คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : วันที่ฝนตก โดนทิ้ง o[]o!!!ไอพวกเส็งเคร็งเอ้ย!!! (ต่อให้แล้วคับ อัพกันยาวๆเลยคับ)
"นี่ใครอยู่เนี่ยทั้ง 2 ห้องเลย"
"ห้องนี้ ตูน"
"ห้องนี้ นัท"
"เอ่อ....ช่วยอาบเร็วๆหน่อยก็ดีนะ ฉันอยากอาบน้ำเต็มทีแล้ว >O< "
"แหม...อยากอาบแล้ว มาอาบพร้อมกันมั๊ยล่ะจ๊ะ? ^O^ " ดูอีตานัท ไอลามก - -''
"หรือจะมาห้องทางซ้ายก็ได้นะ หึหึหึ" ทำไมตานัทกับตาตูนมันเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยขนาดนี้ ไอบ้า!!!
"อีตาลามก จะบ้าเรอะ!!! >O< "
ฉันเดินไปนั่งรอที่ห้องรับแขก ตุบ! ฉันทิ้งตัวลงบนโซฟา
หือ....? กลิ่นอะไรห๊อมมมหอม
หอมอะไร? หอมอะไร? หอมไข่ดาว หอมไข่ดาว ฉันหันไปมองที่ครัว ไม่น่าเชื่อ!!! ตาเชากำลังขะมักเขม้นกับการทอดไข่ดาวเป็นอาหารเช้า ขนาดฉันยังทอดไม่เป็นเลย =w= น่าอายจริงๆ (_ _'' )
มองดูรอบๆห้องแล้วก็สะอาดเป็นระเบียบ ไม่น่าเป็นห้องชายโสดได้เลย เอ๊ะ...!!? O_O หรือว่า เจ้าพวกนี้เป็นคู่เกย์! 4 คนครบคู่พอดี บ้าน่ะ!! ยัยเมยาวี คิดอะไรแผลงๆ แต่มันก็น่าคิดนะ ฮ่าๆๆๆ ^O^ ว่าแล้วฉันก็รีบลุกไปที่ครัวทันที
"นี่! ทอดไข่ดาวหรอ?"
"เปล๊า..ต้มไข่อยู่"
"จะบ้าเรอะ!! ก็เห็นทอดอยู่"
"ก็ใช่ไงก็เห็นอยู่ ไม่น่าถาม" โอเคฉันผิดเอง – [] –
"1..2..3..4..5 ทำเผื่อฉันด้วยหรอ?" คนดีนะเนี่ย ^^
"ป่าว..พอดีทำตกเสียดาย เลยแบ่งให้ ^[]^ "
"หา...!!!!" - O –
"ล้อเล่น หัดมีอารมณ์ขันซะบ้างสิ"
"ฉันไม่ใข่ไก่ - -'' "
"ยัยซาลาเปา อย่าเล่นมุกพร่ำเพรื่อได้มั๊ย? มาช่วยฉันหน่อย"
"ให้ทำอะไรล่ะ?"
"ทอดไข่เป็นมั๊ย?"
"ไม่" (- - )( - -)(- - )( - -)
"งั้นไปหั่นไส้กรอก"
"ใช้มีดไม่เป็น - -'' "
"เฮ้อ...เธอนี่มันไร้ประโยชน์จริงๆ เอางี้..ไปปิ้งขนมปังหวังว่าคงไม่ใช่ใช้เครื่องปิ้งไม่เป็นหรอกนะ"
"อ่าได้ๆ" (-- --)(_ _)(-- --)(_ _) เถียงไม่ได้เพราะตัวเองก็ยังรู้สึกว่าไร้ประโยชน์
วันนี้เชาพูดดีกว่าเมื่อวานเยอะ คิดว่านะ(ถ้าไม่นับเรื่อง เมื่อเช้าที่ยืนดูฉันขนของหน้าตาเฉย)ฉันเดินไปหยิบเครื่องปิ้งขนมปังมาเสียบปลั๊ก แล้วหย่อนขนมปังลงไปในช่องทั้ง 2
"เฮ้ย!!! อย่าทำขนมปังไหม้นะ ยัยเอ๋อ!!!" ตาเชายื่นหน้าเข้ามามองขนมปังที่อยู่ในเครื่องปิ้ง
"เออน่า รู้แล้วย่ะ"
ว่าแต่ทำไม อีตาคู่หูตัวดียังอาบน้ำไม่เสร็จอีก ตายคาห้องน้ำไปล้วรึไงนะ -*-
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
"นี่..!! นาย 2 คน ตายตาห้องน้ำไปแล้วรึไงเนี่ย..เสร็จรึยัง?"
