ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Reality Season 6 :: สยองขวัญเกาะเงาผีเสื้อ ::

    ลำดับตอนที่ #118 : Day 5 .:: หมาป่าตัวจริง ::.

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 224
      0
      27 พ.ค. 54

    REALITY SEASONS 6

    สยองขวัญเกาะเงาผีเสื้อ

    WEEK 7,Days 5

    “หรือว่าบางที ... อาจจะเป็นจูเนียร์ที่หายตัวไปอยู่ตอนนี้กำลังดักเล่นงานพวกเราอยู่ก่อนได้!” ม่านตัดสินใจพูดในสิ่งที่เธอแอบคิดมานานหลังจากที่เกิดเรื่อง ทุกคนได้แต่มองหน้ากันแวบหนึ่งก่อนที่จะหลบตา เปอร์เซ็นตืของทุกคนที่เป็นหมาป่านั้น

     

    ตอนนี้เท่ากันทุกคน!!

     

    ฝนเริ่มตั้งเคล้าเข้ามาทุกขณะ หากแต่ว่าพวกเขาที่เหลืออีกสามคนไม่มีการเคลื่อนไหวร่างกายเพื่อหาที่หลบภัยเลยแม้แต่น้อย สายตาสามคู่จ้องมองสลับกันไปมา พวกเขาไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าใครกันที่เป็นหมาป่าตัวจริงของเกมในครั้งนี้

     

    จะเป็นม่านที่ถูกหาว่าเป็นคนลงมือใส่หญ้าลงไปในอาหาร หรือว่าจะเป็นลัคกี้ที่คาดสายตากับพวกเธอในตอนที่ให้เฝ้าจูเนียร์เอาไว้ แต่บางทีอาจจะเป็นแอมเวย์ที่พยายามปั่นหัวให้เพื่อนทะเลากันเอง แต่ใครจะรู้ว่าอาจจะเป็นจูเนียร์ก็ได้ที่แอบหายไปแล้วรอเล่นงานพวกเขาทีละคนจากที่ไหนสักแห่งของเกาะ

     

    ตกลงว่าใครเป็นหมาป่ากันแน่! บอกมาเดี๋ยวนี้นะแอมเวย์อย่างปิดเรื่องราวให้จบ ม่านพยายามอธิบายให้ฟังเพราะเห็นว่าเธอกำลังจะเข้าใจผิด

     

    ถอยออกไปนะ!” เธอถอยหลังหลบ ไม่ใช่เพราะความกลัว

     

    แต่เพราะความระแวงมากกว่า!

     

    ม่านจ้องหน้าของพวกเขาทั้งสองกลับไปก่อนที่จะตัดสินใจเดินไปยังพุ่มไม้ด้านหลัง พวกเขาไม่รู้ว่าเธอจะทำอะไรกันแน่ ไม่นานนักเธอก็เดินออกมาพร้อมกับกล่องสีชมพูลวดลายหวานแหววซึ่งเธอเองเป็นเจ้าของมัน สองมือเริ่มเปิดสิ่งที่อยู่ภายในกล่องช้า ๆ

     

    คนทั้งสองรีบเดินเข้าไปดูให้แน่ใจว่าสิ่งที่อยู่ภายในกล่องนั้นคืออะไรกันแน่ และแล้วพวกเขาก็ได้เห็นบางอย่างที่นอนหลับอยู่ในกล่องของหล่อน

     

    มันคือตุ๊กตากระต่ายในชุดพยาบาลที่นอนแน่นิ่งอยู่ในกล่องใบสวย ....

     

    งั้นเป็นนายสินะ หมาป่า!” คราวนี้แอมเวย์หันมามองหน้าของลัคกี้ เด็กหนุ่มเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่

     

    เฮ้! อย่าเพิ่งปรักปรำฉันสิ บางทีอาจจะเป็นไอ้จูเนียร์ที่หายไปตอนนี้ก็ได้ ....ลัคกี้พยายามให้เหตุผล เพราะเขาเองก็ยืนยันว่าตัวเขานั้นไม่ใช่หมาป่า

     

    เพื่อความสบายใจ!” ม่านสูดลมหายใจลึก ๆ ก่อนที่จะให้แอมเวย์และลัคกี้ไปเอากล่องของตัวเองมา เปิดกัเลยให้มันรู้เรื่องว่าใครกันแน่ที่จะเป็นหมาป่าของเกมเรียลลิตี้นี้

     

    ไม่ลัคกี้ก็แอมเวย์สินะ ....

     

    แอมเวย์เข้าไปในเต๊นท์ก่อนที่จะหยิบกล่องใบสีส้มขึ้นมาพอดีกับที่ลัคกี้นั้นปีนต้นไม้ขึ้นไปคว้ากล่องใบสีดำคู่ใจของเขา ทั้งสองเดินกลับมาแทบจะพร้อมกัน ในมือของพวกเขามีกล่องประจำตัวอยู่ในมือเรียบร้อยแล้ว

    ใครจะเปิดก่อน?ม่านมองหน้าของพวกเขาทั้งสองสลับกันไปมา

     

    เปิดพร้อมกัน!” พวกเขาทั้งสองประสานเสยงแทบจะพร้อมกัน ในตอนนั้นที่สายตาคู่สวยของทั้งสองจ้อมองกัน หากแต่ว่าลัคกี้นั้นรู้สึกได้ถึงความรู้สึกของเขาที่อยู่ภายใน อาการกิริยาท่าทางแบบนี้

     

    ม่านเริ่มสังเกตเห็นแล้ว!

