คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #118 : Day 5 .:: หมาป่าตัวจริง ::.
REALITY SEASONS 6
สยองขวัญเกาะเงาผีเสื้อ
WEEK 7,Days 5
“หรือว่าบางที ... อาจจะเป็นจูเนียร์ที่หายตัวไปอยู่ตอนนี้กำลังดักเล่นงานพวกเราอยู่ก่อนได้!” ม่านตัดสินใจพูดในสิ่งที่เธอแอบคิดมานานหลังจากที่เกิดเรื่อง ทุกคนได้แต่มองหน้ากันแวบหนึ่งก่อนที่จะหลบตา เปอร์เซ็นตืของทุกคนที่เป็นหมาป่านั้น
ตอนนี้เท่ากันทุกคน!!
ฝนเริ่มตั้งเคล้าเข้ามาทุกขณะ หากแต่ว่าพวกเขาที่เหลืออีกสามคนไม่มีการเคลื่อนไหวร่างกายเพื่อหาที่หลบภัยเลยแม้แต่น้อย สายตาสามคู่จ้องมองสลับกันไปมา พวกเขาไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าใครกันที่เป็นหมาป่าตัวจริงของเกมในครั้งนี้
จะเป็นม่านที่ถูกหาว่าเป็นคนลงมือใส่หญ้าลงไปในอาหาร หรือว่าจะเป็นลัคกี้ที่คาดสายตากับพวกเธอในตอนที่ให้เฝ้าจูเนียร์เอาไว้ แต่บางทีอาจจะเป็นแอมเวย์ที่พยายามปั่นหัวให้เพื่อนทะเลากันเอง แต่ใครจะรู้ว่าอาจจะเป็นจูเนียร์ก็ได้ที่แอบหายไปแล้วรอเล่นงานพวกเขาทีละคนจากที่ไหนสักแห่งของเกาะ
“ตกลงว่าใครเป็นหมาป่ากันแน่! บอกมาเดี๋ยวนี้นะ” แอมเวย์อย่างปิดเรื่องราวให้จบ ม่านพยายามอธิบายให้ฟังเพราะเห็นว่าเธอกำลังจะเข้าใจผิด
“ถอยออกไปนะ!” เธอถอยหลังหลบ ไม่ใช่เพราะความกลัว
แต่เพราะความระแวงมากกว่า!
ม่านจ้องหน้าของพวกเขาทั้งสองกลับไปก่อนที่จะตัดสินใจเดินไปยังพุ่มไม้ด้านหลัง พวกเขาไม่รู้ว่าเธอจะทำอะไรกันแน่ ไม่นานนักเธอก็เดินออกมาพร้อมกับกล่องสีชมพูลวดลายหวานแหววซึ่งเธอเองเป็นเจ้าของมัน สองมือเริ่มเปิดสิ่งที่อยู่ภายในกล่องช้า ๆ
คนทั้งสองรีบเดินเข้าไปดูให้แน่ใจว่าสิ่งที่อยู่ภายในกล่องนั้นคืออะไรกันแน่ และแล้วพวกเขาก็ได้เห็นบางอย่างที่นอนหลับอยู่ในกล่องของหล่อน
มันคือตุ๊กตากระต่ายในชุดพยาบาลที่นอนแน่นิ่งอยู่ในกล่องใบสวย ....
“งั้นเป็นนายสินะ หมาป่า!” คราวนี้แอมเวย์หันมามองหน้าของลัคกี้ เด็กหนุ่มเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่
“เฮ้! อย่าเพิ่งปรักปรำฉันสิ บางทีอาจจะเป็นไอ้จูเนียร์ที่หายไปตอนนี้ก็ได้ ....” ลัคกี้พยายามให้เหตุผล เพราะเขาเองก็ยืนยันว่าตัวเขานั้นไม่ใช่หมาป่า
“เพื่อความสบายใจ!” ม่านสูดลมหายใจลึก ๆ ก่อนที่จะให้แอมเวย์และลัคกี้ไปเอากล่องของตัวเองมา เปิดกัเลยให้มันรู้เรื่องว่าใครกันแน่ที่จะเป็นหมาป่าของเกมเรียลลิตี้นี้
ไม่ลัคกี้ก็แอมเวย์สินะ ....
แอมเวย์เข้าไปในเต๊นท์ก่อนที่จะหยิบกล่องใบสีส้มขึ้นมาพอดีกับที่ลัคกี้นั้นปีนต้นไม้ขึ้นไปคว้ากล่องใบสีดำคู่ใจของเขา ทั้งสองเดินกลับมาแทบจะพร้อมกัน ในมือของพวกเขามีกล่องประจำตัวอยู่ในมือเรียบร้อยแล้ว
“ใครจะเปิดก่อน?” ม่านมองหน้าของพวกเขาทั้งสองสลับกันไปมา
“เปิดพร้อมกัน!” พวกเขาทั้งสองประสานเสยงแทบจะพร้อมกัน ในตอนนั้นที่สายตาคู่สวยของทั้งสองจ้อมองกัน หากแต่ว่าลัคกี้นั้นรู้สึกได้ถึงความรู้สึกของเขาที่อยู่ภายใน อาการกิริยาท่าทางแบบนี้
ม่านเริ่มสังเกตเห็นแล้ว!
