ประวัติผู้เข้าสมัคร Survivors School {ss1}

ลำดับตอนที่ #18 : ผู้เข้าสมัครหมายเลข 18 : ดาริกามณี อันนาลิน่า {ละอองดาว}

ใบสมัครเรียน

 

 

 

-Skill- 

- Bra. : 60

- Def. :  20

- Pan. : 30

- Psy. :  55

- Atk. :  5

- Moo. :  30

ชื่อ-นามสกุล : ดาริกามณี อันนาลิน่า ชื่อเล่น :  ละอองดาว อายุ : 17 ส่วนสูง :  168 น้ำหนัก : 45 วันเกิด : 21 กรกฏาคม

สิ่งที่ชอบ : หนังสือนวนิยาย - ดนตรีเพราะๆ - ของน่ารักๆ - ขนมรสหวานพอดี - ความเรียบง่าย สิ่งที่เกลียด : เรื่องยุ่งยาก  ความสามารถพิเศษ : มีทักษะในการป้องกันตัวคร่าวๆ เพราะเธอใช้สำหรับการออกกำลังกาย - แก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้าได้ค่อนข้างดี ประวัติทางการแพทย์ :  ไม่มีประวัติการรักษาทางแพทย์ คำพูดติดปาก : Laugh as much as you breath and love as much as you live. " จงหัวเราะเท่าที่ยังมีลมหายใจ และรักให้ได้เท่าที่ยังมีชีวิต "

นิสัยคร่าว ๆ : เป็นคนที่เรียบร้อย รู้จักการวางตัว มีมารยาท  และ สุภาพ แต่ในความเรียบร้อยนั้นแฝงไปด้วยความเอาแต่ใจเสมือนเด็กเล็ก ใจร้อนค่อนข้างยั๊วะง่าย แต่กลับรู้จักการควบคุมอารมณ์ตัวเอง เหมือนวัยรุ่นที่กำลังเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ในความเรียบร้อยนั้นก็แฝงไปด้วยความร่าเริง ในความสุภาพก็แฝงไปด้วยความเอาแต่ใจ ประวัติส่วนตัว :  เธอเป็นเด็กสาวที่เกิดการตระกูลสูงศักดิ์ คุณพ่อของเธอเป็นคนสวีเดนที่ตกหลุมรักคุณแม่ของเธออย่างสุดหัวใจ เธอซึ่งเป็นลูกครึ่งของทั้งสองประเทศ ดึงเอาความงามของทั้งสองมารวมกันอย่างลงตัว ทั้งส่วนสูงรูปร่าง และใบหน้า ความงดงามนี้สำหรับเธอนั้นคือตราบาป ไม่มีใครเข้าหาเธอเพราะความงาม แม้แต่คุณพ่อก็ยังหวังเพิ่งความงามนี้เพื่อความก้าวหน้าของบริษัทตนเอง โดยการจะจับเธอให้หมั้นหมายถึงเจ้าของธุรกิจใหญ่ยักษ์ แม้ละอองดาวจะยืนยันที่จะปฏิเสธยังไงก็ไม่มีใครรับฟังเธอเลย ด้วยความที่ไม่คิด ทำให้เธอจึงจำต้อง หนีออกมาจากบ้าน

Primary Question

1.เหตุผลที่สมัครร่วมโครงการนี้?

 ดวงตากลมโตที่มีขนตาเป็นแพหนาล้อมรอบนั้นได้หลุบนัยตาสีอำพันลงเสมองพื้นช้าๆ ดวงหน้าหวานนั้นขมวดคิ้วอย่างชั่งใจ ก่อนที่จะค่อยๆขยับริมฝีปากอวบอิ่มเป็นคำพูดด้วยน้ำเสียงไพเราะน่าฟัง " ...ก็ยังดีกว่าไม่มีที่ให้ไปน่ะค่ะ "
 

2.ในบรรดาบ้านทั้ง 3 หลังจงบอกบ้านที่อยากอยู่พร้อมกับเหตุผล

คราวนี้เจ้าของดวงตาสีอำพันได้เงยหน้าขึ้นมามองคนถามนิดๆ ก่อนจะย่นคิ้วอย่างใช้ความคิด ก่อนจะยกมือขึ้นใช้ปลายนิ้วเกลี่ยเรือนผมสีควันบุหรี่ไปถัดหูตน " พูดยากนะคะ เพราะเราจะอยู่บ้านไหนก็ได้--แต่ถ้าเป็นไปได้ก็อยากอยู่บ้านม่านดวงจันทร์น่ะค่ะ " 

หญิงสาวกล่าวเรียบๆด้วยน้ำเสียงหวานๆ พอโดนถามเหตุผลเธอก็แค่เอียงหัวไปด้านซ้ายจนปอยผมที่เพิ่งเกลี่ยไปถัดผมร่วงลงมาคลอเคลียกับเรือนแก้มอีกครั้ง " เหตุผล...เหรอคะ? นั้นสินะคะ... "

" น่าจะเป็น..บ้านที่เงียบสงบดีน่ะค่ะ " พลางยักไหล่

3.คิดว่าโฮสต์แต่ละคนเป็นอย่างไร?

ดวงตาคู่สวยนั้นเปล่งประกายระยิบระยับแว่บหนึ่ง ก่อนริมฝีปากสีหวานจะบกขึ้นมุมปากยักเป็นรอยยิ้มที่อ่อนหวาน " นั้นสินะคะ คำถามนี้ไว้ตอบอีกที่ตอนพบหน้าพวกเขาแล้วกันนะคะ " ก่อนดวงตาสีอำพันจะขยิบตาลงข้างหนึ่งอย่างซุกซน

" เราไม่มีรสนิยมพูดถึงคนอื่นโดยยังไม่เคยพบน่ะค่ะ "

{มุมมองของ ผปค.}

1.รับได้ไหมถ้าลูก ๆ ของตัวเองต้องตาย

มมมมม--ไม่เป็นไรค่ะ ขอตายแบบสลบๆแบบไม่กลายเป็นผีเหี้ยนก็พอค่ะ (ขึ้นธูป)

2.ถ้าได้รับเลือก สามารถเข้ากรุ๊ปไลน์ของบ้านแต่ละหลังได้ไหม?

ได้ค่ะได้ค่ะะ แต่เราไม่ค่อยได้ใช้ไลน์เท่าไร อาจจะไม่ค่อยได้ไปเช็คนะคะ
 

3.มีเวลาสัก 2-3 ชั่วโมงใน 1 อาทิตย์เพื่อเข้ามาส่งงานใช่ไหมอ่า
มีเวลาค่ะะะ ว่างมากด้วยยยย แฮ่

M

O W E N TM.