คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Year 0 Chapter 1 อาโฟเดล เอเวนส์ (Asphodel Evans)
ในบ้านหลัเล็สุรอ่าปั่นฝ้าย เ็หิสิบวบอาศัยอยู่ับพ่อ อาโฟเลอยู่ที่นี่อย่าหอยเหา เธอไม่เยมีเพื่อนและแทบไม่ไ้พบปะผู้นอื่น มีเพียพ่อนเียวที่ไม่เยอนุาให้เธอเรียว่าพ่อ เธอเรียเาว่าเเวอรัส
สำหรับเ็หิเเวอรัสแม้เป็นนทีู่เหมือนะใร้ายหรือเย็นาแ่็ใี เเวอรัสเป็นศาสราารย์ที่โรเรียนพ่อมแม่มที่ื่อฮอวอส์ สอนวิาปรุยา
เเวอรัส เสนปเป็นายร่าสูผมสีำมัน สวมเสื้อลุมยาวสีำ เป็นภาพที่อาโฟเลุ้นา อาโฟเลเยไปฮอวอส์ับเเวอรัสเมื่อห้าหวบ อาโฟเลรู้ัอาารย์ให่ที่ใีที่ื่อว่าัมเบิลอร์
อนที่อยู่ที่บ้าน ส่วนให่อาโฟเละ้ออยู่นเียว แ่เเวอรัส็ลับบ้านมาหาเธอทุวัน ่วที่ฮอวอส์ปิเทอม เเวอรัสะสอนวิาเวทมนร์่า ๆ ให้เธอ โยเพาะวิาปรุยา ำถามหนึ่ที่เเวอรัสมัถามเสมอ เน้นย้ำเธอหนัหนาือ ำถามเี่ยวับยานิรันร์ุหลาบำและห้าแอลฟัลฟา
"เอเวนส์! น้ำยาะเืออยู่แล้ว เธอยัไม่ไ้ใส่ผนั่นลไป" อาโฟเลสะุ้าารเหม่อลอยแล้วบรรใส่ส่วนผสมในมือลไปในหม้อ
"ี แล้วัให้ันรว"
.
.
ในที่สุวันนี้อาโฟเล็วนเเวอรัสออมานั่เล่นริมน้ำ(ที่สปร)ไ้
"เเวอรัสะ ทำไมหนูเรียุว่าพ่อไม่ไ้ล่ะะ" เ็หิผมแวาสีเียวมรเอ่ยถาม เมื่อนั่ไปไ้สัพั
"อาโฟเล เอเวนส์ อะไรือส่วนผสมสุท้ายที่สามารถใส่หรือสัออไ้าน้ำยานิรันร์ุหลาบำ" ายในเสื้อลุมำยาวถามลับ
"แอลฟัลฟาหรือลูเิร์น ทำไมเเวอรัส้อถามำถามนี้หนูลอ" อาโฟเลมอหน้าเเวอรัส้วยแววาสสัย
"เอเวนส์ อนนี้เธออายุ 10 วบแล้ว พวเราพ่อมแม่มะไ้เ้าโรเรียนเวทมนร์อนอายุ 11 ปี วันเิปีที่ 11 เธอะไ้หมายาฮอวอส์ แล้วเธอ็้อไปเรียนที่นั่น..." เเวอรัสล่าว
"ที่ทำานอุ"
"ใ่ ันเป็นศาสราารย์ เธอ้อเรียันว่าศาสราารย์เสนป"
"...ุเยบอหนูว่านามสุลหนูือนามสุลอแม่ แม่ื่อลิลี่ ลิลี่ เอเวนส์ แล้วหนู็หน้าาเหมือนแม่ แล้วทำไมหนู้อใ้นามสุลแม่ล่ะะ"
"ันิถึแม่เธอ..." เสียอเเวอรัสาหาย
"เล่าเรื่อฮอวอส์ให้หนูฟัอีสิะ" เ็หิอ
"เธอรู้อยู่แล้ว...ที่ฮอวอส์..แบ่ออเป็นสี่บ้าน บ้านเปรียบเหมือนรอบรัวอเธอ และะมีารเ็บะแนนเพื่อิราวัลบ้านีเ่นในแ่ละปี ใรทำผิ็ะถูหัะแนนบ้านและรัน้ามใรทำประโยน์ะแนนบ้าน็ะเพิ่ม บ้านทั้สี่มี ริฟฟินอร์ เรเวนลอ ฮัฟเฟิลพัฟ และ สลิธีรีน อย่าที่เธอรู้...ันเป็นอาารย์ประำบ้านสลิธีรีน แน่นอนว่าเธอะ้อถูัสรรมาอยู่สลิธีรีน้วย" เเวอรัสพู
