คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : วันหยุดวุ่นวาย (มาต่อ) - 0 -
ชั้นนั่งซ้อนท้ายตาแอมอย่างหวาดระแวง หมอนี่ปั่นไปเรื่อยๆโดยไม่พูดไม่จาอะไรเลยสักนิดรอบข้างชั้นก็มีพวก เชา นัท ตูน ปั่นตามหลังมา ขณะที่ชั้นกำลังมองข้างทางไปเรื่อยๆ
" ทำไมถึงไม่อยากมากับฉัน รังเกียจนักรึไง? "
" ใช่ !! " - 0 -
" จริงๆเธอน่าจะดีใจนะ มีสาวๆหลายคนที่อยากจะนั่งซ้อนท้ายชั้นนะ ไหนจะได้กอดคนหล่ออย่างชั้นอีก " -_,-
" ฉันเป็นคนนึงละกันที่ไม่ได้อยากซ้อนท้ายนาย และจะไม่กอดนายเด็ดขาด!! "
" งั้นเหรอ...? " ดูตานี่ลากเสียงซะน่าหมั่นไส้ - -''
ทันใดนั้น เจ้าบ้าแอมก็ปั่นเร่งความเร็วจนใกล้ถึงหลังเต่า ก็ปล่อยขาออกทำให้จักรยานสะดุดหลังเต่าเข้าอย่างจัง
ตัวฉันลอยขึ้นจากที่นั่ง OoO!!!! ฉันคว้าเอวหมอนั่นอย่างรวดเร็ว
" ว้ายยยย!! ตาบ้าทำอะไรยะ?!! ฉันเกือบตกแล้วนะ " (- O -^^^) ก้นกระแทกกับที่นั่งเจ็บก็เจ็บ ไอบ้าแอม!!!
" ฮ่าๆๆๆๆ ไหนว่าจะไม่กอดฉันไง กอดซะแน่นเชียว " ^O^
" เอ้ย..!! ชิ ก็มันจะตกก็ต้องหาที่จับก่อนเด่ะ " ฉันรีบปล่อยมือออกจากเอวหมอนั่นทันที
" นี่...!! จับแน่นๆนะ " ตาแอมหันมาบอกกับฉัน
" ไม่! อย่าแม้แต่จะคิด " - ^ -
" ยัยเบื้อกจะจับไม่จับ!! ฉันก็ไม่ได้อยากให้เธอจับนักหรอก มองดูข้างหน้าซะยัยบื้อเอ้ย!!!! " ไหนยะ มีอะไรอีก อีตานี่ - -^^^
ฉันชะโงกมองทางข้างหน้า ไม่นะ! พระเจ้า!!! มีกลุ่มนักข่าวเรียงอยู่เต็มทางเดิน กลุ่มใหญ่เลยล่ะ
โอ้....สิ่งที่ฉันไม่อยากเจอ บอกแล้วๆๆๆๆว่าอย่าออกมา OoO ซวยแล้ว โดนกักตัว แหงๆ
" ฉันบอกแล้ว..ว่าอย่าออกมา เป็นไงล่ะ โธ่เอ้ยๆๆๆ " *O*
" นี่ยัยเบื๊อกช่วยเงียบสักพักได้มั๊ย?!! " - -*
" เอาไงดีวะ?! " ตูนปั่นมาขนาบข้าง
" แยกตัว สลายโต๋!! " แอมตะโกน
จักรยานของพวกเราทั้ง 4 แยกทางกันทันที แต่เดี๋ยวก่อนมันคงไม่ง่ายขนาดนั้นมั้ง? ใช่แล้ว!!!.....
โดนขี่จักรยานตาม แว้ก!!! O[]O!!!!
" บอกแล้วว่าอย่ามาดูเด้!! " ฉันเริ่มโวยวายอีกรอบ
" ฉันเป็นคนชวนซะเมื่อไหร่เล่า?!! " -*-
" แต่นายไม่ยอมคัดค้านนี่นา " ฉันดึงเสื้อตาแอมอย่างแรง
" แล้วไง? มันเกิดขึ้นแล้วช่วยกันคิดดีกว่ามั๊ย? ยัยเบื๊อก!! "
" เอ้อ!! รู้แล้วน่า ก็คิดอยู่นี่ไง!! " ฉันดึงเสื้อเขาอีกครั้ง
" หยุดดึงเสื้อฉันซะที มันรัดคอฉันรู้มั๊ย?!! "
" เออ รู้แล้ว(โว้ย!!) " กึก! กึก! กึก! ระหว่างที่ฉันกับตาแอมกำลังเถียงกัน จักรยานก็กระแทกกับหลังเต่า
" เฮ้ย!!! ยัยเบื๊อก "
กรี๊ดดดดดดดด!!!!! OoO ตุบ!!!
