เตะภูเขา เผากระท่อม ที่ต่างโลก

ลำดับตอนที่ #31 : เจ้าชายลำดับที่ 1 ของอาณาจักรอาซุส.

ณ ป่าปีศาจ เอ๊ย! ณ ลานดินที่เคยเป็นป่าปีศาจ

ยังมีสามหนุ่มสามมุมเดินต่อแถวเดินตรงไปยังนอกเขตพื้นที่ของป่าปีศาจเพื่อหาขบวนรถม้าขององค์หญิงแห่งซาเนีย ด้วยท่าทีที่อ่อนแรง

"เทโอออออ!! เจ้าแปลงเป็นมังกรให้ข้าขี่หน่อยซี้~" ลีโอที่เดินหลังค่อมตามหลังของเทโอที่เดินนำขบวนก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนแรงและออดอ้อน

"แปลงกับผีเซ้ !!ข้าใช้พลังทั้งหมดกางบาเรียกับโครตลูกถีบของเจ้าไปหมดแล้ว ตอนนี้เดินได้ก็ถือว่าโชคดีโครตๆละเจ้าปีศาจ!!"เทโอที่หันไปตวาดใส่ผู้เป็นนายที่ตอนนี้ก็ยอมรับความผิดพร้อมกับเดินหน้าจ๋อยไม่ได้ตอบโต้อะไรไป

"ทะ..เทโอ เจ้าว่า เจ้ามาร็อคมันจะตายหรือเปล่านะ?"ซีน่อนที่เปิดประเด็นสนทนาขึ้นหลังจากเดินกันมันนาน

"หืม!! เจ้าไม่มีอะไรจะถามแล้วใช่มั้ยหรือเจ้าแค่โง่กันฟร่ะ ลองใช้ลูกตาสองเบ้าของเจ้ามองขึ้นไปข้างบนนู่นดิ่ ข้างบนนู่น เจ้าเห็นรูบนดวงจันทร์นั้นมั้ย ต่อให้มีเจ้ามาร็อคซักล้านตัว แม่งก็คงไม่เหลือแม้แต่ผุยผงให้เจ้าได้สงสัยหรอกเจ้าโง่" เทโอที่หันไปตวาดซีน่อนด้วยอีกคน ก่อนที่มันจะหง่อยเดินคอตกตามลีโอไปทันที หลังจากนั้นทั้งสามก็เจอกับขบวนรถม้าของลินลี่ ก่อนจะวิ่งเข้าไปรวมโดยที่มีสายตาที่เหล่าทหารมองมายังลีโอ โดยสายตาที่จับจ้องมาไม่ใช่สายตาที่มองมนุษย์ด้วยกันเอง แต่มันเป็นสายตาที่หวาดกลัวและสยดสยองกับบุรุษเบื้องหน้า

"องค์หญิงหล่ะ?" ลีโอที่หันไปถามกับทหารนายนึง

"สะ...สลบ ปะ..ปะ..ไปแล้ว..ขะ..ขอ..รับ" ทหารนายนั้นตอบไปอย่างตะกุกตะกัก เพราะลินลี่สลบไปตอนที่เกิดแรงระเบิดครั้งใหญ่ โดยเธอที่เฝ้าดูสถานะการจากทางนอกป่า ก่อนที่จู่ๆพื้นดินจะทรุดตัวลงไปพร้อมๆกับเกิดหุบเหวลึก

ก่อนที่ขบวนรถม้าจะออกเดินทางโดยมีลีโอที่เป็นคนคุมขบวนรถม้าด้วยตนเอง จนเวลาผ่านไปจนถึงช่วงเช้าพระอาทิตย์ค่อยๆส่องแสงขึ้นเหนือฟ้า ก่อนที่ทั้งหมดจะมองเห็นเมืองขนาดใหญ่ ที่ปลายเส้นขอบฟ้าโดยที่ป่าได้ถูกถางออกจากพลังของลีโอไปจนเกือบจะถึงเมืองเหลือเพียงป่าขนาดย่อมๆบริเวณแค่หน้าประตูเมืองเท่านั้น

"เราใกล้จะถึงแล้วสินะ ทุกคนเร่งฝีเท้าหน่อย ถ้าถึงเมืองแล้วให้รีบพาคนเจ็บไปรักษา ส่วนคนที่ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรมากให้ไปหาเสบียงมาตุนเอาไว้เพื่อใช้ตอนขากลับ" ลีโอที่ตะโกนออกคำสั่ง โดยทหารเหล่านั้นได้แต่เพียงพยักหน้าและรับรู้

