ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Tear Review รับวิจารณ์นิยายสไตล์เทียร์

    ลำดับตอนที่ #6 : ส่งงานคุณไอริน : Magiska มากิอาร์ เอกภพคู่ขนาน

    • อัปเดตล่าสุด 30 ม.ค. 59


    Magiska มากิอาร์ เอกภพคู่ขนาน

    ---------

         สวัสดีค่ะคุณไอริน พออ่านแนวแฟนตาซีที่มีเรื่องเทคโนโลยีเข้ามาเกี่ยวข้องทีไร เทียร์มักคิดไปก่อนเสมอเลยค่ะ ว่าต่อในอนาคตข้างหน้า บางทีสิ่งที่เราคิดอาจเป็นเรื่องจริงขึ้นมาก็ได้ พอคิดก็สนุกดีนะคะและน่าตื่นเต้นว่าโลกในวันข้างหน้าจะเป็นยังไงต่อ อะแฮ่ม! เข้าเรื่องดีกว่าค่ะ เทียร์ออกตัวก่อนนะคะ ถ้านิยายแฟนตาซีเทียร์เป็นพวกมาตรฐานสูง(สูงปี๊ดเป็นเสาไฟเลย555) และคุณไอรินขอให้จัดเต็ม เทียร์ก็จัดให้ค่ะ

    ---------

    1.ชื่อเรื่อง

         ตัดคำทับศัพท์ภาษาไทยจะช่วยย่อความยาวได้ค่ะ แต่เพราะคุณไอรินทับศัพท์ไม่ได้คงเสียงเดิม ดังนั้นคงไว้ก็ไม่เสียหายค่ะ ชื่อบ่งบอกความเป็นตัวเรื่องดีค่ะ อ่านชื่อเรื่องๆ นี้ทีไรเทียร์รู้สึกกระปรี้กระเปร่าดีจัง (เชื่อว่าคุณไอรินเขียนเรื่องนี้คงสนุกสุดๆ แน่ค่ะ555)

     

    2.เนื้อเรื่อง

         ขอเริ่มจากคำโปรยค่ะ

         "ไกลไปจากเอกภพที่ 'ไมเคิล ชไวน์สไตเกอร์' อยู่อีกกี่ล้านปีแสง เอกภพ
    'มากิอาร์' ที่การใช้เวทย์มนตร์เป็นเรื่องปกติ เอกภพที่เขาใฝ่ฝันว่าตัวเองจะได้ไปอยู่
    ในที่สุดทั้งสองเอกภพนี้ก็ได้เชื่อมเข้าหากันอย่างเป็นทางการ!"

         แม้จะมีความน่าติดตาม แต่...! นามสกุลตัวเอกจำยากไปไหนคะเนี่ย ชไวน์สไตเกอร์ ยังกะชื่อไส้กรอก // โดนคุณไอรินโบก(ฮา) อันที่จริงนามสกุลค่อนข้าวยาว แต่ด้วยความแปลกหูแปลกตาก็ไม่ได้ยากต่อการจดจำค่ะ
                [ในส่วนถัดจากนี้แล้วแต่พิจารณาค่ะ] ไม่ต้องเป็นคำถามก็ได้ค่ะว่าห่างไปกี่ล้านปีแสง คำโปรยจะได้กระชับขึ้นและได้ใจความกว่าเดิม

         บทนำ: เป็นการเปิดเรื่องที่นำเสนอแนวคิดของตัวในมุมมองที่ดีค่ะ แต่ว่าไมเคิลเองไม่ใช่คนที่ไม่เก่ง เพียงแค่น้องชายเก่งกว่า ด้วยเหตุนี้เทียร์คิดว่าไมเคิลน่าจะยังไม่เข้าใจความรู้สึกนึกคิดของผู้อ่อนแอได้ชัดเจนพอค่ะ แต่น่าจะเข้าใจความรู้สึกพ่ายแพ้ได้มากกว่า อันนี้เทียร์เขียนเพื่อบอกความรู้สึกของผู้อ่านนะคะ

         บทที่1:  ตอนแยกแยะความต่างระหว่างชาวโลกกับชาวไพ อันที่จริงคุณไอรินไม่ต้องเขียนบอกองค์ประกอบของมนุษย์โลกก็ได้ค่ะ เพราะแน่นอนว่าทุกคนทราบกันอยู่แล้ว และชาวไพก็ไม่ต่างจากมนุษย์ จากตรงนี้สามารถบอกความต่างกันได้เลยค่ะ

