คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ความอ่อนแอ
“เรา็ไม่ไ้อยาเป็นเพื่อนับเหมือนาวอยู่แล้ว!!” ผมพูแล้วผลัประูเินามเหมือนาวเ้าไปในห้อ่อนะปิประูและล็อไว้
“ถ้าิะทำอะไรบ้าๆ หยุวามิไว้เลยนะ” เหมือนาวหน้าแ เพราะทั้เมาและโรธ
“เรา็แ่ะุยับเหมือนาวว่าเราไม่ไ้้อารผลประโยน์าเธอริๆ เราอบเธอ ไม่รู้ั้แ่อนไหน ไม่ไ้ิให้เธอมาเป็นอเล่นอเรา” ผมพูับเหมือนาวท่ามลาแสสลัวาไฟที่สามาาระเบีย
“แ่ปัทม์วผู้หิึ้นอนโไม่้ำหน้า บานมาเาะประูร้อไห้ฟูมฟาย นาสวยๆ แบบพวนั้นยั้อโนนายหลอ แล้วเราล่ะ อ้วนๆ หน้าาไม่ี ิเหรอว่าเราะไม่อยู่ในสภาพแบบนั้นในสัวัน อย่ามาึเราไปอยู่ในวรนั้นเลย แ่โนแฟนสวมเาแล้ว้อมาเสียวามบริสุทธิ์ให้นาย แ่นี้เรา็รู้สึแย่ะายอยู่แล้ว ยั้อมาฝืนทำัวเ้มแ็ ทำทุอย่าให้ปิ ทั้ๆ ที่ในใแม่โรเ็บ อยาร้อไห้เหมือนนาเอในละร แ่เรามันแ่ัวประอบ เรา้อเ้มแ็ เพราะยัไัวประอบมัน็ไม่มีพระเอี่ม้าาวมา่วยปลอบเหมือนนาเอหรอนะ”
เหมือนาวร้อไห้่อหน้าผม พูวามในใออมานหม เินถอยหลัไปทิ้ัวนั่ที่โฟา เอามือุมหน้าร้อไห้นสะอื้น เป็นรั้แรที่เห็นเหมือนาวอ่อนแอ ภายใ้รอยยิ้มที่เห็นเหมือนาวฝืนทำมันมาโยลอ ที่ริเธอ่อนวามทุ์ไว้มามาย
ผมเินไปนั่้าๆ เหมือนาว หยิบล่อทิูยื่นให้เธอแล้วเอามือ้าหนึ่โอบไหล่ึเหมือนาวให้เ้ามาบที่ไหล่
“เราอโทษ เราไม่รู้ว่าะทำให้เธอเสียในานี้”
“....”
“เหมือนาว...ถ้าเราอยาอเป็นพระเออเธอ เธอะยอมเป็นนาเออเราไหม”
“.....”
ผมับไหล่เหมือนาวหันมาทาผม เอาทิูเ็ราบน้ำาและน้ำมูให้ รู้สึเินๆ ัวเอเหมือนันเพราะไม่เยทำแบบนี้ให้ใรมา่อน
เหมือนาว้อหน้าผม ยัมีน้ำาลอหน่วย ผมสบาเหมือนอยาให้เหมือนาวรับรู้วามรู้สึผ่านทาสายาและำพู
“เราสัาว่าเธอะไม่ใ่อเล่นอเรา เราะไม่มีใรนอื่นอี ะมีเธอแ่นเียว เลินิสัยเ้าู้ ไม่ใ้เินแ้ปัหา ั้ใเรียน และะเลิทำัวไม่ีทุๆ อย่าที่เธอไม่อบ”
“.....”