"เสร็จแล้ว..เปิดเข้ามาดิ" นายตูนตะโกนตอบออกมา ส่วนตานัทคงตายไปแล้วจริงๆ
แกร่ก! ตู้มมมม!!!! กรี๊ดดดด!!!!!!
อยู่ดีๆอีนังตูนก็สาดน้ำใส่ฉันทันทีที่ฉันเปิดประตู ผมฉันเพิ่งทำมาเมื่อวานนะยะ >[]<
"นายทำบ้าอะไรของนายเนี่ยย~!!!! >O< "
"เป็นไงเย็นมั๊ย? ฮ่าๆๆๆๆ"
ฉันหยิบขันที่หล่นอยู่ที่พื้นขึ้นมา เคาะหัวนายตูน ปึก! ปึก! ปึกๆๆๆ
"นี่ๆ เป็นไงแข็งมั๊ย? เล่นบ้าอะไร ปัญญาอ่อนสิ้นดี!!"
"โอ๊ย....!!!! นี่เจ็บนะ ยัยบ้าโหดชะมัด" T^T
"เออแล้วจะทำไม? ตอนนี้ก็เชิญ ออกไปจากห้องน้ำได้แล้ว!!! ไปเลยออกไป ฉันจะอาบน้ำ"
ตูนเดินคลำหัว วืด วืด พลางหันมาค้อนก่อนจะเดินไป ในขณะที่ฉันกำลังจะปิดประตูห้องน้ำ
"เมย์ จ๋า...อาบน้ำด้วยคนสิ" อีตานัทแทรกหน้าเข้ามา
"นายอาบแล้วจะมายุ่งอะไรกับฉัน ตาลามก!!!" ฉันพยายามดันหน้าตานัทออกไป
จนในที่สุดก็ปิดประตูได้สักที อะไรมันจะวุ่นวายอย่างงี้ แล้วฉันต้องอยู่กะเจ้าพวกนี้ไปอีกนานแค่ไหนเนี้ย...!!!! ประสาทกิน
บรื้น~......
ตอนนี้ฉันอยู่ในรถตู้ซึ่งกำลังจะนำฉันกับเจ้า 4 ตัวไปที่ สตูดิโอ เพื่อทำการถ่ายรูปโปสเตอร์ใหม่ ฉันนั่งแถวหน้าสุด ส่วนเจ้า 4 คนก็นอนเอกเขนกกันคนละแถว (ตอนหลับๆก็ดูเป็นเทพบุตรกันหมด แต่ตื่นนี่สิเกมลินจริงๆ -- --'')
"อ้าว!!นี่ ตื่นได้แล้ว ถึงแล้วนะ!" - O - ฉันเรียกเจ้า 4 สหายที่นอนอืดกันอย่างสบายใจเฉิบ ทันทีที่รถจอดสนิท
อะไรเนี่ย!!! อย่างกับเด็กตื่นนอนแต่ละคน หัวเหอ ยุ่งเชียว แถมหน้าก็งัวๆเงียๆ ฉันจัดการจับหัวยุ่งๆพวกนั้นให้เป็นทรง เหอะๆ ฉันมีลูกตั้งแต่เมื่อไหร่? - -''
ไม่ทันไรเจ้าพวกนี้ก็กลับมาลิงโลดเหมือนเดิม ยกเว้นแต่แอมตัวดีที่ชอบทำหน้ามุ่ยเวลาหันมาเจอฉัน ฉันเดินไปที่ห้องแต่งตัว อดตื่นเต้นไม่ได้จริงๆ ฮิฮิฮิ A_A จะได้ถ่ายโปสเตอร์โปรโมตอัลบัม (^O^)/
"คุณน้องเมย์ มาแล้วหรอค่ะ วันนี้มาเร็วนะจ๊ะ เดี๋ยวตามพี่ไปแต่งตัวเลยนะ"
ฉันเดินแยกออกมา แต่ดูเหมือนจะมีตานัทเดินตามมา
"คุณชายนัท จะเดินตามมาทำไมค่ะ ห้องแต่งตัวน้องอยู่นู่นนะค่ะ"
"แหม..พี่แก้ม ผมจะไปแต่งตัวกับเมย์ได้มั๊ยครับ? ^O^ "