3 ชั่วโมงผ่านไป

ขบวนรถม้าได้เดินทางมาเกือบจะถึงประตูทางเข้าเมือง ซึ่งเมืองๆนี้มีชื่อเมืองว่า ไนท์ ก่อนที่ขบวนรถม้าจะมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูเมืองที่มีทหารควบคุมอย่างแน่นหน่า พอทหารเหล่าเห็นตราพระราชวงค์ที่สลักอยู่ตรงรถม้า หลังจากนั้นทหารทั้งหมดต่างวิ่งมาคุกเข่าลงด้วยความแตกตื่น

"ถวายบังคมฝ่าบาท" ทหารทั้งหมดต่างก้มหัวลง ก่อนที่ลินลี่ที่พึ่งฟื้น จะค่อยเปิดหน้าต่างรถม้าออกมา

"อะ...เอ๊ะ ถึงแล้วหรอเนี้ย"ลินลี่ที่กำลังงุนงงและนึกว่าเหตุการณ์ที่ตนได้พบเมื่อคืนนั้นเป็นเพียงแค่ความฝัน ก่อนที่เธอจะเปิดประตูรถม้าออกมา

"พวกเจ้าลุกขึ้นเถอะ"ทหารทั้งหมดค่อยๆลุกขึ้นก่อนจะกลับไปประจำตำแหน่งของตน ลินลี่ที่ค่อยๆก้าวขาลงมาจากรถม้าก่อนจะเดินตรงเข้าไปหาลีโอทันที

"ข้าขอขอบคุณท่านมหาผู้กล้าเป็นอย่างมากเจ้าค่ะ "ลินลี่พูดพลางก้มหัวให้กับลีโอ ซึ่งเป็นที่สนใจของเหล่าทหารที่ประจำการอยู่ที่เมืองไนท์เป็นอย่างมากที่จู่ๆ องค์หญิงของพวกเขาถึงกับยอมก้มหัวให้ชายหนุ่มและตามมาด้วยความสงสัยว่าบุรุษผมดำนี่คือใคร ก่อนที่ทุกสายตาจะต้องตกตะลึงกับสิ่งที่องค์หญิงของพวกเขาทำ

"มะ..ไม่เป็นไร ท่านไม่ต้องก้มหัวให้ขะ..อื้อ!!~" ยังไม่ทันที่ลีโอจะพูดจบลินลี่ที่เป็นฝ่ายขโมยจูบของชายหนุ่มก่อนที่ลีโอจะค่อยๆผลักหญิงสาวออก

"นี่ จะ..เจ้า!!"ลีโอที่ยกมือขึ้นชี้หน้าของหญิงสาว แต่นางหาได้สนใจไม่ก่อนจะหันหลังและวิ่งออกไปโดยที่นางเอามือทั้งสองข้างขึ้นมาปิดใบหน้าเอาไว้ ทิ้งไว้เพียงแต่ชายหนุ่มที่หัวใจเต้นตึกตัก

'ข้าจะฟ้องฟีน่าาาาาาา ข้าจะฟ้องฟีน่าาาา'เทโอที่พูดพลางลากเสียงยาวออกมาด้วย

'ดวงจันทร์ยังเหลืออีก 2 ดวง เจ้าจองมันไว้ล่วงหน้าเลย เดี๋ยวข้าจะส่งเจ้าไปทัวน์ซักรอบ'เทโอที่ชักลิ้นกลับเข้าปากก่อนจะกลายร่างกลับไปเป็นต่างหูทันทีโดยที่ซีน่อนที่ยังคงสงสัยกับบุคคลที่เทโอกล่าวขึ้นมาก่อนหน้านี้ว่าเธอผู้นั้นเป็นใครก่อนจะเอ่ยปากถามเพื่อนมังกรไป

'เทโอๆ คนที่ชื่อฟีน่านี้เป็นใครหรอ'ซีน่อนถามมังกรเพื่อนซี้ออกไป

'ผู้สยบเจ้านายของเรา ผู้อยู่เหนือทุกสรรพสิ่ง' ซีน่อนที่ได้ยินดังนั้นถึงกับหน้าซีดเผือกด้วยความกลัว ก่อนจะแปลงร่างกลับไปเป็นถุงมือพร้อมกับเก็บความสงสัยเอาไว้ว่า -ขนาดเจ้านายเราใช้พลังแค่ครึ่งเดียวดวงจันทร์ยังทะลุ แล้วถ้าคนที่ชื่อฟีน่าใช้พลังขึ้นมา คาเลียแห่งนี้จะเป็นยังไง-

