คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : คอยดูแล บริการฉันดีๆสักวันมันจะเป็นอะไรไป - _, - คึคึคึ
" โอ๊ย....!!! เจ็บนะตาบ้า เบาๆมือหน่อยสิ เป็นมั๊ยยะ?! " ฉันโวยวายด้วยความแสบจากยาใส่แผล ที่ตาแอมใส่แผลฉันเหมือนเหยาะน้ำปลา
ตานี่ผีเข้าผีออก เดี๋ยวเป็นเทพบุตร เดี๋ยวก็กลายร่างเป็นปิศาจ ฉันละสับสน
" อย่าเรื่องมากนักได้มั๊ย? ฉันใส่ให้ก็บุญแล้ว "
" ถ้าไม่อยากใส่ ก็ให้ตูนมาใส่ดิ ตูนมือเบากว่าแยะ " - A -
" ไม่!! "
" เอ๊ะ!? อะไรของนายเนี่ย " -*-
" หยุดพูดมากแล้วก็ส่งแขนข้างโน้นมา จะใส่ยา "
ฉันหน้ามุ่ย แล้วส่งแขนข้างที่เป็นแผลถลอกที่ข้อศอก ให้ตาแอมดู คนประหลาด ตอนที่สวนสาธารณะ นายโดนผีเทพบุตรสิงใช่มั๊ย บอกมานะ
ทำไมมันเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังเท้าอย่างนี้ ไม่เข้าใจว่าอยู่เป็นเพื่อนกันได้ไง นัท เชา ตูน นายเข้าใจตานี่ด้วยเรอะ?!! - [] -
" ขอโทษ "
" หา? " ฉันว่าฉันได้ยินอะไรแว่วๆนะ -_,-
" อะไร? " -*-
" เมื่อกี้ว่าไงนะ? " - O -
" ป่าว...ไม่มีอะไร " (-_-)^^^
" เอาดีๆ ว่ายังไงนะ เมื่อกี้น่ะ? " ฉันก้มไปมองหน้าตาแอมที่นั่งอยู่บนพื้นห้อง
" ขอโทษ "
" พูดเป็นด้วยเหรอ..คำเนี้ย? " - [] -
" นี่ยัยเบื๊อก!! คนเขาอุตส่าขอโทษ ยังจะมาวิจารณ์อีก " - -*
" โอเค...ถ้าฉันบอกว่าไม่ยกโทษให้ล่ะ " AOA
" ตามใจเธอ " อ่าวซะงั้น - -''
ว่าแล้ว ตานี้ก็ก้มหน้าก้มตาเก็บอุปกรณ์ทำแผลใส่กล่อง ไม่พูดไม่จา แล้วก็ลุกออกไปเฉยเลย ปล่อยให้ฉันนั่งอยู่ที่โซฟาคนเดียว - -''
เฮ้ย!..กลับมาก่อนนายยังไม่ได้นวดข้อเท้าฉันเลยนะ - O - อารายเนี่ย...!! น้อยใจรึไง ฉันเดาใจไม่ถูกใครก็ได้บอกที ว่ามันเป็นบ้าอะไรเนี่ย ไอบ้า!!!
ครืด.......ครืด.......ครืด...........เสียงมือถือของฉันสั่น ทำให้ฉันรู้สึกตัวจากห้วงความคิด
" ฮาโหล...เมยาวี พูดค่ะ "
" น้องเมย์หรอค่ะ พี่แก้มโทรมาถามว่าเป็นไงบ้างค่ะ เชาโทรมาบอกพี่ว่าตกจักรยาน ว่าแต่จะมาอัดเพลงพรุ่งนี้ไหวมั๊ย? "
" ทำไมเร็วจังค่ะพี่แก้ม? ยังไม่ทันได้เตรียมตัวเลย " OoO!!!
