แว่วเสียงวั่งเซี่ยน
แฟนฟิค ปรมาจารย์ลัทธิมาร
หลานวั่งจี x เซียวจ้าน
นามเกิด : หลานจ้าน
นามรอง : หลานวั่งจี
ฉายาเซียน : หานกวงจวิน
กาลเก่าในวัยเยาวว์ เขานิ่งเฉยต่อเสียงหัวเราะและรอยยิ้มนั้น ครั้นนึกได้ก็ไม่เหลือแม้แต่เถ้าธุลี
เมื่อสวรรค์มอบโอกาสให้หวนกลับมาอีกครั้ง เขาหันหลังให้คำสอนของตระกูล ยืนหยัดเคียงข้างและคอยปกป้อง
สุดท้ายไม่พ้นชะตาเดิม ดวงวิญญาณอันเป็นที่รักดับสลายลงต่อหน้าต่อตา
"เว่ยอิง หากดวงวิญญาณของเจ้าผูกพันกับข้าแม้เพียงเสี้ยวหนึ่ง กลับมาหาข้าเถิด"
นามเกิด : เซียวจ้าน
ฉายา : อัจฉริยะแห่งวงการดนตรี
นักดนตรีผู้ฉายแววอัจฉริยะตั้งแต่อายุยังน้อย แต่ใครจะรู้ว่าที่มาของพรสวรรค์นั้นช่างน่ากลัว
เขามีอาการหูแว่วขั้นรุนแรงมาตั้งแต่เด็ก ได้ยินเสียงดนตรีประหลาด ตามมาด้วยอาการเหม่อลอยเหมือนถูกพาออกไปที่ไกลแสนไกล
ไม่ว่าหมอที่ไหนก็ไร้หนทางรักษา ได้แต่ปล่อยให้มันหายไปเอง และภาวนาอย่าให้มันได้กลับมาอีก
จนกระทั่งเขามีชื่อเสียงโด่งดังและยืนอยู่บนเวทีระดับโลก...มันก็กลับมาอีกครั้ง
"เว่ยอิง!"
"ผ...ผม ชื่อเซียวจ้าน"
-TALK-
สวัสดีค่ะ กุ้งดำเอง
เรื่องนี้มีพล็อตจนจบแล้ว ขาดอย่างเดียวคือเวลาเขียนค่ะ TT
จะทยอยมาช้าหน่อยนะคะ สารภาพเลยว่าปั่นเรื่องอื่นอยู่ด้วย
สำหรับแฟนฟิคปรมาจารย์ (ป๋อจ้าน) กุ้งดำมีเขียนไว้อีกเรื่องนึงค่ะ
'085 ในตำนาน'
ลงไว้ที่จอยลดาที่เดียวนะคะ ฝากติดตามกันด้วยน้า
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น