ลัคกี้ตัดสินใจที่จะเปิดกล่องสีดำของเขาก่อน มือขวาจับกล่องไว้แน่นในขะที่มือซ้ายเริ่มบรรจงเปิดฝากล่องขึ้นมาอย่างช้า ๆ นาทีนั้นทำเอาทั้งม่านแล้วก็แอมเวย์หายใจหายคอแทบไม่ทัน
ขออย่าให้เป็นนายเลยนะ ... ม่านคิด
กล่องของเขาถูกเปิดออก ลมเริ่มแรงขึ้นปะทะกับใบหน้าของพวกเขาราวกับว่ารอคำตัดสิน ของที่อยู่ภายในกล่องทำให้ม่านรู้สึกโล่งอกอย่างบอกไม่ถูก
ภายในกล่องถูกประดับด้วยลูกกระสุนปืนพร้อมกับกระต่ายในชุดทหารน่ารักวางอยู่ในกล่องสีดำนั้น ข้อครหาที่ว่าลัคกี้เป็นหมาป่านั้นสิ้นสุดลง
สายตาของเด็กหนุ่มจ้องมองเด็กสาวที่เขารักอย่างไม่เชื่อสายตาของตัวเอง ไม่จริง เขาไม่สามารถเชื่อได้ว่าเด็กสาวน่ารักกสนประสาทอย่างแอมเวย์จะพยายามปั่นหัวของเพื่อน ๆ เพื่อให้ทะเลาะกัน เพราะแท้จริงแล้วเธอเองคือหมาป่าที่หวังจะกินกระต่ายทุกตัวที่ขวางหน้า แม้กระทั่งเขาเอง ....
“เธอเองหรอกเหรอแอมเวย์?” ม่านถอยห่างออกมาจากแอมเวย์เหมือนที่เธอเคยทำเมื่อครู่ แอมเวย์หน้าเสียจ้องมองหน้าของพวกเขา แม้แต่ลัคกี้เองก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกัน
วินาทีนั้นราวกับว่าทุกสิ่งทุกอย่างหยุดเคลื่อนไหว พวกเขารอคอยสิ่ฃที่อยู่ภายในกล่องของแอมเวย์ ใบหน้าของเธอเด็ดเดี่ยวก่อนที่จะเปิดกล่องใลสวยนั้นอย่างเต็มแรง และแล้วบางสิ่งบางอย่างก็ปรากฏขึ้นภายในกล่องใบนั้น
มันคือกระต่ายน้อยในชุดนักเรียนญี่ปุ่นที่กำลังนอนเล่นอยู่ข้าง ๆ ที่เต็มไปด้วยลูกกวาดสีสันสดใส
“เธอไม่ใช่กระต่าย ...” เด็กหนุ่มดีใจอย่างบอกไม่ถูก
“ถ้าอย่างนั้น ...” แอมเวย์กลืนน้ำลาย
“จูเนียร์!!” ลัคกี้มองหน้าของสองสาว ในตอนนั้นเองที่สายของเขาเหลือบไปเห็นกล่องใบสีฟ้าที่วางอยู่ตรงโขดหิน เขาเดินไปหยิบมันมาพร้อมกับเปิดออก พวกเขามั่นใจว่าในนี้ต้องมีตุ๊กตาหมาป่าแน่ ๆ
กระต่ายน้อยในชุดพละที่นอนมีไม้เทนนิสอยู่ในมือ
พวกเขาคิดผิด!
ไม่ใช่พวกเขาที่เป็นหมาป่า ไม่มีใครเลยที่เป็นหมาป่า เกมทั้งหมดนี้ถูกจัดขึ้นมาเพื่อทดสอบความสามัคคีของพวกเขาทั้งสี่คน เรื่องทั้งหมดคือเรื่องที่พวกเขาคิดไปเองทั้งนั้น แน่นอนว่าพวกเขาไม่ไว้ใจกันและระแวงกันเองจนเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
“ถูกหลอกแล้ว!” ปิงปองเดินออกมาสรุปเกมการแข่งขันนี้ให้ก่อนที่จะบอกว่าจูเนียร์เองนั้นนอนอยู่ในเต๊นท์ของเขา เธอและเหล่าแพทย์ช่วยกันปฐมพยาบาลจนเขาผลอยหลับไป ไม่ทันได้ดูเรื่องราวที่แสนเข้มข้นนี้
พวกเขาทั้งสามคนหลุดหัวเราะออกมาจนได้ สถานการณ์ตรึงเครียดคลี่คลายอย่างรวดเร็ว ที่แท้เรื่องหมาป่าก็ไม่มีอยู่จริงตั้งแต่แรก พวกเขาเข้าใจผิดกันไปเอง เกมนี้เป็นเกมที่พิสูจน์ความไว้เนื้อเชื่อใจของเพื่อนที่มีมายาวนาน แต่เป็นธรรมดาที่ทุกคนต้องระแวงกัน ไม่เช่นมิตรภาพดีดีก็จะไม่เกิดขึ้น
บางทีเกมนี้ทำให้พวกเขารักกันมากขึ้นก็ได้นะ ....
แบบฟอร์มในห้องสารภาพ (ส่งทางข้อความลับก่อนวันอาทิตย์เวลา 15.00 น.)
ชื่อเล่นของท่านพร้อมรหัส .::
มีความเห็นอย่างไรกับเกม Rabbit Doubt .::
คิดว่าใครใน 4 คนเป็นหมาป่า .::
ชื่นชอบใครในเกมนี้ .::
อยากบอกอะไรกับที่เหลืออีกสามคน .::
ความคิดเห็น