“เธออาะยัไม่เื่อเราในอนนี้ เราะพิสูน์ให้เธอเห็นเอ ถ้าวันหนึ่เราีพอ ....เธอเป็นแฟนับเราไ้ไหม”
เหมือนาว้อาผมนิ่ ยัไม่พูหรืออบอะไร เราสบาันนิ่ ่อนที่ะ่อยๆ โน้มัวลไปูบเหมือนาวที่ำลัอ่อนแออยู่ในอนนี้ เหมือนาวไม่ัืน ผมึึัวเธอเ้ามาอและูบูื่มึ้นว่าเิม
‘อโทษนะที่วยโอาสอนเธออ่อนแอ’
ผมเลื่อนปาูบไล่ลมาที่อ สูมวามหอมาเหมือนาว ที่อนนี้ยแนึ้นมาล้ออผมไว้ ผมใ้มือล้วเ้าไปใ้เสื้ออเธอแล้วถอมันออมา แล้วถอเสื้อัวเอออ เหมือนาวหลับา เหมือนไม่อยามอภาพรหน้า ผมปลบราเหมือนาวออ แล้วใ้มูสูมลิ่นายอเธอ แล้วใ้ลิ้นสัมผัสไปที่เม็นุ่มที่เริ่มแ็เป็นไ
เหมือนาวหลับาพริ้มราในลำอเบาๆ ผมใ้ปาูื่นมเ้าามนั่น มือ็ปลเ็มัและเสื้อผ้าท่อนล่าออนหม ่อนะึาเอเหมือนาวลมาใ้มือล้วไปสัมผัสที่หว่าา เหมือนาวับไหล่ผมไว้แน่นัวสั่นเล็น้อย นี่เป็นรั้แรที่มีอะไรันโยที่เหมือนาวยัมีสิ
“เราะ่อยเป็น่อยไปนะ ไม่้อเร็” ผมบอ เหมือนาวพยัหน้าแ่ยัไม่ยอมลืมา ผมัให้เหมือนาวเอนนอนลที่โฟา แล้วผมนอนทับลไปูบและเอาแนายถูับโหนนูนอเธอไปมา ่อนะเลื่อนมาูเม้มที่อนุ่มๆ นั่น แล้วใ้นิ้วสำรวในโพรับแบที่เริ่มมีน้ำไหลึมออมาาม่ามนิ้ว
“ัวนิ่มั หอม้วย” ผมระิบ้าหูเหมือนาว
ผมุเ่าแล้วเอาแท่นั้น่อยๆ เ้าไป เหมือนาวเร็สะโพเล็น้อย ผมับมือเธอไว้สอ้าแล้วสะโพันเ้าไปนสุ แล้วเอามือประสานไว้่อยๆ โยสะโพเ้าออ้าๆ อย่าไม่ถนัับโฟานั
ผมโยไปสัพั็ปล่อยมือเหมือนาวเปลี่ยนเป็นโน้มัวลไปอทับัวเหมือนาวไว้ ในท่าที่าาเหมือนาวออแล้วทับในลัษะที่าผมเหยียร แล้ว่อยๆ บสะโพโยเ้าออเบาๆ เหมือนาวอแผ่นหลัผมไว้ ราเบาๆ ามัหวะที่สัมผัสโนุเสียว่าน มันเป็นเสียที่ผมอบ เป็นเสียราที่มีวามสุริๆ ่าาเสียอื้ออ้าในหนัเอวี ผมรู้สึีับวามรู้สึแบบนี้
ผมถอนแท่นั้นออมา เหมือนาวแอ่นสะโพาม ลืมาึ้นมา สสัยว่าทำไมผมถึหยุ ผมึเหมือนาวให้ลุึ้น
“ไป่อที่เียนะ” ผมึมือเหมือนาวให้ามไปที่ห้อนอนเธอ ผมะเอื้อมมือไปเปิไฟหัวเีย แ่เหมือนาวึมือผมไว้
“อย่าเปิไฟ” เหมือนาวบอ ผมามใเธอ ันเหมือนาวไปนอนที่เีย แล้วเริ่มบทรัที่้าไว้าเมื่อี๊
“เราะทำให้เหมือนาวำทุลีลาอเรา” ผมพูย้อนประโยที่เธอเยหยิบมาพูทีเล่นทีริ
ผมใ้ท่าเบสิ ยาเหมือนาวเป็นรูปัวเอ็มแล้วเ้าไปทีเียวเพราะมีน้ำหล่อลื่นมาอยู่แล้ว เหมือนาวแอ่นสะโพรับารระแทนั้น ผมระแทแรึ้นเรื่อยๆ นเหมือนาวราออมาอย่า่อเนื่อ แล้วเปลี่ยนเป็นยาึ้นมาพาบ่า ยสะโพให้ลอยึ้นเล็น้อยแล้วระแทเร็วๆ รัวๆ
