เตะภูเขา เผากระท่อม ที่ต่างโลก

ลำดับตอนที่ #49 : แล้วซักวันข้าจะมาทวงมันคืน!!

"ฮืม? ทำให้เจ้าสนุกงั้นหรอ!! ข้าว่าเจ้าต่างหากเป็นฝ่ายที่จะช่วยทำให้ข้าสนุกมากกว่านะ.."โจเซฟกล่าวพลางควบอาชาวนไปวนมารอบกายของลีโอก่อนจะกลับไปยังกองทัพของตน

'อ้าวๆ อยู่ดีๆมันก็อยากตายซะงั้น'เทโอกล่าวขึ้นมา

'เฮอะ ตายแหง่ๆ'ซีน่อนกล่าวเสริม

"อ๋อหรอ!! จงออกมาจักพรรดิมังกรทั้งสอง!!"

ตู้ม ตู้ม

ลีโอที่เรียกอสูรพันธะของตนออกมา ยืนประจันหน้ากับโจเซฟซึ่งมันก็หงะถอยหลังไปอีกครั้ง

"ระ..ราชา..มังกร..แถมยังมีทั้งสองธาตุ..ไม่เลวหนิ้..ไม่เลวเลย ฮ่า ฮ่า"โจเซฟที่ตกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาหวาดกลัวถ้าเขายังครอบครองสมบัติระดับพระเจ้าเอาไว้อยู่ แต่กลับกันทางฝั่งของซีโร่และเหล่ากองทหารเริ่มมีความหวังเพิ่มขึ้นมาอีก

"ฮืม!! ทวีปนี้ไม่ค่อยอึ้งแฮะ..เมื่ออยู่ต่อหน้าพวกเจ้า" ลีโอที่กล่าวไปยังมังกรทั้งสองก่อนที่มันจะหันมาตอบ

"ก็ทวีปนี้เป็นทวีปที่มีสมบัติระดับพระเจ้าอยู่เกลื่อนกลาดไปทั่วก็ไม่แปลกหรอกที่จะไม่ค่อยมีคนเกรงกลัวพลังอำนาจของพวกข้าซักเท่าไหร่" เทโอที่หันไปกล่าวกับลีโอ ซึ่งเขาก็เซงๆนิดๆก่อนจะสั่งให้มังกรทั้งสองกลายร่างกับมาเป็นเครื่องประดับ ซึ่งก็ทำให้ซีโร่ที่อยู่เบื้องหลังของลีโอเกิดความคิดว่าลีโอคงถอดใจพร้อมๆกับความสิ้นหวังที่กลับมาอีกครั้ง

"อะไรกัน!!..ยอมแพ้แล้วหรอ ฮ่า ฮ่า ข้านึกว่าเจ้าจะมีอะไรที่น่าสนุกกว่านี้ ที่แท้ก็แค่มหาผู้กล้ากากๆนี้เอง ถ้างั้นก็จงตายซะ!!" โจเซฟที่ควบอาชาตรงไปยังลีโออีกครั้ง ก่อนจะกระโดดลงมาจากม้าและง้างหอกทิ่มทะลวงตรงไปยังลีโอด้วยความรวดเร็ว โดยชายหนุ่มนั้นได้แต่ยืนอยู่นิ่งๆไม่ได้ขยับไปไหน ส่วนซีโร่นั้นทนดูภาพเบื้องหน้าไม่ได้จึงหลับตาลง ก่อนที่ลีโอจะกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

"ปลดผนึก..ลูกเตะธรรมดาพลัง 7%"

ตรึ้ม..

ตู้มมมมมม

เพล้ง!!

