ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Reality 7 .:: ปริศนาราชวงศ์ปักษาธร ::. *Start*

    ลำดับตอนที่ #56 : Saturday : Black Letters

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 377
      1
      13 ส.ค. 54

    REALITY SEASON 7

    ตอน : ปริศนาราชวงศ์ปักษาธร

    WEEK 1

    วันนี้แสงแดดอ่อน ๆ เริ่มสาดส่องเข้ามาบนยอดหลังคาของปราสาทเก่าแก่ ที่มีตำนานเล่าขานสืบต่อกันมารุ่นต่อรุ่น บรรดาฝูงอีกาที่เกาะอยู่บนหลังคาต่างกระพือปีกส่งเสียงร้องกันระงม เด็กหนุ่มสาวทั้ง 8 คนหยุดอยู่ที่หน้าประตูทางเข้าปราสาทเก่าแก่ สายตาของพวกเขาจับจ้องไปยังสิ่งเดียวกัน

     

    Code Locker ....

     

    เมื่อคืนภารกิจของยามเวรสุดท้าย ซึ่งได้แก่ ภัทร วัชร และมาริสซ่า ได้ผ่านพ้นไปด้วยดี รุ่งเช้าทางทีมงานได้จัดการเก็บศพบรรดาเหล่าโรคจิตและพวกนักโทษเข้าไปยังรถมูลนิธิที่จอดอยู่ด้านหน้า แต่ถึงกระนั้นพวกเขากลับไม่ได้สนใจบรรดาศพเกลื่อนกลาดฝีมือของพวกเขาเลย เขาได้แต่มองดูแผงรหัสตัวสุดท้ายอย่างใจจดใจจ่อ

     

    Please Enter Code

    Unlock

    3

    7

    1

    5

     

    ตี๊ดดดดดดดด!!!

     

    Code Locker ส่งเสียงร้องจนน่าตกใจ กลอนเหล็กด้านหลังกระเด้งออกก่อนที่มันจะหลุดและล่วงลงไปที่พื้นจนเสียงก้องกังวานทันทีที่มันสัมผัสกับพื้นปูนเก่า ๆ

     

    “สำเร็จแล้วสินะ ....” วัชรพูดด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย เขายกหุ่นกระบอกตัวใหม่ขึ้นมาก่อนที่กอดเอาไว้ สายตาของเขาละจาก Code Locker ก่อนที่จะเริ่มมาชื่นชม Collection ที่เพิ่งได้มาเมื่อคืน

     

    มันคือ ... เล็บยาวของหญิงสาวที่เพิ่งโดนพวกเขาเชือดไปเมื่อคืน

     

    “ พวกเราทำสำเร็จแล้วสินะ” ยะหยากุมอกแน่น เธอรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก นี่คือภารกิจที่เธอทุ่มเทและตั้งใจมาก และแน่นอนว่าเธอคิดอยู่แล้วว่าภารกิจแรกต้องสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีเพราะทักษะการฆ่าที่ทุกคนพกมาอย่างเกินร้อย

     

    “ภารกิจนี้ยังไม่สมบูรณ์ ...” ภัทรเปรยเบา ๆ ก่อนที่จะเดินออกไปหยิบธงสีเหลืองประจำตระกูลปักษาธงขึ้นมาไว้ในมือ ยามที่แสงแดดสาดส่องกระทบกับผืนธง มันเปล่งประกายเป็นสีทองระยิบระยับ เขาหยิบมันมาไว้ในมือ อลิซมองหน้าของภัทรก่อนที่จะหันกลับมายังประตู สองมือของหล่อนค่อย ๆ เปิดประตูทางเข้าไปยังโถงด้านในของปราสาท

     

    Oh my god! ไม่อยากจะเชื่อเลย” มาริสซ่าอุทานเสียงหลง กระเป๋าสัมภาระของเธอล่วงลงไปกองกับพื้น

     

    สภาะด้านในของราสารทนั้นช่างดูคลาสสิคและมีกลิ่นไอของความเก่าแก่น่าเคารพยิ่งนัก ด้านในนั้นเป็นผนังยังเหลือรอยที่ฉลุลวดลายเอาไว้ แต่บางแห่งก็จะหลุดลอกออกเหลือเพียงรอยแตกของผนังเก่าๆ ชุดโซฟาสีแดงโมเดิร์นตั้งตระหง่านอยู่ใจกลางโถงที่มีแชงเดอร์เรียขนาดยักษ์ส่องประกายสวยงามราวกับอัญมณี ที่พื้นนั้นถูกปูด้วยพรมสีแดงเลือดนก ห้องโถงนั้นมีขนาดที่กว้างใหญ่มาก หากแต่ว่าแชงเดอร์เรียนั้นจะมีที่โถงใหญ่เท่านั้น ตามทางเดินจะถูกวางด้วยเชิงเทียน บ้างก็ติดอยู่ข้างผนัง ตอนเช้าจะแสงจะส่องสว่างไปทั่วทั้งปราสาทใหญ่ ในเมื่อราตรีเข้ามาเยือน ปราสาทที่สวยงามจะถูกกลืนกินไปกลับความมืด