" พอดีเพลงเสร็จตั้งนานแล้วน่ะจ่ะ ทางค่ายเขาก็อยากให้ออกตลาดเร็วๆ "
" เอ่อ...ค่ะ " - A -''
" เดี๋ยวต่อจากนี้คิวแน่นแน่นอนจ่ะ เตรียมตัวไว้ได้เลยนะ " ^O^
" ค่ะ " ^_^''
" แค่นี้ก่อนนะ อ้อ! พรุ่งนี้เจอที่ออฟฟิท 10 โมงนะค่ะ " ^^
" ค่ะ ขอบคุณค่ะ " ^^
หลังจากวางโทรศัพท์ ฉันลากขาเป๊ๆไปเคาะประตูห้องเชา
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
" นี่..พวกนาย พี่แก้มโทรมาบอกว่าให้ไปเข้าห้องอัดตอน 10 โมงนะ "
" ................................................. " เงียบ ไม่มีเสียงตอบ
" เฮ้! ได้ยินมั๊ย? " ชึบ! มีอะไรบางอย่างสัมผัสที่เท้าฉัน
กระดาษ? ฉันก้มมอง มีแผ่นกระดาษสอดออกมาจากด้านล่างของประตูห้อง ฉันหยิบขึ้นมาดูอย่างสงสัย เจ้าพวกเกมลินนี่เล่นอะไรกัน ฉันคลี้กระดาษออก
' ขอโทษ เธอจะไม่ยอมยกโทษให้ฉันรึไง? ' ฉันอ่านข้อความเสร็จ ก็แอบอมยิ้ม ตานี่ท่าทางจะสำนึกผิด
" ไม่! ตางี่เง่า นายทำความผิดไว้มาก ชิ! " - O - ฉันสอดกระดาษกลับไป มันหายไปนานพอสมควร ก่อนจะโผล่ออกมาอีก
' อย่าเรื่องมากนักได้มั๊ย..แล้วจะให้ทำยังไง? ' สรุปนี่นายสำนึกผิดจริงรึป่าวเนี่ย!!?
" ดูแล..บริการฉันดีๆ สัก 1 วันเป็นไง " A_A หุหุหุ ดูสิว่าจะยอมรึเปล่า?
ฉันวางกระดาษกลับไปก่อนจะ....แกร่ก!
" จะให้ฉันดูแล บริการเธอดีๆเนี่ยนะ อย่างนี่ก็เท่ากับเป็นเบ๊เธอน่ะสิ!! " แว้กกกกกก!!!!!!!!!
ตาแอมเปิดประตูออกมาร้องลั่นบ้าน ฉันล้มลงด้วยความตกใจ ทำให้เท้ากระแทกกับพื้น
" โอ๊ยๆๆๆๆๆ.....!!!!! ตาบ้า เท้าฉันเท้าฉัน ฮือๆๆ ตางี่เง่า!!! " ทำบ้าอะไรของนายเนี่ย T-T อย่าให้ขาหายนะ ฉันจะก้านคอนายให้หลับเลย
" อ่าวเฮ้ย!! เมย์ " ตูน นัท รีบวิ่งเข้ามาประคองฉัน
" เป็นอะไรมากมั๊ย? " ตูนถามฉัน
" ท่าจะเป็นเอามากดูดิ ขาใหญ่เชียว เอ้ย! บวมเลย " ^O^ ตานัทหัวเราะ
" ไอบ้า! ยังจะมาแซวฉันอีก เจ็บนะเนี่ย แอมนายต้องไถ่โทษ ตาเกมลินห่วย เจ้าคนซื่อบื้อ!!! "
" ฉันว่าแกต้องยอมรับขอเสนอของยัยนี่ซะแล้วนะ ดูสิแกดันไปซ้ำเติมแผลอีก " เชาพูดพลางยิ้มให้แอม
" ก็ได้ แค่..3 ชั่วโมงพอ "
" อะไรของนาย ดูที่นายทำสิ ตาบื้อๆๆๆ ต้องวันนึงสิยะ!! " O[]O!!!
" งั้นให้ 6 ขาดตัวห้ามเพิ่ม ฉันต่อเพิ่มให้ตั้งเท่านึงแล้วนะ " - O -
" นี่มันไม่ยุติธรรมเลยนะ ได้ยังไงยะ " O[]O
" .................................. " ตาแอมจ้องหน้าฉันเขม็ง
" จะรับหรือไม่รับล่ะ? " ดูตานี่กวนจริงๆ หึย....มันน่าเตะนัก OoO!!!
" ว่าไงล่ะ ยัยเบื๊อก? "
" โอเคๆ ตกลงก็ได้ ชิ " สรุปนี่ คิดจะขอโทษฉันรึเปล่าเนี่ย?!!!!
