เตะภูเขา เผากระท่อม ที่ต่างโลก

ลำดับตอนที่ #17 : อสูรพันธะสัญญา

จิ๊บๆ

เสียงนกที่ร้อง ในเช้าวันใหม่ที่สดใสยังมีชายหนุ่มที่กำลังเดินเข้าห้องเรียนด้วยความง่วง

"ฮาววว ไม่ชอบการตื่นเช้าเลยเฮ้ออ"ลีโอที่สบถบ่นออกมาด้วยความขี้เกลียด ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปนั่งในห้องเรียน

"นี้เจ้าคนอ่อนแอ เจ้ายังมีหน้ามาที่ห้องเรียนแห่งนี่อีกหรอ" ฟีน่าที่เห็นลีโอมานั่งก่อนจะสบถด่าลีโออย่างเช่นเคย

"หนวกหูน่า!!มันเรื่องของข้า ที่ข้าจะไปไหนหรือมาไหนมันเกี่ยวอะไรกับเจ้า" ลีโอที่ทนความรำคาณไม่ได้จึงตะโกนออกไป

"นี้เจ้ากล้าขึ้นเสียงใสข้าหรอ!!"

"ทุกคน ไปนั่งที่!"มาเลียที่เดินเข้ามาก่อนจะได้ยินเสียงโหวกเหวกโวยวายของฟีน่าก่อนจะสั่งให้ทุกคนไปนั่งที่

"วันนี้เราจะมาอัญเชิญ สัตว์อสูรพันธะสัญญากัน ขอให้พวกเจ้าออกไปที่ลานกว้างประตูหลังด้วย" สิ้นเสียงมาเลียเหล่านักเรียนก็ทยอยเดินออกกันไปยังลานกว้าง ก่อนจะต้องตกใจกับภาพตรงหน้าที่สถานที่บริเวณรอบลานกว้างนั้นมีแต่ร่องรอยของการต่อสู้ ก่อนที่มาเลียจะเดินนำนักเรียนไป เผยให้เห็นเทโอที่กำลังยืนเก๊กเอามือกอดอกอยู่

"เห้ย นั้นอาจารย์เทโอหนิ้ ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในโรงเรียนเวทย์มนต์เรซันแห่งนี้เลยนะ" เสียงของนักเรียนสาวที่พูดด้วยความตื่นตะหนก

'หืม เจ้าจิงเหลนแดงนั้นเป็นคนดังหรอแถมเป็นอาจารย์ด้วยแหะ'ลีโอที่คิดในใจก่อนจะทำสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ

"และวันนี้อาจารย์เทโอจะมาสอนเกี่ยวกับการอัญเชิญสัตว์อสูรพันธะ"มาเลียที่ผายมือออกไปยังเทโอซึ้งตอนนี้ยืดอกด้วยทีท่าที่แสดงความมั่นใจออกมา

'ทำไมรู้สึกหงุดหงิด อยากหักขามังกรมาเคี้ยวเล่นจังวะ' ลีโอที่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยในใจ แต่เทโอที่ตอนนี้รู้สึกเสียวสันหลังแวบๆขึ้นมา เหมือนมีพลังงานอะไรแปลกจ้องจะทำร้ายเขาอยู่

"อะแหม ข้าเทโอ วันนี้จะมาเป็นคนสอนพวกเจ้าอัญเชิญอสูรพันธะสัญญา จะเรียกว่าอาจารย์เทโอก็ได้นะ" เทโอที่พูดแนะนำตัว

"ถ้างั้นเรามาเริ่มกันเลย" เทโอพูดก่อนจะร่ายเวทย์ เกิดวงแหวนเวทย์มนต์ขนาดใหญ่

"ขั้นแรก เราต้องหาตัวแทนกันก่อน เอ่... เธอหน่ะคุณหนูผมสีทองๆหน่ะ ออกมานี้หน่อย" ฟีน่าที่ลุกขึ้นตามคำสั่งของเทโอก่อนจะเดินไปหน้าวงเวทย์