เฟี้ยวววววว

ตู้มม

คมหอกที่พุ่งทะลวงเพื่อหวังปิดชีวิตของลีโอ..ก็พลันต้องถูกหยุดชะงักลงไปในทันที เมื่อชายหนุ่มนั้นได้ปลดปล่อยพลังออกมาจนพื้นดินบริเวณที่เขานั้นยืนอยู่ได้เกิดหลุมขนาดเล็ก ก่อนที่ชายหนุ่มจะวาดขาเตะไปที่ด้านข้างของตัวหอกอย่างรุนแรง..พร้อมๆกับคลื่นพลังที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากลูกเตะในครั้งนี้ ภายในชั่วพริบตาที่ขาของลีโอได้สัมผัสกับหอกสีเงิน..หอกนั้นก็ได้แตกสลายออกมาเป็นเสี่ยงพร้อมๆกับร่างของมหาผู้กล้าต่างอาณาจักรที่ลอยกระเด็นออกไปอย่างรวดเร็วจนไปล่วงหล่นตรงเส้นขอบฟ้าเหลือทิ้งไว้เพียงพื้นดินที่ถูกถางออกจากคลื่นพลังของลีโอสาเหตุที่มันไม่ได้ทำลายล้างบริเวณรอบข้างก็เพราะลีโอที่ควบคุมพลังก่อนจะปล่อยไปที่จุดๆเดียวนั้นก็คือตัวหอกเพื่อหวังจะทำลายมันและก็เป็นผลสำเร็จ ส่วนสาเหตุที่โจเซฟนั้นได้ลอยไปไกลก็มาจากความโง่ของมันเองที่กำหอกในมือเอาไว้อย่างแนบแน่นไม่ปล่อยมือจนทำให้มันลอยไปพร้อมกับหอกตามแรงของเตะของลีโอ..แต่สุดท้ายอัศวินเกราะทองที่ล่วงหล่นลงมาสู่พื้นดินนั้นก็ได้สิ้นใจในทันที่จากแรงกระแทกที่แสนจะรุนแรงของคลื่นพลังในครั้งนี้.... หลังจากที่โจเซฟล่วงหล่นลงมาสู่พื้นดิน ลีโอก็ได้เดินไปยังเศษซากของหอกที่กระเด็นหลุดออกมาจากมือของโจเซฟมา..ก่อนที่ชายหนุ่มเดินจะมาหยุดอยู่ที่หอกสีเงินที่หักครึ่ง

"ว้า..ไหนบอกของดีพังซะแล้ว...แล้วเจ้านั้นทำไมมันบอบบางขนาดนี้ เฮ้อ...อุสาตื่นเต้น" ลีโอที่เดินมาถึงยังหอกก่อนจะหยิบมันขึ้นมาและบ่นพร้อมกับถอนหายใจ..สายตาก็มองไปยังซากของโจเซฟที่กำลังนอนแนบนิ่งอยู่กับที..โดยเหล่ากองทัพของทั้งสองอาณาจักรก็ทำได้เพียงแต่ยืนช็อคค้างไม่ขยับเขยื้อนไปไหน

'ก็เล่นเตะแบบไม่ออมแรงเลยหนิ้..แต่หอกนั้นยังไม่พังหรอกนะ!! มันยังไม่ได้ทำพันธะสัญญาแห่งเลือดเลยด้วยซ้ำ รู้สึกว่าพวกมนุษย์ทวีปนี้ยังคงไม่รู้วิธีครอบครองมันสินะ' เทโอกล่าวอย่างเหนื่อยใจที่คู่ต่อสู้คนแรกของทวีปนี้ถูกเตะทีเดียวก็ตายเสียแล้ว แต่ก็ต้องสะดุดกับสมบัติของพระเจ้าก่อนที่มันจะอธิบายออกมา

'หืม..ไม่เข้าใจอ่ะ ซีน่อนเสริมหน่อยๆ' ลีโอที่ยังไม้เข้าใจก่อนจะสั่งให้ซีน่อนกล่าวเสริม