     

    เหลือเพียงคาวามน่ากลัวและความลึกลับที่มาเยือน

     

    “สวยใช่ไหมล่ะครับ?” อัคราเดินลงมาจากบันใดของปราสาท หากแต่พวกเขาไม่ได้สนใจกับการปรากฏตัวของเขาเลยสักครั้งเดียว

     

    “ผมจะอธิบายรายละเอียดของตัวปราสาทให้ทุกท่านได้ฟัง .....” เขากระแอมไอก่อนที่จะเริ่มสาธยายยาว

     

    ภายในปราสาทของปักษาธรนั้นจะแบ่งออกเป็นทั้งหมด 3 ชั้นใหญ่ ๆ ชั้นแรกนั้นจะแบ่งออกเป็น 3 ห้องกว้างไม่นับรวมโถงใหญ่ เฟอร์นิเจอร์ทุกอย่างในปราสาทเป็นของเดิมที่จัดอยู่ในนี้ทั้งหมด เพื่อความสมจริงในการแข่งขัน ห้องแรกทางด้านซ้ายจะเป็นห้องอาหารใหญ่ มีไว้สำหรับกินอาหาร ถัดมาจะเป็นห้องครัวขนาดยักษ์ มีไว้สำหรับใช้ปรุงอาหารและวัตถุดิบในการทำอาหาร ถัดมาในส่วนทางขวาจะเป็นห้องดนตรีที่มีไว้สำหรับเล่นดนตรีหรือทำกิจกรรม

     

    ในส่วนของชั้นที่สองนั้นเมื่อขึ้นบันใดมาแล้ว ห้องทางขวานั้นจะเป็นห้องนอนของโจเซฟและนภางค์ที่ตอนนี้ทางทีมงานได้เปลี่ยนให้เป็นห้องนอนของผู้เข้าแข่งขันชาย ส่วนห้องของรัมภาที่อยู่ทางซ้ายนั้นจะถูกจัดให้เป็นห้องนอนของพวกสาว ๆ ถัดไปจากสองห้องนี้ ด้านบนจะเป็นระเบียงกว้างและห้องรับแขกในชั้นที่สอง ด้านในห้องรับแขกจะเป็นห้องน้ำรวม ทางรายการได้ปิดตายห้องน้ำในห้องของโจเซฟและรัมภาด้วยเหตุผลบางประการ

     

    ชั้นสุดท้ายนั้นไม่ได้อยู่ขึ้นไป แต่หากลงไปอีกชั้น มันคือห้องใต้ดินของราสารท ทางทีมงานยังสำรวจไม่ครบ จึงไม่สามารถอธิบายรายละเอียดของชั้นใต้ดินด้านล่างนี้ได้เพราะยังหาทางลงไปไม่เจอ

     

    “ดูลึกลับ .. น่าค้นหา” อิมป์มองตัวของปราสาทอย่างชื่นชม

     

    “ไม่ใช่แค่เพียงปราสาทที่พวกคุณต้องรู้ ด้านนอกยังมีสถานที่อีกเยอะแยะในการทำภารกิจในแต่ละสัปดาห์ เอาไว้ถึงการแข่งแต่ละที่ ผมจะเป็นคนอธิบายรายละเอียดให้พวกคุณฟัง แต่ว่าตอนนี้ ....”

     

    “ต้องขึ้นไปปักธงสีเหลืองนี่ใช่ไหม?” อายะพูดก่อนที่จะดึงธงมาไว้ในมืออย่างหัวเสียเมื่อภารกิจนี้มันช่างน่าวุ่นวายนัก

     

    “ตอนนี้พวกคุณต้องไปยังด้านหลังของปราสาท เพื่อรับฟังคำตัดสินในสัปดาห์แรกกันก่อน ธงนั้นจะถูกปักเมื่อเหลือผู้เข้าแข่งขันเพียง 7 คนเท่านั้น ....” อัครามองหน้าของพวกเขาสลับกันไปมาก่อนที่จะเดินนำหน้าไปยังประตูที่อยู่ด้านหลังสุดของปราสาท พวกเขาวางสัมภาระไว้ที่พื้นโถงและเดินตามไปอย่างเงียบ ๆ

     

    “ใครจะตายก็ช่าง ตอนนี้ฉันอยากพักเป็นที่สุด ....” อลิซบิดขี้เกียจ

     