เหมือนาวเอามือยุ้มหมอนับผ้าปูสลับไปมา้วยวามสุสม แล้วเร็ัวราออมาเมื่อถึุหมาย ผมเอาแท่นั้นออมา ยัไม่อยาเสร็ในอนนี้ โน้มัวลไปูบเหมือนาวอีรอบ่อนะระิบอ
“นอนว่ำแล้วยสะโพึ้นให้เราหน่อยสิ” เหมือนาวทำามอย่าว่า่าย
ผมับสะโพมนนั้นไว้ลาัวเอาแท่ให่นั้นถูไปมาที่ร่ออูมนั้น่อนะลไปนมิ ผมราออมาอย่ามีวามสุ มันแน่นไปหม ผมโยเ้าออ้าๆ แล้วเร่ัหวะึ้นเรื่อยๆ ท่านี้เหมือนาวราัและถี่ว่าท่าที่ผ่านมา เธออบท่านี้เหมือนันับผม
ผมระแท้าลและให้ลึึ้นโน้มัวลไปเ้นเ้านุ่มนิ่มาทา้านหลัอเธอและบสะโพไป้วย ่อนะปล่อยมือาเ้าับสะโพไว้แน่นแล้วระแทเน้นๆ ลึๆ อย่ารุนแรามอารม์ที่รุรุ่นึ้นเรื่อยๆ แล้วเร่วามเร็วเพื่อปลปล่อยวามสุที่ำลัะหลั่ออมา เหมือนาวัวระุเร็เป็นรอบที่สอ่อนที่ผมสะเน้นๆ อีสอสามทีแล้วัออมารูปล่อยน้ำพุ่ไปที่แผ่นหลันุ่มนิ่มนั้น
เหมือนาวลุไปทำวามสะอาัวที่ห้อน้ำ ผมเินออไปเ็บเสื้อผ้าอเรามาอไว้ที่ห้อนอน หยิบบ็อเอร์มาใส่ไว้ัวเียว แล้วทิ้ัวนอนลที่เีย
เหมือนาวพันผ้าเ็ัวเ้ามา หาุใส่แล้วเินมาึแนผมให้ลุึ้น
“ปัทม์ลับห้อไ้แล้ว”
“ไม่เอา เราอยานอนอเหมือนาว”
“แ่นี้เรา็ละอายใมาพอแล้วอย่าทำให้เรารู้สึแย่ไปมาว่านี้เลย”
“เราอโทษที่วยโอาส”
“่าน่าเมา ่ามันเถอะ” เหมือนาวทำเหมือนะปล่อยผ่านไปอีรั้
ผมึแนเหมือนาวให้ลมานอน้าๆ ัน อาทา้านหลัเอาาเยไหล่นั้นไว้
“รั้นี้ไม่ปล่อยไปหรอ เราริันะเหมือนาว เราะทำให้เธอใอ่อนให้ไ้ะทำให้เห็น ว่าริัริใ แ่เริ่มาพรุ่นี้นะ....ืนนี้อนอนอ่อน เพราะไม่รู้ว่าะไ้มีโอาสอเธอแบบนี้ไ้อีเมื่อไหร่” ผมหอมออเหมือนาวฟอให่
“เราอ้วน ไม่ไ้แปลว่าเราโ่นะ แ่็่าเถอะ ะทำอะไร็แล้วแ่ แ่เราะไม่ยอมมีอะไรับปัทม์อีแล้วนะ”
“อืม เราะไม่ทำนว่าเหมือนาวะเป็นแฟนเรา” ผมให้สัา แล้วอนัวนิ่มนนอนหลับไป
ผมื่นมาเพราะรู้สึว่ามีอะไรหนัๆ มาพาไว้ที่ท้อ น่าะเป็นแนอเหมือนาว ผมลืมาึ้นู ปราว่ามันือาอเหมือนาวที่นอนหายเอาามาพาเอวผมไว้อยู่
‘ท่านอนุลสรีมา เมียู’
‘เมียเหรอ อืม รู้สึีับำนี้ั’
ผม่อยๆ ยาเหมือนาวออ แล้วพลิัวให้เธอนอนะแึแนมาอผมแทน แบบนี้่อยเ้าท่าหน่อย
สัพัเหมือนาวึผมเ้าไปอหัวผมหนุนทับแนเธอ เหมือนาวเอาาเยหัวผมไว้ เี้ยวปาแ๊บๆ เอามืออัวผม แล้วยึ้นมาพาาไว้ที่าผมเล็น้อย
‘เี๋ยวสิ นที่้ออยู่ในท่านี้มัน้อเป็นเธอไม่ใ่ผม’
‘ไม่เหมือนใรี’ ผมอมยิ้มเล็น้อย อนอน่ออีสัพัให้เหมือนาวอ็แล้วัน
‘ยัยหมูอ้วนที่รัอผม’
*********************
ความคิดเห็น