'คือดาบซาซิโลนของเทโอหรือถุงมือมาดาเซ็นของข้านั้น ก่อนที่พวกข้าจะครอบครองมัน ได้ทำการหยดเลือดเพื่อทำพันธะสัญญาเป็นเจ้าของมันถึงจะแสดงพลังที่แท้จริงออกมา และในกรณีที่ทำพันธะสัญญาไปแล้วต่อให้เป็นคนอื่นขโมยไปก็ไม่สามารถดึงพลังของมันออกมาใช้ได้ทั้งหมด ยกเว้นแต่เจ้าของเดิมจะตกตายลง และเจ้าของคนใหม่ทำพันธะสัญญาใหม่กับมันถึงจะแสดงพลังออกมาอย่างเต็มที่กับเจ้าของคนใหม่ได้หน่ะขอรับ'ซีน่อนกล่าวออกมาพร้อมกับลีโอที่พยักหน้าเข้าใจ ก่อนที่ชายหนุ่มจะหันหลังเดินตรงไปยังซีโร่ที่คุกเข่าอ้าปากค้างไม่ขยับเขยื้อนไปไหน ก่อนที่เขาจะหลุดออกจากภวังค์เมื่อลีโอเดินมาหยุดอยู่เบื้องหน้าเขา ก่อนนะก้มลงไปกระชากแขนของซีโร่ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

"ทะ..ท่านจะทำอะไรข้า!!?"ซีโร่ถึงก่อนหน้านี้จะยอมรับความตายก็จริง แต่ก็ใช้ว่าเขาจะไม่ตื่นกลัวกับการกระทำของชายหนุ่มเบื้องหน้า ลีโอที่เห็นดังนั้นก็เรียกดาบซาซิโลนออกมาอีกครั้ง ก่อนจะบรรจงกรีดไปที่นิ้วมือของซีโร่จนเลือดสีแดงสดค่อยๆไหลออกมาพร้อมๆกับชายหนุ่มที่ยืนหอกสีเงินเข้าไปรับเลือดที่กำลังหยดลงมา ก่อนที่แสงสว่างจะปกคลุมไปทั่วตัวหอกและระเบิดออกมากลายเป็นละอองแสง...เผยให้เห็นหอกที่มีขนาดเล็กกว่าเดิมแต่เรียวยาวและดูแหลมคมเป็นอย่างมาก...จากเดิมที่มีลายลูกไม้เลื้อยบัดนี้ได้กลายเป็นมังกรตัวสีทองเลื้อยรอบคมหอก ส่วนด้ามจับนั้นถูกตกแต่งไปด้วยเกล็ดสีทองของมังกรอย่างสวยงาม ก่อนที่มันจะสลายกลายเป็นละอองแสงและพวยพุ่งเข้าไปที่ฝ่ามือของซีโร่ ก่อนจะปรากฏมีรอยสักรูปมังกรไคว้หอก

"ถือซ่ะว่าเป็นของขวัญที่ข้ามอบให้เจ้า..จงดูแลมันให้ดีและสักวันข้าจะมาทวงมันคืน...ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับเจ้าแล้วหล่ะนะ..ว่าจะปกป้องบุคคลเหล่านี้ได้มากน้อยแค่ไหน..ข้าคงจะช่วยเจ้าได้เพียงเท่านี้" ลีโอที่กล่าวก่อนจะลุกขึ้นยืนและมุ่งหน้าเดินตรงไปยังกองทัพของอาณาจักรฝ่ายศัตรูอีกครั้ง แต่เหล่าทหารฝ่ายศัตรูได้สูญเสียขวัญกำลังใจที่แม่ทัพของตนได้ถูกฆ่าตายภายในการโจมตีเพียงครั้งเดียว ก่อนจะวิ่งหนี้กระจัดกระจายไปคนละทิศละทางไม่เหลือแม้แต่นายเดียวที่คิดจะต่อกรกับบุรุษผมดำปริศนา