"นายจะบ้าเรอะ!! ตามมาทำไมกลับไปอยู่กะเพื่อนโรคจิตของนายเลยไป๊!! ตาลามก!! >O< "
หมอนั่นฟังที่ฉันพูดก็หัวเราะ แล้วก็เดินกลับไป ประสาท!! - O -
"แหม..ดูสนิทกันเร็วดีนะจ๊ะ ดีแล้วจ่ะดีแล้ว จะได้ทำงานง่ายๆเนอะ!! ^O^ "
"อ่า...คงงั้นมั้งค่ะ - -'' "
ที่ห้องแต่งตัว ฉันถูกจัดการใเปลี่ยนเป็นชุด สายเดี่ยวสีขาวก่อนจะทับด้วยเสื้อคลุมคอเซ็ทสีดำยาวประมาณเกือบเข่า ส่วนกางเกงก็เป็นยีนส์ 3 ส่วน ตาฉันถูกเขียนให้เข้ม เครื่องประดับมากมายถูกระดมมาวางตรงหน้าฉัน และเริ่มถูกนำมาวาง เทียบตามตัวฉัน
"อันนี้ก้ดีนะ ให้ใส่สายรัดข้อมือ แหวน กำไลข้อมืออีกข้าง แล้ว..." คุณพี่แก้มลำเรียงเครื่องประดับมาใส่ตามข้อมือและนิ้วของฉัน
"พอแล้วมั้งค่ะ? พี่แก้ม - -'' " แค่นี้ก็ลุ่มล่ามพอแล้ว
"อืม...โอเค เดี๋ยวๆใส่โซ่ที่กางเกงด้วย ใส่ต่างหูเงินอันนี้ด้วยนะ >w< "
หลังจากแต่งตัวเสร็จ ฉันก็เดินไปที่สตูดิโอ และพบเจ้าบ้าทั้ง 4 กำลังนั่งเก๊กอยู่
"แต่งตัวนานชะมัดเลยนะ ยัยเบื๊อก!!" จะมีสักวันมั๊ย? ที่ตานี่จะพูดดีกับฉันบ้าง
"อ้า..!! มาแล้วๆ เดี๋ยวพี่จะแนะนำ ช่างภาพนะจ๊ะนี่ พี่ตุ้ย จ่ะ" คุณพี่แก้มพูดพร้อมกับชี้ไปยังชายที่กำลังง้วนกับการใส่เลนส์กล้อง
"อะ...เอ่อ สวัสดีครับ มากันครบแล้วใช่มั๊ย?...ครับ"
"ค่ะ เชิญถ่ายได้เลยค่ะ ^O^ " คุณพี่แก้มพูดอย่างอารมณ์ดี
ฉันเดินเข้าในฉากสีขาว ไฟสตู ถูกเปิด หลังจากจัดแสงเรียบร้อย ก็ลงมือถ่าย เสียงชัตเตอร์ก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง แชะ! แชะ! แชะ.....
"เอาล่ะ เสร็จแล้วครับ ทุกคนเยี่ยมมากครับวันนี้"
เย้!!! เสร็จแล้วใช่มั๊ย? โอย....โพสท่าซะเมื่อย ทำไมเจ้าพวกนี้ยังลิงโลดได้นะ ฉันรีบเดินไปเปลี่ยนชุดที่ห้องแต่งตัว โครก~คราก~ >[]< ตอนนี้ฉันหิวข้าว...ท้องร้อง จ้อก...จ้อก...แล้ว ข้าวๆๆ หิวข้าวววว
ฉันเดินออกไปนั่งรอหลังจากที่จัดการตัวเองเรียบร้อย ฉันมองออกไปนอกหน้าต่าง โอ๊ะ!! ฝนตก แถมหนักซะด้วยสิ
"น้องเมย์ขา...เดี๋ยวพี่แก้มกลับก่อนนะค่ะ ^O^ สู้ๆนะจ๊ะ" คุณพี่แก้มมาร่ำลา
"เอ่อ..ค่ะๆ"
เฮ้ย!!! เมื่อไหร่เจ้าพวกนั้นจะเสร็จสักทีฟะ หิวนะเฟ้ย!!! -*-
แกร่ก!!