"หนูต้องทำยังไงบ้างค่ะ"ฟีน่าถาม

"ร่ายเวทย์ตามที่ข้าบอก เดี๋ยวข้าจะร่ายให้ฟังก่อน ขอร่ายเวทย์ สัตว์อสูรทั้งหลายที่สถิตอยู่ใน คาเลีย แห่งนี้ ข้าขออันเชิญเจ้าออกมาเพื่อเป็นดาบและโล่ให้แก่ข้าผู้นี้ นามของข้าคือ เทโอ" สิ้นเสียงคำร่ายขอเทโอไม่ปรากฏสิ่งใดออกมา เหล่านักเรียนก็งุนงงอยู่พอสมควร

"ไม่เห็นจะมีอะไรเกิดขึ้นเลยหนิ้ อาจารย์ท่านท่องเวทย์ผิดบทหรือเปล่า" ฟีน่าที่หันไปเอียงคอถามเทโออย่างน่ารัก ซึ้งทำให้ลีโอรู้สึกขนลุกกับการเลือกปฏิบัติของฟีน่า

"ไม่มีอะไรปรากฏก็ไม่แปลกหรอก เพราะข้าก็เป็นสัตว์อสูร แต่เป็นสัตว์ระดับสูงหละนะ"เทโอที่ตอบฟีน่าไป

"เอ๋!!!" เสียงของเหล่านักเรียนที่ตกใจ

"แล้วอาจารย์เป็นสัตว์อสูรชนิดไหนหรอค่ะ หมาป่า นก ปลา พยัคฆ์ หรือ..มังกร"ฟีน่าที่ถามเทโอไป

"ข้าว่าเจ้าไม่อยากรู้หรอกจริวมั้ย"เทโอที่หันไปยิ้มให้ฟีน่า ซึ้งนางเองก็รู้สึกขนลุกแบบแปลกๆก่อนจะไม่ได้ถามอะไรต่อ

"ไหน เธอชื่ออะไร?"

"ฟีน่า บลอน์ค่ะ"

"งั้นฟีน่าไหนลองร่ายเวทย์ดูสิ" สิ้นเสียงคำสั่งของลีโอฟีน่าก็ร่ายเวทย์ทันที

"ขอร่ายเวทย์ สัตว์อสูรทั้งหลายที่สถิตอยู่ใน คาเลีย แห่งนี้ ข้าขออันเชิญเจ้าออกมาเพื่อเป็นดาบและโล่ให้แก่ข้าผู้นี้นามของข้าคือ ฟีน่า บรอน์" สิ้นเสียงคำร่ายเกิดแสงสว่างขึ้นก่อนจะปรากฏ สัตว์อสูรที่รูปร่างหน้าตาเหมือนนก แต่มีไฟติดอยู่รอบตัว ใช่แล้วมันคือนกฟีนิกซ์ ซึ่งสร้างความตื่นตะลึงให้เหล่านักเรียน

"ท่านฟีน่าสุดยอดไปเลย" เสียงของนักเรียนหญิงคนนึ่ง

'อัญเชิญสัตว์อสูรระดับ S ได้ด้วยไม่ธรรมดาจริงๆ' เทโอที่คิดในใจ ซึ้งตัวฟีน่าเองก็ค่อนข้างพอใจ แต่สัตว์ที่เธออยากได้จริงๆคือ จักพรรดิ์มังกรแดง ซึ้งเป็นสัตว์อสูรระดับตำนาน ก่อนที่ฟีน่าจะกลับมานั่งที่และก็มีนักเรียนทยอยออกมาอัญเชิญ บางคนก็ได้สัตว์อสูรระดับ A บางคนก็ระดับ B แต่ระดับ S มีแค่ฟีน่าคนเดียว

"เอาหละครบทุกคนแล้วสินะ ต่อไป.."

"ยังไม่ครบครับยังเหลือ เจ้าสวะที่ไร้พลังเวทย์ตรงนั้นที่ยังไม่ได้อัญเชิญเลย" เสียงปริศนาของนักเรียนคนนึงดังขึ้น โดยลีโอที่ตอนนี้กำลังทำสีหน้าเซงโลกอยู่ลุกขึ้นหันไปจ้องมองด้วยสายตาอาฆาต