" แอม ขอน้ำหน่อย คอแห้ง " - O -
" อ่ะ..น้ำ " - _ -
" ฉันจะเอาน้ำส้ม " - O -
" นี่..น้ำส้ม " - _ -''
" นี่! น้ำอัดลมมันทำให้ฉันอ้วนนะ เอาน้ำส้มคั้นในตู้เย็นน่ะ ไปหยิบมา " - O -
" ฮึ่ม...น้ำส้มคั้น " - _ -^^^^
" จะว่าไป..ขอน้ำอุ่นบำรุงเสียงดีกว่า " ^O^ คึคึคึ ต้องแกล้งให้เข็ด
" ยัยเบื๊อก!! เธอจะเรื่องมากไปถึงไหน?!! "
" นายกล้าขึ้นเสียงกับฉันเรอะ!? รู้มั๊ยว่านายอยู่ในฐานะอะไรตอนนี้? "
" ฮึ่ม...... " หมอนั่นขบฟัน - -'' น่ากลัวแฮะ แต่ช่างเหอะ!!! ตอนนี้ฉันไม่แคร์ ขอให้ได้แกล้งหมอนี่ให้สะใจเป็นพอ ฮ่าๆๆๆๆๆ ^O^
" จำไว้เถอะ ยัยเบื๊อกตัวแสบ ร้ายนักนะ... "
" เมื่อกี้นายพูดอะไรรึป่าว? " ฉันว่าได้ยินอะไรแว่วๆนะ
" เปล่านี่ " ตานี่ มองฉันแปลกๆ ชักรู้สึกมีรางสังหรณ์ไม่ดียังไงไม่รู้แฮะ หมอนี่น่ากลัวจะตายไป สงสัยต้องระวังตัวหน่อย - _ -''
หลังจากที่มื้อเช้าฉันใช้ตาแอมอย่างสนุกสนานแล้ว ถึงเวลาที่จะต้องไปอัดเสียง ฉันตรวจดูความเรียบร้อยอีกครั้ง และจัดแจงเก็บของ
หึ! วันนี้ยังอีกยางไกลตาแอมบื้อเอ้ย!! ฮิฮิฮิ A_A
" ถือกระเป๋าฉันให้หน่อยสิ " ฉันยื่นกระเป๋าใบเล็กของฉันให้แอม
" อ่อ..อย่าลืม หยิบกระเป๋าเครื่องสำอางที่อยู่ตรงโน้น กระติกน้ำ แล้วก็...กล่องรองเท้าฉันด้วยนะ ฉันจะลงไปรอที่รถนะ " ^O^ กร้ากกกกก...แบกไปซะ!!!
" นี่..เธอจะเอาของพวกนี่ไปทำไมนักหนา หา!!...ยัยเบื๊อก!!!! "
" ก็ฉันจะใช้นี่ " เปล่าหรอก ฉันแค่อยากจะให้แบกก็เท่านั้น หุหุหุ
" เครื่องสำอาง ของที่โน่นก็มี อีกอย่างแค่อัดเสียงเธอจะเอาไปทำไม ไหนจะกระติกน้ำ แล้วไอกล่องรองเท้านี่อีก เธอจะแกล้งฉันใช่มั๊ย?!! " O[]O!!!
" เปล่าน้า..(ที่เข้าใจน่ะถูกแล้ว A_A) ฉันอยากจะแต่งหน้าไม่ได้รึไง? กระติกน้ำฉันเอาไปกินตอนอัดเสียง รองเท้าฉันก็แค่เอาไปเผื่ออยากเปลี่ยน " A_A มีความสุขจริงๆแกล้งตานี่
ฉันเดินลงไปข้างล่างคอนโดเพื่อไปขึ้นรถตู้ โดปล่อยให้อีตาแอมแบกของหน้ามุ่ยตามมา พอไปถึงที่รถฉันก็เห็นเจ้าเกมลินอีก 3 ตัวที่เหลือนั่งกันหน้าสล่อนในรถ
" ไอแอมล่ะ? " เชาโผล่หน้าออกมาจากรถ
" ข้างหลังน่ะ " ^ ^ ฉันขึ้นรถพลางชี้มือไปทางข้างหลัง
พวกเชา นัท ตูน ชะโงกหน้าไปมองด้วยความสงสัย
" ฮ่าๆๆๆๆ.............!!!!!!! " เสียงหัวเราะของทั้ง 3 คนก็ดังขึ้น
" เฮ้ย...แกเห็นเหมือนอย่างที่ฉันเห็นมั๊ยวะ? " ตานัทพูดพลางสะกิดตูน
" เออว่ะ ดูดิ ไอแอมเหมือนเด็กขนของเลยว่ะ น่ารักซะไม่มีเล้ย....!!! " เสียงเจ้าตูนพูด แล้วลงไปนั่งกุมท้อง