" โอ๊ย!!.... " รู้ตัวอีกที ตัวฉันก็นั่งแหมะอยู่บนพื้นปูน ด้วยสภาพรองเท้ากระจัดกระจายไปคนละทิศ
ตอนนี้ฉันแปร๊บที่ขามากๆ ตามตัวของฉันก็มีแผลถลอก โอ๊ย.....!!!! ทำไมซวยอย่างนี่ ตาแอมทิ้งจักรยานแล้ววิ่งเข้ามาดูฉัน
" บ้าจริง!! เธอนั่งยังไงให้ตกจักรยานได้ฮะ!! "
" ..................................... "
" เฮ้..ลุกไหวรึเปล่า? ยัยเบื๊อกตอบเซ่!! "
" มะ..ไม่ไหว " เสียงฉันสั่น น้ำตาฉันค่อยๆไหลออกมาด้วยความเจ็บ
" เฮ้ย!! ยะ...อย่าร้องไห้สิ ฉันไม่ได้ตั้งใจ "
" อะ..อืม " ฉันก้มหน้าปาดน้ำตา
" อย่าร้องนะ ฉันช่วยนะ " ว่าแล้วตาแอมก็ค่อยๆประคองฉัน
" โอ๊ย...เจ็บๆๆๆ " น้ำตาฉันยังไหลออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ
" ฉันทำเธอเจ็บหรอ ไม่เป็นไรนะ " ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว ฉันว่าตาแอมดูเปลี่ยนไปยังไงชอบกลนะ
ควับ!! ตาแอมช้อนฉันขึ้นอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ฉันไม่สนแล้ว อย่าทำให้เท้าฉันเจ็บก็พอ
" ไม่เจ็บใช่มั๊ย? นั่งตรงนี้ก่อนนะ " แอมค่อยๆวางฉันอย่างนิ่มนวล
" นักข่าวล่ะ " ฉันถามพร้อมกับปาดคราบน้ำตา
" ไม่มาแล้วล่ะ หยุดร้องไห้รึยัง? ฉันให้ยืมไอนี่ก่อนนะ " แอมยื่นผ้าเช็ดหน้าสีฟ้าขรึบน้ำเงินให้ฉัน
" ขะ..ขอดูแผลหน่อยสิ "
" ................................. "
แอมจับขาฉันขึ้นมาดูแผลที่เข่าและหน้าเเข้งของฉัน ฉันไม่ได้มองเท่าไหร่ เพราะเอาแต่ซุกหน้ากับผ้าเช็ดหน้า
ก็ฉันแทบจะไม่เคยร้องไห้เลยนี่นา น่าอายจริงๆ
แกร่ก......แกร่ก.......เสียงโซ่จักรยาน
มันทำให้ฉันและแอมตกใจ แอมโน้มตัวชะโงกออกไปมองก็พบกับพวก นัท ตูน และเชา
" เฮ้ย...แอม พวกเรามาแล้ว " ^O^ เสียงของตูน นัทและเชา โพล่งขึ้นมา
" นี่..อย่าเพิ่งทำหน้าระรื่น ยัยนี่ตกจักรยานมาดูก่อน "
" เฮ้ย!! เมย์ ไอแอมแกขี่จักรยานภาษาแป๊ะ! อะไรฟะ ทำผู้หญิงตกจักรยาน " ตานัทพูดพร้อมกับเกาหัว
" รีบกลับบ้านไปใส่ยาเหอะ เมย์ ลุกไหวรึป่าว ให้ช่วยมั๊ย? " ตูนสะกิดฉันเบาๆ
" อะ..อืม พอไหวแล้วล่ะ " ฉันมองตูนด้วยตาแดงและบวมเล็กน้อย
" มา งั้นเดี๋ยวฉันช่วยนะ " ตูนจับมือฉัน
" ไม่ต้อง! ยัยนี่ฉันจะรับผิดชอบเอง พวกแกไปดูต้นทางเถอะ " ตาแอมเดินเข้ามา
" มานี่ ขี่หลังชั้นนี่ ขึ้นมา "
" หา?! "
" ฉันเป็นคนทำเธอตกจักรยาน ฉันก็ควรจะเป็นคนที่ดูแลเธอจริงมั๊ย? ขึ้นมาสิ!! "
ฉันขึ้นขี่หลังตาแอมด้วยความทุลักทุเลเล็กน้อย ดูเหมือนว่าตัวฉันจะเบาจนสามารถแบกได้อย่างสบายๆ
ให้ตายเหอะ!! ทำไมตานี่กลายเป็นเทพบุตร แต่เชื่อสิถ้าไม่ใช่ฉันซ้อนตานี่ ก็คงไม่มีทางเปลี่ยนจากซาตาน
มาเป็นเทพบุตรอย่างนี่หรอก
แต่อย่างน้อยก็ทำให้รู้ว่าซาตานอย่างตานี่ มีจุดอ่อนตรงแพ้น้ำตาผู้หญิงนี่แหละ
หุหุหุ จะยังไงก็ตามขอให้อย่าเจอเหตุการณ์อย่างนี่อีกเลย เจ็บตัวจริงๆ -- --''
ความคิดเห็น