คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #51 : Day 3 .:: บุคคลที่หายไป ::.
THe REALITy 5
[WEEK 2 :: DAYS 3]
แอ๊ดดดดดด!!!
ประตูโบสถ์บานใหญ่ค่อย ๆ ถูกเปิดออกมาอย่างช้า ๆ ภายในพวกเขากลับมองไม่ของหรือวัตถุใด ๆ ที่วางอยู่ในโบสถ์
มีเพียงแต่ความมืดมิดที่รอคอยต้อนรับพวกเขาอยู่เท่านั้น!!!
“มองไม่เห็นแบบนี้ แล้วเราจะเข้าไปข้างในยังไงกัน?” อาร์มถามความเห็นของเพื่อน ๆ ในกลุ่มเมื่อเห็นว่าพวกเขาเริ่มเงียบเสียงลง
“ ต้องอาศัยแสงเท่านั้นแหล่ะที่จะพอทำให้เรามองเห็นสิ่งที่อยู่ด้านใน ....” ฌอร์นพูด
“แต่เราก็ไม่จำเป็นที่ต้องอาศัยแสงไฟจากนีออนอย่างเดียวไม่ใช่เหรอ ” คำพูดของใบชาทำให้เด็กหนุ่มอัจฉริยะอย่างเขาหันมามองด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก
“คุณพยายามจะบอกผมว่าคุณต้องใช้แสงจากดวงอาทิตย์เหรอครับ .... คุณใบชา ผมว่าแสงอาทิตย์ในวันนี้คงจะไม่โผล่มาแล้วล่ะ ขืนรอแสงที่คุณว่าเกมส์ก็คงล่มแล้วล่ะ” ฌอร์นพูดพรางหัวเราะในลำคอที่สามารถเอาชนะเด็กสาวสมองดีอย่างเธอได้
“แล้วใบชาบอกนายเหรอ ... ว่าใบชาจะใช้แสงจากดวงอาทิตย์?” รอยยิ้มของเด็กหนุ่มอัจฉริยะเริ่มหุบยิ้มลง สายตาเริ่มจ้องมองไปยังดวงตาของหล่อนอย่างไม่วางตา
“แล้วคุณจะใช้แสงอะไรตอนนี้ล่ะครับคุณผู้หญิง?”
“นี่ไงคะ ... ” ใบชาพูดพรางจูงมือของรันเวย์มายืนข้าง ๆ เธอพร้อมกับชูสิ่งที่เธอพกมาตลอดในการแข่งขันเกมนี้
“อย่าบอกนะว่า ..... ” ฌอร์นอ้าปากค้าง
“ นี่ไง ตัวช่วยแสง .... แฟลชจากกล้อง DSLR ไงคะ ^^ ” ใบชายิ้มอย่างผู้มีชัยชนะ ไม่เพียงแค่ใบชาเท่านั้นที่หัวเราะชอบใจในความคิดของเธอ บรรดาสาว ๆ ต่างชอบใจในความคิดของเพื่อน
งานนี้สนุกแน่!!
“รันเวย์ ใบชาอยากให้รันเวย์ถ่ายรูปในนี้ทุกซอกทุกมุมโดยอาศัยแสงแฟลชจากกล้องของเธอ เสร็จแล้วเราจะมาดูกันว่าด้านในมีอะไรบ้าง” ใบชาบอก เด็กสาวเจ้าของกล้อง DSLR พยักหน้าเบา ๆ ก่อนที่จะเริ่มลั่นชัตเตอร์ทีละจุด ๆ
แชะ ... แชะ .. แชะ !!!
