คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Wait a minute 4
Wait a minute…
เมื่อวานเป็นไปตามที่วางแผนไว้ ผมหลับเป็นตายในวันอาทิตย์ คิดไม่ออกว่าหลับได้ขนาดนี้ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ ผมตื่นอีกทีก็เที่ยง เห็นนาฬิกาแล้วอึ้งเลย คิดๆไปว่านาฬิกาเสียรึเปล่าวะ ตื่นมาก็เจอเรย์ แต่งตัวเหมือนจะออกไปไหนสักที่ มันดูแปลกใจที่เห็นผมตื่นสาย ผมถามมันว่าจะไปไหนเพราะทุกวันอาทิตย์ไม่เคยทันถามมันสักที มันบอกว่าเข้างาน เพราะทุกวันมันเข้างานน้อยมันเลยต้องเพิ่มเวลาเข้างาน เหอะๆสม ผมละแปลกใจจริงๆ ทำงานแบบนี้แม่มันยังเก็บมันไว้อยู่ ผมถามมันต่อแล้วเลิกกี่โมง มันบอกสามโมงครึ่ง ....ไปทำไมวะ โอ้ไม่เข้าใจมันจริงๆ มันบอกอีกว่าไม่ต้องรอกินข้าวนะวันนี้จะไปเที่ยวต่อ.... ก็นะช่วงนี้กินข้าวด้วยกันตลอดเลยนิ
อ่า...ทำโอที ดึกเลย วันนี้ที่แผนกยุ่งมากเพราะต้องเตรียมงาน จะมีบอสใหญ่มาตรวจดูงานวันพรุ่งนี้ทุกคนเลยอยู่นานนิดหน่อยแถมผมทำโอทีอีกเลยดึกเข้าไปใหญ่ โอยสี่ทุ่มครึ่งแล้ว ดึกไปมั้ยนี่ ทุ่มเทไปนะ ก็นะทำงานไปยังไงมันก็ได้ใช้น่ะ ผมกำลังเตรียมตัวกลับบ้านจู่ๆโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น ดูชื่อก็ค่อนข้างแปลกใจ...เรย์ มันโทรมาแสดงว่าต้องมีเหตุด่วนเหตุร้ายเกิดขึ้น ไม่ใช่ละ แค่มันไม่เคยโทรหาผมซักที
“ฮาโหลทาม”
“ว่าไง”
“วานหน่อยดิ”
“....”
“เอ้ย อย่าเงียบดิ นิดเดียวเอง”
“อะไรล่ะ”
“ไปเอารถที่ผับxxxให้หน่อยดิรู้ทางใช่ป่ะ”
“กุญแจล่ะ”
“อยู่บ้าน”
“....”
ไม่...ไม่ไป เสียเวลา จะบ้าหลอให้กลับไปบ้านแล้วให้ออกมาไปผับเพื่อไปเอารถเนี้ยะนะ...ไม่ แล้วทำไมไม่เอากุญแจรถไปด้วย อ่อ...มันลืมนิ นายนี่ต้องเป็นอะไรกับกุญแจแน่เลย
“ไม่”
“ง่า...อย่าใจร้ายสินะๆๆๆๆ เค้าขอล่ะเตง”
“ทำไมไม่ไปเอง”
“งานยังไม่เสร็จหม่อมแม่กักบริเวณ เมื่อเช้าเข้างานสาย นะๆๆๆไปเอาให้หน่อย”
เหอะ อ้อนไป ไม่ได้ผลหรอก
“นะครับนะ”
“........อือ”
แล้วกูก็แพ้มันใช่มั้ย ไม่ดีเลยจุดอ่อนของผมมีไม่กี่อย่างหรอก คือ โดนตื้อ กับลูกอ้อนเนี้ยะแหละ อย่างหลังนี้หนักกว่า ไอ้นี้ยิ่งไม่น่าไว้ใจคงใช้ลูกอ้อนเก่งแน่ๆเลย ไม่อยากให้มันรู้เลยว่าผมแพ้ลูกอ้อน
“คร้าบ ขอบคุณคร้าบบบบบ”
เฮ้อชีวิต...
