RoseBlood | แดนกุหลาบสีเลือด - นิยาย RoseBlood | แดนกุหลาบสีเลือด : Dek-D.com - Writer
×

    RoseBlood | แดนกุหลาบสีเลือด

    ผมมองร่างหญิงสาวที่ผมรักในเสื้อกันฝันสีแดงก่ำ เธอแสยะยิ้มให้ร่างที่ไร้วิญญาณอยู่ตรงหน้า พร้อมวางดอกกุหลาบขาวไว้ข้างๆ ร่างที่ไม่สามารถจะมีชีวิตได้อีกต่อไป แล้วเธอก็เอ่ยออกมาว่า “ฉันรู้นะว่าคุณมองฉันอยู่ หึ” สิ้นสุดประกาศิตชีวิตของผมก็…

    ผู้เข้าชมรวม

    70

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    70

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักสีเทา
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  9 ก.ค. 65 / 01:23 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

              22 พ.ค. 25xx

              เวลา 11:53 น.

              “นี่แค่ผ่ากบแค่นี้เธอจะเป็นอะไรนักหนาลินดา!!” เสียงของอาจารย์ภาควิชาชีววิทยากำลังตะคอกใส่สาวร่างน้อยที่ไม่มีแรงแม้แต่จะหยิบมีดผ่าตัดมาผ่าตัวน้องกบน้อยที่นอนหงายรอผ่าตัดอยู่ สาวน้อยไม่สามารถที่จะกระทำน้องกบได้ เพราะสิ่งที่เรียกว่า ‘เลือด’ มันทำให้สาวน้อยแทบจะหยุดหายใจ แต่สาวน้อยต้องกล้ำกลืนเพราะว่า “ถ้าเธอไม่รีบผ่า ฉันจะให้เธอ F นะ!!”

              หมดแล้วความหวัง นี่ฉันคงต้องไปอ้วกในห้องน้ำอีกแล้วสินะ

              แล้วว่า เอ๊ะ มันก็รู้สึกดีเหมือนกันนะเนี่ย

     

              เวลา 12:13 น.

              “ลินดา เธอโอเคใช่ไหม” เสียงหวานของเพื่อนสาวเพียงคนเดียวของลินดาถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง เห็นว่าเพื่อนสาวมาเข้าห้องน้ำตั้งแต่ตอนที่ลงมีดผ่าน้องกบแล้ว ก็จู่ๆ ก็วิ่งออกมาเลยนี่หน่า จะไม่ให้เป็นห่วงก็แปลกแล้ว

              “ฉันไม่…อุ้ก…อ้วกกกกกก…เป็นไรหรอก…อ้วกกกกก…ผักกาด” ถึงจะพูดว่าไม่เป็นไรก็เถอะ แต่ลินดาเองก็เหมือนจะไม่ไหวแล้ว คนมันกลัวเลือดอ่ะให้ทำไง แต่ก็กลัวจะ F มากกว่าเลยต้องจำใจทำนี่

              “ไม่เป็นอะไรก็แย่แล้ว เปิดประตูหน่อยสิ ฉันจะไปลูบหลังให้นะ”

              “ฉันโอเคแล้ว เธอไปกินข้าวเถอะ…อ้วกกกกกก” เพื่อนสาวยังคงเป็นห่วงลินดาเสมอ แต่ลินดาก็เป็นห่วงเพื่อนเช่นกัน ร่างกายผักกาดอ่ะขาดสารอาหารไม่ได้นะ เดี๋ยวจะแย่เอานะ

              “ไม่เป็นไร ฉันเป็นห่วงลินดามากกว่านะ ให้ฉันเข้าไปช่วยเถอะ” ก็อย่างว่าอ่ะนะ ผักกาดนี่ดื้อจริงๆ ต้องโดนตีแล้วนะ

              “โอ…อุ้ก…เค…อ้วกกกกก” สิ้นเสียง ประตูห้องน้ำก็ค่อยๆ เปิดออกเผยให้เห็นสภาพของลินดาที่ไม่สู้ดีเท่าไหร่ ปากซีด ตัวซีด เหงื่อเต็มหน้าขนาดนี้อ่ะนะ แล้วยังมาบอกว่าไม่เป็นไรอีก ใครกันแน่ที่ต้องโดนตี ห้ะ!?

              “ยังมาบอกว่าไม่เป็นไรอีกนะ อ่ะ เช็ดปากส่ะ” เพื่อนสาวยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ลินดา พร้อมค่อยๆ โน้มตัวลงแล้วพูดว่า “ฉันรู้ว่าเธอก็รู้สึกดี ลองใช้เลือดเอาชนะความกลัวสิ”

              “หึ…” ลินดากระตุกยิ้มเบาๆ

              จริงสิ ถ้าเรากลัวเลือดก็แค่เอาเลือดล้างเลือด

              เธอทำได้ลินดา เธอต้องชนะมันให้ได้!

     

     

     

     

     

     

     

    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    ตัวละครหลัก

    ลินดา

     

     

    ยูกิ

     

     

    เพื่อนสาวของลินดา

     

     

    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    สวัสดีค่ะรีดเดอร์ที่เข้ามาอ่านทุกคนนะ นิยายของเค้าอาจจะมีความจิตๆ นิดหน่อย ฝากไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ ใครเข้ามาอ่านก็คอมเมนท์กันได้นะคะ ติได้ ด่าได้ แต่อย่าแรงนะ เค้าตะเตือนไต ~

    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    ปล. ตัวละครที่อยู่ในเรื่องคือเหตุการณ์ที่แต่งขึ้นในนิยายเท่านั้นนะคะ ไม่เกี่ยวข้องกับศิลปินใดๆ ทั้งสิ้น

    ปล2. รู้สึกบาปเลยที่เอาเมนตัวเองมาแต่งนิยายแนวนี้ แต่ก็เพื่อนความจรรโลงจิตนะคะ

    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    ขอบคุณค้าบบบบบบบบบบ

     

     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น