    “อีกนิดเดียว ... ก็จะได้พักยาวแล้วล่ะ ... ถ้าครั้งนี้ศพแรกไม่ใช่เธอ!” ประโยคสุดท้ายของมิ้วนั้นเบาจนแทบจะไม่ได้ยิน หากแต่ว่าอลิซกลับหังเสียงนั้นได้อย่างชัดเจน เธอเลียริมฝีปากก่อนที่จะจ้องหน้าของหล่อนกลับไป

     

    เพียงไม่นานนัก อัคราได้พาพวกเขาทั้ง 8 คนมายังสนามหญ้าหลังปราสาท สนามหญ้านี้ค่อนข้างจะเขียวชะอุ่มกว่าด้านหน้าเพราะอยู่ในที่ร่มจนพระอาทิตย์แทบจะส่องมาไม่ถึง บนสนามถูกสร้างด้านสนามปูนทรงกลม มีเสาหินทั้งสี่ล้อมรอบเอาไว้ราวกับว่า

     

    เป็นลานบูชายัญ!

     

    “พร้อมรับฟังคำตัดสินหรือยังครับ ....” อัคราพูดก่อนที่จะหยิบจดหมายซองสีดำขึ้นมา เค้าให้ฉายามันว่า Black Letters

     

    ในจดหมายนี่จะมีรายชื่อของคนที่มีคะแนนน้อยที่สุด 3 คน และคนที่มีคะแนนประจำสัปดาห์มากที่สุด 1 คน .. เนื่องจากในซีซั่นนี้เป็นซีซั่นแหวกแนวจากทุกครั้ง เราจึงมีระบบพิเศษ นั่นคือ คนที่มีคะแนนโหวตมากที่สุดในแต่ละสัปดาห์นั้นจะถูกแต่งตั้งให้เป็น หัวหน้าราชวงศ์จะมีหน้าที่ดูแลรับผิดชอบภารกิจในแต่ละวีค รวมไปถึงดูแลการใช้ชีวิตของเพื่อน ๆ ที่เหลือ และหัวหน้าราชวงศ์นี้ จะต้องเป็นคนสังหารเพื่อนร่วมเกมที่มีคะแนนน้อยที่สุดในแต่ละสัปดาห์

     

    การตัดสินนั้น จะใช้ผลโหวตซึ่งแบ่งเป็นผลโหวตจากผู้ชมที่ตัดสินจากการชมผ่านโทรทัศน์ , ผลโหวตจากเพื่อนร่วมเกมที่โหวตออกกันเอง และคะแนนจากการเข้าห้องสัมภาษณ์

     

    “เอาล่ะ ผมจะเริ่มเรียก 4 คน ถ้ามีรายชื่อให้ก้าวออกมาข้างหน้า” อัคราเริ่มเปิดจดหมาย

     

    R4 ภัทร

     

    .........


































     

    R7 มาริสซ่า

     

    ..........

     
































    R5 อายะ

     

    ..........

     
































    R6 วัชร

     

    ...........

     

    หมายเลขทั้ง 4 ถูกเอ่ยขึ้น เจ้าของรหัสก้าวออกมาด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉย 1 ใน 4 จะต้องมีคนหนึ่งที่จบชีวิตลงด้วยฝีมือของผู้ร่วมเล่นเกมที่มีคะแนนสูงสุด

     

    “คนที่จะได้เป็นหัวหน้าราชวงศ์ในสัปดาห์แรก คือ ....”

     

    สายลมเริ่มพัดเอื่อย ๆ หากแต่ว่าจังหวะการเต้นของชีพจรนั้นช่างหนักหน่วง พวกเขาทั้งสี่คนลุ้นระทึกไป ไม่เพียงเท่านั้น อีกสี่คนที่รอดไปแล้วไม่วายลุ้นไปกับผลโหวตนี้ด้วย

     

    R5 อายะครับ”

     

    “รับนี้ไปสิครับ” อัคราส่ง Black Letters ให้แก่เธอ สองมือนั้นรับมันมาก่อนที่จะอ่านรายชื่อของผู้ที่มีคะแนนโหวตน้อยที่สุดในสัปดาห์นี้

     

    ทีมงานเดินออกมาจากด้านหลังเสาหินพร้อมกับเครื่องมือที่ใช้ในการสังหาร ลักษณะของมันคล้ายหมวกเหล็ก ด้านบนหมวกนั้นจะถูกเจาะด้วยสกรูยาว

     

    “พวกคุณ 3 คนจะถูกสวมเครื่องประหารที่เรียกว่า Head Crusher มันคือเครื่องประหารง่าย ๆ แค่ให้หัวหน้าราชวงศ์ไขสกรูลงไปเท่านั้น ส่วนผลจะเป็นอย่างไรก็ .. ดูกันเอาเอง” ในระหว่างที่พูด ทีมงานได้สวมหมวก Head Crusher เพื่อเตรียมความพร้อม

     