ฉันหันไปมองประตูห้องที่เปิดออก กว่าไอเจ้าเทพบุตรเกมลิน 4 ตัวจะออกมาเล่นเอาฉันหงุดหงิดเหมือนกัน
"นี่ยัยเบื๊อก วันนี้เธอกลับเองนะ พวกเรามีนัด" ตาแอมสะกิดฉัน เมื่อกี้ว่าไงนะ?!!
"ห๊า~!!! ให้ฉันกลับเอง?"
"ใช่! แถวนี้เรียกรถไม่ยากหรอก"
"ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่เรื่องรถ แต่ฝนตกหนักขนาดนี้ให้ฉันกลับเอง นายจะบ้าเรอะ!! O[]O" ไอปิศาจเกมลินแอม หนอย...!!!
ตือ ดือ ตือ ดือ ดือ...เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
"ฮาโหล...ฟ้า อืมๆๆๆ ร้านเดิมนะ แอมจะรีบไปนะ โอเค ครับหวัดดีครับ"
ใครโทรหาตานี่ฟะ!!! แถมตานี่ยังพูดซะเพราะ หนอย...!!! แอบนัดสาวไปกิ้กแล้วทิ้งฉันเรอะ!!? ไอแสบทั้ง 4 OoO!!!!
"นี่ ยัยเบื๊อก ฉันต้องไปแล้ว โอเคนะ เฮ้ย!! เชา นัท ตูน ไปเหอะ" ดูไปดูมาตานี่มันหัวหน้าแก๊งเกมลินชัดๆ
อ่าวเฮ้ย!! ว่าแต่ดูไอ เกมลิน 3 ตัวที่เหลือจะหงอยๆแฮะ หรือว่ามีแต่ตาแอมที่นัดสาวไปกิ้กคนเดียวเลยเซ็ง แล้วนี่จะทิ้งฉันจริงๆใช่มะ? ใจร้ายที่สุด!!! ไอพวกเส็งเคร็งเอ้ย!!! ชิ ไม่ง้อก็ได้ฟะ ฉันคว้ากระเป๋าเดินออกไปหน้าตึก พระเจ้า! ฝนตกหนักจนมองทางข้างหน้าไม่เห็นเลย o_O!!!! พี่แก้มก็กลับแล้ว จะทำไงดีเนี้ยย..!!!
บรื้น~... มีเสียงรถมาจอดตรงหน้าฉัน คนที่โผล่หน้าออกมาจากหน้าต่างรถคือ เจ้าตูน
"นี่ พวกนายยังมีธุระอะไรกับฉันอีกมิทราบ? หรือว่าเปลี่ยนใจไม่อยากเห็นคนสวยลำบาก? ^O^ "
"ตอนแรกฉันว่าจะช่วยนะ เห็นอย่างงี้แล้วรู้สึกหมั่นไส้เปลี่ยนใจดีกว่า" อ่าวไอเกมลิน กวนและ - -''
"เฮ้ย!! เอาดีๆมีอะไรอีกล่ะยะ?"
"อ่ะ..ร่ม เอามาให้ กลับดีๆน้า >.< "
"เออ...ขอบคุณ - -'' " อุตส่าเอามาให้ ขอบใจแกจริงๆ
"เราไปก่อนนะ เจอกันที่บ้านนะ"
ฉันยืนมองรถที่ขับออกไป อย่างอาลัยอาวรเล็กน้อย แต่ช่างเหอะ!!! ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน เมยาวี แม้จะเป็นผู้หญิงแต่ฉันก็เป็นหญิงแกร่ง
ฉันนั่งลงที่บันไดนั่งมองดูฝนที่ตก ถึงจะมีร่มก็เถอะ แต่หนักขนาดนี้ร่มเอาไม่อยู่หรอกนะ สงสัยคงต้องรอให้ซาก่อนค่อยไป โครก~คราก~ ท้องของฉันร้อง ทนหน่อยน้า ถ้าออกไปโดนฝนตอนนี้มีหวังเป็นคนสวยตกน้ำแหงแถมป่วยอีกชัวร์ แปบเดียวเดี๋ยวคงซาเองแหละ ตกหนักแบบนี้...= w =
3 ชั่วโมงผ่านไป
แว้กกกกกกก!!!! OoO จากบ่ายโมงเป็น 4 โมง เฮ้ย!!นี่ฉันรอไปได้ไงเนี่ยยย...ไม่ไหวแล้วนะโว้ย!!! โมโหหิวแล้วนะเฟ้ยยย!!! *O* เอาวะลุยก็ลุย ฉันตัดสินใจกางร่มวิ่งออกไปกลางฝน
วูบ!!