เสียงลั่นชัตเตอร์ดังสะท้อนไปทั่วทั้งโบสถ์ ทำให้ความน่ากลัวบวกกับบรรยากาศโดยรอบเริ่มทวีความน่ากลัวขึ้นมาในบัดดล
เพียงไม่นานนัก เด็กสาวรวบรวมภาพที่อยู่ในกล้องก่อนที่จะกดภาพให้เพื่อน ๆ ดูทีละคนภาพ ๆ
ภายในโบสถ์มีแค่เพียงเก้าอี้ยาวที่กระจัดกระจายไปทั่วทั้งบริเวณ เก้าอี้บางตัวล้มคว่ำอย่างไม่เป็นเรียบร้อยเท่าที่ควรจะเป็น ที่ผนังตรงกลางของโบสถ์ปรากฏแท่นบูชาพระเยซูโดยที่มีตัวอักษรสีแดงถูกขีดเขียนไว้ที่แท่นบูชานั้น
“13 .... งั้นเหรอ?” พิมพยายามนึกถึงเรื่องสยองขวัญที่เกี่ยวกับหมายเลขสิบสาม เลขอาถรรพ์ที่ไม่มีใครอยากได้ แม้แต่ตัวของเธอเอง
“หมายเลขนี้ต้องมีความหมายแน่ ๆ .....” ดัฟยืนคิด
“หรือว่ามันจะเกี่ยวกับพิมเปล่า ” เด็กสาว เจ้าของเสียงเรียบเฉยพูดขึ้นเอาซะดื้อ ๆ
“มันจะเกี่ยวกับเธอได้ยังไงกัน? ” คิวคิวพูด
“ก็รหัสของฉันก็เป็นหมายเลขสิบสามเหมือนกัน บางทีด้านในอาจจะมีอะไรที่ฉันต้องทำอยู่ก็ได้ ....” เธอพูดตามความคิดที่เธอยืนนิ่งไปเมื่อครู่
“เป็นความคิดที่ดีนะ .. คุณลองเข้าไปสำรวจดูสิ ผมว่าบางทีอาจจะเป็นอย่างที่คุณคิดก็ได้นะครับ ” ฌอร์นยอมรับความเห็นของเธอ
สายลมเริ่มกรรโชกแรงขึ้นจนพวกเขาทั้งหมดถึงกับกอดอกแน่นเพราะความหนาวเย็น ร่างของอีกาก็สะบัดไปมาตามแรงลม เม็ดฝนเริ่มโปรยลงมาทีละนิด ๆ
“งั้นพวกเราทั้งหมดก็ไปเป็นเพื่อนพิมกัน บางทีอาจจะเป็นอย่างที่พิมพูดก่อนได้นะ” เกมส์บอกเพื่อน ๆ ก่อนที่จะเริ่มเดินไปตามทาง มือของพวกเขาเริ่มคลำทางไปเรื่อย ๆ
พวกเขาพยายามจับจุดให้ได้ว่าแท่นบูชาอยู่ตรงไหน ...
พวกเขาค่อย ๆ เดินไปเรื่อย ๆ จนใกล้จะถึงแท่นบูชา
พร้อม ๆ กับที่กลไกของโบสถ์เริ่มทำงานอย่างเงียบ ๆ
“คงใกล้จะถึงแล้วล่ะ .....”
โพล๊ะ!!!
โครมมมมมม!!!
สิ้นเสียงของอาร์ม แผ่นไม้ของโบสถ์ที่พวกเขาเหยียบอยู่เกิดหลุดร่วงเนื่องจากความเปราะบางของพื้นไม้ธรรมดา ๆ เด็กสาวที่ก้าวพลาดเกิดตกลงไปด้านล่าง หญิงสาวที่เดินตามมาเกิดตกใจและคว้าร่างของชายคนหนึ่งเพื่อยึดเอาไว้ แต่ด้วยความที่เขาไม่ทันระวังตัวทำให้ทั้งคู่พลัดตกลงไปด้านล่างเช่นกัน
เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นในความมืดมิดนั้นโดยที่ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างในโบสถ์สีดำสนิทแห่งนี้!!!
“กรี๊ดดดดดดดด!!!” เสียงของสาวคนหนึ่งกรีดร้องก่อนที่ร่างจะร่วงลงไป
“เสียงใครน่ะ!! เกิดอะไรขึ้น!! ”
“ ออกมาข้างนอกกัน โบสถ์นี้ไม่ปลอดภัยแล้วล่ะ” นี่คือเสียงของฌอร์น พวกเขาจำได้ ทันทีที่คำสั่งนั้นหลุดออกมา พวกเขาที่เหลือกลับวิ่งออกมาด้านนอก เพื่อหาแสงสว่างที่รำไรนั้น
แล้วพวกเขาที่เหลือก็หลุดออกมาจากโบสถ์สยองขวัญนั่นได้สำเร็จ
“มีใครเป็นอะไรไหม? ” นกยูงถามเพื่อนในขณะที่เธอยืนหอบอยู่ข้างประตูโบสถ์อย่างหมดแรง ใจเต้นตุบตับไม่หายกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่
“เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่ .....” ใบชาหันมาถามเพื่อน ๆ มือของหญิงสาวกลับกุมมือของชายหนุ่มคนหนึ่งออกมาด้วย คงเป็นเพราะตอนที่วิ่งชุลมุนออกมา เธออาจจะพยายามคว้าแขนของใครคนหนึ่งออกมาด้วย
แขนของฌอร์น ....
