ลำดับตอนที่ #104
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #104 : กระพรวนทอง
อน....
้วยเหุาร์สิ้นพระนย์ออ์ายให่ ้าวหยหย่าเียทำให้ฝ่าบาทานรื่นเริรวมถึานมบุปผาอฝ่ายใน สร้าวามยินี่อหลันฮวาเป็นอย่ามาเพราะนาิว่าานเ่นนี้หาไ้มีวามสำัไม่ เพียานที่เหล่าสรีั้นสูอวอ้าบารมีเท่านั้นเอ ๆไปเสีย ยเลยไปเลยยิ่ี
"ฮอเฮาเพะ หวี่าเหนียมาทูลว่าไทฮอไทเฮาโปรให้้าาู่ทั้สอ้าเเรมที่ำหนั " นับว่าสมวรยิ่เเล้ว เส็ย่าเอ็มีวัยมาเเล้วเรื่อวามสูเสีย็ย่อมผ่านมามามายแ่พระนา็้อสะเทือนพระทัยอยู่บ้า ไม่ไ้มีารไว้ทุเ่นันเพราะ้วยานะออ์ายเป็นเพียพระราโอรสมิใ่ไท่ื่อ
"ฮอเฮาเพะ อันเาหร(สนมเอั้น2เป็นลอเพียเาอี๋)อเฝ้าเพะ " หลันฮวาเอ็แปลใเ่นันที่อยู้พระสนมอัน็อเ้าฝ้าทั่ที่ั้แ่เรื่อะูเเล้วเสร็็ไม่เห็นนาพบปะับผู้ใบ่อยๆนัและัวอนาเอ็แทบะไม่ไ้ยิน่าวราวนา วามสนใในสนมเอนนี้หนีไม่พ้นวามสัมพันับเป่ยอ๋อระมั
"ให้นาเ้ามา.."
"ถวายพระพรฮอเฮาเพะ "
"ามสบายอันเาหร มาถึที่นี้มีเรื่อระมัมิไ้พบเ้านานสบายีหรือไม่ " หาะว่ามิสนใ็ไม่ใ่เพราอันเาหรเป็นที่โปรปรานไม่น้อยว่าหนานูเฟยเลยเพราะนาอยู่ในวัมาเพียหนึ่ปี็เลื่อน่ำแหน่เป็นถึสนมเอเเล้วนับว่าวาสนานาไม่สามารถูเบาไ้เลยริๆ ในมือออันเาหรถือล่อไม้ที่สลัลวลายอย่าสวยามมอู็รู้ว่ามี่าไม่มา็น้อย อันเาหล่อยวาล่อไม้ในมือลบนโ๊ะส่่อให้เป่าถ
"หวัว่าฮอเฮาะไม่ทรรัเียอวัเล๋น้ยาพี่สาวอหม่อมัน เป่ยหวัเฟยเสียพระทัยเป็นอย่ามาที่เป่ยอ๋อทำเ่นนั้น " หลันฮวานามีสีหน้าที่เรียบเยในทันที นี่็แสว่านอาบรราเหล่าอ๋ออย่าน้อย็มีหวัเฟยและอันเาหรที่ทราบเรื่อฝ่าบาทโปรปรานเ้าไม่น้อยเลยสินะ
หลันฮวาเอมีวามรู้สึมึนเล็น้อย วามสับสนและวามรู้สึที่มีอนนี้ล้ายัะป่วยไ้ ใบหน้าามออันเาหรที่อยู่้านหน้า สร้าวามไม่พึพอพระทัยอย่าไม่มีสาเหุ
"วามริเป่ยหวัเฟยไม่เห็น้อทำเ่นนี้เลย้าไม่ิใเอาวามแล้ว เอาอลับไปเถิ และอย่าไ้พูให้มาวาม " อันเาหรเ็บอำนัลเมื่อฮอเฮาล่าวเ่นนี้็ไม่อยาะุิอี
"หม่อมันทราบแล้วเพะ ฝ่าบาทำับหม่อมันว่าอย่าไ้ล่าวเรื่อนี้่อผู้ใ เพราะอาสร้าวามเสื่อมเสียให้ฮอเฮาเพะ " นายัเอ่ยสิ่ที่นาิว่าเหมาะสมออมา แ่ารทำเ่นนี้ล้ายเป็นารล่าวหมิ่นล่วเินฮอเฮาหรือเปล่า
เป่าถิัสีหน้าไม่พอใและสีหน้าแสวามเห็นใฮอเฮาที่ฝ่าบาทบอเรื่อนี้่ออันเาหร เห็นทีฮอเฮาไม่พอใเป็นแน่
"เมื่อหมธุระ็ออไปไ้แล้ว ้ารู้สึไม่่อยสบาย "
"หม่อมันทูลลาเพะ "
"ฮอเฮาอย่าไ้ใส่ใเลยนะเพะ บาที่อันเาหรอารู้เรื่อนี้มาาเป่ยหวัเฟย็ไ้ เพราะเห็นไ้ัว่านาฝาฝัอันเาหรมา " เป่าถิรีบล่าวำทีู่ะเป็นารออัวมิให้ฮอเฮารู้สึน้อยพระทัยฝ่าบาท
"้ามิไ้เป็นอะไรเป่าถิเพียไม่เ้าใเท่านั้น เหุในาถึล้าล่าวเ่นนี้่อหน้า้า นาิว่า้าะหึหวเ่นนั้นหรือ และหาเป็นเ่นนั้นนาะไ้ประโยน์อันใ " อันเาหรหาใ่สรีที่มิลานามีบาอย่าที่้อาร มิเ่นนั้นไม่ทำเ่นนี้ หรือว่านาเอเพียอยาทสอบว่าัว้ามีฝ่าบาทอยู่ในพระทัยหรือไม่ 'มีแล้วอย่าไร ไม่มีแล้วอย่าไร'