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แสงสีเสียงตอนกลางคืนนี้มันอร้าอร่ามดีจริงๆสาวนุ่งสั้นกับส้นสูงชนิดถ้าโดนส้นเธอเสียบอาจจะต้อง ไอซียู กันเลย พวกผู้ชายก็ใช่ย่อยแต่งตัวกันซะ ยิ่งยืนอยู่คู่รถยี่ห้อแพงๆ วันนี้คงได้ไปหลายคน กลับมาดูตัวเองก็ตลกแฮะ เสื้อที่ทำงาน วันจันทร์ซะด้วย ให้ใส่เครื่องแบบของบริษัท เยี่ยมเลย ผมรีบเดินหารถ มันบอกว่าที่วีไอพีให้เอาบัตรไปให้ด้วยอยู่ในรถนั้นแหละ ยุ่งยากจังวะ อ่านั้นไง Lamborghini Aventador LP700-4 แพงหูฉี่ผมเคยเปิดดูในนิตยาสารที่มันรับ อ่า...จะขับเป็นมั้ยเนี้ยะ ของแพงไม่เคยสัมผัส
ก่อนผมจะเปิดประตูเข้าไป ก็มีมือนึงกระชากผมให้หันหน้าเข้าไปหา เฮ้ยไรวะ ผมตาค้างทันทีผู้ชายสามคนตัวใหญ่กว่าผมทั้งนั้นมองหน้าผมแบบไม่พอใจ แต่ละคนดูดีทั้งนั้น คนหนึ่งเหมือนเคยเห็นเป็นนายแบบโฆษณาต่างๆ อีกคนนี้ลูกครึ่งรู้เลย แถวตะวันออกกลางแน่ๆ หน้าตาดีมากกกกก ตาสีฟ้าซะด้วย อีกคนหน้าดุหน่อยแต่ถ้าเป็นผู้หญิงที่ชอบแนวหล่อเลวคงยอมถวายตัว
“ครับ???”
“นี่นายนี้รถเพื่อนชั้น นี่กะขโมยรึไง”
โอ้แบบนี้นี่เอง...ตายห่า หน้ากูเหมือนขโมยมากใช่มั้ย กูไว้หนวดไว้เครานี้ไม่ว่าเป็นผู้ก่อการร้ายเลยรึไง เอ๊ะ...แต่ว่าเพื่อนเรย์หรออู้หู...ดูแต่ละคนระดับเทพบุตรทั้งนั้น เออไม่แปลกใจที่มันหล่อมากน่ะ
“เปล่าครับ คือเรย์บอกให้มาเอารถน่ะ...”
“รู้จักเรย์???”
หน้านาย นายแบบตกใจประมาณว่า เรย์มีเพื่อนแบบนี้ด้วยหรอ เฮ้อ...เออหน้าจืดก็ขอโทษด้วย
“ครับลองโทรหาเขาก็ได้”
นายหน้าแขกนั้นหยิบไอโฟนห้าขึ้นมาจิ้มหาเจ้าตัวปัญหา
“ฮาโหล เฮ้ยเรย์ใครไม่รู้จะมาเอารถมึงน่ะ....ห๊า อ่อ หน้าจืดๆซีดๆตัวเล็กๆ...อ่าวจริงดิ อ่อ...เออๆๆ จะเข้าได้เรอะ .....เออๆๆ เจอกันๆ”
คุยอะไรกันให้ผมได้รู้เรื่องบ้างเหอะ แถมว่าผมซะจืดยิ่งกว่าแกงจืดอีก ละอีกอย่างผมไม่ได้ตัวเล็กแต่พวกนายนั้นแหละตัวใหญ่ เมื่อไหร่พวกนายจะรู้ขนาดตัวเองสักที นายแขกนั้นวางโทรศัพท์แล้วหันไปบอกเพื่อน แต่ละคนทำหน้าแบบ เอาจริงดิ คือพวกนายจะทำอะไร
“อ่า...พวกผมขอโทษด้วย คือไม่รู้จริงๆ ไม่คิดว่าเป็นรูมเมทเรย์”
“ไม่เป็นไรครับ”
ผมยิ้มให้ เออไม่เป็นไร ไม่ได้คิดมากอยู่แล้ว เพื่อนกันใครแปลกหน้ามาแตะของเพื่อนก็ต้องปกป้องอยู่แล้ว ผมหันกลับจะไปเปิดประตู สามคนนั้นก็เรียกผมไว้อีกครั้ง
“โทษนะ ทามใช่มั้ย คือเรย์บอกให้คุณไปกับพวกผมน่ะ”
“หา...”
