ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Reality Season 8 : ดินแดนฅนบาป

    ลำดับตอนที่ #71 : Saturday - สายเกินไป

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 183
      1
      11 ส.ค. 55

    REALITY 8
    เกมกระชากวิญญาณ ภาค “ ดินแดนฅนบาป “

    FORTH WEEK : SATURDAY

     

    เช้าวันรุ่งขึ้น อากาศด้านนอกปรากฏสายลมพัดเอื่อย ๆ หิมะที่เคยโปรยปรายลงมาวันนี้ดูบางตาไปอย่างเห็นได้ชัดเจน ภารกิจของผู้เข้าแข่งขันที่เหลืออยู่ทั้งหมดหกในสัปดาห์นี้คือการเดินทางสู่กรุงมอสโกระหว่างจตุรัสแดง ห้างสรรพสินค้า GUM อันเลื่องชื่อของประเทศรัสเซีย พวกเขาได้จับคู่กันทำภารกิจต่าง ๆ ภายในห้างโดยที่คู่แรกคือแพรและขนมผิง พวกเธอทั้งคู่ได้รับหน้าที่ให้ไปตามหากุญแจที่ร้านเดอรัว ร้านเสื้อผ้าแฟชั่นชื่อดัง ต่อมาเป็นคู่ของสองหนุ่งบลูเบลล์และวิล พวกเขาได้รับมอบมายให้ไปยังคาเฟ่ชิคชิค ร้านกาแฟที่มีโปรโมชั่นฉลองเปิดร้านใหม่ ส่วนอควาและวาถูกเลือกให้ไปที่อาลาเซล ร้านอุปกรณ์เครื่องครัวและเฟอร์นิเจอร์บนชั้นสาม ภารกิจของทั้งหมดได้ดำเนินขึ้นจนแทบจะพร้อม ๆ กัน คู่ของแพรและบลูเบลล์สามารถเอากุญแจออกมาจากการทำภารกิจได้ จะมีก็พียงแต่คู่สุดท้ายที่เกิดเรื่องระหว่างทำภารกิจเสียก่อนจึงทำให้โดนไล่ออกมาจากร้าน

     

    ทำให้เกมนี้ต้องจบลงด้วยความพ่ายแพ้ ....

     

    ทุกคนไม่พูดถึงเรื่องของเมื่อวานกันเลยตั้งแต่ขึ้นรถมา สิ่งที่พวกเขาได้รับในการทำภารกิจครั้งนี้คือพวกเขาจะไม่ได้รู้ SPECIAL WEEK ที่เกิดขึ้นในวีคนี้เลย ซึ่งนั่นอาจจะเป็นตัวช่วยเพียงตัวเดียวที่สามารถทำให้เขารอดชีวิตออกมาจากการตัดสินก็เป็นได้ ทั้งหมดกลับมาถึงบ้านก็ บางคนก็พูดถึงภารกิจบ้างเพราะกำลังติดลมจากที่ห้างมา แต่คนที่รู้สึกว่าแพ้มากกว่าใคร ๆ ทั้งหกคนคงจะเป็นชายหนุ่มอัจฉริยะที่ชื่อวา ตั้งแต่เขากลับมาจากการทำภารกิจที่ห้างนั้น เขาไม่พูดจากับใครเลยทั้งวันจนถึงตอนนี้

     

    ภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในร้านอาลาเซล สงครามเย็นระหว่างเขากับหญิงสาวที่ชื่ออควาเริ่มปะทุขึ้นก่อนที่จะกลายเป็นพายุที่สร้างความบ้างคลั่งให้เขา เขากำลังจะจัดการเธอได้อยู่แล้วเชียว แต่จู่ ๆ เธอกลับตอกกลับมาได้อย่างทันควัน เกมทั้งหมดที่อยู่บนกระดานถูกพลิกให้เขากลายเป็นฝ่ายพ่ายแพ้อย่างเสียหน้าท่ามกลางคนนับร้อยที่ยืนดูเหตุการณ์ทั้งหมด แววตาของหล่อนตอนนั้นอยู่ในความคิดของเขา

     

    แววตาที่มุ่งมั่นจนน่ากลัว!

     

    เขาต้องหาวิธีที่จะเล่นงานหญิงสาวที่สามารถโค่นตำราจิตวิทยาของเขาได้อย่างราบคาบ เขาทุบโต๊ะดังปึงก่อนที่จะลุกขึ้น ตอนนี้ร่างกายของเขาเริ่มร้อนระอุ ความโมโหถาโถมเข้ามาจนเขาอยากจะระเบิดหัวสมองของอควาให้กระจาย เขาต้องเล่นงานหญิงสาวให้เข็ดหราบและให้จำใส่สมองเอาไว้ว่าคนอย่างเขาไม่มีทางที่จะแพ้ผู้หญิงกระจอกอย่างอควา สิ่งที่เขาคิดได้ในตอนนี้มีเพียงอย่างเดียว

     

    จัดการบลูเบลล์เพื่อให้อควาเหลือตัวคนเดียวซะ ...!!!

