[INAZUMA ELEVEN]นายหายไปไหน

ลำดับตอนที่ #2 : EP.2

EP.2 หายตัว!?

     "เอนโด!"

     

     "ห้ะ ห้ะๆ ว่าไง เรียกกันซะดังเลย"

     "ก็เรียกตั้งหลายรอบแล้วนายไม่ตอบอ่ะ นี่นายเป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย ทำไมดูเหม่อๆ" 'ฟิดิโอ อัลเดน่า' พูดพลางปัดมือไปมาตรงหน้าของเอนโด

     "อ๋อๆ เปล่าๆไม่มีอะไร"

     "นายดูแปลกๆนะ มีเรื่องอะไรรึเปล่า" 'มาร์ค คูรเกอร์' เอ่ยถามถึงความผิดปรกติของเอนโด โดยมีการพยักหน้าสนับสนุกจาก 'ดีแลนด์ คีธ'

     "เป็นคนที่กำลังปิดบังอะไรบางอย่าง แล้วก็โกหกคนอื่นไง" ประโยคประชดประชันถูกเอ่ยออกมาจากปากของ 'ฮิจิคาตะ ไรเด็น' สร้างความงงงวยให้กับผู้ที่ยังไม่รู้เรื่องเป็นอย่างมาก

     "ปิดบัง? โกหก? เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรอ ละทำไมบรรยากาศในทีมพวกนายมันแปลกๆอย่างนี้ล่ะ" 'เอดการ์ วัลตินัส' พูดมาทำให้สมาชิกทีมญี่ปุ่นเรื่มรู้ตัว ว่าพวกตนนั้นแสดงพิรุธออกมามากเกินไป และทำให้ฮิจิคาตะรู้ตัวว่าได้เผลอพูดเรื่องที่ไม่ควรพูดออกไปแล้ว

     "คือบอกพวกเขาได้มั้ยอ่ะ" 'โคงุเระ ยูยะ' เอ่ยปากถามคนในทีม ก่อนจะได้รับการพยักหน้ากลับมา แถมด้วยสีหน้าที่ราวกับต้องการจะสื่อว่า 'ขนาดนี้แล้ว ก็คงต้องบอกแล้วล่ะ'

     "คืองี้ครับ ตอนก่อนที่พวกเราจะออกมาซ้อมกัน จู่ๆกัปตันก็พูดออกมาว่าจะลาออกจากทีมน่ะครับ แล้วก็ไม่ยอมบอกเหตุผลจริงๆออกมา บอกแต่ไม่อยากถ่วงพวกเราไว้ เราเลยไม่ให้ไปน่ะครับ บรรยากาศเลยตึงๆหน่อย" เมื่อฟังเรื่องราวทั้งหมดจบ ทุกคนก้หันไปมองที่เอนโดทันที ราวกับว่าหากจ้องไปแล้วเอนโดจะยอมเอ่ยความจริงออกมา

     เอนโดที่ถูกจ้องอย่างเอาเป็นเอาตายจากคนนับยี่สิบคน ก็เริ่มทำตัวไม่ถูก ครั้นจะขอความช่วยเหลือก็ไม่มีใครอยู่ฝั่งเดียวกับตนเลยซักคน

            .

    

          บอกไม่ได้ ห้ามบอกเด็ดขาด ถ้าบอกไปเจ้าพวกนี้ต้องไม่ยอมแน่ๆ

            .

          

     สิ่งที่ทุกคนได้รับกลับมาจึงมีแต่ความเงียบและการก้มหน้าลงมองพื้นของเอนโดแทน...

     ความตึงเครียดของบรรยากาศที่ทุกคนส่งมาให้เอนโดนั้นทำให้เขาเริ่มอยากจะบอกความจริงกับทุกคนไป จะได้ไม่ต้องมารับสายตากดดันจากทุกคนแบบนี้ 

     แต่ยังไงมันก็ 'เป็นไปไม่ได้' เขาไม่สามารถบอกอะไรกับทุกคนได้เลย หากบอกไปอาจทำให้ทุกคนลำบากไปด้วย  เขาจะยุติเรื่องพวกนี้ตัวของเขาเองนี่แหละ

     "ว่ายังไงเอนโด สิ่งที่ทำให้นายต้องออกจากทีมคืออะไร นายเลิกปิดบังได้แล้ว"

      "ขอโทษด้วยนะ ฉันก็ไม่อยากจะใช้วิธีนี้หรอก แต่มันก็คงทำอะไรไม่ได้แล้ว..."