“ให้เข้าไปในผับกับผม”
ได้ยิน รู้แล้ว แต่ยัง งง ว่าจะเข้าไปทำไมแล้วสภาพนี้จะเข้าไปยังไง คิดอะไรอยู่เรย์
“คะ ครับ??? ขอเวลาผมเดี๋ยวนะ”
ผมหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋า จิ้มหาเจ้าตัวปัญหาอย่างเร็ว ผมยิ้มให้พวกนั้นก่อนปลายสายจะมีเสียงตอบกลับมา
“เรย์ อะไรเนี้ยะ ไหนบอกให้แค่มาเอารถไง”
“ก็ไหนๆก็ออกมาแล้ว ก็เที่ยวด้วยกันหน่อยดิ”
“นายไม่ได้บอกไว้ ละสภาพฉันตอนนี้ไม่รู้เขาจะไล่ไปหลังร้านให้ล้างจานรึป่าวเลย”
“ไปกับพวกนั้นไม่เป็นไรหรอกได้เข้าแน่...โอเคนะเดี๋ยวเจอกัน”
“ดะ เดี๋ย.....”
ตื้ดๆ ๆ ๆ ๆ
นายเรย์!!!!!
ผมยืนนิ่งมองมือถือ แต่ในใจนี้กร่นด่ามันไปเป็นชุดแล้ว โอ้ยให้ตาย จะไม่รับปากอะไรทั้งนั้นแล้ว...เฮ้อแล้วสรุปนี้กูต้องไปใช่มั้ย
“ไปกันยังครับ”
“ครับ...”
“โอ้ถอดแว่นด้วย...นายใส่แว่นแล้วมันดู...ธรรมดา”
“.....”
ธรรมดา เออ ถอดแล้วไม่ยิ่งกว่าธรรมดาเลยเรอะ อีกอย่างสายตาผมสั้นมาก 400 กว่า ถอดนี้ไม่ได้ต้องโดนจิ้มตา ตาก็บอดแล้ว
“เอ่อ...คือผมสายตาสั้นน่ะครับ”
“นิดๆหน่อยๆเดี๋ยวเขาไม่ให้เข้านะ”
ผมจำใจถอดแว่นตากรอบหนาสีดำทิ้งไว้ในรถของเรย์ อืม...เบลออออออออ เคยดูยูทูปแบบ 240p มั้ย นั้นแหละ ภาพมันแตกยิ่งกว่านั้นอีก ผมกระพริบตารัวๆเพราะยังไม่คุ้นชิน ทั้งสามคนมองหน้าผมอยู่แต่ก็ไม่รู้ว่าทำหน้าตาแบบไหน มองไม่เห็นจริงๆนะ ทรมานจัง
“เฮ้...ก็น่ารักดีนิ”
“......”
