คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #89 : Day 6 .:: ฉากฆาตกรรมแบบ VIP ::.
REALITY SEASONS 6
สยองขวัญเกาะเงาผีเสื้อ
WEEK 4,Days 6
วันนี้เป็นวันที่สุดท้ายของสัปดาห์แห่งการแข่งขันในสัปดาห์ที่สี่ หลังจากที่พวกเขาทั้งหมดทำภารกิจในป่าของเกาะเงาผีเสื้อจนเสร็จสิ้น เกิดเหตุการณ์มากมายที่ทำให้พวกเขามีปากเสียงกันระหว่างทาง เหตุการณ์แรกคือการพลัดพรากของสาวน้อยลักยิ้มกับเพื่อน ๆ ระหว่างการทำภารกิจแรกที่ลำธารน้ำเชี่ยวแห่งนั้นจนเธอพลัดตกน้ำตกไปเพราะกบกระสุน
เหตุการณ์ที่สองคือการทะเลาะวิวาทกันอย่างใหญ่หลวงของลัคกี้และเบียร์ เด็กหนุ่มเลือดร้อนคิดว่าเบียร์คือคนที่ทำให้ลักยิ้มพลัดตกน้ำแหละหายไป เพื่อน ๆ ต้องรีบเข้ามาห้ามเพื่อให้เกิดการอาละวาดให้น้อยลง เมื่อเห็นได้ดังนั้น เขาจึงขอสละสิทธิ์ในการเล่นเกมเพื่อตามหาน้องสาวที่หายไปในป่าเกาะเงาผีเสื้อ
พวกเขาที่เหลือต่างต้องออกเดินทางไปกันเองจนกระทั่งพวกเขาเจอขุมทรัพย์ชิ้นที่สองเข้าให้ หากแต่ว่านั่นคือกับดักของบรรดาเรืองแสงที่หลอกล่อให้พวกเขาเข้าไปติดกับเพื่อจัดการรวดเดียว แต่ด้วยไหวพริบของคนในทีมทำให้พวกเขาทั้งหมดรอดพ้นจากพายุฝนเรืองแฝงนั้นได้ ในตอนนั้นเองธัญญ์ก็เกิดได้รับบาดเจ็บระหว่างการแข่งขันเพราะโดนเหล็กไนของแมลงปอเรืองแสงเข้าให้แล้ว
ลักยิ้มที่พลัดหลงมาเพียงคนเดียวก็เดินลัดเลาะไปตามทางและก็ได้เจอกับขุมทรัพย์ชิ้นที่สามเช่นเดียวกับพวกเขา แต่ถึงกระนั้นผู้เฝ้าสมบัติอย่างเม่นลูกโป่งก็ไม่ยอมแพ้ มันไล่ล่าเธอออกไปจนกระทั่งเธอออกมายังกระท่อมร้างกลางทุ่งหญ้า นั่นทำให้เธอสามารถรอดพ้นจากเม่นปีศาจนี้ได้
ทางด้านของธัญญ์ที่มาเจอกับหนองน้ำและกระเช้าที่มีสายลากยาวเข้าไปสุดทางซึ่งมีสายหมอกนั้นคอยปกคลุ่มอยู่ กติกาพิเศษถูกออกแบบขึ้นระหว่างการใช้กระเช้า นั่นทำให้ธัญญ์และแอมเวย์คือคนที่ต้องเล่นภารกิจนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
หลังจากที่เด็กสาวใช้เวลาในการรอคอยได้ไม่นาน จู่ ๆ งูเหลือมขนาดเขื่องได้ปรากฏตัวออกมาจากกระท่อมร้างและได้เล่นงานลักยิ้มเข้า แต่โชคดีที่ลัคกี้ พี่ชายของเธอได้เข้ามาช่วยเอาไว้ได้ทันเวลา ทำให้คู่พี่น้องคู่นี้รอดพ้นจากอันตรายที่กำลังจะมาเยือนได้
ภารกิจทั้งหมดเสร็จสิ้นลง ธัญญ์และแอมเวย์สามารถพิชิตขุมทรัพย์ชิ้นสุดท้ายได้สำเร็จ พวกเขาทั้งหมดได้มารวมตัวกันโดยที่ลัคกี้และลักยิ้มรอพวกเขาอยู่ที่ปลายทาง พวกเขาทั้งหมดสามารถทำภารกิจได้เป็นที่เรียบร้อยละคว้าขุมทรัพย์ทั้งหมดกลับมาได้
“กับข้าวจะเสร็จแล้วนะ รอหน่อยนึง” ม่านหันมาส่งยิ้มให้กับเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่เดินเข้ามายังในห้องครัว เขาไม่ได้ตามเข้ามาเพราะกลิ่นหอมฟุ้งจากอาหารอย่างที่เคย แต่หากว่าวันนี้เขาต้องการเข้ามาเพื่อปรึกษาปัญหาที่เขาเองยังคงค้างคาอยู่ในหัว
“ม่าน ...” เสียงของเขาดูสร้อยเศร้าลงไปมาก