(อันเาหร)
"พระสนมเพะ ท่านไม่วรล่าวเ่นนั้น่อหน้าฮอเฮาเลยเพะ หาพระนาทรริ้วึ้นมาแม้แ่ฝ่าบาท็มิอา่วยท่านไ้นะเ้า่ะ" บ่าวรับใ้ออันเาหรที่ิามนามาานอวัล่าวเือนนายนอย่าห่วใย เพราะรู้ว่าฮิเฮามีอำนามาเพียใ
"เ้าอย่าิมาเลย พระนามิมีทาระทำเ่นนั้น เป่ยอ๋อให้้าพยายามทำให้ทั้สอเิวามรู้สึที่ไม่ลรอย้าเอ็ำใ้อทำ มิเ่นนั้นีวิอพี่สาวมิสบายมานั " สาวใ้มีสีหน้าที่ไม่่อยสบายในัที่พระสนมล่าวถึพี่สาวผู้เป็นเป่ยหวัเฟย ุหนูระูลุนนาแ่เ้าวนอ๋อเป็นถึหวัเฟยนับว่ามีน้อยนนับไ้้วยนิ้วมือ
"ไ้ยินว่าวเ๋อเฟยแอบัานเลี้ยน้ำาเล็ๆบ่อยรั้ หารั้่อไปพระนาเิ็อบรับไป่อนแล้วัน " ฮอเฮาแทบไม่สนใวัหลัเลยเพียมอบหมายเป็นไปามธรรมเนียมไม่ระลานใร มิไ้เ้ายศเ้าอย่าับเหล่าสนมแ่ถึนานั้นพระนา็เป็นที่เรลัวเป็นอย่ามา เพราะเ่นนี้เหล่าสนมั้น่ำเลย้อหาที่พึ่พิ มีารแบ่ฝ่ายอย่าัเนึ้นทุวัน ัวนาเอหาไ้มีอำนามาพอมีเพียเ๋อเฟยที่เหมาะสม ส่วนหนานูเฟยับเถียนเาอี๋ ถลหนันาเป็นแน่ถ้ามีโอาส
หลัาอันเาหรลับออาำหนั สีพระพัร์อหลันฮอเฮา็ลายล ารแสิริยาสีหน้าเ่นนั้นให้อันเาหร้อิว่านาใส่ใำพูอนา แ่ที่ฮอเฮาทำเ่นนี้็มีอารม์อยู่บ้า แ่เป็นารเร่ให้อันเาหรหายไพ่ในมืออนาออมา เพราะเมื่อนาเลือฝ่ายไม่พ้นวเ๋อเฟย เพราะอีสอนับว่าเป็นศัรูนายิ่ว่าฮอเฮาเสียอี
"ส่ระพรวนทอไปให้อ์ายห(โอรสวเ๋อเฟย)บอนาว่า้าให้เป็นอวั " หลันฮวาหันไปสั่เป่าถิารให้อเล็น้อยนับว่าเหมาะสมในานะอฮอเฮาแล้ว เพราะเรื่อออำนันนา็แทบไม่่อยส่ให้ใรและไม่รับาผู้ใเ่นัน แ่เพียในโอาสให่อา้อแสน้ำพระทัยบ้า
(วเ๋อเฟย)
"เ๋อเฟยเพะ ฮอเฮาส่อวัมาเพะ เป็นระพรวนทอเพะ " นาำนัลรับใ้อวเ๋อเฟยส่ล่อบรรุระิ่ทอทีู่สู่านับว่าเหมาะสมที่ะเป็นอพระราทานาฮอเฮา นามอที่ระิ่ทออย่าไม่สบายใ มิใ่ฮอเฮาหวาระแวนาหรอหรือารส่ระิ่ทอหาสรีสามัที่ไม่เยเรียนรู้าประวัิศาสร์ย้อนลับไปสมัยราวศ์สุ่ย มีสนมเอเป็นที่โปรปรานในวันหนึ่นาไ้ให้ำเนิโอรส ฮอเฮาส่ระพรวนทอให้โอรสอนาเพื่อเเสวามยินี แ่นาเป็นเพียหิั้น่ำไม่ไ้เ้าใวามหมายที่ฮอเฮาแฝมา ารสวมระพรวนทอเวลาเลื่อนไหวย่อมมีเสีย เป็นวามหมายว่าะทำสิ่ใเสียอระพรวนย่อมไ้ยินไล สุท้ายสนมเอนานั้น็่อบโยมีุนนาสนับสนุน แ่แล้ว็ถูปราบโยฮ่อเ้อยู่ี ่อนายฮอเฮาล่าวับสนมเอผู้นั้นว่า "ระพรวนที่มอบให้ ยัไม่พอหวัว่าเ้าะิอ่านไ้แ่แล้ว็ไม่เลย " ารมอบอเ่นนี้เปรียบเสมือนเป็นมือเท้านั่นเอ
วเ๋อเฟยมีสีหน้าที่หวาลัวเล็น้อยพระนามิไ้ล่าวเือน แ่พระนาะรับรอบุรอนาหามิทำารเ่นประวัิอระพรวนทอ
"เอาไปเ็บไว้อย่าบอให้ผู้ใรู้ว่าฮอเฮาพระราทานสิ่ใมา และห้ามนำมันออมานว่า้าะอนุา " วเ๋อเฟยล่าวอย่าริัวามัวลนานับว่าลี่ลายแล้วฮอเฮาประาศัว่าไม่ระแวในัวโอรสอนา แ่หานายัไม่อยู่ในที่อนหนีไม่พ้นะาอสนมเอผู้นั้น...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น