พูดกับใคร สงสัยเห็นหญิงเลยชมแต่ช่างเหอะรีบไป จะได้หาที่นั่งสักที เบลอไปหมดแล้ว
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ผมเดินไล่หลังพวกนั้นไปติดๆกลัวว่าจะหลงแล้วหากันไม่เจอ ที่มืดๆแสงไฟวับวาบทำให้ยิ่งมึนกว่าเดิมอีก ไหนจะเสียงเพลงดังกระหึ่มอีก โอ้โหไม่ต้องพูดถึงเลย นี้ล่ะ ผมถึงไม่ชอบเที่ยวไง พอได้นั่งที่ พวกนั้นก็สั่งเครื่องดื่มแล้วถามผมว่าจะเอาอะไรมั้ยผมส่ายหน้า ไม่ๆนั่งเฉยๆก็พอ ไม่ภิรมย์อะไรทั้งนั้น มองไม่เห็น หงุดหงิด
“อ้าวไงวะเรย์ ไหนว่าจะไม่มาแล้วไง”
มาแล้วเรอะ ผมหันไปตามเสียงทักทาย ทำหน้ายุ่งใส่มัน ไม่รู้ล่ะมันคงอยู่แถวๆนั้นแหละไม่เห็นโว้ย ใช่...ไหนบอกไม่มาไง ผมเลยต้องมาเอารถให้เนี้ยะ
“เออเสร็จงานเร็ว ไอ้ชินมันอยู่แถวนั้นพอดีมันบอกว่าจะมารับก็เลยมาว่ะ”
มันพูดเสียงดังเหมือนตั้งใจให้ผมได้ยินมันคงรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่ ที่นั่งข้างผมยุบยวบ เสียงทักทายที่คุ้นเคยเอ่ยขึ้นข้างหู มันแนะนำเพื่อนๆทั้งหลายของมัน นายแบบนั้นชื่อแมกซ์ นายแขกนั้นชื่อเจย์ นายหน้าดุนั้นชื่อทันต์ ละอีกคนที่มันมาด้วยนั้นชื่อชิน
“ไง ขอบใจที่มา ถอดแว่นแล้วน่ารักนะเนี้ยะเรา”
ผมหันไปหาตามเสียงขวับ มันกระซิบใกล้มาก จมูกเราเลยชนกันนิดหน่อย ผมตกใจ เลยผละออกมานิดนึง แต่ก็ยังไม่ลืมคำพูดที่จะพูดกับมัน
“ผู้ชายเขาคงยินดีมากที่โดนชมว่าน่ารักน่ะ”
“โอ้ย เดี๋ยวนี้ชมอะไรเขาไม่ดูเพศกันแล้วครับ...เพิ่งรู้ว่านายก็หน้าตาดีนะทาม”
“เหอะๆ หรอก็เพิ่งรู้ตอนนายบอกนี้ล่ะ”
ผมพูดเชิงประชด แต่ก็ยิ้มให้มันอยู่ หน้าตาดี ไม่เคยมีคนพูดกับผมเลย ผมก็เลยคิดว่าตัวเองหน้าจืดมาตลอดเคยจีบหญิงนะ ติดบ้างไม่ติดบ้าง ได้เป็นแฟนบ้าง แต่ก็เลิกกันไป ผมไม่รู้ว่าเพราะอะไร ตอนนั้นเลยคิดว่าอาจเป็นเพราะหน้าตาของผมก็ได้
“เฮ้ยจริงๆนะเนี้ยะ น่ารักดี”
จะชมว่าน่ารักอีกนานมั้ย ถึงจะไม่ค่อยปลื้มกับคำว่าน่ารักก็เหอะ แต่โดนมันชมก็เขินๆอยู่หน่อยๆนะ
“พอแล้วววว”
มันหัวเราะร่า มันคงเห็นว่าผมเขิน มันหันไปสั่งเครื่องดื่ม มันสั่ง long island ice tea มาสองที่ เอามาทำไมสองที่ พอถามมันก็บอกว่าผมอีกไง เอ่อ...ต้องดื่มอยู่ดีใช่มั้ย มันนั่งกับผมอยู่นานจนแปลกใจ ไม่คิดจะไปเต้นไปดิ้นอะไรหน่อยหรอ นั่งอยู่เฉยๆคงไม่ใช่แนวนายหรอกนะ รึนั่งรอเหยื่อกินเบ็ดอยู่