"เสียเวลาเปล่าๆน้า เจ้าสวะนั้นมันร่ายเวทย์ไม่ได้หรอก" เสียงของนักเรียน A ดังขึ้น

"จริงๆห้องของเราไม่น่ามีขยะมาอยู่ร่วมห้องเลยนะ"นักเรียน B

"เงียบ! ก็ตามที่รู้ๆกันอยู่คนไม่มีพลังเวทย์ไม่สามารถที่จะร่ายเวทย์ได้ แต่ออกมาลองก็ไม่เสียหายอะ.."เทโอที่หยุดพูดกระทันหัน เพราะลีโอที่หันไปมองหน้าพร้อมยิ้มและเลียที่มุมปากก่อนจะเดินมา ซึ่งทำให้เทโอยืนขาสั่นพับๆ พร้อมเหงื่อเม็ดโตที่ผุดออกมา ก่อนที่ชายหนุ่มจะยืนมือออกไป

"ขอร่ายเวทย์ สัตว์อสูรทั้งหลายที่สถิตอยู่ใน คาเลีย แห่งนี้ ข้าขออันเชิญเจ้าออกมาเพื่อเป็นดาบและโล่ให้แก่ข้าผู้นี้ลีโอ.." สิ้นเสียงขอลีโอไม่ปรากฎอะไรออกมามีแต่เพียงความเงียบที่เข้าปกคลุม

"บอกแล้วเสียเวลาเปล่า สวะมันก็คือสวะ" นักเรียน A

"5555 จิ้งเหลนซักตัวยังไม่ออกมาเลย" นักเรียน B

"ถ้าจะโทษก็โทษที่ตัวเจ้าเอง ที่มันอ่อนแอแต่ยังมาอยู่ ณ โรงเรียนเวทย์มนต์แห่งนี้" ฟีน่าที่กล่าวออกมาเชิงตอกย้ำ

"เงียบ!! ไหนฟีน่าเธอเอาอะไรไปวัดค่าว่าเขาอ่อนแอ" เทโอที่หันไปถามฟีน่าซึ้งเธอสะอึกเล็กน้อยกับคำถามของเทโอ

"กะ..ก็เจ้าคนอ่อนแอนั้น ไม่มีพลังเวทย์แท้ๆแต่ก็ทำตัวเป็นฮีโร่ชอบวิ่งไปรับเวทย์มนต์ของคนอื่น หนูหละเกลียดคนอ่อนแอแบบนี้ที่สุดเลย" ฟีน่าที่กล่าว ซึ้งทำให้นักเรียนรอบๆสงสัยกับคำตอบของฟีน่า

"แล้วเจ้ารู้มั้ยว่า มหาผู้กล้า เซฟิรอสก็เป็นชายที่ไร้พลังเวทย์ แต่คนๆนั้นก็ไม่เคยที่จะดูถูกใคร หรือ ทอดทิ้งใครในเวลาที่เจออันตราย สาเหตุที่ในตำนานกล่าวไว้ว่า เซฟิรอส ใช้เวทย์ในตำนานได้ ก็เพราะเข้ายอมสละร่างกายและวิญญาณเพื่อแปลเปลี่ยนมันมาเป็นพลังเวทย์เพื่อปกป้องเมืองหลวงแห่งนี้"เทโอที่เล่าเหตุการณ์ที่เขาพบเจอในวันนั้นให้กับฟีน่าฟัง

"หนะ หนูไม่เคยเห็นรู้เลยว่ามีเรื่องเล่าแบบนี้มาก่อนเลย ตามตำนานเล่าขานกันมาว่า ท่านมหาผู้กล้าเซฟิรอส สามารถร่ายเวทย์ระดับ 10 ได้ อาจารย์อย่ามาหลอกหนูเลย"ฟีน่าที่ทักท้วงเทโอไปเพราะพ่อของเธอเคยเล่าให้เธอฟังอยู่บ่อยๆ

"เรื่องนั้นมันก็เพราะ อสูรพันธะสัญญาของผู้กล้านั้น คือจักพรรดิมังกรแดงหน่ะสิ ผู้กล้าถึงสามารถใช้พลังเวทย์ได้" เทโอที่เล่าเหตุผลไปซึ้งก็จริงอย่างที่เขาเล่าเพราะเซฟิรอสใช้พลังเวทย์ส่วนหนึ่งได้สาเหตุก็มาจากเซฟิรอสที่ยอมทำพันธะสัญญากับเขา