“หืม .. มีอะไรล่ะลัคกี้?” หญิงสาวละสายตาจากต้มจืดมายังเด็กหนุ่มที่มีสีหน้าที่กระวนกระวายอย่างเห็นได้ชัดเจน
“เธอว่า ... เรื่องวันนั้น ที่ฉันทำไม่ได้กับไอ้หมอนั่น ...” เขาตระกุกตระกัก
“เรื่องของลัคกี้ที่ไปมีปัญหากับเบียร์ใช่ไหม?” ม่านช่วยเสริมประโยค
“ฉันเพิ่งมารู้ทีหลังว่าหมอนั่นโดนกบกระสุนเล่นงานเข้าจริงๆ ” เขาเองก็สังเกตเห็นจากข้อมือที่พันแผลเอาไว้
“ที่มาปรึกษาม่านเรื่องนี้ เพราะต้องการจะขอโทษเบียร์แต่ก็ไม่กล้า” เธออมยิ้มออกมาอย่างรู้ทันเด็กหนุ่ม เขาได้แต่พยักหน้า
“ม่านน่ะ ... เคยทำเรื่องผิดพลาดมาก่อน แต่ถ้าคนเรากล้าที่จะยอมรับความผิดและเดินหน้าไปด้วยความเข้มแข็งและแค่พูดคำว่าขอโทษ .. ม่านเชื่อว่าคนอย่างเบียร์ต้องให้อภัยแน่ ๆค่ะ” ม่านพูด สีหน้าของลัคกี้เริ่มคลี่ยิ้มออกมาอย่างเห้นได้ชัด ปัญหาที่ค้างคาหัวสมองเริ่มเคลียร์ออกมา เขาขอบคุณม่านเบา ๆ ก่อนที่จะรีบวิ่งตามหาคู่กรณีของเขา และก็เจอเขาอยู่ที่หน้าถ้ำหินขาว
“เอ่อ ...” เขาทำท่าอ้ำอึ้ง เบียร์ได้แต่มองโดยที่ไม่ได้พูดอะไร
“มีอะไรเหรอ?”
“ฉันขอโทษ เรื่องเมื่อวันนั้น ที่ฉันโมโหนายไปและก็เผลอไปชกนายเข้า ฉันรู้ว่ามันเป็นนิสัยที่แย่มาก ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่านายไม่ได้ตั้งใจ นายอย่าโกรธฉันนะ!” ถึงแม้ว่าน้ำเสียงของเขาจะดูไม่น่าฟังนัก แต่มันก็แฝงไปด้วยความจริงใจที่ล้นเปี่ยม
“ฉันน่ะ .. หายโกรธนายตั้งแต่วันนั้นแล้ว ฉันรู้ว่านายทำไปนะเพราะหวงน้องสาวมาก ถ้าฉันเป็นนาย วินาทีนั้นฉันคงต้องทำแบบนั้นเหมือนกัน”
“ขอบใจนะที่เข้าใจ” เขากอดกันอย่างลูกผู้ชายที่เข้าใจอกเข้าใจกัน ตอนนั้นปีญ่าห์ได้ประกาศเรียกพวกเขาเข้ามารวมกันในถ้ำหินขาว แอมเวย์ที่เดินนำหน้ามาเห็นทั้งคู่เข้าจึงจัดการถ่ายรูปซะเลย
แชะ!
“เฮ้ย .. ฉันเปล่าจิ้นกันนะ!” เบียร์รีบแก้ตัวเพราะกลัวว่าเพื่อนจะเข้าใจผิด
“รู้แล้วย่ะ แค่เก็บภาพแห่งความทรงจำดีดีเอาไว้เท่านั้นเอง” เธอชูสองนิ้วก่อนที่จะกอดคอเพื่อนๆ เข้าไปในถ้ำหินขาว คราวนี้ด้านในนั้นสถานที่แห่งการฆ่าได้เปลี่ยนรูปแบบใหม่อย่างน่าประหลาด
ตรงหน้าปรากฏโต๊ะหมากรุกขนาดใหญ่ตั้งไว้และเก้าอี้สี่ตัวโดยที่เก้าอี้ของโต๊ะตัวแรกและตัวที่สองนั้นหันหลังชนกัน
คราวนี้จะฆ่าแบบไหนกันนะ ... จินนาจ้องมองตรงหน้าก่อนที่จะยิ้มมุมปากออกมาในการฆาตกรรมครั้งนี้ ยูรินเองก็ยังคิดไม่ออกเลยว่าพวกเขาจะเล่นงานกับเหยื่อยังไง
“มากันครบแล้วใช่ไหมคะ” ปีญ่าห์ซึ่งเป็นพิธีสาวเพียงคนเดียวในสัปดาห์นี้พูดขึ้นก่อนที่ทุกคนจะมายืนเข้าแถวกันอย่างรู้งานดี
“ก่อนอื่นพี่ขอขุมทรัพย์สี่ชิ้นคืนด้วยนะคะ” ลัคกี้ซึ่งเป็นคนเก็บของเอาไว้ยื่นให้รุ่นพี่ เธอรับมันมาก่อนที่จะเดินไปสวมใส่เครื่องประดับให้แก่บรรดาสี่นางรำที่อยู่ตรงหน้า
ไม่นานนักเสียงเพลงดนตรีไทยเดิมค่อย ๆ ดังขึ้นก่อนที่จะหุ่นทั้งสี่จะขยับไปมาอย่างน่าขนลุก รางที่อยู่ด้านล่างของทั้งสี่ตัวนั้นค่อย ๆ ขยับไปเรื่อยจนเกิดเสียงดัง ...