“ไม่ออกไปหรอ”
“อยู่เป็นเพื่อนไง”
“เอ้า ไม่ต้องก็ได้ โตแล้วครับ ไม่ใช่เด็ก”
“แน่ใจหรอ”
“ทำไมล่ะ”
ผมงงๆทำไมล่ะอยู่คนเดียวก็ได้ห่วงอะไร แต่ในน้ำเสียงมันผมจับอะไรได้บางอย่างนะ
“นายไม่เห็นหรอ”
ผมส่ายหน้า แว่นไม่อยู่แค่ระยะสิบห้าเซนยังต้องเพ่งเลยนับประสาอะไรกับเป็นวาล่ะ ผมขมวดคิ้วเป็นเชิงถามัน
“ก็นะ มีผู้ชายสามคนทางด้านขวาตรงบาร์อ่ะ มองนายอยู่ ดูจากรูปการแล้วถ้าชั้นลุก นายเสร็จ”
ผมหัวเราะร่าออกมา ตลกละเค้าอาจจะมองนายก็ได้ อยากได้นายไปเป็นสวามีเงี้ยะ เอ๊ะ รึ ภรรเมีย
“เฮ้ยนี้พูดจริงนะ”
“เออน่า ออกไปเหอะ อุส่ามาแล้วไปสนุกเถอะเดี๋ยวเสียเที่ยว”
“อยู่ได้นะ”
“ได้สิ ไปเถอะ”
มันบอกผมดูแลตัวเอง ผมยิ้มให้มัน บ้า...ในผับคนตั้งเยอะแถมที่นั่งนี้ก็ของพวกนายไม่ใช่หรอ ไม่มีใครมาหรอก เวลาผ่านไปผมจิบเครื่องดื่มที่มันสั่งมาให้ หึๆไม่จ่ายนะ ฟังเสียงเพลงดังๆไป อึดอัดนะแต่มาแล้วก็ขอแอลกอฮอร์สักหน่อย ผมหลับตาอิงไปกับเบาะด้านหลัง ขอหลับตาหน่อยเถอะมึนหัว ถอดแว่นนี่ออกฤทธิ์ดีกว่าเหล้าอีกนะเนี้ยะ สักพักที่นั่งข้างผมก็ยวบลง เอ๊ะมาแล้วหรอ
“มาแล้วหรอ ไม่ไปเต้นต่ออีกล่ะเผื่อได้สาวมา หรือว่าได้แล้ว”
“....”
“เงียบ...นี้กี่โมงแล้ว”
“ตีหนึ่งแล้วครับ”
“!!!!”
ไม่ใช่ ไม่ใช้เสียงเรย์ ใครวะให้ตาย ผมลุกขึ้นพรวดหันไปตามเสียง นั่งใกล้มาก ผมขยับออกห่างคนๆนั้น ทันที
“แสดงคนที่นั่งข้างๆไม่ใช่แฟนล่ะสิ ดีละจะได้ไม่ต้องกังวลว่าแย่งของใคร”
“เอ่อ...ครับ???”
“ผมว่าคืนนี้เราไปสนุกกันต่อดีกว่า แถวนี้ผู้ชายอันตรายเยอะ ไปกับผมน่ะปลอดภัย”
ไม่...ดูจากสภาพแล้ว นายนั้นแหละอันตราย เขาขยับเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ จนหลังผมติด มือใหญ่เข้าโอบไหล่ ผมตกใจรีบแต่ก็คุมสติอยู่
“ผมว่าไม่ดีกว่านะครับ”
ผมพูดไปพลางแกะมือปลาหมึกของคนๆนั้นออก แต่มันก็ใช้มือนั้นจับมือผมยึดไว้ทั้งสองข้าง จมูกนั้นก็เข้ามาไซร้ที่ซอกคอ ไอ่ห่า กูโดนลวนลามโดยผู้ชาย ผมสะบัดมือออกอย่างแรง แล้วลุกขึ้นออกจาตรงนั้นอย่างเร็ว แต่เหมือนหนีเสือปะจระเข้มีใครไม่รู้เกี่ยวเอวผมไปกอดไว้กับตัว
“ไงจ๊ะ น่ารักจังชื่ออะไรเอ่ย”
“ปล่อย!!”