     

    ถ้าเป็นไปได้เขาอยากจะจัดการบลูเบลล์ให้ตายซะภายในรอบตัดสิน ถ้าเขาและบลูเบลล์มีโอกาสได้ออกมาตัดสินกัน เขาจะใช้จังหวะนี้เล่นงานบลูเบลล์ให้ตายไปซะ จนเหลือแต่อควาเพียงคนเดียว เมื่อเหลือหญิงสาวลำพังกำลังของเธอจะหายไปครึ่งหนึ่งเป็นโอกาสเดียวที่เขาจะสามารถเล่นงานอควาให้หงายตึง เท่ากับว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกถึงสองตัว แถมนกสองตัวนี้ยังฉลาดเป็นกลดอีกต่างหาก

     

    ไม่นานนักทุกคนเดินลงมาทานอาหารเช้ากัน สิ่งแรกที่พวกเขาทั้งหมดพูดถึงคือภารกิจของเมื่อวานที่แพรสาธยายทุกท่วงท่าที่เธอและขนมผิงได้ไปออกโรงกันอย่างออกรสชาติ จะมีก็แต่วาที่ไม่ได้พูดอะไร เขารีบตักข้าวเข้าปากให้เสร็จเร็ว ๆ เพื่อจะไปให้พ้น ๆ เรื่องราวไร้สาระ จังหวะนั้นสายตาของเขาจ้องมองออกไปด้านหน้า สิ่งที่เขาเห็นคือหญิงสาวที่นั่งมองหน้าเขาอยู่จากโต๊ะตรงข้าม พร้อมกับรอยยิ้มที่อยากจะฆ่าให้ตายเสียตรงนั้น

     

    “อิ่มแล้วครับ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นก่อนที่จะขอตัวเดินออกไป

     

    “เป็นอะไรของเขา” วิลชะโงกหน้าตามไป

     

    “คงรับไม่ได้ ... ที่แพ้!!” หญิงสาวกระแทกเสียงก่อนที่จะเริ่มซดน้ำซุปเข้าปากโดยที่ไม่สนใจคนที่เดินออกไปเลยแม้แต่น้อย บลูเบลล์เองได้แต่แอบยิ้มในใจ เพาะเขาเองก็รู้เรื่องนี้จาก อควาเมื่อคืนที่ระเบียงก่อนจะแยกย้ายกันไปนอน คนอื่นคิดว่าวาคงจะเสียอารมณ์ที่แพ้เกมเมื่อวาน แต่เปล่าเลย เขาแค้นใจที่อควาสามารถเล่นงานเขาได้อย่างง่ายดาย

     

    เมื่อมื้ออาหารเช้าผ่านพ้นไป พวกเขาทั้งหมดใช้เวลาย่อยอาหารกันประมาณสามสิบนาทีก่อนที่พลัสจะเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับเป่านกหวีดเสียงดังลั่นจนพวกเขาที่กำลังง่วนอยู่กับธุระส่วนตัวถึงดับสะดุ้งโหยง วาที่กำลังนั่งคิดถึง SPECIAL WEEK ก็ถึงกับตกใจเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมา

     

    พวกเขาทั้งหมดเดินตรงไปที่สวนหลังบ้านอย่างรู้งาน ตอนนี้พวกเขาต่างตื่นเต้นกับโหมดลับที่ซ่อนอยู่ภายในชั้นใต้ดินนี้ ความตายแบบไหนกำลังรอต้อนรับพวกเขาอยู่กันนะ ....

     

    “สำหรับ Special Week นี้พวกคุณจะไม่รู้ว่ามันคืออะไรเพราะพวกคุณทำภารกิจไม่สำเร็จ แต่ก็ไม่เป็นไร อย่างไรพวกคุณก็ต้องรู้ยู่ดี เมื่อลงไปถึง แต่แค่จะตั้งตัวรับมือกับมันไม่ทัน แค่นั้นเอง” พลัสขยิบตาครั้งหนึ่ง ผู้เล่นคนอื่นต่างมองหน้ากันก่อนที่จะเดินเข้าไปในกรงของตัวเองที่มีรหัสติดเอาไว้บนกรงเหล็ก ยังคงอีกสองกรงที่ไม่มีการเข้าออก และอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า ก็จะมีอีกกรงหนึ่งที่ปิดสนิทเพราะจะไม่มีใครได้รอดกลับขึ้นมาคนหนึ่งนั่นเอง

     