ตุบ

"ขะ..ข้าขอทราบนามของท่านได้หรือไม่ท่านผู้มีพระคุณ"ซีโร่ที่วิ่งมาดักอยู่เบื้องหน้าของชายหนุ่มก่อนจะคุกเข่าก้มหัวลงกับพื้น

"ข้าชื่อลีโอ อ้อ.อีกอย่าง...ถ้าเจ้าจะถามต่อว่าข้าเป็นใคร..ข้านั้นเป็นหลายอย่างเลยหน่ะ..เป็นทั้งมหาผู้กล้าในตำนาน..และก็เป็นองค์ชายของอาณาจักรอาซุส...และสุดท้ายข้าก็ยังเป็นถึง......เทพเจ้าแห่งการทำลายล้างด้วยหล่ะนะ"คำตอบของลีโอนั้นมีเพียงซีโร่คนเดียวที่ได้ยินก่อนที่คำพูดสุดท้ายของลีโอจะทำให้ชายร่างใหญ่นั้นสลบไปด้วยความตื่นกลัว..

"อ้าว..แหย่เล่นนิดเดียวสลบไปอีกละ..เดี๋ยวส่งไปอยู่กับพี่อาเซียเลยหนิ้..เอะอะสลบ..เอะอะช็อค ฮ่า ฮ่า"ลีโอหัวเราะออกมาอย่างขบขันก่อนจะเร่งฝีเท้าเดินจากไป เหลือทิ้งไว้เพียงแต่เหล่านักรบของเมืองเฮลเดวที่ตื่นกลัวและร่างของซีโร่ที่สลบไป

30 นาทีผ่านไป

ณ เมืองเฮลเดว

ลีโอที่เดินมาถึงประตูทางเข้าเมืองก็พบกับทหารยามที่เฝ้าประตูเมืองอยู่สองคน ก่อนที่ทหารจะกล่าวถามกับชายหนุ่มไป

"เจ้าเป็นคนจากอาณาจักรใด!!? ข้าไม่คุ้นหน้าเจ้าเลย.."ทหารยามคนแรกกล่าวถาม

"ข้ามาจากทวีปมนุษย์ที่หนึ่ง..เป็นคนจากอาณาจักรอาซุสหน่ะ" ลีโอกล่าวไปก่อนที่ทหารคนที่สองจะกล่าวเสริม

"อ่อ..อาณาจักรเวทย์มนต์งั้นหรอ..งั้นเจ้าผ่านไปได้ ค่าผ่านทางจะใช้เป็นเหรียณทองแดงจำนวน 30 เหรียญ หรือค่าเงินแครอยก็ได้แต่มันจะแพงหน่อยนะเพราะทวีปนี้เขาไม่ค่อยมีคนใช้ค่าเงินแครอยกันสักเท่าไหร่.. ทั้งหมดก็ 100 แครอย" ลีโอที่หยิบเงินในกระเป๋าออกมาก่อนจะยืนส่งให้ทหารยามและเดินผ่านเข้าประตูไป

พอชายหนุ่มเดินพ้นผ่านประตูเมืองเข้ามา บรรยากาศมันต่างจากเมืองที่กำลังทำสงครามเป็นอย่างมาก เพราะผู้คนที่เดินกันอย่างพลุพลานมีหลายเผ่าพันธุ์ ซึ่งก็สร้างความแปลกใจให้กับลีโอเป็นอย่างมากที่ทำไมกองทัพของเมืองนี้กับมีเพียงแค่คนแก่กับเด็กและคนที่อพยบมาจากอาณาจักรของศัตรูที่ไปออกรบกัน..