'เอาหล่ะๆ ยังเหลือเวลาอีกตั้งอาทิตย์ เราเข้าไปเปิดหูเปิดตาที่เมืองนี้กันดีกว่า'ลีโอพูดพร้อมกับก้าวขาเดินเข้าไปในประตูเมือง โดยที่มีสายตาของเหล่าทหารของเมืองไนท์ที่จ้องมองด้วยความสงสัยและตามมาด้วยเสียงซุบซิบกัน

"ท่านผู้นั้นเป็นใครกันนะ องค์หญิงถึงได้ทำกริยาเช่นนั้นลงไป.."เสียงของหนึ่งในทหารยามกล่าว

"ข้าว่าคงต้องเป็นชนชั้นสูงหรือพวกตระกูลใหญ่เป็นแน่"ทหารยามอีกคนกล่าว ก่อนจะมีทหารในชุดเกราะที่มีสภาพที่แตกออกมา สภาพร่างกายบาดเจ็บแต่ไม่ถึงกับสาหัสเดินมายังพวกเขา

"ผิดแล้ว.. ท่านผู้นั้นคือคนของอาณาจักรอาซุส.. เขาคือ.. มหาผู้กล้าในตำนานที่มีพลังขอจักพรรดิมังกรเพลิง และ ราชามังกรปฐพี" กล่าวจบทหารนายนั้นก็เดินผ่านทหารยามทั้งสองเข้าประตูเมืองไป ก่อนที่ทหารยามจะทำตาโตและหันหน้ามาจ้องกันเอง

"เฮ้อ..ของกินอยู่ไหนฟร่ะเนี้ย เดินไปทางไหนก็มีแต่ดาบกับชุดเกราะ" ลีโอที่เดินบ่นมาตลอดทาง

"ไม่แปลกหรอกที่นี้มันเมืองของเหล่าอัศวินหนิ้ แถมยังมีโรงเรียนอัศวินอีก จะเต็มไปด้วยสินค้าที่มีแต่ของจำพวกดาบพวกเกราะก็คงไม่แปลก ที่ร้านอาหารจะหายากและอีกอย่างพวกคนของอาณาจักรเราก็มาฝึกฝนเล่าเรียนกันที่นี่ทั้งนั้น รวมถึงคนรู้จักของเจ้าด้วยที่โดนเจ้าแบล็คโบนควบคุมร่างในตอนนั้นอ่ะ"เทโอที่เล่าให้ฟังก่อนจะพูดถึงอาเซีย

"อ่อๆเข้าใจละ ถ้างั้นคงต้องใช้เจ้านั้นแล้วสินะ ซีน่อน"ลีโอที่พูดพลางเอามือลูบซีน่อนที่อยู่ในร่างของถุงมือ

"เข้าใจแล้วขอรับนายท่าน"ซีน่อนตอบ

"หื้ม..ใช้..ใช้อะไรพูดให้ข้าคนนี้เข้าใจด้วยคนเซ้"เทโอที่สงสัยกับเจ้านายและเพื่อนมังกรของตนที่คุยเรื่องอะไรกันซักอย่างที่ตนไม่รับรู้

"ปลดผนึกพลังมังกรปฐพี ระบบ GPS ทำงาน"สิ้นเสียงลีโอ ซีน่อนในร่างของถุงมือก็ส่องแสงวิ้งๆ

"ตรงไปข้างหน้า300เมตรและเลี้ยวขวา จะเจอร้านชุดเกราะระดับ A ต่อจากนั้นก็เลี้ยวซ้ายก็จะเจอกับร้านอาหารขอรับ"

"เดี๋ยวสิเฮ้ย!!ไอ้นั้นมันไปเป็นสกิวตั้งแต่เมื่อไหร่!!"