เพลงไทยเดิม ... ฉันคิดถึงเธอจังขิม ม่านได้แต่ฟังเพลงบรรเลงนั้นทั้งน้ำตา พลันภาพของเพื่อนสาวที่เธอสนิทที่สุดก็เริ่มปรากฏขึ้นในห้วงของความคิดนั้น
คลิก!
ประตูกรงที่อยู่หลังถ้ำถูกปลดล๊อคออกจนมันเกิดแง้มออก
“สถานที่ต่อไปที่พวกคุณจะต้องเจออยู่หลังประตูนี้ แต่จะมีเพียงเจ็ดคนท่านั้นที่จะได้เห็นภารกิจที่อยู่ด้านหลังนี้ งั้นเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา พี่จะเรียกสี่คนที่มีคะแนนต่ำมาข้างหน้านะคะ”
คราวนี้สี่คนเลยเหรอ!
R1 ยูรินและจินนา
..........................
R4 ลักยิ้ม
........................
R3 เบียร์
............................
R6 ธัญญ์
..........................
คนห้าคนกับสี่รหัสเดินออกมาตรงหน้า เป็นครั้งแรกของธัญญ์ ยูรินและจินนาที่ได้สัมผัสถึงประสบการณ์เสียวไส้ในการเล่นกับความตายครั้งนี้ พวกเขาได้ถูกนั่งบนเก้าอี้ที่ถูกจัดเอาไว้ข้างโต๊ะหมากรุกขนาดใหญ่ ทีมงานได้เอาเก้าอี้เสริมมาให้อีกตัว
และแล้วพวกเขาทั้งห้าคนก็นั่งหันหน้าเข้าหากัน จะมีหนึ่งคนเท่าในนั้นในห้าคนนี้ที่จะต้องสังเวยชีวิตให้กับเกมสุดสยองขวัญครั้งนี้ คนป่าทั้งห้าคนเดินออกมาจากซอกหินพร้อมกับอาวุธคู่กายของพวกเขา
คันธนู!!
หนึ่งคนเท่านั้นที่จะโดนศรธนูเล่นงาน และอีกสี่คนถือว่าโชคดีที่ถูกเรียกมา เพราะนั่นทำให้เขา ได้มองเห็นความตายในระยะประชิดตัวขนาดนี้!!
“เริ่มเลยค่ะ” สิ้นเสียงของปีญ่าห์ คันธนูถูกโก่งขึ้นมาทั้งห้าคัน พวกเขาได้แต่หลับตา ไม่ได้หนีไปไหน แล้วการลงโทษก็เริ่มต้นขึ้น
ฉึบบบบ!!
“กรี๊ดดดดด!!”
ศรธนูพุ่งตรงออกจากคันศรก่อนที่จะพุ่งตรงไปยังเป้าหมายในระยะประชิด หัวของศรเกือบจะไปโดนอีกคนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ หน้าผากของผู้เคราะห์ร้ายเริ่มเป็นรูกว้าง น้ำสีข้นเริ่มไหลซึมออกมาจากช่องหน้าปากที่เริ่มเปิดออก นัยน์ตาเหลือกโปนแสดงให้เห็นถึงการตายที่ไม่ได้ทันตั้งตัว นอกจากเลือดที่ไหลออกมาแล้วมันสมองสีเหลืองก็ค่อย ๆ ปลิ้นออกมาอย่างช้า ๆ พวกที่เหลือถึงกับอาเจียนกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ถึงแม้ว่ามันจะไม่สยองเท่าไร แต่สำหรับคนที่ได้มานั่ง VIP ตรงนี้แล้ว พวกเขาถึงกับรับสภาพไม่ได้ที่เห็นเพื่อนต้องมาตายต่อหน้าต่อตาแบบนี้ .....
“ที่เหลือเชิญกลับได้ค่ะ”
RESULT
R3 นนทิการ เอกบรรจง (เบียร์) เสียชีวิต
เหลือผู้ล่าเงินรางวัล .:: 7 คน 6R ::.
TO BE CONTINUE .......
nu eng
ความคิดเห็น