แต่สุดท้ายลีโอสบัดความสงสัยออกเพราะสาเหตุมาจากที่เขาเริ่มเกิดความหิวโหยเป็นอย่างมาก ก่อนจะมุ่งตรงไปหาของกินเติมพลังจนอิ่มแปร่ และให้ซีน่อนนำทางไปยังกิลด์นักผจญภัยของเมืองนี้..เพราะเขาได้ยินมาว่าเมืองนี้มีภารกิจระดับ SS ที่มีคนจำนวนน้อยนิดเท่านั้นที่สามารถเคลียร์มันลงได้ ก่อนที่เขาจะมาหยุดอยู่อยู่ที่สถานที่แห่งนึงซึ่งถูกสร้างออกมาอย่างประณีตมันคืออาคารขนาดใหญ่ถูกสร้างมาจากอิฐสีขาว และถูกตกแต่งด้วยมังกรเหล็กสามหัวที่อยู่ข้างบนหลังคาของอาคารทรงสี่เหลี่ยมพื้นผ้านี้ ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินตรงไปยังประตูเพื่อเปิดมัน

กริ๊ง!!

และก็เหมือนเช่นทุกครั้งที่คนภายในกิลด์ต้องหันมาจ้องมองเป็นสายตาเดียวกัน จากทางต้นเสียงของกริ๊งตรงประตูที่ดังขึ้น ซึ่งบางคนก็หันกลับไปดื่มหรือพูดคุยกันต่อเมื่อคนที่เดินผ่านเข้ามาเป็นเพียงแค่ชายหนุ่มผมสีดำ แต่ก็ยังมีพวกที่สงสัยเพราะไม่คุ้นหน้าชายหนุ่มคนนี้พร้อมกับจับตามองไปยังชายหนุ่มที่กำลังก้าวขาเดินตรงไปยังเคาว์เตอร์ซึ่งมีสาวสวยใบหน้าเย็นชาผมสีน้ำเงินดวงตาสีดำที่ดูคมกริบผสมผสานกับใบหน้าที่แสนงดงามกันอย่างลงตัวยิ่งทำให้เธอกลายเป็นสาวสวยหน้าดุขึ้นมาทันที

"คือข้าจะมารับภารกิจทำหน่ะบรอดภารกิจอยู่ตรงไหน?"ลีโอเดินมาหยุดก่อนจะถามหญงสาวตรงหน้าไป ก่อนที่เธอจะใช้หางตามองมายังชายหนุ่มแล้วกล่าวว่า

"ที่นี้ไม่มีบรอดหรอกนะ..เจ้าคงมาจากทวีปมนุษย์ที่หนึ่งสินะ..ที่นี้ถ้าจะรับภารกิจอะไรขอเพียงเจ้าเอ่ยระดับภารกิจที่จะรับมาแล้วข้าจะเป็นคนบอกภารกิจทั้งหมดเองว่ามีอะไรบ้าง" หญิงสาวกล่าวก่อนจะหันหลังกลับไปหยิบม้วนกระดาษมาว่างไว้บนโต๊ะซึ่งลีโอที่ได้เห็นม้วนกระดาษเหล่านั้นก็รู้ได้ทันทีว่ามันมีแต่ภารกิจระดับ F-D และดูเหมือนหญิงสาวเบื้องหน้าจะประเมินระดับพลังเขาต่ำเกินไป

"ข้าขอรับภารกิจระดับ SS"ลีโอกล่าวขึ้นด้วยเสียงเรียบๆ

เพล้ง

พร่วด

ตุม


เสียงของนักผจญภัยคนใดคนนึงตกใจถึงกับเผลอทำแก้วตกแตก...ก่อนที่อีกคนจะเผลอพ่นเหล้าที่พึ่งซดเข้าปากไปด้วยความตกใจไม่ต่างกัน พร้อมกับสายตานับหลายคู่ที่หันมาจับจ้องไปยังชายหนุ่ม ก่อนที่หญิงสาวหลังเคาว์เตอร์จะทุบโต๊ะเสียงดังสนั่นก่อนจะตวาดใส่ลีโอ