มีลมพัดเอาร่มของฉันหลุดจากมือ ตูม!! ฝนเม็ดโตตกลงมาใส่ฉัน ซา.......ในที่สุดก็เปียกจนได้ ดีนะเอากระเป๋าพลาสติกมาไม่งั้นมือืถอฉันเน่าแน่ๆ
ฉันหยิบร่มขึ้นมา แล้วเดินไปที่ฟุตบาทเพื่อเรียกรถ ถึงจะตกหนักแต่ก็พอมองเห็นทางแล้ว โครกคราก~~ เสียงท้องของฉันร้องอย่างต่อเนื่อง ป่านนี้เจ้าพวกนนั้นคงกำลังกินอิ่มกันอย่างสบายใจเฉิบ TOT โฮๆๆๆๆ ทำไมชีวิตฉันต้องเจอกับเรื่องแย่ๆเนี่ย และแล้วฉันก็โบกรถกลับคอนโดได้ซะที
บรื้น~..
"คุณๆ คุณครับ ถึงแล้วครับ"
"คะ...ค่ะ?!!"
นี่ฉันเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ฉันยิ้มแห้งๆให้โชเฟอร์ ก่อนจะจ่ายตังแล้วรีบลงจากรถขึ้นคอนโด ที่ห้อง ฉันเปิดตู้ที่ครัวหาของกิน สิ่งที่เจอมีเพียงมาม่า ตอนนี้ฉันทั้งหิวแล้วก็เหนื่อยเต็มทีแล้ว เติมน้ำร้อน 3 นาที 3 นาที ตาที่มองชามมาม่าค่อยๆ หรี่ลง...หรี่ลง
"เมย์...เมย์...เมย์!! เมยาวี ตื่น!!" นัทเรียกเมย์ที่นอนฟุบอยู่ข้างชามมาม่าที่เย็นชื้ด
"เฮ้ย!!! ไอเชา เมย์ตัวร้อนจี๋ เลยว่ะทำไงดีวะ สงสัยตากฝนมาแน่ๆ"
"ไหน เออว่ะ นัท แกไปเอาผ้าชุบน้ำเย็นมา ส่วนแก ตูน อุ้ม เมย์ที่ไปห้อง"
ฉันรู้สึกตัวลางๆทำไมฉันถึงมาอยู่ที่ห้องตัวเองได้ล่ะ เกิดอะไรขึ้น? แล้วมาม่าฉันล่ะ? ปวดหัวจัง
"เพราะไอแอมแท้ๆ เมื่อไหร่จะเลิกเชื่อ ฟ้า ซะทีวะ กระดี๊กระด๊า คิดว่าฟ้าจะกลับมา แล้วเป็นไง? ถ้ายัยนี่ไม่สบายหนักขึ้นมา แผนการออกซิงเกิ้ลไม่เลื่อนไปอีกเรอะ!!?"
"อืม...ป่านนี้ไปเมาไหนแล้วก็ไม่รู้ มันคงช็อกที่ฟ้าจะไปทำวงค่ายอื่น"
ฟ้า!? ฉันเพิ่งนึกออก อ๋อ...!!!! ก็คือนักร้องนำที่แยกตัวออกไป แล้วนี่มันเรื่องอะไร เขาจะย้ายค่ายเหรอ? สติฉันเริ่มกลับคืนมา
แกร่ก!! เสียงเปิดประตู ฉันหรี่ตามองไปที่ประตู เป็น ตาเชา ที่เดินเข้ามา
"ตูน เรียก เมย์ ขึ้นมากินยาดิ๊"
ฉันรีบหลับตา ทำเป็นไม่รู้เรื่อง ฉันรู้สึกว่ามีเงาดำๆเคลื่อนตัวมาใกล้ๆ เพี๊ยะ!!! O_O
"โอ๊ย....!!!"