ฉันว่าไอพวกนี่ ท่าทางจะเมายาบ้ากัน หัวเราะกันใหญ่ แต่หัวเราะได้ไม่นานความรู้สึกถึงรังสีอำมหิตที่แผ่ออกมาจากตาแอม มองซะ!! ตาขวางเชียว - -''
" จะหัวเราะอะไรนักหนาวะ ไม่ตลกเลยนะ ยัยนี่กวนเป็นบ้า ไม่ยกไม่ถือแล้ว จะโกรธจะงอนก็ช่างไม่แคร์แล้ว " (* O * ^^^)
ตาแอมตะโกน แล้วทำท่าเหมือนจะขว้างของซะแล้วสิ -*- อารมณ์ร้ายชะมัด ผับผ่า!! สงสัยต้องยอมง้อนิดนึง เพื่อโอกาสที่จะใช้ต่อ
ฉันเดินลงจากรถแล้วตะโกนเรียกไอ 3 ตัวที่ยังไม่ยอมหยุดหัวเราะซะที
" นี่..นัท เชา ตูน ไปช่วยแอมถือหน่อยดิ " ฉันพูดเสียงเข้ม
เชาไม่ว่าอะไร เพียงแต่มองมาทางฉันแล้วก็เดินไป แต่อีก 2 ตัวนี่สิ ไม่ยอมไปแถมดวยวายอีกต่างหาก น่าเบื่อชะมัด - O -
" นัท...ตูน.... " ฉันพูดเสียงหวาน
" เรื่องบรรดากิ้กของพวกนายฉันรู้นะว่ามีใครบ้าง.....หึหึ น้อง นก จิ้บ กิ้บ พลอย อะไรนั่นน่ะ หึหึ "
" หา!? เธอรู้แล้วทำไม " 2 คนพูดพร้อมกัน
" ฉันก็จะโทรไปแฉ่พวกนายให้หมดน่ะสิ ยิ่งน้องๆในวงการให้พี่แก้มหาเบอร์คงไม่ยากนักหรอกนะ ฮิฮิ " ^[]^
" ยะ..อย่านะถ้าอย่างนั่นพวกเรา 2 คนต้องตายแน่ๆ " TTOTT
" งั้นก็ไปช่วยแอมซะ โน้น!! " ฉันยิ้มพร้อมกับผลักเจ้า 2 คนให้เดิน
" เธอนี้มัน...ร้ายจริงๆ " ทั้ง 2 หันมาค้อนก่อนจะเดินไป
" อ่อ..อย่าลืมไปกล่ิอมให้ตาแอมเป็นเบ๊ฉันต่อด้วยนะ แล้วฉันก็จะปิดเงียบเลยล่ะ " ^^
นัท ตูน เดินไปอย่างไม่พอใจเท่าไหร่ ตอนนี้ขอให้ฉันได้ใช้ตาแอมจอมซาดิสนั่นก็พอแล้ว มีความสุขจริงๆเล้ย.....^O^
" เอาล่ะ พอแค่นี้นะครับ เยี่ยมมากครับวันนี้ " พี่โปรดิวเซอร์พูด
" แหงสิค่ะ เมย์น่ะเหนื่อย....จะแย่ เฮ้อ.....ขอบคุณมากนะค่ะ " ^_^''
" คุณน้องต้องเหนื่อยอีกเยอะแน่ค่ะ งานนี้คิวเต็มแน่ๆ แล้วอย่าลืมเรื่องถ่ายมิวสิคด้วยนะจ๊ะ " คุณพี่แก้มถือสมุดตารางคิว มาเปิดอย่างอารมณ์ดี
" อ่าค่ะ มีอะไรก็..โทรตามเมย์ได้เลยนะค่ะ " ^^
ว่าแล้วฉันก็รีบลากลับทันที โอ๊ย......ก็ตอนนี้ฉันรู้สึกอยากนอนเต็มที เหนื่อยจะแย่ - O - ฉันเก็บของพร้อมกับเดินไปหาเจ้า 4 ตัวที่นั่งรออยู่
" เฮ้ย!! แอม นายหญิงแกมาน่ะ กร๊ากกกกก " นัทสะกิดแอมพร้อมกับหัวเราะอย่างคลั่งๆ แต่ดูเหมือนตาแอมจะไม่รับมุกเท่าไหร่
" ถือของพวกนี่ไปที่รถด้วย " ฉันยื่นสัมภาระต่างๆให้แอม
" เฮ้ย! แอมพูดด้วยดิ เจ้าค่ะนายหญิง ฮ่าๆๆๆๆ " ตูน นัท เชา หัวเราะพร้อมกัน ใครใส่กัญชาให้พวกนี้กินรึเปล่าเนี่ย...!!?