"เปล่าหนิ้!!"ชายหนุ่มยักไหล่

"แล้วเจ้าจะพูดปลดผนึกทำไมฟร่ะ"

"ก็เพราะมัน....เท่ยังไงหล่ะ"ลีโอพูดพร้อมกับออกตัววิ่งไปตามทางที่ซีน่อนบอกมา

"เฮ้ออ แล้วแต่เจ้าเลย"เทโอที่ถอนหายใจออกมาด้วยความระอา

"ติ๊ด ติ๊ด ท่านกำลังไปผิดทาง ท่านกำลังไปผิดทาง โปรดหันหลังกลับ โปรดหันหลังกลับ"ซีน่อนที่ร้องออกมาทำให้ลีโอหยุดวิ่งก่อนจะหันหลังกลับไปมองทาง

"อ้าวต้องเลี้ยวซ้ายนี้หว่า"ชายหนุ่มกล่าว

"แล้วไอ้รีแอ็กชั่นถุงมือกระพริบได้นั้นมันอะไรก๊านนนน"เทโอที่อดใจไม่ไหวก่อนจะพูดออกมา

"เจ้าหนะหุบปากไปซ่ะ ×2"

ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่งซึ่งไม่มีชื่อร้าน

ง่ำๆๆๆๆๆๆ

ชายหนุ่มที่ถูกจับจ้องจากสายตาทั่วทั้งร้านซึ่งเขาก็ชินกับการที่คนเยอะๆมานั่งจ้องเขาแล้วซึ่งเขาก็ทำเหมือนเช่นทุกๆครั้งที่เคยทำ คือไม่ต้องไปสนใจก่อนจะลงมือกินข้าวจานที่ 12 ลงไป ซึ่งมังกรทั้งสองก็ไม่ได้ตกใจอะไรเพราะมันก็เห็นกันจนเบื่อแล้ว

เอิ๊ก

"10 ดาวข้าให้ 9 ดาว อีกดาวข้าขอเก็บไว้เพราะสภาพร้านกากมาก"ลีโอที่ให้คะแนนพร้อมกับวิจารณ์ร้านอาหารที่ตนเข้ามาใช้บริการ

กริ๊งงง

เสียงประตูถูกเปิดขึ้นพร้อมกับเสียงกระดิ่ง เผยให้เห็นชายร่างยักษ์พร้อมกับสาวน้อยโลลิในชุดเกราะอัศวินสีดำผมสีดำดวงตาสีทองปล่อยยาวสยายออกมาพร้อมกับก้าวขาเดินเข้ามาในร้านตามด้วยสอดส่องสายตามองไปทั่วร้าน ก่อนที่จะมาสะดุดเข้ากับลีโอ

"เจ้าเป็นใคร!!? ข้าไม่คุ้นหน้าเจ้าเลย.. พวกทหารยามปล่อยเจ้าเข้ามาได้ยังไงกันนะ ทั้งๆที่พึ่งเกิดเรื่องใหญ่เมื่อไม่นานมานี้" สาวน้อยโลลิที่เดินมาหยุดตรงหน้าลีโอ ก่อนจะพูดกับลีโอและสบถกับตนเอง แต่ชายหนุ่มไม่ได้สนใจอะไรพลางหยิบเงินขึ้นมานับ

"ท่านลินเซ้คุยกับเจ้าอยู่ เจ้าหูหนวกหรือไง!!" ชายร่างยักษ์พูดขึ้นพลางจะชักดาบออกมา แต่สาวน้อยโลลิที่ชื่อลินเซ้ดันด้ามดาบของมันกลับเข้าฟักดาบไปก่อนที่มันจะถูกชักออก ซึ่งก็เป็นเวลาเดียวกับที่ชายหนุ่มนำเงินขึ้นมาวางซ่อนเรียงกันเป็นชั้นๆ พร้อมๆกับกวักมือเรียกให้พนักงานมาเอามันไป ก่อนที่จะหันไปตอบกับสาวน้อยโลลิด้วยเสียงเรียบๆ

"ข้าเป็นคนธรรมดาคนนึงที่มาจากอาณาจักรอาซุส และมาทำภารกิจที่เมืองแห่งนี้" ลีโอกล่าวพลางค่อยๆลุกขึ้น

"ฮ้ะ..เจ้าว่าไงนะ อาณาจักรเวทย์มนต์ อาซุส ที่ทำสงครามกับมหาอำนาจโคเนียอยู่นะหรอ?"
ลินเซ้กล่าว

'ยัยเปี๊ยกนี้จะสื่ออะไรว่ะ' ลีโอที่สบถอยู่ในใจก่อนที่เทโอจะส่อดแทรกสาระขึ้นมาทันที

'ก็อาณาจักรอาซุสของเราเป็นอาณาจักรที่ช่ำชองเกี่ยวกับเวทย์มนต์เป็นที่สุด ส่วนโคเนียเป็นอาณาจักรที่มีกำลังพลมากที่สุดในทวีป ซึ่งมีจำนวนทหารมากกว่าอาณาจักรเราถึง 10 เท่าเชียวนะ' เทโอที่เข้าสู่โหมดหอสมุดของทวีปกล่าวขึ้น

