•• {Fic} The Story I Wrote••

ลำดับตอนที่ #6 : The Fifth Story ; Mali's Diary

You could be my sweet dream

or beautiful (K)nightmare ?

ฉันก้มมองสมุดบันทึกสีน้ำตาลที่ถืออยู่ในมือมาได้ 2 ชม.กว่าแล้วล่ะ มันไม่ได้มีอะไรให้ฉันอ่านในนั้นหรอก แต่ฉันกำลังใช้ความคิดว่าฉันจะเริ่มเขียนมันดีหรือเปล่า

ถ้าหากมองออกไปด้านนอก  ตอนนี้ฉันกำลังนั่งอยู่บนนกยักษ์ กำลังพาฉันข้ามน้ำข้ามทะเลไปหาความฝันที่ฉันต้องการจะมีตัวตนให้ทุกคนยอมรับฉันได้ ท้องฟ้าสีสดใส กับปุยเมฆที่อยู่ใกล้แค่เพียงเอื้อมมือ ถ้าหากเปิดหน้าต่างได้ ฉันจะคว้าเมฆให้มาอยู่ในมือแล้วมากอดไว้ให้เหมือนกันหมอนที่ฉันนอนกอดอยู่ทุกคืน

อันที่จริง... น้ำตายังไม่ทันจะเหือดแห้งดีซักเท่าไหร่ แต่ฉันพยายามคิดถึงเรื่องอื่น ดีกว่านั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นไม่อายใครบนเครื่องบินแบบเมื่อครู่นี้  เขาเป็นทั้งฝันที่ดี และเป็นทุกอย่าง เขาเป็นคนที่ทำให้ฉันนอนหลับได้ในตอนกลางคืน ไม่เคยทำให้ฉันต้องกลับมาฝันร้ายกับเรื่องเรื่องราวในอดีต แต่พอมาถึงตอนนี้นี่สิ... ฉันกำลังจะไม่มีเขาแล้วหรอ?

‘เธอรักฉันงั้นหรอ? แล้วทำไมถึงปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียวแบบนี้’

‘เธอถามตัวเองจริงๆเถอะว่าเคยรักฉันหรือเปล่า’

‘เธอรู้จักความรักหรือเปล่า ทำไมเธอถึงทำให้เราต้องมาเป็นแบบนี้’

สารพัดคำถามที่มันเคยวนเวียนเข้ามาในหัวราวกับเป็นฝันร้ายอย่างหนึ่ง จนแล้วจนรอด ฉันไม่สามารถจรดปากกาลงเขียนอะไรในสมุดเล่มนี้ได้เลย มีแต่น้ำตาที่ไหลหยดลงมาอีกแล้ว

นั่นสินะ.. ฉันรู้จักคำว่า .. รัก หรือเปล่า?

ฉันรักตัวเองมากกว่าหรือเปล่า?

เพราะแค่เขาเป็นเพียงคนเดียวในชีวิตที่เข้ามา เข้ามาเป็นส่วนหนึ่ง เข้ามาเป็นทุกอย่าง มาเป็นเพื่อน มาเป็นคนที่ฉันเรียกว่าแฟน เข้ามาทำให้ฉันมีตัวตนและหลุดพ้นจากการเป็นเงาสังคม ลบล้างฝันร้ายเกี่ยวกับผู้ชายที่คอยแต่จะมาทำร้ายฉัน เข้ามาเป็นทุกอย่าง .. แล้วฉันก็ทิ้งให้เขาอยู่คนเดียว

เห็นแก่ตัว?  ฉันคงเห็นแก่ตัว

วันที่ 1 ของการกลับมาใช้ชีวิตเป็นเทรนนีของค่ายเพลงที่เกาหลี

อืม.. =-=  ฉันตั้งใจเอาไว้แล้วล่ะว่าจะใช้สมุดเล่มนี้จดบันทึกชีวิตประจำวัน อา.. ทิ้งเรื่องเศร้าเถอะ ฉันจะพยายามปรับตัวเข้าหาเพื่อนๆล่ะ ฉันจะทำเพื่อความฝันตัวเอง ! แต่ฉันพูดไม่ค่อยเก่ง  วันนี้หรอ... เหนื่อยมากเลย ซ้อมโหด ตอนอยู่ไทยแค่เที่ยงคืน ที่นี่ ตี3 !! แต่ตอนนี้ตี4 แล้วล่ะ จริงๆ.. ฉันต้องโทรศัพท์หาใครซักคน แต่.. เจ๊โยยึดมือถือไปแล้ว และ.. เขาคงไม่อยากได้ยินเสียงฉันแล้วล่ะ (. .) เฮ้ๆ ไม่เศร้านะมะลิ!!  ตอนนี้ทุกคนกำลังหาชื่อเกาหลีให้ฉันอยู่ล่ะ แต่ตอนนี้ทุกคนออกเสียว่า มารี. เหมือนพระแม่มารีไงไม่รู้ ฉันไม่คิดจะไปลบหลู่ท่านนะ อืม.. ฉันควรนอนแฮะ