    หัวหน้าราชวงศ์เดินเข้ามาหาเหยื่ออย่างไม่รีรอ

     

    เธอเดินตรงปรี่เข้ามาก่อนที่จะห้มหน้าลงข้างๆหูของคนคนหนึ่ง ริมฝีผากเริ่มเปิดขึ้นก่อนที่คำพูดบางอย่างจะค่อย ๆ หลุดออกมา

     

    “ได้เวลาอำลาโลกแล้ว ...” เธอยิ้มมุมปาก สองมือเริ่มจับสกรูเอาไว้ก่อนที่จะหมุนมันอย่างแรง สกรูเหล็กวิ่งผ่านลงกลางศีรษะของเหยื่อยอย่างรวดเร็ว หากแต่ว่าความแรงของสกรูนั้นมีน้อยเกินไป ปลายของมันเลยคาอยู่เหนือศีรษะเล็กน้อย

     

    “อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ...” เหยื่ออ้อนวอน

     

    “กฎคือกฎ ฉันจำเป็นต้องทำ!” สิ้นเสียงของอายะ เธอจับสกรูเหล็กนั้นกดลงไปยังกะโหลกศีรษะของเหยื่อ เขาร้องออกมาอย่างทรมานด้วยความเจ็บปวดจนเกินจะบรรยาย เลือดสีข้นเริ่มไหลออกมาจากรูของกะโหลก

     

    “ยังไม่ตายอีกเหรอไง!

     

    ด้วยความโมโห เธอจึงยกสกรูขึ้นก่อนที่จะกระแทกสกรูลงไปกับกะโหลกซ้ำไปซ้ำมา เลือดสาดกระเด็นออกมาจากหนังศีรษะทุกครั้งที่สกรูกระแทก เพียงไม่นานนัก รูหนังศีรษะของเหยื่อจึงเริ่มเปิด

     

    “ปิดฉาก!” เธออมยิ้มก่อนที่จะรวบรวมแรงกระแทกสกรูลงไปเต็มที่

     

    โบล๊ะ!

     

    สกรูเหล็กวิ่งผ่านทะลุกะโหลกแข็ง ๆ ผ่านเส้นประสาทของหัวสมอง ผ่านดวงตาทั้งสองข้างของเขาจนดวงตาทั้งสองถลนกระเด็นออกมากองกับพื้น ยะหยาถึงกับเบือนหน้าหนี ท่อนสกรูเหล็กวิ่งผ่านมายังส่วนสุดท้ายคือช่องปาก มันทะลุลงไปถึงคอหอยและหลอดลมจนสุด ช่องผิวหนังสีแดงที่อยู่ในชั้นตาไหลทะลักออกมา เลือดไหลซึมออกมาจากรูกลวงโบ๋นั้น เขาชักกระตุกก่อนที่จะล้มลงไปกองกับพื้น

     

    “การตัดสินจบลงแล้ว ไปพักผ่อนซะนะครับ แล้ววันจันทร์เราจะมาเจอกันอีกครั้ง .... กับ Special Week แรก ในการตัดสินครั้งหน้า” อัคราทิ้งท้ายก่อนที่จะเดินจากไป ช่องใต้ลานกว้างเปิดออก ทีมงานจัดการยกศพไปทิ้งไว้ข้างล่างนั้นก่อนที่จะเดินไปปลด Head Crusher ของอีกสองคนออก

     

    ไม่มีการร้องไห้แห่งการสูญเสีย ไม่มีน้ำตาแห่งการร่ำรา มีแต่สีหน้าที่เรียบเฉยจากทุกคนที่มีชีวิตอยู่ อลิซเลียริมฝีปาก มิ้วนั้นได้แต่ยิ้มเบา ๆ ออกมา ส่วนวัชรนั้นไม่ได้สนใจการตายของใครเท่าไรนอกจากหุ่นกระบอกของเขา มาริสซ่าเองนั้นก็รีบจัดทรงผมให้เข้าที่หลังจากที่สวม head Crusher อยู่นาน ยะหยาเองก็ได้แต่มองรอบ ๆ เพื่อดูว่าการตายของเพื่อนในครั้งนี้ พี่สาวของเธอจะปรากฏตัวหรือไม่ แอมป์เองก็หลับตาตลอดการตัดสินนั้น และอายะเองก็เพิ่งเช็ดเลือดออกจากใบหน้าและเสยผมเบา ๆ เธอหันมามองหน้าของผู้รอดชีวิตที่เหลือก่อนที่จะยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์

     

    อายะสมแล้วที่จะเป็นหัวหน้าราชวงศ์ในเกมต่อไป!

     

    Result

    ณภัทร วงศ์สิทธิคุณ (ภัทร)

    เสียชีวิต

    เหลือผู้เล่น 7 คน

     

     

     NEYNE: BLOMMA

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×