"แล้วถ้า..ถ้า..หมวัสรรให้หนูไปอยู่บ้านอื่นล่ะ เ่น ริฟฟินอร์"
"ไม่! เธอไม่อยู่ริฟฟินอร์ เธอือสลิธีรีน"
เ็หิพยัหน้า แล้วทอสายาไปเรื่อย ๆ
"แล้วแม่อยู่บ้านอะไระ"
เเวอรัสลุึ้นยืน
"ะไปแล้วเหรอะ" อาโฟเลถาม อยาไป้วย
"อืม"
"หนูำไ้ว่าุเยพาหนูไปฮอวอส์้วย"
"อยู่บ้านี ๆ แล้วไม่แน่พรุ่นี้มะรืนนี้ันอาพาเธอไปฮอวอส์้วย" เเวอรัสับทแล้วเินนำลับบ้านสุรอ่าปั่นฝ้าย เ็หิรีบเินาม
"ริเหรอะ!"
เเวอรัสหยิบอแล้วำผฟลู้าวเ้าไปในเาผิ
"ห้ออาารย์ให่ฮอวอส์"
ายเสื้อลุมำยาวหายไปับไฟสีเียว เ็หิัวน้อยมอาม
"้ออยู่นเียวอีแล้วเหรอ.." อาโฟเลบ่นแ่็ินไปแล้ว อย่าน้อยอนนี้เธอ็มีหวัะไ้ไปฮอวอส์ับเเวอรัส้วย แล้วมะรืนนี้เป็นวันเปิเทอมอฮอวอส์
อาโฟเลนั่ลบนโ๊ะิน้าวินมื้อเย็นที่เย็นืไปพลา อ่านหนัสือำราปรุยาไปพลา นระทั่วันทร์ลอยึ้นาอบฟ้า
.
.
เป็นเวลาึมาแล้วเมื่อเเวอรัส สเนปลับมาถึบ้าน เ็หิัวน้อยหลับไปาโ๊ะอาหาร เเวอรัสเอาผมที่ปิหน้าเ็หิออ แล้วมอูเธอ ่าเหมือนเ็หิเมื่อหลายปี่อน เพื่อนนเียวอเา เพียแ่แววาอเธอนั้นไม่อ่อนหวานสวยามเท่า เเวอรัสอุ้มเธอไปยัห้อนอน ่อนที่ะไปห้อนอนนเอ ทว่าเมื่ออาโฟเลื่นเ้ามา ็ไม่เห็นเเวอรัสอยู่ในบ้านแล้ว
อาโฟเลวิ่ลบันไและมอหาเเวอรัสไปรอบๆบ้าน เธอมั่นใว่าเายัอยู่ อาโฟเละเินออนอบ้าน็พบับเเวอรัสพอี
ใบหน้าอเเวอรัสเหมือนเิมือบูบึ้
"เธอรีบเรียมัว เราะไปฮอวอส์"
อาโฟเลยิ้มอย่าีใแล้ววิ่เ้าบ้านไป ริมฝีปาอเเวอรัสระุน้อย ๆ โยที่เาเอ็ไม่รู้ัว
เเวอรัสส่ผฟลูให้ำหนึ่ อาโฟเลรับมันมา เป็นเวลานานแล้วารั้ล่าสุที่ไ้ใ้มัน
"ห้อทำานอาารย์ให่ฮอวอส์" เธอพูลิ้นแทบพันัน แสไฟสีเียวลุึ้น เธอเลื่อนที่ผ่านเาผิ่า ๆ ในที่สุ็มาถึเาผิในห้อทำานอศาสราารย์ัมเบิลอร์
อาโฟเล้าวออมาาเาผิ ปัฝุ่นบนเสื้อลุมแล้วล่าวสวัสีศาสราารย์ัมเบิลอร์ที่นั่อยู่ที่โ๊ะ เเวอรัสามเธอมาิ ๆ
"สวัสีรับ ศาสราารย์ัมเบิลอร์"
"โอ้ สวัสีเเวอรัส" ศาสราารย์ัมเบิลอร์เอ่ยอบ "ไม่ไ้เอันนานเลยนะ อาโฟเล"
เ็หิยิ้มสื่น
"ันให้เธออยู่ที่ฮอวอส์ับเธอไ้ เเวอรัส" ัมเบิลอร์พู เ็หิาเป็นประาย "เหมือนสี่ห้าปี่อน" ัมเบิลอร์พู่อไป
"..ริเหรอะ!"