    พวกเขาเดินไปเลือกกล่องไม้คนละใบก่อนที่จะเดินเข้าไปในกรง เมื่อกรงทุกกรงพร้อมสนิทเรียบร้อย กลไกของมันได้เริ่มทำงาน ผู้เข้าแข่งขันต่างถูกพาตัวลงไปข้างล่าง ความมืดมิดค่อย ๆ กลืนกินร่างของพวกเขาทีละนิด ๆ จนหายลับไปในที่สุด แพรและขนมผิงเกาะกรงเอาไว้แน่นไม่อยากรับรู้ช่วงวินาทีอันตรายนี้เลย

     

    “ด้านหลังประตูกรงนี้จะมีทางเดินอยู่ ถ้ากรงของใครเปิดออก นั่นหมายควมว่าพวกคุณคือสามคนบาปที่ต้องไปฆ่าคนบาปอีกคนให้ตายเพื่อจบเกม ถ้าพร้อมแล้วฉันจะเริ่มกดปุ่มเปิดกรงของพวกคุณที่มีคะแนนร่วมน้อยที่สุดนะคะ คะแนนรวมทั้งหมดจะแบ่งเป็นคะแนนการโหวตจากประชาชนที่ชมรายการ คะแนนการเข้าห้องเหยียดหยามด้วยความเต็มใจ 10 คะแนนฟรี และคะแนนการโหวตจากเพื่อน เป็นคะแนน VF หรือ Vote Friend นั่นเอง เช่นกันและเมื่อนำคะแนนมารวมกันแล้ว สามคนบาปที่มีคะแนนน้อยที่สุดคือ ....” คำพูดเดิมหลุดออกมาอีกครั้งเหมือนอาทิตย์ที่แล้วเรียบร้อยผ่านลำโพงกระจายเสียง เธอจึงเริ่มเปิดประตูกรงทั้งสามออก

     

    R4 ขนมผิง

     

    *****************

     

    R8 วิล

     

    *****************

     

    R3 วา

     

    *****************

     

    กรงทั้งสามที่มีคนทั้งสามถูกเปิดออกอีกครั้ง คราวนี้ขนมผิงหน้าซีดเผือด นี่คือครั้งแรกที่เธอได้ลงสนามรบ สองมือรีบคว้ากล่องไม้วิ่งหายไปในความมืดมิดนั้นเป็นคนแรก ตามด้วยวิลและวาตามลำดับ สามคนที่เหลือมองหน้ากันก่อนที่จะหันกลับไปมองหน้าจออีกครั้ง ตอนนี้หน้าจอโทรทัศน์มีสภาพเป็นสีเขียวเมื่ออยู่ความมืดซึ่งต่างจากครั้งก่อนที่มีโคมไฟติดอยู่รอบ ๆ

     

    “ครั้งนี้เป็นการต่อสู้ในความมืดสินะ ... คงจะเป็นหน้าจออินฟาเรด มีแต่พวกเราที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดผ่านหน้าจอนี้” บลูเบลล์สันนิษฐาน

     

    “คงจะมีแต่พวกนั้นที่ต่อสู้กันในความมืด ... น่าสงสาร” แพรชะโงกหน้าเข้าไป

     

    “ฉันอยากให้พวกนั้นกำจัดนายวาออกไปซะที ฉันเบื่อกับเกมโรคจิตของเขาเต็มที” อควาพูดลอย ๆ ก่อนที่จะหันหลังกลับ ยกเว้นเพียงแต่บลูเบลล์และแพรที่สนใจกับหน้าจออินฟาเรดนี้

     

    นี่คงจะเป็น SPECIAL WEEK ที่พลัสได้ส่งมาให้ระลอกแรกล่ะมั้ง!

     

    ขนมผิงเดินฝ่าความมืดออกมาตามทางหลังจากที่เปิดกล่องและพบอาวุธคู่ใจที่ได้มา มันคือขวานสีแดงที่ไม่สามารถมองเห็นได้ในความมืดเลยแม้แต่น้อย เธอพยายามปรับสายตาให้เข้ากับความมืดให้มากที่สุด หากแต่ว่ายิ่งนานไปกลับยิ่งทำให้มันมากสนิทขึ้นกว่าเดิม ตอนนี้เหมือนเธอลอยเคว้งคว้างอยู่ในความมืดที่ไม่มีวันจบสิ้น เธอเดินไปคลำทางไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งไปสัมผัสเข้ากับอะไรบางอย่างในความมืดจนเธอถึงกับเผลอหวีดร้องออกมา

     

    “ผมเอง ...” เสียงของวาทำให้หญิงสาวถึงกับโล่งใจไปเยอะ

     

    “ฉันมองไม่เห็นอะไรเลย” หญิงสาวเปรยเสียงสั่น

     