     

    ลัคกี้ตัดสินใจที่จะเปิดกล่องสีดำของเขาก่อน มือขวาจับกล่องไว้แน่นในขะที่มือซ้ายเริ่มบรรจงเปิดฝากล่องขึ้นมาอย่างช้า ๆ นาทีนั้นทำเอาทั้งม่านแล้วก็แอมเวย์หายใจหายคอแทบไม่ทัน

     

    ขออย่าให้เป็นนายเลยนะ ... ม่านคิด

     

    กล่องของเขาถูกเปิดออก ลมเริ่มแรงขึ้นปะทะกับใบหน้าของพวกเขาราวกับว่ารอคำตัดสิน ของที่อยู่ภายในกล่องทำให้ม่านรู้สึกโล่งอกอย่างบอกไม่ถูก

     

    ภายในกล่องถูกประดับด้วยลูกกระสุนปืนพร้อมกับกระต่ายในชุดทหารน่ารักวางอยู่ในกล่องสีดำนั้น ข้อครหาที่ว่าลัคกี้เป็นหมาป่านั้นสิ้นสุดลง

     

    สายตาของเด็กหนุ่มจ้องมองเด็กสาวที่เขารักอย่างไม่เชื่อสายตาของตัวเอง ไม่จริง เขาไม่สามารถเชื่อได้ว่าเด็กสาวน่ารักกสนประสาทอย่างแอมเวย์จะพยายามปั่นหัวของเพื่อน ๆ เพื่อให้ทะเลาะกัน เพราะแท้จริงแล้วเธอเองคือหมาป่าที่หวังจะกินกระต่ายทุกตัวที่ขวางหน้า แม้กระทั่งเขาเอง ....

     

    เธอเองหรอกเหรอแอมเวย์?ม่านถอยห่างออกมาจากแอมเวย์เหมือนที่เธอเคยทำเมื่อครู่ แอมเวย์หน้าเสียจ้องมองหน้าของพวกเขา แม้แต่ลัคกี้เองก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกัน

     

    วินาทีนั้นราวกับว่าทุกสิ่งทุกอย่างหยุดเคลื่อนไหว พวกเขารอคอยสิ่ฃที่อยู่ภายในกล่องของแอมเวย์ ใบหน้าของเธอเด็ดเดี่ยวก่อนที่จะเปิดกล่องใลสวยนั้นอย่างเต็มแรง และแล้วบางสิ่งบางอย่างก็ปรากฏขึ้นภายในกล่องใบนั้น

     

    มันคือกระต่ายน้อยในชุดนักเรียนญี่ปุ่นที่กำลังนอนเล่นอยู่ข้าง ๆ ที่เต็มไปด้วยลูกกวาดสีสันสดใส

     

    เธอไม่ใช่กระต่าย ...เด็กหนุ่มดีใจอย่างบอกไม่ถูก

     

    ถ้าอย่างนั้น ...แอมเวย์กลืนน้ำลาย

     

    จูเนียร์!!” ลัคกี้มองหน้าของสองสาว ในตอนนั้นเองที่สายของเขาเหลือบไปเห็นกล่องใบสีฟ้าที่วางอยู่ตรงโขดหิน เขาเดินไปหยิบมันมาพร้อมกับเปิดออก พวกเขามั่นใจว่าในนี้ต้องมีตุ๊กตาหมาป่าแน่ ๆ

     

    กระต่ายน้อยในชุดพละที่นอนมีไม้เทนนิสอยู่ในมือ

     

    พวกเขาคิดผิด!

     

    ไม่ใช่พวกเขาที่เป็นหมาป่า ไม่มีใครเลยที่เป็นหมาป่า เกมทั้งหมดนี้ถูกจัดขึ้นมาเพื่อทดสอบความสามัคคีของพวกเขาทั้งสี่คน เรื่องทั้งหมดคือเรื่องที่พวกเขาคิดไปเองทั้งนั้น แน่นอนว่าพวกเขาไม่ไว้ใจกันและระแวงกันเองจนเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น

     

    ถูกหลอกแล้ว!” ปิงปองเดินออกมาสรุปเกมการแข่งขันนี้ให้ก่อนที่จะบอกว่าจูเนียร์เองนั้นนอนอยู่ในเต๊นท์ของเขา เธอและเหล่าแพทย์ช่วยกันปฐมพยาบาลจนเขาผลอยหลับไป ไม่ทันได้ดูเรื่องราวที่แสนเข้มข้นนี้

     

    พวกเขาทั้งสามคนหลุดหัวเราะออกมาจนได้ สถานการณ์ตรึงเครียดคลี่คลายอย่างรวดเร็ว ที่แท้เรื่องหมาป่าก็ไม่มีอยู่จริงตั้งแต่แรก พวกเขาเข้าใจผิดกันไปเอง เกมนี้เป็นเกมที่พิสูจน์ความไว้เนื้อเชื่อใจของเพื่อนที่มีมายาวนาน แต่เป็นธรรมดาที่ทุกคนต้องระแวงกัน ไม่เช่นมิตรภาพดีดีก็จะไม่เกิดขึ้น

     

    บางทีเกมนี้ทำให้พวกเขารักกันมากขึ้นก็ได้นะ ....

     

    แบบฟอร์มในห้องสารภาพ (ส่งทางข้อความลับก่อนวันอาทิตย์เวลา 15.00 น.)

    ชื่อเล่นของท่านพร้อมรหัส .::

    มีความเห็นอย่างไรกับเกม Rabbit Doubt .::

    คิดว่าใครใน 4 คนเป็นหมาป่า .::

    ชื่นชอบใครในเกมนี้ .::

    อยากบอกอะไรกับที่เหลืออีกสามคน .::

     

     

     

     

     nu eng

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×