"นี่..ยัยเมย์ ไม่ต้องมาแกล้งหลับ ฉันรู้ว่าเธอตื่นแล้ว"
"ตานัทบ้า ดีดหน้าผากฉันทำไมเนี่ย?!!! O[]O "
"โวยวายได้ขนาดนี้ สงสัยไม่ต้องกินยาแล้วล่ะม้างงง? ฮ่าๆๆๆๆ" ฉันลุกขึ้นนั่งอัตโนมัติ
"นี่ ฉันยังปวดหัวอยู่นะ เพราะพวกนายแหละทิ้งฉัน ฉันถึงได้เป็นแบบนี้ แล้วตาแอมตัวดีไปไหนแล้ว >[]< "
หมับ! แว้กกกกก!! OoO อยู่ดีๆอีตาบ้า 3 คนก็รุมกอดฉัน
"พวกเราขอโทษ ยกโทษให้พวกเราด้วยนะ"
"โอเคๆ ฉันไม่ได้โกรธพวกนายหรอกนะ(แล้วไอที่บ่นๆมาล่ะ ช่างมานเหอะ!!)ปล่อยฉันได้แล้ว >O< "
ทั้ง 3 คน ลุกไปนั่งเรียงกันที่ข้างเตียงฉัน พร้อมกับทำหน้า จ๋อยๆ
"แล้วทำไมเหลือแค่ 3 คน ตาแอมล่ะ?"
"ไม่รู้ ติดต่อไม่ได้ - O - " ทั้ง 3 พูดพร้อมกัน
"นี่ คือฉัน..อยากจะบอกว่า...." โครก~คราก~ "เอ่อ..หะ..หิวจัง - //// - "
"งั้นเดี๋ยวฉันทำอะไรให้กินละกัน เปลี่ยนชุดแล้วไปนั่งรอได้เลย"
เชา พูดจบ นัท ตูน ก็ลุกตามออกไป
"เอ่อนี่เมย์ มีอะไรจะบอก"
"อะไรอีกล่ะ? ตานัท - -'' "
"ตัวเธอนิ้ม นิ่ม ไว้วันหลังขอกอดอีกนะ ฮ่าๆๆๆ ^O^ "
"อีตานัท ลามกที่สุด!!! >O< " ฉันหยิบหมอนปาใส่ แต่เจ้านั่นปิดประตูหลบทัน
ฉันลุกจากเตียง เปลี่ยนชุด แล้วออกไปนั่งรอกินข้าวที่โต๊ะ เชา นัท ตูน หันมายิ้มให้ฉัน โอย...นี่ฉันเป็นไข้จนเห็นภาพหลอนไปเองรึป่าวนะ ทำไมมันกลายเป็นแบบนี้ อยู่ๆดีพวกนี้ก็กลายเป็นเทพบุตรขึ้นมาจริงๆงั้นแหละ วันก่อนยังเป็นเกมลินกวนประสาทอยู่เลย ถ้าเป็นแบบนี้ทุกวันคงดี
ฉันนั่งโซ้ยข้าวโดยไม่เกรงใจ ผู้ชาย 3 คนที่กำลังนั่งมองฉันอยู่
"อร่อยจัง ไม่นึกว่าเชาจะทำอาหารอร่อยขนาดนี้"
"ถ้าไม่มีเชาพวกเราคงอดตายไปตั้งนานแล้วล่ะ หรือไม่คงกลายเป็นมนุษย์มาม่า เพราะมื้อดึกหลังคอนเสิร์ตหากินลำบากจะตาย" นัท กับ ตูน พูดพร้อมกัน
"อ่ะ..นี่ เมย์ เนื้อเพลงของพวกเรา เธอเอาไปซ้อมร้องนะ ซ้อมเฉพาะของใหม่ก่อนนะ หรือว่างๆก็ซ้อมเพลงเก่าไปด้วยก็ดี" เชายื่นกระดาษปึกนึงมาให้พร้อมกับ mp3 มาให้ฉัน 1 เครื่อง
"เดี๋ยวพวกฉันจะลงไปซื้อของหน่อยนะ เธอกินข้าวเสร็จก็กินยาด้วยล่ะ แล้วก็รีบๆเข้านอนซะ" นายเชา สั่งเสียกับฉันอย่างดี
"รอก่อนสิ เดี๋ยวฉันลงไปด้วย"