'จริงๆแล้วเจ้ามีประโยชน์กว่าที่ข้าคิดนะเนี้ย'ลีโอแซวเทโอเล็กน้อยก่อนจะตอบโลลิตรงหน้าไป

"ก็ใช่นะสิ ข้ามาจากอาณาจักรเวทย์มนต์นั้นแหละ!เจ้ามีปัญหาอะไรหรือเปล่า" ลีโอที่ตอบพลางย่อตัวนั่งยองๆก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองโลลิด้วยท่าทางยี้ยวน

"บังอาจ!!เจ้ารู้มั้ยว่าท่านผู้นี้เป็นใครเจ้าถึงทำกิริยาต่ำทรามเช่นนี้" ชายร่างยักษ์พูดขึ้น

"แล้วเด็กสาวตัวเล็กน่ารัก ตรงหน้าของข้าเป็นใครกันหละ !?" ลีโอที่พูดก่อนจะลุกขึ้นพร้อมกับเอามือขยี้ไปที่หัวของลินเซ้ด้วยท่าทางที่เอ็นดู โดยที่ชายร่างยักษ์และคนทั่วทั้งร้านอาหารตาโตขึ้นกับสิ่งที่ชายหนุ่มกำลังทำ โดยที่ลินเซ้ถึงกับหน้าขึ้นสีไปด้วยความโกรธพร้อมกับชักดาบออกมาฟาดฟันใส่ชายหนุ่มตรงหน้า

"บังอาจ..จงตายซะเจ้าคนชั้นต่ำ"ลินเซ้กล่าวก่อนจะวาดดาบใส่ชายหนุ่มเบื้องหน้าทันที

"3%"

เพล้ง

ดาบที่สัมผัสกับผิวกายของลีโอแตกหักทันที พร้อมๆกับความตกตะลึงจากสายตาหลายคู่รวมถึงตัวของสาวน้อยด้วย

"โอ๊ะโอ่..เป็นเด็กเป็นเล็กเล่นของมีคนมันไม่ดีนะ พ่อแม่ของหนูไม่สั่งสอนมาหรอ?" ลีโอพูดพลางเอามือไปหยิกที่แก้มของสาวน้อยโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว ก่อนที่เส้นเลือดจะปรากกฏบนหน้าผากของลินเซ้

"เราคือ องค์หญิงลำดับที่ 1 ของอาณาจักรแห่งนี้ ลินเซ้ ซาเนีย จงคุกเข่ารับการลงโทษจากเราซ่ะ" ลินเซ้ประกาศแนะนำตัวลั่นก่อนที่คนทั้งร้านจะลุกขึ้นจากเก้าอี้และลงไปคุกเข่า แต่ชายหนุ่มกับเดินสวนเธอออกไปทางประตูร้านอย่างไม่สนใจอะไร พร้อมกับเปิดประตูและกำลังจะก้าวออกไปข้างนอก ก่อนที่ลินเซ้จะตั้งสติได้

"จะ..เจ้า!! เราเป็นถึงองค์หญิงลำดับที่ 1 เชียวนะ ทำไมเจ้าถึงไม่คุกเข่า!!?"ลินเซ้ที่ตะโกนไล่หลังลีโอไป ก่อนที่ชายหนุ่มจะหันมาแล้วทำสีหน้ายี้ยวนอีกครั้ง

"แล้วยังไง ข้าก็เป็นถึงองค์ชายลำดับที่ 1 ของอาณาจักรอาซุส เจ้าจะทำไมข้า ฮ่า ฮ่า" แล้วชายหนุ่มก็เดินจากไปทิ้งความตกตะลึงให้กับคนทั้งร้านเอาไว้ รวมถึงชายร่างยักษ์ที่เชื่อในคำพูดของบุรุษผมดำก่อนจะลงไปนั่งคุกเข่าด้วยความกลัว แต่กลับกันลินเซ้ที่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ก่อนจะสบถออกมา

"ความอับอายในครั้งนี้ข้าจะให้ท่านพ่อประกาศสงครามกับอาณาจักร อาซุสของเจ้าเป็นแน่!!" ลินเซ้ที่สบถออกมาก่อนจะเดินออกนอกร้านไป



.


.


.


ไรต์:มุกหมดขอน้ำซัก 10 ตอนค่อยกลับเข้าเนื้อนะขอรับงื้ออออออ