุ่มนั้นขนลุกขนพองอยู่พอสมควร

"ขะ..เข้าใจแล้ว..ขะ..ขอรับ"ลีโอกล่าวออกไป ก่อนที่ฟาน่าจะตบไปที่บ่าของลูกเขยเหมือนจะสื่อว่าฝากฟีน่าไว้ด้วย

"เอาหล่ะนะในเมื่อเรื่องทุกอย่างคลี่คลายลงแล้ว และยิ่งรู้ว่าเจ้าคือลูกเขยของพวกเรา เจ้าก็พักอยู่คฤหาถ์สแห่งนี้จนกว่าจะเสร็จธุระเถอะ"กาซ่าที่กล่าวออกมา ก่อนที่ลีโอจะพยักหน้าเข้าใจพลางยิ้มให้กับทั้งสาม

ไม่นานทั้งสี่คนก็พูดคุยกันจนมืดค่ำถึงเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นภายในอาณาจักรอาซุส โดยที่ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องของฟีน่าและก็เครเซอร์ แต่จะมีเฉพาะฟาน่าที่ค่อยซักถามแต่เรื่องของลีโอว่าเป็นใครมาจากไหน ซึ่งลีโอก็แถๆแหลๆไปมั่วๆ ถึงฟาน่าจะไม่เชื่อแต่นางก็ยอมที่จะเลิกลาเพราะคิดว่าลีโอคงมีเหตุผลที่ไม่ยอมบอก ก่อนที่กาซ่าและจีน่าจะขอตัวพาเด็กๆไปเข้านอน เหลือทิ้งไว้เพียงลีโอกับฟาน่าสองต่อสอง ที่ตอนนี้ทั้งห้องเต็มไปด้วยความเงียบสงัด

"เจ้าพูดจริงหรอ?"ฟาน่าที่เป็นฝ่ายเปิดประเด็นการสนทนา

"ข้าจะโกหกท่านทำไมเล่า!!ข้าทำกับนางไปตั้ง.."ลีโอที่ตอบคำถามแต่ยังไม่ทันที่จะกล่าวอะไรจบก็เหมือนมีวัตถุอะไรที่กระทบเข้ากับศรีษะ

เพล้ง

"ไม่ใช่เรื่องนั้นเว้ย!! เจ้าลูกเขยโรคจิต"

"แล้วเมื่อไหร่ท่านจะเลิกเอาดาบมาฟันหัวข้าเล่นเนี้ย!!"

ฟาน่าที่เอาดาบฟาดไปที่หัวของลีโอจนดาบอีกครึ่งนึงที่เหลือนั้นแตกหักออกมา

"ข้าหมายถึงเรื่องที่เจ้าจะลงแข่งงานประลองตังหาก.. ปีนี้มีตัวเต็งของอาณาจักรต่างๆ แถมจากที่ข้าได้ไปสืบมา มีถึงสองคนที่ได้ครอบครองสมบัติระดับพระเจ้าด้วย ข้าว่าเจ้าอย่าไปเสี่ยงเถอะ..ข้าเตือนเพราะข้าเป็นห่วงเจ้าหรอกนะ และที่สำคัญถ้าเจ้าตายขึ้นมาฟีน่าจะต้องเสียใจมากแน่ๆ"ฟาน่ากล่าวออกไปด้วยความเป็นห่วงลีโออยู่ลึกๆ แต่ชายหนุ่มหาได้ฟังไม่พร้อมๆกับลุกขึ้นและเดินไปทางประตูก่อนจะเปิดมันออกและหันมากล่าวทิ้งท้ายไว้

"ขอบคุณสำหรับความเป็นห่วงนะ..แต่ท่านหน่ะ..ยังไม่รู้ใช่มั้ยว่ามีลูกเขยเป็นถึงเทพเจ้าแห่งการทำลายล้างเชียวนะ ฮ่า ฮ่า "ลีโอที่กล่าว ก่อนที่ฟาน่าจะตกตะลึงกับคำพูดของลูกเขยที่ทิ้งท้ายเอาไว้ก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องไป

"เทพเจ้าแห่งทำลายล้างอะไรกัน..เฮ้อ..ฟีน่าเจ้าเลือกคนติ๊งต๊องมาเป็นสามีได้ยังไงกันนะ"ฟาน่าที่ไม่เชื่อในคำพูดของชายหนุ่มก่อนที่จะกล่าวลอยๆออกมา

"เออ..คือว่าแต่ ห้องพักของข้าอยู่ตรงไหนหรอ?" ลีโอที่ชะโงกหัวกลับมาถาม ถึงกับทำให้หญิงสาวกุมขมับทันที

"เดินออกไปแล้วเลี้ยวขวาสิบก้าว จากนั้นก็เดินตรงไปอีกห้าก้าวแล้วเลี้ยวซ้ายจะเจอห้องอยู่สามห้อง ห้องแรกคือห้องของเจ้า.."ฟาน่ากล่าว


"ขอบคุณนะขอรับท่านแม่ยาย ฮ่า ฮ่า" ลีโอที่กล่าวก่อนจะเดินออกไปอย่างเริงร่า


"เฮ้อ..ว่าแล้ว..ติ๊งต๊องจริงๆแถมซื่อบื้อด้วย"





ไรต์:คำเตือน!! พรุ่งนี้ไรต์ขอลาพักร้อนหนึ่งวันนะขอรับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ว่าจะลงดึกๆอีกตอน..