"ไม่ต้องไป รีบๆนอนซะ ถ้าเป็นหนักเสียงเธอหายขึ้นมาพวกเราจะแย่ - -'' " ตูนยื่นยาให้ฉัน
"อะ..อืม"
ฉันกินยาพร้อมกับเอาชามไปเก็บที่ครัว ฉันหยิบ mp3 ขึ้นมาเปิดฟัง ฉันเลือกฟังเพลงของอัลบัมที่แล้วเพื่อศึกษาสไตร์การร้อง ฉันร้องเพลงพร้อมกับล้างจานไปด้วย เสียงนักร้องคนเดิม "ฟ้า" สินะ เสียงเธอเพราะจัง ฉันจะร้องได้ดีเหมือนเธอรึป่าวนะ - -''
หมับ!! ใครบางคนกอดฉันจากทางข้างหลัง O[]O!!! แว้กกกก...!!!!
ฉันหันหลังไปก็พบว่าเป็นเจ้า หัวหน้าเกมลินตัวแสบ ตาแอม - -''
"ฟ้า...ฟ้ากลับมาแล้วใช่มั๊ย? กลับมาหาแอมแล้วใช่มั๊ย?" ท่าทางจะเมากลิ่นเหล้าคลุ้งเลย อ๊อก!! = [] =
"ตาบ้า! ปล่อยฉันนะ ฉันไม่ใช่ฟ้า นี่ เมย์ ยัยเบื๊อกที่นายเกลียดขี้หน้านะ(แล้วทำไมฉันต้องเรียกตัวเองว่า ยัยเบื๊อกด้วยฟะ) >[]< "
"ฟ้า..ฟ้าจะกลับมาใช่มั๊ย? มียัยเบื๊อกมาแทนที่ฟ้านะ ฟ้ารู้มั๊ย? กลับมาเถอะนะ"
"หนอย...ไอนี่ ฉันมาแทนที่แฟนนายใช่มะ? นายถึงได้พยายามแกล้งฉันเนี่ย!! (แล้วทำไมฉันต้องมาคุยกับคนเมาล่ะเนี่ยย มันจะรู้เรื่องมั๊ยน่ะ?)"
"แอมรู้ว่ามันจบแล้ว ฟ้าใจร้ายๆ"
"นี่!!! นายเมามากแล้วนะ(ท่าทางอกหัก แหงมๆ)ปล่อยซะทีสิ นี่ๆๆๆๆ" ฉันหันไปตบแก้มเจ้านั่น
ฉันพยายามแกะมือที่โอบเอวฉันออก แต่ยิ่งพยายามแกะออก มือของตาแอมก็ยิ่งโอบแน่นขึ้น ทำไงดีวะเนี่ยย!!!?
"เอ่อ...แอม ปล่อยมือก่อนนะ กอดฟ้าซะแน่นเลย" ต้องไหลตามไปก่อน เผื่อจะดีขึ้น - -'' ต้องมาบ้าตามคนเมา รันทดจริงโว้ยยย!!
"อืม...ก็ม่าย..ได้กอดฟ้าตั้งนานแล้วนี่.." ว้อย!!! นี่พวกนายทำไรกันบ้างฉันไม่รู้หรอกนะ แต่ตอนนี้ปล่อยซะทีเห๊อ...!! หน้านายมันใกล้เกินไปแล้วนะเฟ้ย!! เหม็นเหล้าอีกต่างหาก แอะ! - [] -
"เอ่อ..นะนะ ปล่อยก่อนนะ นะๆๆ - O - ''
"ก็ได้ๆ ปล่อยแล้วๆ" ในที่สุดตาแอมก็ปล่อยฉัน
อะไรจะเพ้อขนาดนั้น ว่าแต่จะทำยังไงต่อดีล่ะเนี่ย ให้ยืนอยู่อย่างนั้นคงไม่ได้ ฉันอยากให้เจ้า 3 คนกลับมาตอนนี้จัง TOT โฮๆๆๆๆ
"แอม..แอมไปนอนก่อนนะ เดี๋ยวฟ้าเอ่อ...เก็บจานก่อนนะ" เนียนจริงๆเลยฉัน หลอกล่อไปก่อน
"เดี๋ยวแอม..รอก็ได้" ท่าทางจะเมาหนัก ไม่คิดจะรู้สึกตัวเลยรึไง?!!