      แต่แล้วจู่ๆเอนโดก็พูดขึ้นถึงประโยคที่ไม่มีใครเข้าใจ

      "เซน!"

     ทันทีที่สิ้นเสียงของเอนโด ก็เกิดฟ้าผ่าขึ้นครั้งใหญ่ตรงกลางระหว่างเอนโดและทุกคน...

      "ก็บอกให้ไปด้วยกันตั้งแต่แรกก็ไม่ไป ทำไมต้องให้ลงมาอีกรอบด้วยเนี่ย ห้ะ เอนโด"เสียงของบุคคลปริศนาที่ปรากฎตัวขึ้นนะจุดที่ฟ้าผ่า เอ่ยออกมาด้วยความหงุดหงิด

      "หน่า อย่าเพิ่งหงุดหงิดสิ ไปกันได้แล้ว"เอนโดเอ่ยบอกกับบุคคลปริศนานั้น พร้อมทั้งเข้าไปเกาะแขนเพื่ออ้อนไม่ให้ตนโดนโกรธ

      "เออๆ ไปๆ พร้อ..."

      "เดี๋ยวก่อน!"

      ยังไม่ทันที่คนคนนั้นจะพูดจบ เหล่าบุคคลที่ถูกลืมก็ตะโกนขัดขึ้นมาเสียก่อน

      "มีอะไรอีก เจ้าพวกมนุษย์ที่น่ารังเกียจ"ประโยคที่ถูกเอ่ยออกมา ทำให้ผู้ถูกว่าอารมณ์เสียไม่น้อย

      "นายมีสิทธิอะไรมาว่าพวกฉัน นายต่างหากที่ผิด จู่ๆก็เข้ามาแล้วจะมาพาเอนโดหนีไปแบบนี้น่ะหรอ พวกฉันไม่ยอมหรอกนะ"

      "จะยอมหรือไม่ แต่เอนโดห็เป็นคนเรียกให้ข้ามาเอง หวังว่าจะเข้าใจที่ข้าพูด" สิ้นประโยคนั้น ร่างของเอนโดและบุคคลผู้นั้นก็ได้หายไปต่อหน้าต่อตาของทุกคน

                    .

               

               ฉันขอโทษ แต่ฉันทำเพื่อพวกนายนะ ได้โปรดอย่าโกรธฉันเลย

                    .

      เสียงๆหนึ่งดังขึ้นในหัวของทุกคนจากที่ไหนสักที่ ทำให้ทุกคนต่างมองหน้ากันด้วยความสงสัย และได้รับคำตอบเป็นการพยักหน้าจากทุกคน

      

      "เอนโด/กัปตัน..."

                    .

                    .

                    .

               

                    .

      "ถวายตัวแด่ท่านผู้ยิ่งใหญ่ ขอท่านโปรดเมตตา นำตัวและความสามารถของข้าไป และอย่าแตะต้องพวกเขา"

      "พวกมนุษย์นี่ช่างโง่เขลานัก ยอมที่จะเสียสละตนเอง เพียงเพราะเพื่อนโง่ๆแค่ไม่กี่คน"

      "แล้วแต่ท่านจักพิจารณา ท่านจะทำเช่นไรก็สุดแล้วแต่ท่าน ข้าขอเพียง อย่ายุ่งกับพวกเขา"

      "ได้! เจ้าเป็นคนเลือกทางนี้เองนะ ยินดีต้อนรับนะ เอนโด มาโมรุ :)"

TBC.

     สวัสดีค่า ขอโทษที่หายไปนานนะคะ หวังว่าทุกคนจะชอบกันนะคะ ไว้เจอกันตอนหน้าค่ะ

     เม้นติชมกันได้นะคะ ขอบคุณค่ะ