"หนะ หนูไม่เชื่อ ต่อให้เป็นอย่างที่อาจารย์เล่า เจ้าคนอ่อนแอนี้ก็ไม่มีทางที่จะเป็นอย่างท่านผู้นั้นได้หรอก เพราะจักพรรดิ์มังกรแดงไม่มีวันที่จะมายอมรับคนอ่อนแอเช่นนี้มาเป็นเจ้านายแน่" ฟีน่าที่ไม่เชื่อคำบอกเล่าขอเทโอ ถึงต่อให้มันเป็นอย่างที่เขาเล่า ผู้ชายคนนี้ก็ไม่มีวันขึ้นไปอยู่บนจุดๆเดียวกับเซฟิรอสได้แน่นอน นอกจากสวะ

"แล้วคนแบบไหนหล่ะที่จะคู่ควรกับจักพรรดิมังกรแดง" เทโอที่เป็นคนถามฟีน่าไป

"คนที่แข็งแกร่ง และมีพลังถึงจะคู่ควรพอ" ฟีน่าตอบไปด้วยสีหน้าที่จริงจัง

"เห้อ..ผิดแล้วถึงเจ้าเซฟิรอสมันจะแข็งแกร่งจริงๆก็เถอะนะ.."ลีโอที่กำลังจะเดินออกจากวงเวทย์หลังจากที่ยืนฟังทั้งสองกันมานาน แต่เทโอที่เดินสวนเขาไปและไปยืนอยู่กลางวงเวทย์ก่อนที่ฟีน่าจะสงสัยจนต้องถามออกไป

"อาจารย์ ท่านกำลังจะทำอะไรหน่ะ" ฟีน่าที่ถามเทโอซึ้งตอนนี้เขามายืนหยุดอยู่กลางวงเวทย์ ก่อนจะตอบฟีน่าไป

"เจ้าอยากรู้ไม่ใช่หรอว่าข้าเป็นสัตว์อสูรชนิดใด"เทโอที่ตอบฟีน่าไป ก่อนที่เธอจะตั้งจดตั้งใจดูร่างที่แท้จริงของเทโอ

'ข้าตัดสินใจแล้วนะ เจ้าบ้า!! ตลอด 1000 ปี มานี้ข้าไม่เคยเปิดใจรับใครเลยนะเฟ้ย ช่วยตอบรับความรู้สึกของข้าด้วยหละ ลีโอ' เทโอที่บ่นกับตัวเองในใจก่อนที่จะทำในสิ่งที่นักเรียนทุกคนจะต้องช็อค

"ปลดผนึกพลัง..จักพรรดิมังกรแดง"

ตรึ้ม

"หืมม "ลีโอที่หันหลังกลับไปมองซึ้งเขาก็พบกับเทโอที่ปลดผนึกพลังจักพรรดิมังกรแดง ซึ่งตอนนี้มีทั้งเกล็ดและปีกรวมไปถึงหางที่งอกออกมาพร้อมๆกับพื้นดินทีแตกมีรอยร้าว

"บะ บ้าน่าอาจารย์ ปะ เป็นจักพรรดิมังกรแดง.."ฟีน่าที่ตกตะลึงจนอ้าปากค้าง ก่อนที่เทโอจะเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าของลีโอและคุกเข่าลงข้างนึงก่อนที่ชายหนุ่มจะเอ่ยถาม

"เจ้ากำลังจะทำอะไร"ลีโอถามไปด้วยใบหน้าเรียบๆ ไม่ได้ตื่นเต้นอะไร

"ข้าตัดสินใจแล้ว.. ข้า จักพรรดิ์มังกรแดง เทโอ ขอมอบชีวิตของข้าในพันธะสัญญาครั้งนี่ ข้าจะเป็นดังดาบที่ฟาดฟันศัตรูให้แก่ท่าน และ เป็นดังโล่ในยามที่ท่านตกอยู่ในอันตราย ข้าขอมอบชีวิตของข้าให้ท่าน บุรุษผู้จะเป็นนายของข้า ลีโอ." เทโอที่ตอบไปด้วยใบหน้าที่จริงจัง ก่อนที่ลีโอจะตอบไป

"ไม่เอาอะ ข้าไม่ชอบจิ้งเหลน"ลีโอที่หันหลังก่อนจะเดินจากไป ปล่อยให้เทโอซึ่งหน้าแตกยับเยิน และอาการค้างของฟีน่าพร้อมนักเรียนทุกๆคน