"ถ้าเจ้าคิดจะมาเพื่อเล่นตลกก็ไสหัวของเจ้าออกไปซ่ะ!!" หญิงสาวกล่าวขึ้น ก่อนที่คำพูดต่างๆนานาที่ลีโอได้พบเจอมาตลอดตั้งแต่มายังโลกใบนี่จะดังไล่หลังตามมา

"เฮ้ย..!! เจ้าหนุ่มถ้าเจ้าดื่มหนักเกินไปก็กลับบ้านไปนอนซ่ะสิอย่ามาสร้างความวุ่นวายแถวนี้ ฮ่า ฮ่า"ตัวประกอบ A

"ฮ่า ฮ่า คนทวีปมนุษย์ที่หนึ่งนี้ตลกชะมัดยาด มิน่าทำไมถึงมีแต่พวกสวะ" ตัวประกอบ B

"ฮ่า ฮ่า" ตัวประกอบทั้งหลายหัวเราะประสานเสียง

"เสียเวลาชะมัด" หญิงสาวกล่าวก่อนจะหอบม้วนกระดาษกลับไปไว้ที่เดิม

"แม่สาวน้อยข้าจะพูดอีกครั้งนึงนะ..ว่าข้าจะรับภารกิจระดับ SS อย่าทำให้ข้าโมโหจะดีที่สุด รวมถึงพวกเจ้าด้วย ถ้าไม่อยากโดนข้าเตะตูดตายก็หัดสงบปากสงบคำซ่ะมั้งนะ..!!"ลีโอที่พูดกับหญิงสาวก่อนจะหันไปตวาดใส่พวกนักผจญภัยทั้งหลาย โดยนักผจญภัยบางคนถึงกับลุกขึ้นหยิบอาวุธออกมาด้วยความโกรธ ส่วนหญิงสาวที่หันกลับมาก็โกรธไม่แพ้กันที่ลีโอเรียกนางว่าสาวน้อย

"อย่าผยองให้มันมาเกินไปนะเจ้าหนุ่มเจ้ามาเพียงแค่คนเดียว!! ส่วนพวกข้านั้นมีกันเยอะกว่า แถมยังเป็นนักผจญภัยระดับ A อีกด้วย และหญิงสาวตรงหน้าของเจ้านั้นก็เป็นถึงนักผจญภัยระดับ S เจ้าไม่มีทางสู้นางได้หรอก"ตัวประกอบคนนึ่งที่นั่งอยู่กับที่กล่าวเตือนลีโอออกมาด้วยความหวังดีหลังจากที่นั่งเงียบดูสถาณการณ์มาได้สักพักนึง ก่อนที่ชายหนุ่มจะสแยะยิ้มออกมา

"แล้วใครบอกเจ้ากันหละว่าข้ามาคนเดียว!! เทโอ..ซีน่อน..ทำยังไงก็ได้ให้เจ้าพวกนี้มันเงียบปากทีดิ่ข้ารำคาญ"

ตู้ม ตู้ม

สิ้นเสียงของลีโอจู่ๆก็ปรากฏร่างของมนุษย์ครึ่งมังกรทั้งสองตัวออกมา ก่อนที่พวกมันจะปลดปล่อยแรงกดดันจากสมบัติระดับพระเจ้าออกมาอย่างรุนแรง จนนักผจญภัยทั้งหลายถึงกลับลงไปนั่งเข่าทรุดกับพื้นส่วนบางคนก็สำลักเลือดออกมาคำโต โดยที่หญิงสาวนั้นถึงจะตกใจแต่ก็เก็บอาการเอาไว้แต่ก็ยังเผยให้เห็นเม็ดเหงื่อที่ผุดออกมาจากแรงกดดัน ตามมาด้วยขาที่เริ่มจะพยุงร่างของเธอเอาไว้ไม่อยู่ ก่อนที่ลีโอจะยกมือขึ้นเป็นเชิงบอกให้มังกรทั้งสองนั้นพอ ก่อนที่พวกมันจะพวยพุ่งกลับไปเป็นเครื่องประดับตามเดิม สร้างความตกตะลึกให้คนทั้งกิลด์นักผจญภัย..บางคนถึงกับเป็นลมสลบไปส่วนหญิงสาวผมสีน้ำเงินนั้นเมื่อเธอดึงสติกลับมาได้ก็ตอบไปด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทาเล็กน้อยพร้อมกับเสียงกัดฟันที่รอดผ่านออกมา