ผมสะบัดอีกให้หลุดออกจากวงแขนนั้น ตายๆๆเกิดมายังไม่เคยโดนอะไรแบบนี้เลย ผมเดินไปเรื่อยๆมองก็ไม่เห็น หงุดหงิดที่ทำอะไรไม่ค่อยได้ นึกโทษคนที่เอาผมมาที่นี้ แต่ตอนนี้มันหายหัวไปไหน...เรย์.....
ตึง...
ผมเดินชนใครก็ไม่รู้มันจับข้อมือผมขวับ ผมรีบสะบัดออก ใครอีกเนี้ยะให้ตาย
“เฮ้ๆๆๆๆ ใจเย็นๆๆ ทาม”
เสียงนี้ โอ้สวรรค์ เรย์ หายไปไหนนายรู้มันฉันกำลังจะโดนงาบไปอยู่แล้ว รู้งี้ให้มันนั่งต่อดีกว่า ไม่น่าบอกให้มันไปเลยโดนไซร้คอด้วยอ่ะ
“เรย์ อยู่นี้เอง ให้ตาย รู้มั้ยเมื่อกี้ฉันเจออะไร”
“อืมเห็น”
“เห็น!!!”
“ก็อยากรู้ ว่านายจะทำยังไง เด็ดขาดดีนิ มีแรงด้วยหรอเรา”
มันยังพูดกึ่งเล่นกึ่งจริง ไม่ตลกนะ ผมหน้างอทันทีที่มันหัวเราะ ผมหันหลังหนีจะเดินออกจากผับให้ได้ เออ ตาก็ไม่เห็นยังจะกระแดะเดินออกไปคนเดียว เดี๋ยวเจอแบบเมื่อกี้อีกนะ จะรอดรึป่าวยังไม่รู้
“เดี๋ยวๆๆๆอย่าเพิ่งงอน ป่ะๆๆๆกลับบ้านกัน”
ผมหันกลับมาหามันอย่างว่าง่าย จะกลับแล้วหรอ เออดี ไม่อยู่แล้วผับบ้าเนี้ยะ จะไม่มาอีกเป็นครั้งที่สอง
“อ่าว หายงอนแล้วหรอ”
“ไม่ได้งอน ไปๆๆกลับบ้าน”
มันหัวเราะก่อนจับข้อมือผม มันจูงผมให้เดินตามลัดเลาะคนมากมาย ตรงไหนคนเยอะมันก็จะดึงผมเข้ามาใกล้ แม้ว่าจะออกจาผับไปแล้ว มันก็ยังจับข้อมือผมอยู่ ผมยื่นกุญแจให้มันไปไขรถ ได้ยินมันพูดแว่วๆว่า ‘อเวนตี้ของพ่อ’ ด้วย เออนายทิ้งมันไว้เองนะ ผมก้าวขึ้นรถไปก็ควานหาแว่นมาใส่ อ่า...โลกใหม่ โลกที่สดใสของผมกลับมาสักที เหมือนมันจะรู้ที่ฟินมากที่ได้ใส่แว่น
“ฮะๆ ยินดีต้อนรับกลับเข้าสู่โลกที่สดใสนะ”
ผมหันไปยิ้มให้มัน หัวเราะน้อยๆ ดีจริงๆที่ได้เห็นชัดๆ ตอนถอดแว่นนี้เหมือนเหมือนคนละโลก ไม่เห็นอะไรสักอย่างขนาดหน้ามันยังไม่ค่อยเห็นเลย มันออกรถเดินทางกลับบ้าน เราไม่ได้พูดอะไรมาก จนผมเผลอหลับไป เหนื่อยมากนะวันนี้
แต่ก็ดีใจนะ ที่ได้เห็นหน้ามันเป็นคนแรกหลังใส่แว่นน่ะ.....
++++++++++++++++++++
อ่า...สำหรับคนที่ติดตามนะค่ะ พอดีจะลงทุกวัน ประมาณ เที่ยงคืนน่ะค่ะเผื่อคนไหนไม่รู้ว่าไรท์เตอร์อัพนิยายยังไง จะได้ตามถูกขอบคุณค่ะ
ความคิดเห็น