"ถึงจะรู้คำตอบอยู่แล้วก็เถอะ เห้อออ" เทโอที่กลับคืนร่างมนุษย์ก่อนจะลุกขึ้นถอนให้ใจ แต่สายตานักเรียนในห้องที่กำลังตกใจกับเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ซึ้งกำลังค้างอยู่ แต่ลีโอก็หาได้สนใจก่อนจะเดินตรงกลับไปนั่งที

"จะ จักรพรรดิมังกรแดง" นักเรียน A

"บ้าน้า นี่ข้าฝันอยู่หรอ" นักเรียน B

เสียงของนักเรียนที่กำลังสติหลุดลอยออกไปก่อนที่เทโอจะเรียกคืนสติ

"เอาหล่ะจบคาบเรียนพวกเจ้าแยกย้ายกันไปพักได้" เทโอที่ประกาศลั่นทำให้เหล่านักเรียนแยกย้ายกันไปโดยที่เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ถูกเล่าปากต่อปากไปทั่วทั้งเมืองหลวงว่าจักพรรดิมังกรแดงยังมีชีวิตอยู่แถมยังเป็นอาจารย์สอนอยู่ในโรงเรียนเวทย์มนต์เรซันอีก เพราะจากที่ตำนานเล่าไว้คือจักพรรดิมังกรแดงได้หายสาปสูญไปตั้งแต่วันที่สงครามเทพและปีศาจสงบลง

ณ ห้องของผู้อำนวยการโรงเรียนเวทย์มนต์เรซัน

ตุม


"นี่เจ้ามังกรติ๊งต๊องข้าบอกแล้วใช่มั้ยว่าห้ามคืนร่าง"เสียงขออาเลียที่กำลังดุด่าเทโอ ที่ตอนนี้ไม่ได้สนใจอะไร


"หนวกหูน่า มันก็เรื่องของข้าร่างกายก็ร่างกายของข้า ถ้าเจ้าบ้านั้นไม่ขอให้ข้าดูแลเจ้า ข้าคงไม่มายืนเป็นเบ๊ให้เจ้าสั่งนู่นสั่งนี้หรอกนะ" เทโอที่ตะโกนออกไป ถึงอาเลียจะสะอึกอยู่บ้างก็เถอะ


"เหตุผลหละ"อาเลียถาม


"ห้ะ เหตุผลอะไร" เทโอถามกลับ


" เหตุผลที่ยอมทำพันธะสัญญากับเจ้าหนูลีโอนั้น นี้เจ้าคงไม่คิดว่าจะเอาเจ้านั้นมาแทนที่นายเก่าของเจ้าหรอกใช่มั้ย" อาเลียที่กระตุกยิ้มก่อนที่จะย้อนคำถามที่เทโอเคยใช่กับเธอไว้


"อย่ามาล้อเลียนข้านะ เหตุผลงั้นหรอของแบบนั้นข้าไม่มีหรอกแค่ถูกชะตากับเจ้าเด็กนั้นเฉยๆ" เทโอตอบไปอย่างร้อนตัว


"อ๊อหรอ ชะตาอะไรกันน้า~ ที่ทำให้ราชามังกรเพลิงที่หยิ่งผยองในศักดิ์ศรี ถึงขนาด 1000 ปีไม่ยอมทำพันธะสัญญากับใครอีกเลย จู่ๆมาคุกเข่าอ้อนว้อนขอเด็กที่ไหนไม่รู้มาทำพันธะสัญญา."อาเลียเสียงสูงก่อนจะถามไปอย่างร่าเริง

"ข้าไม่คุยกับเจ้าแล้ว" เทโอที่เดินออกไป

ปัง

สิ้นเสียงปิดประตูดวงตาของหญิงสาวได้มีน้ำใสๆคลอออกมา ก่อนจะบ่นพึมพำกับตนเอง

"เป็นเจ้าใช่มั้ย เซฟิรอส เจ้ากลับมาหาข้าแล้วใช่มั้ย" อาเลียบ่นพึมพำพร้อมกับน้ำตาที่ไหลพราก

จบตอน



ตอนนี้สั่นหน่อยงื้อ