"ริสิ" ัมเบิลอร์ยิ้มอย่ามีเมา
"เป็นว่าามนั้น" เเวอรัสเอ่ย มอหน้าัมเบิลอร์
"ันมีอะไระพูับเธอสัหน่อย" ัมเบิลอร์ว่า สเนปออาห้อไป
"อะไรเหรอะ"
"อาโฟเล.. เธอรู้ั 'แฮร์รี่ พอเอร์' ไหม" ัมเบิลอร์ถาม
"เรื่ออเ็ายผู้รอีวิน่ะเหรอะ"
"แล้วเธอน่าะ..อาะรู้แล้วว่า เเวอรัส..ไม่เยให้เธอเรียว่าพ่อเพราะอะไร"
"เาไม่ใ่พ่อริ ๆ อหนูใ่มั้ยะ" อาโฟเลไม่แน่ใ
"เธอรู้ัลิลี่มั้ย" ัมเบิลอร์ถาม่อ
"ลิลี่ เอเวนส์ แม่อหนูเหรอะ"
ัมเบิลอร์พยัหน้าเบา ๆ
"เธอไม่ใ่ลูอเเวอรัส..ใ่ เธอเป็นลูอลิลี่ เอเวนส์ หรือ ลิลี่ พอเอร์ ับ เมส์ พอเอร์"
อาโฟเลทำหน้า "แม่หนูือ ลิลี่ พอเอร์ นามสุลเ่าแม่ือเอเวนส์?" เธอมอหน้าัมเบิลอร์ "และพ่อหนูริ ๆ ือเมส์ เเวอรัสือนที่เลี้ยหนูมา" ัมเบิลอร์พยัหน้าอีรั้ "แ่ว่าพวเาายไปแล้วอนที่โวลเอร์มอร์่าพวเาและพยายาม่าแฮร์รี่ พอเอร์"
ัมเบิลอร์แปลใเล็น้อยที่เ็หิเรีย โวลเอร์มอร์ ้วยื่อรๆ
"อนนั้นเธอยัอยู่ในท้อ" ัมเบิลอร์บอ "เเวอรัส่วยีวิเธอ เา่วย 'ให้' ีวิเธอ เธอเรียไ้ว่าเาือ พ่อ"
"ั้น..ทำไมเเวอรัส้อ่วยหนูล่ะ"
ัมเบิลอร์ไม่อบอะไร
"เพราะะนั้น พ่อเธอือ เมส์ แม่เธอือ ลิลี่ และ แฮร์รี่ือพี่ายอเธอ แ่ว่า เธอะ้ออยู่ในานะลูอเเวอรัส เป็นเ็ที่เเวอรัสรับมาเลี้ยไว้ เธอเ้าใหรือเปล่า" ัมเบิลอร์ถามพร้อมใ้าสีฟ้าสใส้อมอราวับอ่านใ
"เ้าใ่ะ" อาโฟเลอบอย่าไม่สะทสะท้าน
"ไม่เสียใหรือ"
"หนูรู้...มาลอ...ว่าหนูไม่ใ่ลูริ ๆ อเเวอรัส..แ่หนูีใมาที่ไ้อยู่ับเเวอรัส เพราะเารัหนู และหนู็รัเา" อาโฟเลอบ มอาสีฟ้าอัมเบิลอร์
ความคิดเห็น