ฉันเดินไปที่ห้องตาแอม โดยที่มีเจ้าตัวตามมาด้วย นัท เชา ตูน กลับมาเร็วๆเห๊อ...T^T ฉันไม่อยากอยู่กับคนเมา 2 ต่อ 2 นะ ถ้ามันทำอะไรฉันขึ้นมาจะทำยังไงห๊า---- O[]O!!!!! รู้สึกไม่ค่อยดีเลยแฮะ เครียดจัดไข้ขึน ต้องรีบๆยัดตานี่ขึ้นเตียง ฉันจะได้ไปนอน
"อ่ะ..ถึงแล้วแอมนอนนะโอเคมั๊ย?" รีบๆนอนไปซะ ชิ่งแล้วไปดีกว่า หมับ! OoO!!! จับมือทาม้ายยยย
"ฟ้าจะไปหนาย..." ไม่เลิกนะ ไปนอนสิโว้ยยย!! ปวดหัว!
"เอาผ้ามาเช็ดตัวให้แอมไง เดี๋ยวมานะ (ซะเมื่อไหร่ ชิ่งแล้วเฟ้ย!!)" ควับ! แว้กกกกกก!!! O[]O
ฉันโดนตานี่ขึ้นไปนอนกอดเฉย นัท เชา ตูน กลับมาเร็วดิเฮ้ย! มันจะทำอะไรฉันเนี่ยย!!!!
"มานอนด้วยกันน้า" หยุด! หยุด เอาหัวนายมาซุกที่คอฉันนะ ใครก็ได้ช่วยด้วย >O<
"ปล่อยนะ ปล่อย!!" ฉันพยายามดิ้นสุดชีวิต แต่เพราะไข้คงขึ้น ทำให้ฉันเริ่มหมดแรงดิ้น ไม่นะเมยาวี สถานการณ์แบบนี้
แกร่ก!!
"เฮ้ย!! ไอแอม เมย์เธอขึ้นไปทำอะไรบนนั้นเนี่ย O_O!!!!" ขอบคุณสวรรค์ นัทเปิดประตูเข้ามา TOT
"ช่วยเอาฉันออกไปจากตรงนี้ที เพื่อนนายเมามากรู้มั๊ย? >O< "
"อ่า...ได้ๆ" นัทเดินเข้ามาแกะมือตาแอมออกจากตัวฉัน แต่ตานี่จับฉันไว้ซะแน่นเลย
"ตาบื้อแอม ตื่น..!!! ตื่นๆๆอย่าเพิ่งหลับสิยะ ปล่อยฉันก่อนนี่ นี่...." ฉันเขย่าหัวตาแอม
"ฟ้า...อย่าไป งืมๆๆๆ...(=O=)ZzzZ"
เวรกรรม หลับไปแล้ว สักพักมือที่กอดฉันไว้แน่นก็คลายลง ฉันจึงขยับตัวหลุดออกมาได้ = =''
"เธอ..คงไม่ได้...ทำอะไรกันหรอกนะ AOA" นายนัททำหน้าเจ้าเล่ห์
"บ้าเหรอ!! อย่าคิดอะไรอกุศล!!!! > <* "
"ฮ่าๆๆๆๆ ล้อเล่น ถ้ามีก็คง...ไม่เหลือแล้วล่ะ ^O^ "
"ไอบ้า!! ลามก!! ตา..โรค..อ่อย~ (@_@) "
"อ่าวเฮ้ย!!! เป็นลมไปแล้ว O[]O!!!!"
มายาวๆให้แล้วคับ อย่าโกรธกานน้า ขอให้ติดตามกานต่อด้วยนะค้าบบบ!!! >O<
ความคิดเห็น