    “คุณต้องระวังตัวเอาไว้ ตอนนี้วิลอยู่รอบพวกเรามันกำลังจะเล่นงานเราสองคน!” วาเปรยขึ้นจนหญิงสาวขนลุกชัน

     

    “อย่าไปเชื่อนายนั่นนะ ฉันยังคลำหาพวกเธอไม่เจอเลย!!” เสียงของวิลตะโกนลั่น

     

    “ก็ในเมื่อคุณคิดจะเล่นงานผมเมื่อกี้ด้วยเลื่อยในมือนั่น” วาพูดก่อนที่จะพยายามคลำหาหังวไหล่ของหญิงสาวและจับมันไว้ไม่ให้เธอไปหาวิลได้

     

    “ฉันไม่ได้มีเลื่อยนะ”

     

    “หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!!” ตอนนี้ขนมผิงรู้สึกสับสน เธอไม่สามารถแยกแยะได้เลย เธอกุมหัวแน่น ไม่รู้ว่าใครเป็นคนที่พูดความจริงกันแน่

     

    “เธอต้องตั้งสติดีดีนะขนมผิง ... คิดดูดีดี” วิลพยายามให้ขนมผิงกลับมาหาเขา ชายหนุ่มวรรคประโยคก่อนที่จะเริ่มเปรยประโยคสุดท้ายออกมา

     

    “คิดดูสิ มืดขนาดนี้ วารู้ได้ยังไง ... ว่าฉันมีเลื่อย!!

     

    ขนมผิงอ้าปากค้าง เธอไม่ทันได้เอะใจอะไรกับความคิดนั้นเลย จริงอยู่ ในความมืดที่แทบจะมองไม่เห็นขนาดนี้ วารู้ได้ยังไงกันว่าวิลมีเลื่อยอยู่ในมือ เธอคลายมือลง ความกลัวเริ่มแล่นเข้ามาในหัว เท้ากำลังจะก้าวเดินออกไป หากแต่มือยาวของชายหนุ่มจับเอาไว้

     

    “กว่าจะรู้ตอนนี้ .. ก็สายไปแล้วล่ะ” สิ้นเสียงของวา คมมีดปลายแหลมกรีดลงบนคอระหงส์ของหญิงสาวอย่างเลือดเย็น ปากแผลบนลำคอค่อย ๆ ถูกปริออกเผยให้เส้นเลือดใหญ่แตกกระจายออกมาจากรอยปรินั้น เสียงกระแอมไอของเธอที่กำลังสำลักเลือดออกมาเริ่มสั่นรัว วิลพยายามร้องเรียกหญิงสาวหากแต่ไม่มีเสียงใดตอบกลับมา สักพักเหมือนเสียงของอะไรบางอย่างร่วงลงพื้น เขาไม่สามารถรู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น

     

    นอกจากสามคนที่อยู่กรง พวกเขาติดตามเรื่องราวทั้งหมดผ่านกล้องอินฟาเรดในระยะติดขอบจอ!!

     

    “สำหรับ SPECIAL WEEK ในสัปดาห์นี้เราจะแบ่งเป็นสองพาร์ท พาร์ทแรกคือในการต่อสู้ครั้งนี้เราจะใช้ความมืดเป็นฉากกำบังให้พวกคุณทั้งสามคน จะมีเพียงสามคนด้านนอกที่เห็นฉากการฆาตกรรมองพวกคุณ พาร์ทที่สองก็คือ ....”

     

    “คนที่มีคะแนนสูงสุดในเกมจะต้องถูกกำจัด ... เพราะเราถือว่าคุณคือคนที่มีบาปหนามากที่สุดค่ะ!!!” เมื่อเสียงของพลัสจบลง ไฟนีออกนสีขาวกระพริบขึ้น ท่ามกลางแสงไฟที่ยังไม่ติดดี วิลเห้นภาพนั้นอย่างชัดเจน

     

    ภาพของหญิงสาวที่นอนแน่นิ่ง หงายหน้า ตาเหลือกถลนอยู่ท่ามกลางกองเลือดสีแดงสด!!

     

    ภายมือของวาถือมีดปลายแหลมอยู่ เขามองหน้าของวิลก่อนที่จะเหวี่ยงมันทิ้ง ก่อนที่จะกลับไปเข้าไปในกรงขังนั้น เขายิ้มมุมปากให้ชายหนุ่มตรงหน้าอีกครั้งก่อนที่จะหันหลังกลับไป

     

    คนโง่ยอมตกเป็นเหยื่อของคนฉลากวันยังค่ำ ... จริงไหมล่ะครับ?!!

     


    RESULT

    R4 ขนมผิง ณิชารัตน์ เปรมปรียงค์ภักษ์ (ตัวแทนจากบาปเกียจคร้าน)

    เสียชีวิต เหลือฅนบาป 5 คน

     TO BE CONTINUED …

     

    THE'KITTA .
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×