         'นอกจากไพ ไดแมนชั่นแล้วยังมีเอกภพคู่ขนานที่อยู่ห่างจากเอกภพของเราไปไม่กี่เมตรเท่านั้น...' จากบทบรรยายตรงนี้ขัดกับคำโปรยค่ะ ในส่วนคำโปรยคุณไอรินบอกว่า  ***ไกลไปจากเอกภพที่'ไมเคิล ชไวน์สไตเกอร์'อยู่อีกกี่ล้านปีแสง*** คำว่ากี่ล้านปีแสงนี่มัน 9.46x1012 เลยนะคะ มันคงไม่ห่างกันไม่กี่เมตรอย่างที่ว่าหรือเปล่า หรือเทียร์เข้าใจอะไรผิด(อันนี้บอกได้นะคะ)

         ตอนที่อ่านบทนี้จบเทียร์คิดถึงเทคโนโลยีอย่างนึงของโลกค่ะ คือเครื่องเร่งอนุภาคจำลอง (CERN) และคิดว่าสักวันมนุษย์เราอาจสามารถเคลื่อนย้ายสสารได้// เทียร์เป็นพวกชอบคิดแปลกๆ ค่ะ มักโดนเพื่อนๆ ว่าตลอดเลย555

     

         เอาล่ะค่ะก่อนอื่นต้องขอโทษคุณไอรินก่อนเลย// โค้งงามๆ คือเทียร์จะบอกว่าอ่านครบจนจบด้วยความเพลินจริงๆ ค่ะ และเพราะเพลินกับการอ่าน เทียร์เลยลืมเขียนวิจารณ์แต่ละบทไปเลยค่ะ // ต้องกราบขออภัยอย่างแรงนะคะ แต่เท่าที่เทียร์อ่านไปเนื้อเรื่องในช่วงแรกให้ความรู้สึกคล้ายการอ่านแฮร์รี่ค่ะ ภาษาเองก็เป็นลักษณะคล้ายภาษาแปล เนื้อเรื่องช่วงแรกๆ ค่อนข้างน่าเบื่อ แต่พอไมเคิลได้รับจดหมายและเข้าไปในเอกภพมากิอาร์ เนื้อเรื่องเข้าสู่จุดที่น่าติดตามมากขึ้น ทว่าก็คงในรูปแบบแนวโรงเรียนเวทมนตร์  ซึ่งแนวนี้ค่อนข้างมีเยอะ  แต่คุณไอรินเก่งในด้านการดำเนินเรื่อง ก็มีจังหวะให้ลุ้น จังหวะให้ชวนติดตามว่าอะไรจะเกิดขึ้น

       (อันนี้ความเห็นส่วนตัวไม่เกี่ยวกับคำวิจารณ์นะคะ//ฮา) จนถึงตอนล่าสุดเทียร์ก็อยากกระโดดบ้องหูพวกเหล่าอธิการจริงๆ แหม่บังอาจทำกับเมลิกได้มันน่านัก นี่ถ้าเทียร์เป็นไมเคิลนะ บอกเลยค่ะ ใช้อีฟปรับค่าเจ้าพวกนั้นให้ต่ำเตี้ยเรี่ยดิน แล้วเดินเพ่นหัวรายตัวเลย ให้ตายสิ! ตรงนี้ไม่แปลกใจเลยทำไมพวกนั้นถึงมองไมเคิลเป็นตัวอันตราย(ก็ดูที่ทำกับเมลิกสิ น่าเพ่นให้หัวปลิวรายตัวจริมๆ) แต่ให้เทียร์เดานะไมเคิลอาจไม่ใช่ลูกของแม่ที่อาศัยอยู่ปัจจุบัน แบบว่าเกิดเรื่องร้ายแรงขึ้นทำให้ไมเคิลเสียความทรงจำไปบางส่วน เลยส่งไมเคิลให้ไปอยู่กับพวกเมลิกก็ได้ เรื่องต่อจากนั้นเป็นไงต่อไป ตามค่ะตาม555

     

    3.ตัวละคร

         ตัวละครมีลักษณะที่เด่นชัดดีค่ะ มีเอกลักษณ์ในตัว แต่ค่อนข้างติดใจกับตัวเอกเล็กน้อยค่ะ เพราะคุณไอรินในบทแรกๆ บอกว่าไมเคิลเก่ง แต่ยังอ่อนกว่าน้องชาย ทว่าพอมาอยู่ในมากิอาร์ทำไมดูเจ้าตัวไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรเลย ซึ่งคนเก่งและได้ทุนมาเรียนที่นี่ เทียร์ว่าอย่างน้อยต้องรู้เรื่องต่างๆ ภายในโรงเรียนบ้างค่ะ แต่ไมเคิลกลับไม่ค่อยรู้อะไรเลย ทั้งที่ตอนขึ้นรถไฟมารู้ว่าวิทยาการที่โลกใช้กับที่นี่ไม่ได้ สำหรับเทียร์ตัวละครที่ชอบมากที่สุดคือแมคเคย์ค่ะ ดูเป็นคนที่มีอะไรดี(ฮา) แต่แอบจิ้นไปสองคู่นะ เมไม กับแมคไม(เลือดพุ่ง// ซับๆ)