"ภะ..ภารกิจระดับ SS ณ เมืองนี้ได้ถูกเคลียร์แล้ว..เจ้าคงต้องไปที่เมืองอื่นแล้วหละ"หญิงสาวกล่าวก่อนเมมริมฝีปากด้วยความเจ็บใจ ที่ไม่สามารถแม้แต่จะกล้าหยิบอาวุธขึ้นมาเผชิญกับชายหนุ่มเบื้องหน้า

"ก็แค่นั้น...ยืดเยื้ออยู่ได้ เสียเวลาชะมัด!!"ลีโอที่ตอกหน้าหญิงสาว ไปด้วยการใช้คำพูดของนางก่อนหน้านี้..พูดกับนางไปก่อนจะหันหลังและเดินตรงไปยังประตู โดยหญิงสาวที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับหน้าขึ้นสีไปด้วยโทสะก่อนจะชักดาบที่อยู่ใต้เคาเตอร์กระโดดข้ามเคาว์เตอร์ไปด้วยความว่องไวก่อนจะง้างมันขึ้นมาเหนือหัวตามด้วยฟาดฟันไปที่แผ่นหลังของชายหนุ่มอย่างรุนแรง

"เฮอะ 2%"

ตุม

เพล้ง

ฟิ้ววว

ฉึก

ลีโอที่หมุนตัวเตะเข้าไปที่ใบดาบอย่างรุนแรงจนทำให้มันหักครึ่งพร้อมกับพุ่งเฉียดใบหน้าของตัวประกอบ A ก่อนจะไปปักที่กำแพง

"ข้าก็ไม่ได้รังเกียจผู้หญิงแบบเจ้าซักเท่าไหร่หรอกนะ และนี้คือโทษฐานที่เจ้ากล้าทำให้ข้าเสียเวลา"

ฟุบ

"อ๊ะ!!"ลีโอที่กระชากแขนของหญิงสาวอย่างรวดเร็ว จนใบหน้าของนางเข้ามาประชิดกับเขาก่อนที่ชายหนุ่มจะประกบริมฝีปากอย่างรวดเร็ว โดยมีสายตาของนักผจญภัยทั้งหลายที่ตกตะลึงกับการกระทำของชายหนุ่ม ส่วนหญิงสาวหน้าดุนั้นบัดนี้ได้มีน้ำตาคลออยู่ที่ดวงตาพร้อมกับใบหน้าที่แดงก่ำไปด้วยความโกรธและความอาย ก่อนที่ลีโอจะถอนริมฝีปากออกและหันหลังเดินออกจากประตูไป แต่ก็ได้ทิ้งท้ายคำพูดที่ทำให้หญิงสาวเกิดความแค้นจนอยากจะสับเขาเป็นหมื่นๆชิ้นและโยนให้หมากิน

"อ๊ะ!!เกือบลืม รสปากเจ้าหน่ะเหมือนบลูเบอร์รี่เลย ฮ่า ฮ่า"

ปัง..

สิ้นเสียงประตูที่ปิดลง เหลือทิ้งเอาไว้เพียงหญิงสาวที่ยังคงช็อคและรู้สึกเสียหน้าเป็นอย่างมากก่อนที่เธอจะกัดริมฝีปากน้อยๆของเธอจนมีเลือดซิบออกมา

"ขะ..ข้าจะฆ่าเจ้า!! ข้าจะฆ่าเจ้าให้ได้ ไม่ว่าเจ้าจะเป็นใครมาจากไหนก็ตาม!!"