วันที่ 15 เดือน พ.ค. 20XX

ไม่ได้มาเขียน ห่างจากวันแรก ตั้งสองอาทิตย์ สมุดเล่มนี้จะรอดมั้ยนะ ฉันจะเก็บเอาไว้แต่งเพลง แต่ฉันมีสมุดแต่งเพลงอีกเล่มนี่นา =-=;  ตอนเช้าเรียนร้องเพลง ตอนบ่ายเรียนเต้น เย็นเรียนภาษา หัวค่ำซ้อมถึงตีสอง ชีวิตฉันตอนนี้เป็นแบบนี้ล่ะ เจ๊โยเจอแต่ตอนเรียนเต้น ก็คิดว่าน่าจะเข้ากับคนอื่นได้แล้ว ที่นี่.. สกินชิพ เขียนถูกมั้ยนะ กันสุดๆ ฉันกลัวแฮะ

วันที่ 16 มิ.ย. 20XX

                หนักกว่าครั้งที่แล้ว ฉันกลัวไม่รอดจริงๆ หมายถึงสมุดเล่มนี้ เริ่มมีการทดสอบประจำเดือนแล้ว คำวิจารณ์ของท่านประธานเป็นอะไรที่ชวนร้องไห้มาก แต่ฉันต้องฝืนยิ้มรับแฮะ จะระบายให้เจ๊โยฟังก็แทบไม่ได้คุยกันจริงจังเลย เคยเล่าหรือเปล่า มีคนมาบอกชอบฉันด้วยล่ะ... ซอแทจุนเป็นคนเดียวที่พยายามคุยกับฉัน ฉันก็ไม่มีใครเลยเล่าทุกอย่างด้วยภาษาอังกฤษตะกุกตะกัก เขาก็ดีนะ แต่ฉันว่าฉันต้องการเพื่อนมากกว่า และท่านประธานไม่อยากให้แม้แต่เทรนนีมีความรัก มันเป็นกฎ และ.. นอกจาก ไนต์ ฉันก็รู้สึกว่าไม่อยากรักใครแล้ว ฉัน..นึกถึงนายทำไมกัน เฮ้อ

                วันที่ 30 มิ.ย. 20XX

                ตีสี่เข้าวันที่หนึ่งเดือนกรกฎาแล้วต่างหาก เพิ่งกลับจากห้องซ้อมล่ะ เพิ่งทดสอบประจำเดือนไปเมื่อกลางวัน ท้อใจที่สุดเลย ถ้าฉันทำไม่ได้ ถ้าฉันทำได้ไม่ดี ฉันจะหลุดจากการเป็นเทรนนีและโดนส่งกลับประเทศไทย ไม่นะ ฉันไม่อยากกลับแล้ว... หลังจากทดสอบและโดนด่ายับ ฉันก็ได้เจอแล้วคุยกับเจ๊โย เจอโฟร์ด้วย ได้กอดเจ้าโฟร์ มันตัวโตขึ้นเยอะเลย  เป็นกำลังใจที่ดีแฮะ... แต่เจ้าโฟร์คิดถึงปาป๊าของมันด้วย อืม.. อากาศตอนนี้เย็นมากๆ ฉันนั่งอยู่ริมหน้าต่างมานั่งเขียนเนี่ย..

                ไม่รู้สิ ฉันคิดถึงไนต์อีกแล้ว จริงๆก็คิดถึงตลอดเลยนะ ไนต์จะเป็นยังไงบ้าง แต่ไนต์คงไม่อยากเจอ แล้วก็เกลียดฉันมากแน่ๆ เราเลิกกันจริงๆหรอเนี่ย? ฉันเพิ่งจะเรียนรู้เรื่องความรักไม่เท่าไหร่ มันไปไม่รอดสินะ ฉันเห็นแก่ตัวที่เลือกมาทำสิ่งที่ตัวเองรักมากกว่า.. เลือกคนที่รักฉันงั้นหรอ  ทำไมฉันถึงเลือกทั้งสองอย่างไม่ได้ล่ะ? ไนต์เป็นฝันที่ดีที่สุดในชีวิตของฉันเลยนะ แต่จะให้ไนต์รอ... ฉันกลับไป มันเห็นแก่ตัวเกินไปจริงๆ.. เพราะตอนนี้ฉันก็ยังไม่รู้อนาคตของตัวเองเลย ความรักก็มีไม่ได้ มีแฟนก็พูดไม่ได้ ไนต์เองก็พูดว่าจะชอบหรอที่บอกไม่ได้ว่าคบกับใครอยู่ เฮ้อ.. นี่ฉันเพ้อเจ้ออะไรเนี่ย เจ๊โยบอกว่า ก็แค่ผู้ชายคนเดียวเอง.. อื้อ.. แค่ไนต์คนเดียวเอง ฉันควรนอน


.

.....