     

    4.ภาษาที่ใช้

         จากเรื่องภาษาที่ใช้ในบทแรกๆ คุณไอรินมักใช้ประโยคบอกเล่าที่ไม่จำเป็นค่อนข้างเยอะค่ะ คือ ส่วนเสริมในเรื่องต่างๆ ซึ่งจริงๆ มันไม่จำเป็นต่อตัวเนื้อเรื่องเสียเท่าไหร่
    เลยทำให้ประโยคมันเฟ้อและยาวเกินไป เช่น จากบทที่
    2 "ชายวัยกลางคนชาวเอเชียที่บรรพบุรุษอพยพมาอยู่ที่นี่ได้หลายชั่วอายุคนแล้วทักเด็กหนุ่ม" สำหรับประโยคนี้สิ่งที่ไม่จำเป็นต้องบอกคือ 'ที่บรรพบุรุษอพยพมาอยู่ที่นี่ได้หลายชั่วอายุคน' ที่เทียร์ว่าไม่จำเป็นต้องกล่าวถึง เพราะมันไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับบริบทในเรื่อง และยังพบได้ในหลายๆ จุดค่ะ

         และสำนวนการเขียน ในบางท่อน บางประโยคคล้ายกับนิยายแปลอยู่พอสมควรค่ะ เทียร์ไม่ค่อยชินกับสำนวนนิยายแปลเท่าไหร่

        

    บทนำ:

    ...น้องชายเขาชนะเลิศรางวัลที่หนึ่ง... --- ไม่จำเป็นต้องบอกว่ารางวัลที่หนึ่งก็ได้ค่ะ เพราะบอกไปก่อนแล้วว่าชนะเลิศ

    คนที่สู้คนอื่นไม่ได้ ไม่ใช่นคนที่อ่อนแอ --- น.หนูเกินค่ะ

    บทที่1:

         เผ่าพันธ์ --- เผ่าพันธุ์

         ไรสาระ --- ไร้สาระ

         นักวิทยศาสตร์ --- นักวิทยาศาสตร์

         ทฏษฎี --- ทฤษฎี

         เอกภพคู่ขนทาน --- เอกภพคู่ขนาน

         การประชุมรระหว่าง --- ร.เรือเกินค่ะ

         เวทย์มนต์ --- เวทมนตร์

         วิธีชีวิต --- วิถีชีวิต

         โควต้า --- โควตา

         ปรากฎ ---ปรากฏ

         พลังเวทย์มนตร์ --- พลังเวทมนตร์

         แต่ทุกอย่างก็มาพลิกเปลี่ยน... --- พลิกผัน

         เขย็ดขยาด --- เข็ดขยาด

        

    บทที่2:

         สหศวรรษ --- สหสวรรษ

         รถยนตร์ --- รถยนต์

         ครึ่งไทย-เยอมัน --- ครึ่งไทย-เยอรมัน

     

    บทที่3

         นักท่องเที่ย --- นักท่องเที่ยว

         ผู้คม --- ผู้คน

         ศึกาา --- ศึกษา

         กระพริบตา --- กะพริบตา

     

    บทที่5

         อนุภาพ --- อานุภาพ

         ฝึกใช้เวท์ --- ฝึกใช้เวท

        

    5.สรุป

                สำหรับเรื่อง มากิอาร์เอกภพคู่ขนาน โดยรวมแล้วก็เป็นนิยายอีกเรื่องที่ผสานเรื่องเวทมนตร์กับวิทยาศาสตร์เข้าด้วยกัน ถึงจะถูกแบ่งแยกกันอย่างชัดเจนในบางครั้ง ในส่วนของบทแรกๆ เนื้อเรื่องแม้จะยืดไปบ้าง แต่บทหลังๆ เริ่มทำได้ดีขึ้นมา แต่กลิ่นอายของความเป็นแฟนตาซีก็ไม่ได้หายไป และยังเป็นที่ถูกใจสำหรับเหล่านักจิ้น กองอวยรวมทั้งแม่ยกพ่อยกทั้งหลาย ถือว่าในส่วนนี้เป็นข้อดีของนักเขียนที่ทำให้ผู้อ่านคอยติดตามและมีอารมณ์ร่วมกับตัวละคร ลักษณะของตัวละครเองถึงจะเทบทหนักไปที่ไมเคิลกับเมลิกค่อนข้างมากกว่าตัวอื่น แต่คงความน่าติดตามได้เป็นอย่างดี


     ----------------------------------------


    NAME:

    Opinion to tell us: 

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×