หญิงสาวรีบสะบัดมือออกก่อนที่จะมองหน้าของเพื่อน ๆ เพื่อเช็คว่ามีใครเป็นอะไรไหม แต่ยังไม่ทันที่ใบชาจะได้ถามอะไรเพื่อนไปมากกว่านี้ จู่ ๆ เสียงเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
“พี่บีบีหายไป .... ” แฝดคนน้องเสียงสั่นเมื่อเธอวิ่งออกมาแต่กลับไม่เจอผู้เป็นพี่ที่วิ่งตามมาด้วย เธอจ้องมองเข้าไปในประตูโบสถ์นั้น
ไม่เพียงแต่บีบีเท่านั้นที่หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ตาล พิม และดัฟก็หายตัวไปเช่นกัน ....
เด็กสาวทำท่าจะลุกเดินไปยังด้านใน แต่มือของดาร์จีลิ่งกลับคว้าแขนของเธอเอาไว้
“เข้าไปไม่ได้นะ!!” เธอพยายามห้ามปรามเพื่อนที่กำลังจะเดินเข้าไป หญิงสาวพยายามสะบัดแขนออก แต่เพราะดาร์จีลิ่งจับไว้แน่น ทำให้เธอไม่สามารถขยับร่างกายออกไปได้
“พยายามตั้งสติหน่อยสิคิวคิว ขืนเธอเข้าไปข้างใน มีหวังเธอได้หายไปเหมือนพี่สาวของเธอแน่!” ดาร์จีลิ่งพยายามหาเหตุผลเพื่อให้เธอสงบสติอารมณ์ลง
“แต่พี่บีบี ....”
“เธอรู้เหรอว่าข้างในนั้นมันมีอะไรบ้าง ขืนเดินเข้าไปสุ่มสี่สุ่มห้า ... มีหวังได้หายตัวไปอีกคน” เก๋เก๋มองหน้าของเพื่อนสาวเพื่อให้เธอใจเย็นลง
และมันก็ได้ผล เธอจ้องมองหน้าของเพื่อนทั้งสองและสวมกอดเอาไว้ทั้งน้ำตา
“พวกเธอต้องหาทางช่วยพี่บีบีและคนอื่น ๆ ออกมาจากโบสถ์ปีศาจนี้ด้วยนะ ..... ฉันไม่อยากเห็นพี่บีบีเป็นอะไร ..... ” เธอพูดออกมาทั้งน้ำตา
ในตอนนั้นเองที่เสียงของไคกิดังขึ้น
“เป็นไปตามแผนของทางรายการเลยนะครับ .... ”
“แผน?” เกมส์เลิกคิ้วอย่างสงสัยพลันรอคำตอบของชายหนุ่ม
“ เราแบ่งพวกคุณออกเป็นสองทีมได้สำเร็จแล้ว ทีมด้านในที่ตกลงไปจะต้องทำหน้าที่หาทางออกมาให้ได้จากทางเดินในอุโมงค์ใต้ดินเพื่อตามหากุญแจจากด้านล่าง ส่วนผุ้เข้าแข่งขันที่เหลือด้านบนก็ตามหากุญแจจากรอบ ๆ นี้และระหว่างนี้ก็ต้องหาวิธีช่วยทีมข้างล่างขึ้นมา โดยมีข้อแม้ห้ามกลับไปในโบสถ์อีก!!” เพียงเท่านั้น สัญญาณของไคกิก็ขาดหายไป
“ ถ้าอย่างนั้นแสดงว่ากุญแจไม่ได้อยู่ในโบสถ์ ... ต้องอยู่ข้างล่าง หรือรอบ ๆนี้แหล่ะ ” อาร์มสรุปคำพูดของไคกิเป็นประโยคสั้น ๆ ให้พอเข้าใจ
“เราต้องแบ่งกลุ่มกัน .... คิวคิว เก๋เก๋ รันเวย์แล้วก็เกมส์ พวกคุณมากับผมไปหากุญแจทางด้านซ้าย ส่วนพวกที่เหลือก็ไปอีกฝั่งตกลงไหม?” ฌอร์นนำเสนอความคิดตามหลักของเด็กอัจฉริยะ
“ตกลงตามนี้” อาร์มพูดก่อนที่จะพาลูกทีมไปทางขวา ฌอร์นเองก็วิ่งไปทางซ้ายเช่นกัน
ไม่มีใครรู้ว่าแท้จริงแล้ว กุญแจซ่อนอยู่ใต้ดินหรือบนดินกันแน่ ...
แต่ที่สำคัญ ...
พวกเขาที่อยู่บนพื้นดินก็ไม่สามารถรู้ชะตากรรมของพวกที่อยู่ข้างล่างเช่นกัน!!!
ความคิดเห็น