" ................................................ " ตาแอมเงียบกริบ
" ปะ...ลงไปที่รถกันเถอะฉันอยากกลับบ้าน " ฉันเดินตรงไปยังลิฟต์ ส่วนตาแอมก็เดินถือของตามมา
" เธอลงไปกะแอมก่อนเถอะ เดี๋ยวพวกเราตามไป " ^O^ ทำไมจ้าพวกนี้ต้องยิ้มแปลกๆด้วยเนี่ย - -'' น่าสงสัยเหมือนรางร้ายจะมาเยือน
" นี่!....วางดีๆสิ รองเท้าวางตรงนี้ " ฉันยืนสั่งตาแอมอย่างสบายใจ ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งที่เบาะรถ แหม่....การมีคนคอยบริการก็ดีอย่างนี่แล หุหุหุ ^[]^
ควับ!! แย้กกกกกก!! O[]O รู้ตัวอีกทีตาแอมก็ขึ้นคร่อมอยู่บนตัวฉันซะแล้ว กรี๊ดดดดดด!!!!!!!
" เฮ้ย...!!! นายจะทำอะไรน่ะ ปล่อยช้านนนนน้าาาาา....!!!! " >[]<
" ยัยเบื๊อกตัวแสบ!! หมดเวลาแล้ว " แว้กกกก!!! ไม่จริงนะ ม่ายยยยย TTOTT
" ระ...ระ...หรอ ไม่รู้เลยนะเนี่ย ฮิฮิฮิ แฮะๆ ปล่อยฉันก่อนนะ...น้า " ^ _ ^''
" หึหึ..เธอเสร็จฉันแน่!! " - _, -
" จะทำอะไรช้าน...ปล่อยนะ ปล่อยๆๆๆๆ ปล่อยเส่ ปล่อย!! " >O<
" นี่!..ยัยเบื๊อก ถ้าเธอยังไม่เลิกโวยวาย ฉันจูบเธอแน่!! "
" อีตาบ้า!! ตาลามก ตาโรคจิต...!!! " >O<
" ฉันเอาจริงนะ!! " ตาแอมพูดพลางก้มหน้าลงต่ำ พร้อมกับเล็งมาที่ริมฝีปากฉัน
" ................................ " เงียบกริบ ฉันรีบเม้มปากทันที
" ถึงตาเธอตามใจฉันบ้างล่ะ ไหนพูดดีๆสิ "
" ให้พูดอะไรมิทราบ? " - O -
" อืม...ก็อย่าง คุณแอมขาช่วยกรุณาปล่อยเมย์เถอะค่ะ แล้วเมย์จะยอมทำตามคุณแอมทุกอย่าง " ^O^
" จำเป็น? ฉันจำเป็นต้องพูดดีกับนายด้วยรึไง? แล้วทำไมฉันต้องตามใจนาย " - O -
" จะพูดไม่พูด!? "
" เอ่อ...อีตาแอมบื้อค่ะ นายช่วยปล่อยฉันซะทีจะได้มั๊ย แล้วฉันจะตอบแทนด้วยการตื้บนาย " - O -
" จะพูดดีๆมั๊ย " อีตาแอมก้มหน้าต่ำลงมาอีก ม่ายยยยย!!!! OoO ฉันรีบหลับตาปี๋ >.<
" คุณแอมขาช่วยกรุณาปล่อยเมย์เถอะค่ะ แล้วเมย์จะยอมทำตามคุณแอมทุกอย่าง ฉันพูดแล้วเอาหน้าของนายออกไปเดี๋ยวนี้!! " >O< ฉันพูดแบบไม่วรรคหายใจ
" ฮ่าๆๆๆๆ เธอบอกแล้วนะว่าจะตามใจฉัน " ^O^
ไม่น่าเลย TT^TT ชีวิตฉันจะเป็นยังไงล่ะเนี่ย ฮือๆๆๆๆ ทำไมนะทำไมม้ายยยยย.........!!!!
มาอัพแล้วนะคร้าบ~ ขอให้ติดตามต่อนะคับผม ^ ^
ความคิดเห็น