คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ขอบคุณที่เธอไม่เปลี่ยนไปแม้ในวันที่แดดจ้ากลับกลายเป็นเมฆฝน
นเห็นแ่ัว ำๆนี้เหมาะสมที่สุเมื่ออยู่ับันที่ทำัวเป็นร่มบัแในวันที่มีเมรึ้ม
เราเพียแ่แอบอ้าอวโอ้
ถึวามเป็นห่วเราที่มี่อเธอ
แ่ลับันวามเป็นริเราเพียไม่อยาให้เธอสัมผัสแและแะฝน
โยที่เราิปราศาาวาม้อารอเธอ
ไม่เยไ้นึิรับรู้ว่าเธอ้อารมันไหม
อาใ่ที่วามเป็นห่วเราแสมันไ้ลอเวลาไม่้อรอให้ใรบอ
เพียใอบับเราว่าเราเป็นห่วเาแล้วแสมันออมาให้เารับรู้
ทั้ในรูปแบบท่าทาริยาหรือวามเป็นห่วที่แอบแฝแนบับวาา
ภายใ้ำพูอเราบอับเธอลอเวลาออไปไหนโปรระวั
เลี่ยารใล้ิิสัมผัสับอมีมอันรายหรือเสี่ยโรภัย่าๆ
าารแสท่าทาวามเป็นห่วเรา อยัอยเือนเธอลอเวลา
ทำอะไรที่เสี่ย่ออุบัิเหูไม่ว่าะเป็นอนเธอ วิ่บนพื้นเปีย ็่อยัอยเือน
เพียเพราะเป็นห่ว ในอนเธอใ้ฟืนใ้ไฟ หรือะออไปื้ออและ
มีหยฝนลเม็ปรอยๆ อยแนบร่มไว้ับเธอ แ่ัวเรานั้นามเธออยูใล้ิไ้ไม่บ่อยนั
เพียแ่ยันู่นยันี่ให้ัวเธอพร้อมับปิทุประโย้วยำว่ารั
ให้เธอไ้รู้สึพัผ่อนาวามเรีย แ่รันั้นที่เอ่ยไป
บอามวามรู้สึว่ารัเธอริแ่รัเธอมาไป
นในวันนึมันย้อนลับมาทำร้ายเธอ
เราเป็นั่ไฟร้อน เธอเป็นั่สายฝนเย็น่ำ
ทุราวที่เทลาะทำเธอร้อ ถึน้ำาเธอะนอแ่เธอไม่หายหรือลาา
เธอทนับวามใร้อนและเห็นแ่ัวอเราไ้
เราพลันนึิว่านเราไม่สามารถอทนับเรื่อที่บั่นทอนิ
ไปไ้ในทุวัน นวันนึวามิเรา็เป็นริ
เธอเอ่ยปาลา
าารลารั้นั้นเราพึ่รู้ว่าที่ิมาลอว่าเราือร่มอยันแันฝน
แ่แท้รินั้นะวเราเป็นเพียโรร่มไร้ผืนใบ
ทำเธอเปียปอนาเรื่อที่เราใร้อน
หรือเราอาะเป็นร่มให้เธอไ้ในหลายรั้
ในหลายเรื่อเพียแ่มันไม่ำเป็นและมานเินไป
ไม่มีใรอยาเปียฝนาแนไม่สบาย
แ่็ไม่มีใรไม่อยาะลอออไปสัมผัสวามเย็นและสัมผัสับแสแเ่นัน
เราทำเธอเอ่อนอับน้ำา และเราับทำเธออึอัในหลายรา
หลัาย้อนนึุิึัสินใลับไปุรั้
เราไม่รู้ว่าอนไหนเรียว่าสายไป แ่เพียแ่อเราไ้เอ่ยล่าว
อโทษและอบุในเรื่อที่ผ่าน
และอรั้สุท้าย ให้เธอลับมาอัน่อน
ไม่อยาให้หายาเพราะเราพึ่ะรู้ัว
ไม่มีำว่าสายสำหรับำว่าเรา อเพียโอาศอีรั้
ะปรับแ้ไในุบพร่อ ไ้โปรลับมาทอแสอีรั้
ความคิดเห็น